Garis Panduan dan Piawaian Perancangan Pembangunan Pantai disediakan untuk membantu kerajaan negeri dan pihak berkuasa tempatan dalam perancangan pembangunan kawasan pantai yang teratur dan mampan tanpa menjejaskan aset utama mereka. Kawasan pesisir pantai merupakan kawasan yang berpotensi dan menerima tekanan pembangunan yang kuat terutamanya pembangunan yang berkaitan dengan pelancongan, perindustrian dan pertanian (perikanan). Sehubungan itu, pembangunan di zon pantai perlu dirancang dan dikawal dengan teliti agar zon ini dapat dibangunkan secara optimum dan mampan (sustainable development) di samping dapat mengurangkan gangguan kepada ekosistem dan masalah alam sekitar.
Dengan ini, garis panduan dan piawaian perancangan perlu disediakan untuk membimbing dan memudahkan pembangunan di kawasan pantai ini. Definisi zon pantai mengikut Jabatan Pengairan dan Saliran (JPS) ialah: zon pantai meliputi kawasan terhad kepada 5 km. Kawasan pantai ini merupakan kawasan sensitif apabila terganggu sama ada akibat pembangunan atau secara semula jadi seperti ombak atau banjir.
Sumber unik dan penting kawasan pesisir pantai termasuk pantai, pulau, muara sungai, hutan bakau, perairan pantai, hutan pantai dan kehidupan lain yang berkaitan. Perancangan dan pembangunan zon pantai haruslah berteraskan, antara lain, berdasarkan prinsip perancangan dan pembangunan sejagat. Memastikan kawasan pantai berada dalam keadaan bersih, cantik dan teratur dengan menyediakan semua kemudahan awam yang asas dan mencukupi, seperti sistem lalu lintas dan pengangkutan yang berkesan dan selesa.
Pemuliharaan kawasan semula jadi seperti kawasan pesisir pantai yang sensitif dan kawasan yang mempunyai peranan ekologi seperti hutan paya bakau yang mesti dikekalkan demi kepentingan awam.
Pemakaian Garis Anjakan Pembangunan
Aktiviti
Jenis Pantai Garis panduan
Pengekalan Pokok-Pokok Melata Di Gumuk Pantai
Penempatan papan tanda larangan/memijak kawasan beting pantai dan pokok-pokok yang mengalir di dalam bukit pasir;. Penggunaan semua jenis kenderaan di pantai dan bukit pasir pantai adalah tidak dibenarkan, kecuali untuk tujuan pengurusan kawasan;. Kemudahan 'Boardwalk' perlu dibina untuk melindungi kerosakan pada kawasan pokok air terjun dan mengekalkan morfologi bukit pasir dan menyediakan tanda-tanda yang menunjukkan penggunaan.
Pengekalan Elemen-Elemen Semulajadi
Pembangunan di kawasan 'hinterland' perlu dikawal agar tidak menjejaskan kualiti air sungai di kawasan pesisir pantai, kerana ini adalah 'outlet' terakhir ke laut; Sandbank, 'sand tongue', 'sand bank' dan 'beach dunes' mesti dikekalkan sebagai tarikan pelancong.
Kebebasan Angkutan Bujuran Pantai
Aktiviti Penebusgunaan Pantai
Garis Panduan Khusus mengikut Zon Kegunaan Tanah
- Zon Hutan Pantai
- Zon Hutan Bakau
- Zon Santuari Penyu
- Zon Muara Sungai Dan Sungai
- Zon Pembangunan Di Atas Air Dan Di Garis Pantai
- Zon Rekreasi Air Di Sungai, Garis Pantai Dan Pesisiran Terbuka i. Menentukan kawasan perairan yang sesuai untuk aktiviti
- Zon Eko-Lancong
- Zon Perumahan
- Zon Pelabuhan Dan Perindustrian
- Zon Pertanian—Akuakultur
Hutan pantai seperti 'hutan paya gambut' dan 'hutan paya air tawar' bertindak sebagai dataran banjir semula jadi. Tiada pembangunan dibenarkan di kawasan hutan bakau yang tercatat sebagai hutan simpan kekal, kecuali rekreasi hutan, penyelidikan dan pemerhatian spesies hidupan yang terdapat di kawasan ini; Kawasan penampan selebar 30 m mesti dikekalkan antara kawasan pembangunan dan hutan bakau, bergantung kepada jenis pembangunan.
