с НАСТУПАЮЩИМ ПРАЗДНИКОМ!
О к
Б Я
А
Ректорат, партком, комитет комсомо
ла, местком и профком поздравляют коллек- тив университета с праздником Великого Октября, желают счастья, успехов в труде
и учебе. •
Жыл сайын университетімізде студенттер арасындағы өнерлі домбырашылардың дәстүрді кон
курсы болып тұрады. Осьінау бір ән мен күй мерекесін көңілді жа- стар қауымының асыға күтетіні бар-ды.
Жыл өткен сайын бұл бас қосу кештері өнегелі де жемісті НӘТИ' жесін беріп келеді. Бұған бір-ақ мысал, осыдан біраз уақыт бұрың кұрылған. бугіндері Москвада өт- кен Халық аралық Университет- тер Ассоциясыныц (МАУ) жүлде- гері атанып, үлкен абыройға ие болып отырған-қазақ университе- тінің ұлт-аспаптар оркестрі.
Оның құрамындағы 60 адамнык бәрі дерлік арнайы конкурстарда көзге түскен, «жүзден жүйрік»
атанған жігіттер мен қыздар.
ПРОЛЕТАРИИ ВСЕХ СТРАН, СОЕДИНЯЙТЕСЬ!
•ІИ -1
Lrr <«»
Гввг«ы>
БАРЛЫҚ ЕЛДЕРДІҢ ПРОЛЕТАРЛАРЫ, БІРІГІНДЕР!
UHHBEPCHTET1
Год шданжя 37Л
1975
СРЕДА
5
НОЯБРЯ
31—32 979—980
Цена 2 коп.
ОРГАН ПАРТКОМА И РЕКТОРАТА КАЗАХСКОГО ОРДЕНА ТРУДОВОГО КРАСНОГО ЗНАМЕНИ ГОСУДАРСТВЕННОГО УНИВЕРСИТЕТА им. С. М. КИРОіВА
На состоявшейся HI общеуниверситет
ской партийной конференции избран партийный комитет в составе:
А. Д. Ажибаева, Р. Алшанов, Р. И.
Бродский, У. А. Джолдасбеков, С. А.
Колчин, Е. А. Кузнецов (секретарь парт
кома), Е. В. Коломеец, Р. В. Кудакова, С. К. Козыбаев, А. Т. Лукьянов, С. 3.
Нарматов, Б. Н. Нарбаев, X. К. Оспанов, Г. Ф. Поленов, А. И. Попов (зам. секре
таря), К. С. Ургеншбаев, Р. К. Утеке- шева (зам. секретаря), У. X. Шалекенов, Е. М. Шварцман (зам. секретаря).
На XXIX отчетно-выборной комсо
мольской конференции ҚазГУ избран новый состав комитета комсомола:
P. Алшанов — секретарь комитета ком
сомола, Г. Самойлова — зам. секретаря, Б. Галиев — зам. секретаря, Е. Шаймер- денов — зам. секретаря, Ж- Аскарова, Б. Ахметов, А. Аралбаев, Ю. Аначко, И. Босаков, Ж- Бусурманов, Т. Досму- хамбетов, А. Достияров, А. Джармуха- медова, Г. Калимова, В. Крючков, Ю. Лиңченко, А. Нурмагамбетов, Н. Пят
ница, Г. Уразалиева.
1ДОМБЫРА САЗЫ
Химия факультет! оку корпу- сыныц үлкен акт залында жақын- да откен кезектегі дәстүрлі дом- бырашылар конкурсы...
Бірінен соң бірі шығып, қос шектен құйқылжыған күйлерді тө- гілдіріп, әсем әнді шырқаған жа- стар қатары уақыт өткен сайын
сонау жаз жайлауы төріне тігілген ақ боз үйліерге, мынау кең ауди
тория ұқсап-ақ кеткен-ді! Ат шап- тырым жерге естіліп, алыстағыны ынтық ете төгілген төл күйлері- міздің күмбір - күмбір кәуәсары, қайталаныс қазына қалдырған Ха-
жюри председателі Батыр Әбді- қалықов аса қуанышты сезіммен:
— Жаңа ғана алдарыңызда
өнерпазды танып, сүйікті ісін
көбейе түспесе, Құрманғазының мен «Адайы»
мен
толастаған жок|
«Сарыарқасы»
«Кайран
«Балбырауыны»
ЛЫҚ ұлдарына деген алғыс МІН ұялатады кеудеңе.
сезі-
> Талапкер жастардын талғамы шешемі» да, тартуы да әрқилы. Жюри мү- Динаның шелері де осыны ескеріп, көрер-
«Қөңіл мендердің талап-тілектерімен
«Партиясы» Түркештің «Көнід мендердің талап-тілектерімен са- ашары» кек аудитория ішінде насып отырды. Университет ұлт-
жетекшісі;
қайта-қайта күмбірледі. Бір сэтте аспаптар оркестрініқ
Ж-
заметки «бецйальпійк
І ' Л ;
'Г'"
кең
•41
.Ш'
өнер көрсеткен Ысқаков А., Сма
ков С., Нүсіпов Ш., Рахметова О., Есназарова Ғ. өздерінің ән мен күйді жандарымен түсінетіндігін дәлелдеді. Бұл бас қосудың мақ- саты—жастарды оркестр қатары- на тарту. Бұл жағынан ескер- генде, міндет, әрине, кез
домбыра тарта білетін
келген жасты емес, қасиетті өнерді қадірлейтін, ән күйді жүрегімен ұға білетін
1 І КТОВЫИ зал МГУ.
I Пленарное заседа- I ние. Выступает рек- , тор МГУ Р. В. Хох
лов. Он говорит о нас
одан ары ұштай түсу, баулу бо- латын. Жиналған осыншама өнер- сүйгіш қауымның арасында бізді қуантып, үлкей үміт күттіретін жастардың барлығына шын жү- регімізбен куандық. Сондықтан, Сәтібеков Отыншы, Сәуірбаев Са- тыбалды, Жұмашев Қайыршан сияқты жастарды . оркестр құра- мына шақырамыз,-деді,
Көңілді кеште «Комсомол», күй- ін нәшіне келтіре орындаған фи
зика факультетінің 1 курс сту
дент! ЬІсқақов. Арыстанбекке дом- быра, бірнеше студенттерге лықтар тапсырыдды.
