Ucapan Kho Hai Meng, Naib Pengerusi Dong Zong (Persekutuan Persatuan-Persatuan Lembaga Pengurus Sekolah Cina Malaysia) di Konvensyen Rakyat Perak anjuran Pakatan Rakyat Negeri Perak
Tarikh : 1 Mei 2012 (Selasa) Masa : 10 am
Tempat : Dewan Bulan Sabit Merah, Ipoh. (Bersebelahan Stadium Perak)
1. Persekutuan Persatuan-Persatuan Lembaga Pengurus
Sekolah Cina Malaysia, atau nama singkatannya Dong Zong,
ialah satu pertubuhan masyarakat yang ditubuhkan pada
tahun 1954 untuk mempertahankan dan membangunkan
pendidikan Cina. Pendidikan Cina merupakan salah satu
jenis pendidikan bahasa ibunda.
Dong Zong merupakan satu pertubuhan lembaga pengurus
sekolah Cina di peringkat nasional dan keanggotaannya
dibentuk oleh lembaga pengurus sekolah Cina di peringkat
sekolah, negeri dan negara.
Setiap sekolah jenis kebangsaan Cina (SJKC), sekolah
menengah persendirian Cina (SMPC) dan Sekolah
Conforming (Sekolah Menengah Jenis Kebangsaan, SMJK) mempunyai lembaga pengurus atau pengelola sekolah
merupakan ahli kepada persatuan lembaga pengurus sekolah
Cina setiap negeri. Kesemua persatuan lembaga pengurus
sekolah Cina dari 13 negeri seluruh negara termasuk wilayah
persekutuan merupakan ahli-ahli Dong Zong.
2. Dong Zong mewakili lembaga-lembaga pengurus sekolah
Cina untuk berurusan dengan pihak kerajaan berkenaan
hal-hal sekolah Cina. Selain itu, Dong Zong juga berperanan
untuk memperkuatkan hubungan baik dan perpaduan rakyat
negara kita. Contohya, Dong Zong terus berbincang dan
menjalin kerjasama dengan pertubuhan-pertubuhan
pendidikan sekolah Tamil dan sekolah Islam seperti Tamil
Foundation dan MUSLEH untuk membangunkan
pendidikan negara kita.
3. Dong Zong berpegang kepada prinsip merentasi parti-parti
politik tetapi merentasi aspek politik. Ini kerana kami
berpendapat pendidikan dipengaruhi oleh perkembangan
politik dan kami berusaha menyatupadukan pelbagai pihak
termasuk pertubuhan-pertubuhan masyarakat dan parti-parti
politik yang menyokong perjuangan pendidikan bahasa
4. Dong Zong ingin menegaskan bahawa negara kita
merupakan sebuah negara yang berbilang bangsa, budaya,
bahasa, aliran pendidikan sekolah dan agama. Kewujudan
dan pembangunan pelbagai aliran sekolah merupakan satu
aset dan kelebihan negara kita, malahan sekolah-sekolah
tersebut memperkayakan ciri-ciri kepelbagaian negara kita.
Rakyat negara kita seharusnya menghargai dan
membangunkan ciri-ciri kepelbagaian negara kita untuk
kemajuan dan masa hadapan negara dan rakyat.
5. Dong Zong berpendapat, layanan yang adil kepada rakyat
negara kita tanpa mengira bangsa, usaha menggalak rakyat
berinteraksi dan pembangunan semua aliran sekolah
merupakan asas yang penting untuk mencapai perpaduan
rakyat serta keharmonian, kemakmuran dan kemajuan
negara.
Sebaliknya, dasar asimilasi dan tindakan menindas sesuatu
bahasa, budaya dan aliran pendidikan sekolah sehingga
mengubah negara kita dari masyarakat berbilang bangsa
kepada satu bangsa, serta menukar pelbagai aliran sekolah
perpaduan rakyat dan mendatangkan malapetaka kepada
negara dan rakyat kita.
6. Walaupun Akta Pendidikan 1996 menyatakan bahasa
pengantar utama bagi sekolah jenis kebangsaan Cina dan
Tamil masing-masing ialah bahasa Cina dan bahasa Tamil,
akan tetapi akta tersebut juga memperuntukkan bahasa
kebangsaan sebagai bahasa pengantar utama bagi semua
institusi pendidikan di negara kita. Selama ini, kementerian
pelajaran mengambil pelbagai langkah yang cuba mengubah
bahasa pengantar sekolah jenis kebangsaan Cina dan ini
mendapat bantahan kuat dan meluas di masyarakat Cina.