Pelan pengurusan jangka panjang diperlukan untuk memelihara hutan bakau semula jadi dan sebagai langkah mengawal hakisan. Aktiviti yang dibenarkan ialah tempat penyu bertelur, gerai makan, tempat letak kereta, tandas awam, laluan pejalan kaki, tempat duduk dan aktiviti lain yang seumpamanya;. Hadkan pembangunan di kawasan sekitar tempat perlindungan penyu (terutama bangunan tinggi untuk mengelakkan cahaya terang);
Pembinaan kekal tidak dibenarkan di kawasan muara sungai dan di kawasan rizab sungai. Sebarang struktur atau bangunan seperti jeti, restoran terapung, 'chalet' dan lain-lain hendaklah diletakkan di atas tiang supaya tidak mengganggu aliran air;. Aktiviti yang dibenarkan seperti pondok, restoran, jeti, marina, kelab rekreasi, tambak dan lain-lain yang berkaitan dengan pembangunan aktiviti pelancongan;.
Aktiviti lain yang dibenarkan ialah yang berkaitan dengan pertanian seperti pembinaan sangkar ikan terapung dan juga pembinaan ponton. Perkhidmatan kapal persiaran hanya dibenarkan di kawasan tertentu dan perlu mematuhi kawalan supaya tidak mencemarkan alam sekitar dan air laut. Semua jenis sukan air seperti 'jet-ski', berkayak, berkayak dan lain-lain hendaklah mematuhi peraturan yang ditetapkan untuk tujuan keselamatan dan pencemaran;.
Penyediaan laluan awam di kawasan pantai yang belum dibangunkan untuk dinikmati, 'scenic drive' (hidupan pantai semula jadi) (rajah 2);. Pembangunan di kawasan hutan bakau dan hutan pantai lain mesti mematuhi seksyen 4.7.2 dan 4.7.3; dan. Memastikan pembangunan perumahan hanya berketumpatan sederhana dan rendah untuk tujuan ekologi, mengekalkan estetika dan 'daya tampung' pantai;.
Kawasan yang sesuai selalunya ialah kawasan hutan bakau dan nipah, yang juga merupakan kawasan sensitif ekologi, dan kawasan hutan darat (seperti bekas sawah padi). Elakkan kawasan hutan bakau atau nipah seboleh-bolehnya kerana ini akan menyebabkan hakisan dan masalah ekosistem lain;
PIAWAIAN PEMBANGUNAN MENGIKUT ZON KEGUNAAN TANAH
Tapak pembinaan tidak diwujudkan di kawasan yang mempunyai terumbu karang, hutan bakau atau rumput laut.. pagar kawalan kelodak adalah perlu untuk mengurangkan kejadian air keruh terutamanya di kawasan berhampiran hidupan laut dan kawasan terumbu karang.. i Sebarang pembinaan mesti dijalankan keluar masuk . di atas tiang • Jeti. Pelan tempatan mesti mengikut kepadatan ketinggian dan nisbah plot seperti dalam rancangan tempatan berkenaan bangunan dan pelan pembangunan, yang mencerminkan warisan negara. Dibenarkan di lereng bukit tidak melebihi 20 darjah dan tidak melebihi kontur 60 meter (200 kaki).
Kemunduran bangunan untuk industri ringan adalah 500 meter dari MHWS manakala untuk industri berat adalah 1000 meter kecuali kawasan berlumpur yang memerlukan 1000 meter untuk kedua-duanya. Kemunduran bangunan untuk industri ringan adalah 500 meter dari MHWS manakala untuk industri berat adalah 1000 meter. Wujudkan zon penampan selebar 60 meter dari pantai dan sediakan jalan perkhidmatan di sepanjang pantai.
Kemunduran bangunan itu adalah 20 meter dari rizab sungai seperti yang diwujudkan oleh Jabatan Pengairan dan Saliran (JPS).