СЫЙ‘
М. ЕРІМБЕТОВ.
Марат Барманкулов:
Были и сходные точки зрения.
Например, на проблему научных изысканий. Сейчас идет повсе-
привычных для вещах: бесплатном обучении, обес
печении студентов общежитиями, внимании к поступающим рабо
чим и колхозникам, о подготови
тельных курсах и подготовитель-
местный поворот от голого теоре
тизирования в сторону изучения практических вопросов. Но здесь нет необходимости в перегибе палки. Практика — это хорошо, но не нужно забывать и о фун- даментальных исследованиях в ном факультете, возродившем
прежнее слово «рабфак». Оказы
вается в Советском Союзе обу
чается 40 тысяч студентов-иност-
области теории. Для университе
тов найдется работа как в той.
так и в другой области.
Многих интересовал вопрос о ранцев. Это все привычно развитии региональных, нецент- для нас, но является новым для
многих стран. Потому так стро
чат ручки, потому так нястраива- ют делегаты
приемники
свои портативные с переключателями синхронного перевода на русского языка. ' канал
ральных, университетов. Именно этому вопросу был посвящен до
клад ректора КазГУ, профессора У. А. Джолдасбекова. Это был один из трех докладов республи
канских вузов.
в выступлениях поднимается В ЕЧЕРОМ был
церт. сводный кон*
масса проблем. »Одни отстаивают Казахский университет послал самостоятельность, вплоть до
автономии университетов. Другие подчеркивают, что вузы не могут
в Москву на концерты 120 чело
век. Нам предстояло выступить в трех самостоятельных празднест- быть оторваны от
страны, что их долг развитию общества.
тезис, развиваемый учеными ветского Союза,
большим делегатами.
вниманием.
из
интересов
■ помогать Последний принимается
Со- с особенно развивающихся стран, где оторванность универ
ситетов от нужд страны представ- ляется настолько абсурдной, что иная мысль о роли вузов даже не ставится.
вах песни: в сводном концерте университетов. Союза, в концерте классической и народной музыки, повторить сводный
дать самостоятельные парке «Сокольники».
концерт и полчаса в Всего лишь несколько деталей.
На обсуждении сказали, что от выступления казахской
тельности повеяло утренней жестью,
(Нродолжение на 2 стр.).
самодея-
све-
Москва: МА У
Одна преподавательница
все пыталась уверить, что МГУ концерта Михаилом среди
студенческих танцоров есть про- Маршаком. Это известный
(Начало на 1 стр.).
Исаевичем радиоволн. Не нужно было под- спе- ключаться с наушниками к опре- трое.
фессионалы, — минимум.
Они, мол, так изящны, так стро’й-
циалист кино и телевидения. Он деленному креслу — голос пере- спрашивает: «Знаете, что такое водчика вы могли услышать
вны, так точны...Специально уточ
нял: не было там профессионалов.
однодневная бабочка? Утром она любом зале. Есть много других рождается, днем порхает, а к ве особенностей, которые мы хотим Режиссер . концерта Михаил черу ее уже нет. Так . вот: хоте- у себя применить, чтобы быть во Исаевич Маршак заключил: «Ес
ли вас будут приглашать за ру-
лось бы, чтоб коллектив Чтобы он
ваш прекрасный всеоружии технического прогресса обрел стабильность, при подготовке
одинаково прекрасно уровня XXI века.
специалистов
МИРУ
У
ансамбля еще нет имени, нощем неизбежно угаснет художе
ственное творчество. «Это мир,—
говорил он, — по-видимому явит
ся миром, лишенным волнующей красоты искусства».
Но концерты вузовской худо- своими выступлениями он уже жественной самодеятельности яви- завоевал признательность зрите- лись яркой демонстрацией совет- лей. Большое влияние на его ста-
новление оказали встречи. ■ ческая работа с. мастерами
ской многонациональной ку л ьту-
кусств Казахстана, которые по-- зывались об
твор- ры. «Исполнительское вдохнове- I ис- ние достойно восхищения», — от- могли
этих выступлениях
-Г®'- й-.ғ.
свое увлечение.
студентам КазГУ найти представители зарубежных выс-
вом таких педагогов, как народ-
Под руководст- ЦІИХ учебных заведений.
Трудолюбием ребят в нашем
л
жя
- ■■
беж, не удивляйтесь».
И в самом деле, ректор Па- выступал везде и при любом на-
• г»-
ж
ный артист Казахской ССР, лау- ансамбле, их сплоченности мож- реат г осударственной премии но восхищаться. Именно поэтому Б. Д. Досымжанов, заслуженный оркестр народных инструментов
г '-■'.ІЛ
рижского университета господин Роше сказал, что будет рад ви-
строении. Чтобы он приобрел
деть нас у себя в лает все для .этого,.
гостях и еде- А теперь о втором концерте'—
концерте классической и народ- ной музыки. От нас туда попало только два номера — Саин Са- занбаев и эстрадный оркестр, ко
торый для московских студентов из танцевального коллектива рал «Казачок».
иг- Режиссер заприметил Саина еще в Алма-Ате. Как он ни сдер
жан был обычно в выражениях, но здесь развел руками и сказал:
«Талант».
...Мы беседуем с режиссером
Күз айыньщ қоңыр салқын са- малына кеудесін тосып ол доста- рына асықты. Жүрегінде от ой- натқан қуанышын солармен бөліс- кісі келеді.
• КазГУ калашыгыныц ірге та- сын қалағаннан бері бірге еңбек етіп келе жатқан қадырлы құры- лысшыларга
айтады мұны!
аитпағанда кімге Оларда сезген екен-бұл универ
ситет үйінен шыға бере-ақ топ адамның
алысты:
звание народного. Для этого у вас есть все данные!»
п ослъ
■**ции многие зарубежные деле- окончания конферен- гаты захотели поближе познако-
Ж
w.
МОСКОВСКОМ парке
" кольники» наравне со
«Со- всеми
миться с образованием в нашей Х>'
ЛИ
выступал Тарас Толегенов — на
чальник строительства КазГУгра- да. В его папке появились только • ноты новых песен, но окончательный вариант зала КазГУ.