Dong Zong mahu kerajaan memansuhkan kandungan akta
pendidikan dan langkah-langkah pendidikan yang
mengancam sekolah Cina dan Sekolah Tamil.
7. Sekolah Cina dan sekolah Tamil merupakan sebahagian
daripada sistem pendidikan negara kita. Walaupun begitu,
sekolah-sekolah Cina dan Tamil tidak mendapat layanan
yang adil dan mereka telah dipinggirkan selama
berpuluh-puluh tahun, terutamanya dalam aspek perguruan,
ini disebabkan oleh perlaksaan akta dan dasar pendidikan
yang bermatlamat untuk mengadakan sistem satu aliran
sekolah. Antara masalah utama yang dihadapi oleh sekolah
Cina dan sekolah Tamil termasuklah:
a) Masalah kekurangan guru di Sekolah Jenis Kebangsaan
Cina telah berlarutan lebih daripada 40 tahun dan masih
tidak diselesaikan hingga sekarang. Selain itu, guru-guru
yang tidak berkelayakan Bahasa Cina dihantar ke Sekolah
Jenis Kebangsaan Cina untuk menjadi guru besar dan
guru penolong kanan pentabiran serta menjadi guru
beberapa mata pelajaran. Tindakan kementerian
pendidikan yang cuba mengubah bahasa pengantar utama
SJKC boleh menyebabkan SJKC kehilangan ciri-ciri
sekolah Cina, iaitu tidak mengguna bahasa Cina sebagai
bahasa pengantar dalam pengajaran, pembelajaran,
peperiksaan dan pentadbiran sekolah pada suatu hari nanti.
Oleh itu, masyarakat Cina berasa amat tidak puas hati dan
membantah kuat tindakan tersebut.
b) Walaupun Akta pendidikan 1996 menetapkan kerajaan
pembangunan sekolah jenis kebangsaan Cina dan Tamil,
tetapi pada hakikatnya sekolah-sekolah ini tidak
mendapat layanan yang adil. Contohnya, lembaga
pengelola dan persatuan ibu bapa dan guru SJKC masih
terpaksa menanggung sebahagian perbelanjaan gaji guru
sementara dan bayaran bil air dan elektrik sekolah yang
sepatutnya ditanggung oleh kerajaan.
Selain itu, pihak kementerian pelajaran melaksanakan
klasifikasi “sekolah bantuan penuh” dan “sekolah
bantuan modal” yang tidak termaktud dalam Akta
Pendidikan 1996 dengan tujuan menghadkan peruntukan
pembangunan SJKC dan SJKT.
Dalam setiap Rancangan Malaysia dan belanjawan
tahunan negara, SJKC dan SJKT selama ini hanya
mendapat sedikit peruntukan pembangunan sahaja,
layanan ini amat tidak adil dan tidak munasabah.
Contohnya, dalam Rancangan Malaysia ke-7 hingga ke-9,
SJKC hanya mendapat peruntukan 2.44% hingg 3.6%
sahaja daripada jumlah peruntukan pembangunan sekolah
rendah, manakala SJKT cuma mendapat 1.02% hingga
1.34%. (Rujuk Lampiran 1)
daripada masyarakat untuk membiayai perbelanjaan
pembangunan sekolah dan pembelian kelengkapan.
Kerajaan hanya memberi sedikit peruntukan sahaja atau
langsung tidak memberi peruntukan.
Contohnya, semasa mengumumkan Rancangan Malaysia
ke-9 (Tahun 2006-2010), kerajaan mengumumkan
sejumlah 4837.3 juta ringgit untuk pembangunan sekolah
rendah, tetapi SJKC hanya mendapat 174.34 juta atau
3.6% sahaja dan SJKT mendapat 64.84 juta ringgit atau
1.34%. Selepas rakyat membuat bantahan, kerajaan
hanya menambah sedikit peruntukan pembangunan
sahaja manakala masalah layanan tidak adil yang
dihadapi oleh SJKC dan SJKT masih berlaku dan tidak
diatasi.
c) Dalam Rancanga Malaysia ke-4 hingga ke-9, iaitu dari
tahuan 1981 hingga 2010, bilangan sekolah kebangsaan
telah bertambah sebanyak 1299 buah, sebaliknya sekolah
jenis kebangsaan Cina pula berkurangan sebanyak 16
buah dan sekolah jenis kebangsaan Tamil berkurangan 56
buah dalam tempoh 20 tahun tersebut.
kebangsaan Cina amat sukar mendapat kelulusan dan
selalunya diluluskan pembinaan beberapa buah SJKC
menjelang pilihanraya. Contohnya, permohonan
membina sebuah SJKC baru di Wangsa Maju sejak tahun
1990 hanya diluluskan menjelang pilihanraya tahun 2008.