— Наш актовый
не и актового зал рассчи- тан,—сказал Тарас Сакенович,—
на 1850 мест. Предусмотрен син
хронный перевод на пять языков.
Что меня
время ассамблеи? То, привлекло в МГУ во например, что перевод там транслировался не по проводам, а при помощи
стране. Алма-Ату выбрали ректор Парижского университета госпо
дин Роше и вице-президент уни
верситета при ООН господин Кво- понг. Они
мнение, что не на
раз высказывали них произвело большое впечатление наука, обра- зование и развитие экономики республики.
Почетные гости детально озна- комились с нашим университетом, с жизнью и бытом преподавате- леи,
так
сотрудников и студентов, а же с
произвела ца впечатление.
Алма-Атой, которая них неизгладимое
БЕЛЕСКЕ...
көшесімен. ақырын басып, аялда- маға беттеп келеді.
Кызуы да,
денттік күндер толқынына ҚЫЗЫҒЫ мол сту- гіткелі де
сүң-
КазГУ калашығында
біршама уақыт өтіпті студентер жатақханасының құрылысына қа- тысып жүріп, осы бір топтың қа- ортасында , құшақтай ^тарына қосылуды армандағаны
1
11Я
Z
>
артист Казахской ССР А. А. КазГУ вышел на международную Асылмуратов, Г. Н. Сидоров, арену, а в университетском музее Б. Абдукалыков, Н. Герд — мо- появилась грамота'и письмо от лодежь постигает азы музыкаль- Оргкомитета VI Генеральной кон-
Н.
нои культуры, держаться на сцене.
умение свободно ференции Международной Ассо-
-1НУЖНА
® Благодаря руководителю домб- скв^^тт п т'/ч п аг\ ст ГТ Т1ТО П1А ТТПМП-
циации Университетов подписан
ного проректором МГУ и дирек
тором Дворца Культ-уры МГУ. В письме выражена - глубокая бла
годарность руководству КазГУ за подготовку и направление в Мо- творческого коллектива Бірге жұмыс істег.ен достары
Ғизат пен Усләмғазы екен. Ертен болатын семинарға. дайындалып кітапханадан шыққан беттері.
Қөріспегелі де көп күндер болып- тьі. Қуандық пен Мәлік не істеп жүр екен?! Уақыт, шіркін, мұр ша бермей зырлайды-ау! Уақыт,
рового коллектива, доценту кон- «высокое исполнительское мастер- серватории им. Курмангазы Ба- ‘ ство которого во многом способ- тыру Абдукалыкову в руках pcj
бят запел древний смычковый инструмент — кобыз.
Дебют ансамбля состоялся в родной Алма-Ате, на посвящении первокурсников в студенты КазГУ
ствовало отличному проведению концертов, показавшего высокий
— Кұттықтаймын, Нұрлан!
— Студент болуыңмен!
— Абайла, бізді ұмытып кетіп жүрмеі — десіп, кешегі енбектес
кеще ғана емес пе еді?!
Ёнді болса сенгісі дё келмейді.
Армия қатарында болғандығы, енбек стажы еленіп былтыр дай-
үақыт, алысқа асыққан адам
достар, қатарларына қосылған
ындық күрсыньің кешкі бөліміне студенттерін ортасына альт, «До-
стык» жатақханасына беттеді
* « *
қабылданғанда қалай қуанды де- сеңізші! Алынбайтын сияқтанған арман асуына жақындай түскенІ- Ол кітапхана залынан соңғы
жарық өшкенде шықты. Астана
не қуанып еді ол!
— Нұрлан! — Оқыс ол жалт қарады.
жүрегінің үстемгерісің ғой, сен.
Кездескен достар көңілді әңгі- ме бастап, ілгері аяңдады.
Нұрлан Жүсіпов—заң факуль- тетінін 1 курс студенті.
Арман асуының алғашқы беле- сіне шыққан досымызға алдағы уақытта да тамаша табыстар ті- лейміз.
о
Тронула струну домбры заснеженных вершинах Ал.а-
песня Тау, мелодия о необозримых про
сторах Сары-Арка. Они оказали большое впечатление на зрителей,
«Балбрауын» — так называется полный молодости, неудержимого
«Вальс Сырласу» сменяла песня «Ели- гай», которую исполнила Гульзада весельд танец. На сцене
сменяла песня
дауысқа
М. АКЫНОВ,
03 ТІЛШІМІЗ.
I
»»»»»»»»»»»»»»»» »»»»»»»»»»»»>»»>»»»»»»»»»»»>»»»»»»»»»^
Слушается „двло“ Галилея ' «КУ»
с места событияО
чередное заседание ученического клуба старшеклассников «Латизана» подшефной шко- лы № 54 и студентов-практикантов, посвящен- ное подготовке к театрализованному представле
нию — «Сотворение мира».
На вечер пришло много гостей — учителя школы, преподаватели университета, учащиеся, студенты.
На сцене в остроюмористи.ческой форме идет полемика о сотворении мира между, идеалистами и материалистами.
Начинают спор идеалисты. Они утверждают;
«Сначала не было ничего. Не было ни Солнца, ни Лунй, ни звезд; из тьмы первозданного хао
са, покоившегося без движения, словно в глубо- ком сне, прежде иных творений возникли воды.
Они породили огонь. Великой силой тепла в них рождено было золотое яйцо. Через год из золо
того зародыша возник прародитель. Он разбил яйцо и верхняя половина стала Небом, нижняя—
Землей. Так бог создал Землю, а обитателей на ней»...
потом всех Но «Всевышний» (его представлял студент пя
того курса физфака Хакимжан’ Булибеков) , не удовлетворен этим. Он решил создать-' разумное существо по образу св’оему и подобию. Так по
является Адам (студент пятого курса физфака Сергей Рыбаков). Он предстал перед'создателем бледным и недвижимым. «Бог» при помощинедвижимым.
автомобильного насоса вдохнул в него, жизнь.
Создатель любуется Адамом, но тот грустен.
Ему скучно. Он срывает яблоко, ест его и все твердит: «И скучно, и грустно, и некому руку подать!,.»
Представителей материалистического учения подобная версия сотворения мира и человека не удовлетворяет, Они спорят, доказывают, защи-
уровень* студенческого художест
венного творчества».
ПЕСНЯ
Новое поощрение ждало ре
бят—оркестру народных инстру- ментов дано право выступить по Центральному ’ телевидению во Всесоюзной программе «Народное творчество». Ансамбль КазГУАнсамбль
щают свои идеи. Но идеи эти разные..Две тыся
чи лет назад римский философ Сенека пытался доказать, что Земля вышла из моря. Данте по
лагал, что она под притяжением звезд поднялась . из воды, а Николай Коперник и Галилео Гали
лей доказали, что центр Вселенной—Солнце.
На сцене слушается «дело» Галилея. Далее излагается материалистическая теория Ч. Дар
вина о развитии живых организмов и происхож- дении человека, а
теория советского ученого,
также научно обоснованная академика А.
И.
Опарина о происхождении жизни.
В конце представления сообщается о важней
ших достижениях науки и техники на современ
ном этапе.
Оригинальное музыкальное оформление и ис
пользование слайдов украсили представление.
На тему вечера гостям была предложена инте
ресная и содержательная викторина. Безуслов- но, что вечер принес большую пользу учащим- ся и студентам.- Он был подготовлен студентами биологического,- исторического и физического факультетов, проходящих педагогическую прак
тику в школе № 54.
Особенно много сил и выдумки вложили в подготовку вечера студенты — Раушан Муста
фина, Наташа Зенченко, Таня Переяслова, На
таша Ечина, Алла 'Снегирева, Хакимжан Були
беков и другие.
Прекрасные иллюстрации к вечеру были под
готовлены Ириной Куриленко и Галиной Дуто
вой.
Т. СТРУЦ, доцент кафедры педагогики и психологии.
А. ОМАРОВ, студент 6 курса истфака.
V V V V V V V V V V V V V V V V V V V VV VV V V VV V V V V V V V V V V V V V V V V V V V V V V VV VV. V V V V V V V Y V V V VV V V V V V V
• V V V V V V V V V
Исбергенова. По-особому звучали в исполнении Саина Сазанбаева, студента 4 курса механико-мате
матического факультета русские романсы «Утро туманное», «Гори,
станет участником второго тура Всесоюзного фестиваля самодея
тельного творчества. Коллектив молод' и то что он успел сделать за небольшое время своего суще-
’ гори, моя звезда».
Все эти номера художественной самодеятельности коллектив называл в Москве. Там
по- состоя- лось первое выступление' универ
ситетского оркестра народных ин
струментов, Он принял участие в большой культурной программе Генеральной конференции Меж
дународной Ассоциации Универси- -тетов. 609 университетов из
1
109 стран обсуждали главный вопрос конференции: «Что представляет высшая школа на грани XXI ве
ка в условиях социального про- гресса»;
Один из итальянских ученых говорил, в частности, что в буду-
ф МОЛОДЦЫ!
так
назывался телевизионный тором команда
39
ствования, говорит о многом.
Участие ансамбля в фестивале не о
просто смотр и проверка испол
нительского мастерства, а показа
тель духовного богатства нашего народа. Неправ был итальянский ученый. Мы не можем себе пред- ставить свою ' жизнь, лишенной великой радости искусства, пото
му что миру нужна песня.
Лаура БАРЛЫБАЕВА.
На снимках:
В гостях Казахского телевидения вице-президент университета при ООН господин Квопонг, ректор КазГУ У. А.
Джолдасбеков, ректор Парижско- Роше.
го университета господин Парк «Сокольники». Домброво- му оркестру вручается диплом за лучшее выступление.
да
омтез ш
Всесоюзный конкурс, на ко-
нашего универ- ситета стала победителем.
составе экономического,
В ее студенты философско- биологического, факультета механики и приклад
ной математики. Капитан коман
ды — старший преподаватель фа
культета механики и прикладной математики С. Омаров.
Телевизионный конкурс прохо
дил в спортивном зале Казахско- го государственного института физической культуры.
Наши студенты оказались наи-
6(5
более эрудированными, активны
ми.
Больше всех «километров»
брали Гульшат
на- Уразалиева — студентка пятого курса ФЭФ, член комитета комсомола КазГУ
пятого
и Ахат Ахметов — студент пято
го курса биофака. Они награж- дены туристической
Москву,
поездкой в Хорошую смекалку показали студент пятого курса геофака А. Скопин и другие
пятого
денты,достойно
наши сту- защитившие честь родного университета. Мо
лодцы! Так держать!
(Соб, инф.)
СТУДЕНГЕРІМІЗДІҢ АЛҒАШҚЫ ТВОРЧЕСТВОСЫ
I кос ХАТ
НОВЕЛЛА Арайдың көңіл күйінде бүгін өзгеШелік бары бірден көзге ұра- ды, тіптен лекцияны да тыңдағы-
— Мен бүгіннён бастап есеи-
сы келмей отыр. «Мүмкін, кек
м өз заңын орнатпақ болар?»—
п өзі де ан-тан,.
Үшінші пардыц аяқталуын сон- шалық тағатсыздықпен күтті. Бар зейінімен тындаған болып, оқы- тушыға қарап отьірса да, ойына алыс ауылы, балғын балалық шағы, мектеп қабырғасында өт- кізген жылдары келе берді.
Лекііия дәптер бетінде
ссңында байқағаны- тек тақырыптан басқа бірде-бір сөздің түспегені.
Институттан шыға сала орталық почтаға асықты. Ауыл хабары ынтықтырды ма, жоқ әлде өзге хабар күте ме, ол да белгісіз.
Есіне тағы да кластас құрбылары келді. Қыздар... иә, алды-ана бо
лып та үлгерді, неткен бақыт, қө- ңіліне қызғаныш ұялап, сәт ялға берілді. «Шіркін,
ки- жанында шын сенетін адамын, болып тұр- ғанға не жетсін!..»
Почтаға да жетіп қалғанын өзі байқамады. Сирек қана адамдар- дың сонынан келіп Арай да ке- зекке тұрды. Қезегі келг^нде, сту-
"нттік билетін ұсынды, с."---ойлап хгёргенше болған жоқ, билетпен бірге қолына екі хат тиді. Так қалған кейіппен Арай хат беруші келіншекке бір, хатқа, бір қара- ды. Үнілген қыз «Досова Арай- ға» деген жазуды тез байқады.
Бірі айшықты, майда әріптермен толтырылған болса, екіншісі си- ректеу әріптермен асығыстау жа- зылған екен.