Sekolah ini hanya mula dibina pada bulan April tahun
2012 dan dijangka siap pada tahun 2014. Proses ini
mengambil masa selama 24 tahun untuk membina sebuah
SJKC yang baru. Kos pembinaan sekolah itu ialah 15 juta
ringgit tetapi kerajaan hanya memberi 6 juta ringgit
sahaja. Selain itu, kerajaan tidak memberi tanah untuk
pembinaan sekolah itu dan tanah sekolah itu adalah
disumbang oleh pemaju.
Dong Zong mahu kerajaan menggubal dan melaksanakan
mekanisma pembinaan setiap aliran sekolah secara
sistematik dan kerajaan mestilah menaggung semua
perbelanjaan dan tanah yang diperlukan untuk pembinaan
SJKC dan SJKT.
8. Dong Zong menggesa parti-parti politik mengamalkan dasar
kepelbagaian kebudayaan dan pemikiran yang terbuka
semua aliran sekolah. Parti-parti politik hendaklah
mengumumkan pendirian mereka untuk memberi layanan
yang adil kepada semua aliran sekolah, khasnya dari segi
undang-undang, dasar, sistem dan langkah-langkah
pendidikan. Pendirian tersebut hendaklah dimasukkan ke
dalam agenda politik parti dan manifesto pilihanraya untuk
Lampiran 1: Peruntukan pembangunan yang diumumkan bagi setiap aliran sekolah rendah di bawah Rancangan Malaysia Ke-6 hingga Ke-10 pada tahun 1991-2015 Rancangan Malaysia Perkara SK SJKC SJKT Jumlah RMK-6 (1991-1995) Peruntukan (RM) 1,133,076,000 (89.72%) 102,726,000 (8.14%) 27,042,000 (2.14%) 1,262,844,000 (100%) Bil. Murid (1991) 1,845,400 (72.98%) 583,218 (23.07%) 99,876 (3.95%) 2,528,494 (100%) RMK-7 (1996-2000) Peruntukan (RM) 1,027,167,000 (96.54%) 25,970,000 (2.44%) 10,902,000 (1.02%) 1,064,039,000 (100%) Bil. Murid (1996) 2,128,227 (75.30%) 595,451 (21.07%) 102,679 (3.63%) 2,826,357 (100%) RMK-8 (2001-2005) Peruntukan (RM) 4,708,800,000 (96.10%) 133,600,000 (2.73%) 57,600,000 (1.17%) 4,900,000,000 (100%) Bil. Murid (2001) 2,236,428 (76.04%) 615,688 (20.93%) 89,040 (3.03%) 2,914,156 (100%) RMK-9 (2006-2010) Peruntukan (RM) 4,598,120,000 (95.06%) 174,340,000 (3.60%) 64,840,000 (1.34%) 4,837,300,000 (100%) Bil. Murid (2006) 2,298,808 (75.74%) 636,124 (20.96%) 100,142 (3.30%) 3,035,074 (100%) RMK-10 (2011-2015) Peruntukan (RM) Tidak diumumkan Tidak diumumkan Tidak diumumkan Tidak diumumkan Bil. Murid (2011) 2,150,139 (75.41%) 598,488 (20.99%) 102,642 (3.60%) 2,851,269 (100%) Sumber:Soal-jawab di parlimen, laporan statistik Kementerian Pelajaran, buku Rancangan Malaysia dan laporan akhbar.
Lampiran 2: Perubahan bilangan sekolah bagi setiap aliran sekolah rendah dalam Rancangan Malaysia Ke-4 hingga Ke-9 (Tahun 1981-2010)
Rancangan Malaysia Sekolah Kebangsaan Sekolah Jenis Kebangsaan Cina (SJKC) Sekolah Jenis Kebangsaan Tamil (SJKT) (Tahun) Bil. Sekolah Bil. Sekolah Bil. Sekolah
1981 4,549 1,307 579 1986 4,809 1,290 553 1991 5,001 1,289 543 1996 5,206 1,285 531 2001 5,466 1,285 526 2006 5,774 1,288 523 2011 5,848 1,291 523 RMK-4 (1981-1985) + 260 − 17 − 26 RMK-5 (1986-1990) + 192 − 01 − 10 RMK-6 (1991-1995) + 205 − 04 − 12 RMK-7 (1996-2000) + 260 0 − 05 RMK-8 (2001-2005) + 308 + 03 − 03 RMK-9 (2006-2010) (hingga Jan 2011) + 74 + 03 0 Jumlah (1981-2010) + 1,299 − 16 − 56