Оңаша жерге барып оқуды жөн санады. Андыздап өтіп жат-
дім, енді тек қаңа есейген қыз емес, сүйген жармын... Бақытты- мын шексіз...
Үздік-үздік шыққан сөздер қыз
— ТӨРТ ғасыр бойы гипотер- миялық - мұздатқышта жатсақыз қайдан естисіз. 'Жансыз болған жоқсыз ба ол кезде?
— Әлбетте сонан болуы керек.
Реторт-адамдар қаласын алғаш біліп отырмын. Ал, 'өзіңіз ше?..
. — Өзім де соның түлегімін. Ме- нің туып өскен ретортымнын, но-
үш энергбақыр тастайсыз, Ол сізге әп-сәтте «жака өмірге»
даяр-даяр емес екендігіңізді тып береді.
— БІЛІМ.ІМ жетпесе ще?..
— Онда дәл осы
аи-
бөлмеден шықпай бес жыл оқуықызға ту- ра келеді,
— Сонда әлгі апйаратыңыз мері алты мың бірінші. Атым-
жайынан хабар беретін.
Желпіп өткен самал жел осы жайға ерік беріп,- көңілге қозғау салады, құрбыластармен сырлас- қандай ақырын үн қатады, ол үн
Эмби—реторт,
— Эмби-реторт... Жақсы... Ал.
айтыңызшы мен қазір қайда жа- тырмын?..
жарты сағаттың ішінде маған бес жылдық білімді құйып бергені ме?..
— Әлбетте Гипотермик жблдас.
— Таңғаларлық жәйт.
теқ қос қыздан естілмейді.
бөлек ешкімге Сүлтанкүлдің үстінен ауыр жүк ба- түскендей. Ерке күлкісінен, қытты жузінен байқалады. Арай құрбысына таңдана қарап келеді.
Аз күнде, мұншалық өзгеріс енге- ніне тан.
...Қөп ұзамай Алтынбай Киевте- гі педагогикалық
оилология
институттың факультетіне оқуға түсті де хабар-ошарсыз кетті.
Сұлтанкул алғашында: «сабақта- ры ауыр болар, ол әрине мектеп емес, жоғары оку орны ғой» деп көңілге медеу тұтатын. Ол үиіін Алтынбайдың махаббатына кім
еш- де тең келмейтің, Айды куә, жұлдызды сырлас етті емес пе?
деп Өзіне Арада ай
өзі тоқтау өткенде жүрегі
салатын.
өзге жайды сезді, хабар бермеуінен секем ала бастады. Хат жазуға кірісті, хаттар легі толассыз ақ- ты. Ұзақ тосып, сарыла күткен үмітін, асығыс немкеттідеу жа- зылған бір жапырак кағаз үзді де кетті,
'Опасыз жанды жүрегінен жұ- лып, тастауға тура келді, бірақ ескі жараның дағы өшпестей бо- лып қалды. Әрине осыдан соң Сұлтанкүл көп іркілген жоқ, тағ- дырдыц салғанына көндікті
де,
кан машиналар қатары сиреген- көрші ауылдағы әйелімен ажырас- де, екінші беттегі сквер ііпіндегіорындыққа отырып, хат оқуға кірісті. Алғаш қолына тигені Киев қаласынан келген хат болатын.
Қыз қолы сәл дірілдеген күйде ақырын ашуға кірісті, өзге жай- дан сескенетін секілді, бәлки бу
рый мұндай хаттар алмағандық-
кан мосқал' жанға турмысқа шы- ғып, мәцгі бірге болуға бекінді.
Бұл оқиға осылай аяқталған,..
Кыз жиреніші шарықтау шегі- не жетті. Жылдам кимылдаған қолдарьі екі парақ
майдалап бөлді.
толы хатты Саусақтары
тан болар,
«Армаңым жалғыз Түсінсе бұйырмасын.., ерекше жылдамдықпен
арасынан жерге -қарай төгілген қағаз қиқымдары, өткінші жау' өзіңсің». ыннан кейінгі аракідік қақ суына Кыз көзі
хаттың соңына түсті. Ой құшағында ке
ле жатқан жав жолда жылан ба- сып кетсе, қандай күйге түскен болар еді? Қыз жүзінен сондай жайды анғаруға болатын-ды. Хат
малынды.
Секем алған көңіл екінші ты ашуға дауалаи алмады, жіберушінің адресіне көз
хат- хат салды, әскери бөлімнен екен. Не де болса ашып көруге бекінді. Мұз айды- соңындағы «Алтынбай Ақынов»
нына түскен кәнігі спортшыдай, деген сөздер қызға созыла жат-
қан жыланды елестетті.
қыз көзі тоқтау табар емес, со- ңына жеткенше асықты. Аз жа- зылған хат мазмұны көбіне сол- Иә, сол бір бейкүнә күндерді. дат өмірінен -хабар береді. Бірін-
* } WZ V Л V1U w'ta. а1а\ Ү ТХО Хк у М * (
қанша уақыт із салса да умыта келгендерін, әскери өмір-
_______ * - ПІМ я ПРЯІТТігКІ ЯНПЙТіТчТИ пипяттяғям
алар емес,,,-
,„Жаздын, қоңыр күні, Қөкте кус жрлы, жулдыздар жымын,- дайды, Қуаныштан ба, жок шын мәнісінде сондай ма еді, сол бір Түн ерекше қалыпты қыз есінде.
дің алғашқы айларын сипаттаған
...Ертелеу шыққан Арайдың, назарын ентіге жеткен Сұлтанкүл сөзі аударды.
— Аз уақыт тоқтай тұрсаң болмас па еді? Асығып кайда ба- расың, ен, болмаса осындай кеш- те асығу дегенді қоя тұрсаң қайтеді? Мейлі, бұрын оқушымыз дедік, ал енді есейдік емес пе?
қоя
Құрбысына бұрылған Арай кө- зін оның жүзінен аудара алмай қалды, Өз қылығынан өзі қысыл-
жерін оқығаңда, Арайдын өңінде жылылық байқалды. Бул тілек- тестік бала көңіліндей таза, шық- тай мөЛдір күлкі болатын. Хат соңына жеткенде көңіл кірбіңі то- лық аршылды. Будан бір жыл бұрын Арай газеттен Шымкент Пресс-автомат заводының бір топ жұмысшыларының суретін байқа- ған, араларынан Аманды жазбай таныды. «Міне, кердіңдер ме?»—
деп ұзақ әңгімелеп, құрбыларына мақтанышпен қараған.
Арай, Аман, Сұлтанкүл, Алтын
бай — бәрі бір класта оқитын.
Алтынбай үздіктер қатарынан са- налатын, мен-мендігі бір басына ды, көп қарап қалғанынық әбес
жетерлік, мақтануға да бейімді екенін түсійді.
— Мәселе сол есейгендігімізде емес пе? Ліен ертерек барып анамды қуантпақ едім.
— Жақсылықтық ерте - кеші жоқ... Қуантып үлгересің ғой, қы-
: болатын. Келемеж күлкіге құмар, жай жағдайды түсіне бермейтін,
! бар дүние жеткілікті, жұрт түгел [ сондай болу керек деп келте қай- ыратын. Аман болса сабақты на- шар үлгерді. Оған анасын кінәлі дырып қайтайық.
— Сұлтанкүл, бүгіннен кейін де
санайтын. Эгей шешесінің қатал-
кун бар ҒОЙ, бүгін қойшы.
— Арай, шынында' да
киналмай-ақ ештеце аңғармай жүрсің бе? Ең болма- ғанда қуанышыма ортақтассаң- шы...
Арай Сұлтанкүлдің ерекше тін евді аңғарды. Жеңілтек қыз-
СӘ- дың қиял қанатында тұрғаны, не- ден болса да кайтпас жайы-барын ҚЫЗ танып үлгерді. Осы СӘТТІ күтті ме, кластасына жан сырын,
— Сіз жиырма алтыншы ға- сырдың жаңа өмірін көру алдын-
алтыншы дағы арнаулы тексеріп өткізу бө- ліміндесіз.
— Сонда қалай тексермексіз- дер. Денсаулығымды ма?..
— Жо.. Жоқ. Сіздің денсаулы- ғыңыз мұнан бурый тексерілген, Енді сіз бірнеше минуттан соц өзіңіз әл-әзір көрмеген жаңаәл-әзір өмірге барар алдында біліміңізді байқатасыз. Оны қазір түсінесіз.
Гипотермик қатты ойланып қал- ды. Аппарат миға жазған кезде бул тіпті басқа нәрсені ойлап отырған. Онан шыққаннан кейін- ақ басында ештеменің қалмағаны бірден белгілі болды. Енді қанша ойланғанымен «жаңа өмір» тура
лы не айтылғаны еске түспейді.
Әлден соң әлгі Эмби-ретортты жанына шақырды.
миына
‘қалмағанын жазған
оған
Қазір ғана лекциядан тук айтқан жоқ.
Гипотермик қозғалақтап қойды. МүмкіндІгі болған бір сәтті пай-
ге жек көреін. Іші жылып, «жа- ца емірге» оңай өтуіме білімім жеткіліксіз бола тұрса да жібе- рер. Қолы жетпегенге қосымша жұмсайтын адамдардыц кейбір әдетін неге түсінбеске» деген ой
да болды.
Қайта бұрылғаң күйі сол кас
ка бас темір-мырзаға келгенде ол да күтіп тұрғандай екі көзін кө- гертіп отыр екен. Дәл көцілді ке- зінде түскендей куанып кеткен Гипотермик бәрінен бұрын бөлек- теп ұстаған қара бақырды ашыла берген кішкене ■ тесікке ытқытып жіберді де, соңынан үш энерг- бакырды салды.- Өзі бакьірайып темір мырзаға қадала карап, қар- сы алдындағы «жаца өмірге» ав
томатты түрде білімділерге ашы- латын кең, дарбаза ,есігінік ашы- луьін күтіп- 'гұрды.' Бірак кенет жағдай күрт өзгерді. Есік ашыл- мак тугілі темір-мырзанық қаба- ғы түйіліп:
— Гипотермик жолдае. Сіз әділ жолдан шықтыңыз. Сізге «жақа
Жүніс САХ И Е В
Айналасыи бір шолып жұп-жұмсақ диванға
өтті
Гипотермия
де, ұқсас ТӨ-.
сектен тұрды. Жанындағы- орын- дықта отырған жас жігіт бұған үндеген жоқ. Осынша уақыт бойы қозғалмай жатып құрысқан дене- сін жазсын дегендей мұның қо- лынан ұстап, жетектеді де арнау
лы бөлмеге апарып әр түрлі жат- тығулар жасатты: Тағы да дәр.і- герлік бақылаудан вткізді. Осы
дан кейін «Жиырма алтынша ға- сырда қалай өмір сүру керек»
ФАНТАСТИКАЛЫК ӘҢГІМЕ
өмірге» жол жоқ... Жол жоқ... — деді де, көкірегін сипалап, қинал- ғандай түр танытты.
деген тақырыпта лекция оқитын залға алып кірді. Оның қақ ор- тасында тұрған жумсақ орындық- қа отырғызды да басына космо
навт шлеміне ұқсас киім кигізді.
Мойын тұсын жыпырлаған жі- ңішке шнурдармен байланысты- рып, екінші шетін тігінен тұрған аппаратқа апарып жалғады. Сол тұстан кара түйменің бірін басып қойып өзі залдан шығып кетті, Бұл болса үн-түисіз бірден миына жеткізіп жаткан лекцияны кабыл- даумен болды, Жака заман тала- бынан қорықты ма, бірде бір қоз- ғалмай отырды. Тек жарты сағат өткенде залға қайта кіріп Эмби-реторттын,;
келген
кврермін деген ойда Әп-сәтте жан-жақтың бәрі даланып кврермін деген ойда алай-дүлей соға жөнелген дауыл-
болды. ға ұқсас шу мен салдыр-гүлдір-
— Айтпақшы, сіз маған ана -те- ге басып кетті, Бір Робот келіп мір-мырзаға үш энербақыр таста Гипотермикті темір қолымен кейін дедіціз ғой, Бірақ мендегі жиыр- қарай қағып жіберді. Енді бірі ма екінші ғасырдық бақыры қа- шалқалай жатып қиналған қасқа зіргіге сәйкес келмес...
— Оныңыз дұрыс. Ондай ңәр- сеге бізде арнаулы орын бар. Ақ- шаңыздың қандай түрін болса да
бас темір-мырзаның көкірегіне үңілді, Бір екеуі Әмби-ретортты екі қолтығынан ұстап коридор бойымен белгісіз - жаққа алып қазіргі энергбақырға аударып
береді.
— Сонда бір энергбақырлары-
кетті. Тек бірнеше минуттар, өт- кенде ғана Роботтын, бірі қайта оралды да Гипотермикке қадала ңыз біздің ақшамен неше бола-
ды?..
— Қөп емес. Бір энергбақыр жиырма екінші ғасыр ақшасымен
«үш» бақырға тен,...
Гипотермик орнынан тұрған бойда Эмби-.реторт нұсқаған жақ- қа жүрді. Біршама уақыттан кей- ін ұзын коридор таусылды да, лифтімек жер астына түсті, Тағы да кен, коридорға тап болды,
— Енді тұруыңызға болады,-де- оның бойымен жүре беріп, қарсы ген сөзінен кейін басындағысын алдынан көгеріп жанған отты алып, сыртқа қарай беттеді, кврді, Аптыға басып келген бой-сыртқа Екеуі де келесі кен залға кірді.
Эмби-реторт мұның жеңінен ұстап, аз кідірді де сөзін жалға-
да^жиырма екінші ғасырдан бері қалтасында сақталған бір — ды.
— Міне,-деді ол. — Сіз енді бірнеше минуттан соң жаңа өмір- ді көресіз, Бірақ онан бұрык мы- на қарсы алдыңызда отырған те- мір-мырзаға әлгінде ғана аппарат миыңызға құйып берген жарты
дық қағаз ақшаны алды да сом-
әлгі шамның так астындағы үлкен те- сікке салып жіберді. Автомат оны сорып алды да бірнеше се
кунд зыр етпей-ақ отыз үш энерг- бақыр, бір кара бақырды салдыр еткізіп тастай салды.
Г ипотермик асыққан адамдай сағаттық «жан,а өмір» туралы бі- энергбақырларды қалта-қалтасы- ліміқізді тапсырасыз. Яғни қайта на тықпалай берді. Әлгі қайтарып айтуыңыз қажет. Ал егер айтып берген бір қара бақырды 5 ___
жатқыңыз келмесе, бұл мырзаның қалтасына салды, «Робот саналы бөлек ана кокірегіндегі кішкене тесікке болса артық бақыр бергенді не- ______________________________
>»»>»»»»>>»> ф ПАМЯТЬ
дығын жұрт түгел сезетін. Ба-_
ланың тіптен жүнжіп кетпегеніне шүкіршілік етіп, жақсы мінезіне, қарапайымдылығына қарап жақ- сы адам болар деп болашағына үмітпен қарайтын,
Кыз көңілінде бұлттан соңғы шайдай ашык, күндей шақ орна- ды, Әлем түгел жараскылықты СИЯҚТЫ, өмірде жаманшылық атымен құрығандай, алып ұшқан көңілі еріксіз үйге тартады, жа- тақханаға жетіп, жауап жазып 1, үлгергенше тоқтатар емес...
соңғы кундердегі өэгерістерді жеткізгенше асығып, тез-тез сөй-
кундердегі
леп кетті.
Ж. АХМЕТОВ,
I к. заң. факультет!.
қарап тұрып:
— Сіз, Гипотермик жолдас, біздің ғасырда өмір сүруге ешбір бейім емессіз. Жаңағы көрсеткен артық беру әдетіціз ғасырымызда болып көрмеген нәрсе. Ондай әд- ет адам баласының бір-біріне де- ген қатынасына зиян келтіретін ҚЫЛЫҚ... СІЗ үшін «жана өмірге»
даярлаған Эмби-реторт жауапқа тартылады...
— Жауапқа!.. Мен үшін!?. — Гипотермиктің тұла боны қалты- рап кетті, — Жоқ!.. Ол емес, өт- кен ғасыр қонағы болсам да мен тартылуға тиістімін. Мен!..
Гипотермик -жынданған адам
дай жан-жағына алақтап қарап, зал ішін шарлап айнала берді де қақ ортаға сұлқ құлап түсіп:
— ГИПОТЕРМИЯҒА...—
деген сөзді кинала созып айтып, аздан соң барып мәңгі жұмды.
көзін
л л л л л л л л л л л л л л л л л л л л
Гр асты-Талды... Райцентр Жа- надалинского района Тургай- ской области. Здесь нас — сту-.
дентов механизированного отря
да КазГУ — встретили предста
вители совхозов района. Торжест
венный митинг состоялся прямо на перроне. С приветствейным словом выступил секретарь парт- кома зерносовхоза имени Н ахи- А мова М. Журабеков. После окон- it чания митинга именно он повез it нас — студентов-журналистов it свое хозяйство.
в л
it л 1J ас было восемнадцать. Весе- лые, трудолюбивые парни.
А Трудовой семестр начали с капи- А тального ремонта комбайнов. Это А была Первая проверка наших тео- А ретических знаний, мы получили
парни.
л
ГОРСТЬ ХЛЕБА В ЛАДОНЯХ
возможность применить их на
практике. Через некоторое время Наш труд высоко оценен рай-
сдали экзамены и получили сви- райштабом
детельства комбайнера.
15 августа. Этот день 'запом-
комом комсомола, р________
СМО ҚазГУ — многие студенты награждены Почетными грамота- нится, пожалуй, на всю жизнь.
Я впервые за штурвалом комбай- на не просто «катаюсь», а уби- раю хлеб. Первый Хень, но до
вольно неплохой результат — де- сять гектаров. на три больше нормы. и начались трудовые, на
пряженные дни уборочной стра
ды. Вместе с усталостью прихо
дило удовлетворение от сознания того, что частица и твоего труда вложена в «каравай» нового уро
жая.
ми.
U опять .станция Тасты-Талды.
“ На перроне наша студенче
ская группа — механиэирова>чный отряд «Журналист-75». Трудовой семестр позади. Мы многое уэна- ли, многому научились за это время, познакомились с замеча
тельными людьми-целинниками.
Я смотрю в окно поезда. Мимо проплывает Тургайская степь ставшая теперь такой близкой...
К. ДЕМЕШЕВ.
ТІPATVP ИЛЯ
Редакция нащей газеты, комитет ВЛКСМ, мест
ком, профком и университетский фотоклуб «Старт»
объявляют фотоконкурс, посвященный XXV съезду
I
партии. Основная тема его социалистическое соревнование, труд университетских ученых, сот- рудников, снимки рассказывающие о труде, учебе.
ф о
общественной деятельности и отдыхе студентов.
Кроме того на конкурс принимаются работы. Т
r'i-f
•t-
по- казывающие природу нашего родного края, живот
ный мир и т. д.
Количество снимков не ограничено. На конкурс принимаются работы размером не менее 13Х 18 см.
Фотографии, присланные на конкурс, будут пуб
ликоваться в газете. Для победителей установлены
О
к
■*2й
І
о
Л. ФРИШМАН, доцент истфака.
Я, признаться, в осень влюблена.
Не за то, что фруктами богата, Не за то, что. свой багрец и злато Дарит нам пригоршнями она.
Я люблю ее за радость встреч С новыми пытливыми глазами, С юными открытыми сердцами, В коих я должна огонь зажечь.
В стенах вуза осень, что весна:
Та же поросль молодая всюду.
С ней и я душой стареть не буду, Хоть моя сверкает седина.
Где-то есть на свете чудеса.
С ними познакомиться б не худо.
Ну а мне одно известно чудо — Дважды в год приходит в вуз
весна.
н
7три премии:
Первая — фотоаппарат,
Вторая — транзисторный приемник.
Третья — денежная премия.
Лучщие работы будут отмечены также призами и дипломами.
К р
ЮМОРЕСКА
Я с детства питал страсть к различным профессиям. Сначала я решительно и долго был худож
ником, пока в четвертом классе не вздумал написать роман о
Итоги конкурса жюри и правление студенческо
го фотоклуба «Старт» подведут в мае.
с
межпланетных путешествиях, став таким образом писателем.' От ли
тературы уже недалеко до фило
софии, чем я и занялся в десятом классе, чтобы осмыслить жизнь и систематизировать
знания.
полученные
Сегодня мы публикуем конкурсную работу Т. Анатольева «В походе».
к
Н. БОНДАРЕНКО.
Недавно я прочитал, у Констан
тина Паустовского: «Мноіие убе- ждены, 'ЧТО рассказы должны ]
*
Корней ДИК Как я стал
Первый путь привел меня в
цом, рассказывал ребятам всякие анекдоты и небылицы. Он знал их столько, что мог рассказывать целый день — утром за завтра
ком, в обеденный перерыв и вече- ром после работы. Одно время я решил было записывать в тетрад
ку все Васины побасенки, однако потом бросил это занятие, поняв, что у меня не хватит на это ни сил, ни бумаги.
Почему-то именно в тот вечер.
когда увидел золотую речку, я написал строки своей небольшой
закончил свою
быть поучительными. Но есть лю- 1 ди, преимущественно сами писа- 3 тели, не желающие безоговорочно соглашаться с этой истиной. Они '
утверждают, что некоторые рас- • ь ч
сказы, хотя ничему и не учат чи
тателей, могут просто порадовать
1их, показав, к примеру,
какой-нибудь крошечной
красоту песчин- преломлять ки, которая умеет
свет, извлекать из него множест- во разноцветных сияний и-радуг».
Я подумал о глубока и точна
том, эта
насколько мысль, и вдруг вспомнилось мне лето, го
ры, снег... Снег в последний день лета.
Тогда мы жили высоко в горах.
Небо здесь было голубое, чистое, но что-то холодное чувствовалось в нем, и прозрачность была ка
кая-то особенная, глубокая.
Нас было тридцать девять не
ловек и размещались мы в одной большой палатке. По обе стороны от прохода стояли коики в два яруса, возле входа — печка. Дне
вальный время от времени под- кладывал в нее дрова, подсыпал уголь. И было тепло.
Искры с треском вылетали из трубы и, покружив, садились на верх палатки, прожигая
кие дырочки. Верх палатки похож на звездное небо.
малень- был Мы строили казарму, нам нуж
но было закончить работу до то-
УГ 13653
* повести «Турсунай». Я знал мно
гих девушек, но писал именно о к Турсунай, с которой знаком был всего два месяца. Почему имен- к но о ней, дочери степи, нашепты-
вал мне легкий горный ветерок?
Дни стояли еще тёплые. солн- це работало на совесть, но утром ударял уже морозец. Мы умыва-
■' 3 бочек, и, чтобы лись водой из
умыться, нужно и,
I
военкомат. После медосмотра ме
ня направили на курсы шоферов-.
, — С шоферским удостовере
нием в кармане,—сказали мне,—
повесть о Турсу- най, про бескрайнюю ковыльную степь — ее мать, ее колыбель, ее вселенную.
Утром я глянул в окошко — вся земля была белая, а сверху' летели большие и мохнатые сне
жинки, похожие на уши щенка.
Р>1довой Пронин кому-то сказывал свои истории,
рас- вечно чем-то недовольный Подивилов и JOpa Михеев играли в шахматы,
«деды»—солдаты последнего года службы — перекладывали вещи в чемоданах. А я смотрел на па- дающий снег и негромко стихи Кайсына Кулиева.
читал
было сначала разбить голубую корочку льда.
Как-то тихим морозным утром я вышел из палатки—облака ле-
вы всегда будете иметь кусок хлеба. После службы передо мной
комбайнером
опять открылись все пути. Один путь привел меня на стройку, Я стал строителем. Сначала строил дома. Затем начал строить доро- гу в университет. Строил осно- вательно, чтобы доехать наверня
ка. Доехал. После месяца учебы CTaj^ подумывать о новой профес
сии. Поэтому я очень обрадовал- ся, когда меня вызвал декан и сообщил, что меня направляют
В горах снегопад. Побелели
холмы и дороги, И скалы высокие — словно
твоя красота.
Снег падает медленно, тихо, задумчиво, строго.
Как мысли мои о тебе в этот час и всегда.
Как будто плывут над ущельями белые птицы.
Идет этот снег не спеша, без труда, без помех.
Желаю сегодня охотнику не оступиться:
Охотничьи тропы невидными делает снег.
