การเสริมสร้างความสามารถทางสังคมและอารมณ์ของนักเรียนมัธยมปลาย วิทยานิพนธ์นี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาตามหลักสูตร การพัฒนารูปแบบการสอนตามปรัชญาแนวทางเด็กและการเล่นเกมเพื่อพัฒนาสังคมและอารมณ์ วิทยานิพนธ์ที่ส่งมาเพื่อปฏิบัติตามข้อกำหนดสำหรับปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิตบางส่วน การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ดังนี้ (1) พัฒนาองค์ประกอบและตัวบ่งชี้ความสามารถทางสังคมและอารมณ์ของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย (2) พัฒนารูปแบบการเรียนรู้ตามหลักปรัชญาสำหรับเด็กและการเล่นเกมเพื่อเพิ่มความสามารถทางสังคมและอารมณ์ของนักเรียนมัธยมปลาย (3) และตรวจสอบประสิทธิภาพและประสิทธิผลของรูปแบบการเรียนรู้เชิงปรัชญาการเรียนรู้ของเด็กร่วมกับเกมฟิเคชั่นช่วยปรับปรุงความสามารถทางสังคมและอารมณ์ของนักเรียนมัธยมปลาย
There were four phases in the research methodology: Phase One: the development of components and indicators of the social and emotional competence of secondary school students; Phase Two: the development of a concept of a Learning Management Model and the study of its effectiveness; Phase Three: a study of the effectiveness of the concept of a Learning Management Model; and Phase Four: the complete improvement of the Learning Management Model. The sample group consisted of 10th grade students of Chulalongkorn University Demonstration Secondary School, enrolled in the Citizenship class in the second semester of the 2021 academic year, 31 students were the representatives of secondary school students in the Demonstration School in higher education institutions under the Office of the Permanent Secretary for Higher Education, Science, Research and Innovation. The experiment was conducted during the second semester of the 2021 school year using quantitative data analysis with a t-test for the dependent samples.
The findings of the study were as follows: (1) the components and indicators of social and emotional competence of high school students divided into five components and 57 indicators. The Third Component included 10 indicators for social understanding; Component Four included 15 indicators of living with others; and Component Five included eight indicators for group decision-making; (2) a learning model for children based on philosophy and gamification consisted of four key components: (1) the guiding principles of the learning model; (2) the objectives of the learning model; (3) the learning process; (4) measuring and evaluating the learning model, with four steps: The first step to argue; The second step to reflect; Step three to choose and exchange; The fourth step to accept the option chosen in the summaries of opinions (acceptance) and the fifth step is to examine the social and emotional competence of secondary school students; (3) the efficiency of the learning model, with a value of 0.99; and (4) the effectiveness of the philosophy learning model for children combined with gamification for increasing the social and emotional competence of high school students at 0.05, and the students were very satisfied with the learning management model.
สมรรถนะทางสังคมและอารมณ์ของนักเรียนในระดับมัธยมศึกษา
นิยามของสมรรถนะทางสังคมและอารมณ์
ความสําคัญของสมรรถนะทางสังคมและอารมณ์
องค์ประกอบของสมรรถนะทางสังคมและอารมณ์
แนวทางการพัฒนาสมรรถนะทางสังคมและอารมณ์
แนวทางการวัดและประเมินผลสมรรถนะทางสังคมและอารมณ์
แนวคิดปรัชญาสําหรับเด็ก (Philosophy for Children)
นิยามของแนวคิดปรัชญาสําหรับเด็ก
ความสําคัญของการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดปรัชญาสําหรับเด็ก
ทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับแนวคิดปรัชญาสําหรับเด็ก
หลักการของแนวคิดปรัชญาสําหรับเด็ก
รูปแบบวิธีสอนและเทคนิคการสอนภายใต้แนวคิดปรัชญาสําหรับเด็ก
องค์ประกอบของกระบวนการสอนตามแนวคิดปรัชญาสําหรับเด็ก
ขั้นตอนการสอนตามแนวคิดปรัชญาสําหรับเด็ก
บทบาทครูและนักเรียนในการสอนตามแนวคิดปรัชญาสําหรับเด็ก
ความสัมพันธ์ระหว่างแนวคิดปรัชญาสําหรับเด็กกับการพัฒนาสมรรถนะทางสังคม
แนวคิดเกี่ยวกับเกมมิฟิเคชัน (Gamification)
นิยามของเกมมิฟิเคชัน
ความสําคัญของเกมมิฟิเคชันต่อการจัดการเรียนรู้
ทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับเกมมิฟิเคชัน
หลักการของเกมมิฟิเคชัน
องค์ประกอบของเกมมิฟิเคชัน
หลักการออกแบบเกมมิฟิเคชัน
ขั้นตอนการออกแบบเกมมิฟิเคชัน
แนวทางการใช้เกมมิฟิเคชันในการเรียนการสอน
ความสัมพันธ์ระหว่างเกมมิฟิเคชันกับการพัฒนาสมรรถนะทางสังคมและอารมณ์
รูปแบบการจัดการเรียนรู้
นิยามของรูปแบบการจัดการเรียนรู้
และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนโดยเฉพาะด้านทัศนคติและพฤติกรรมของนักเรียนโดยการเสริมสร้างพฤติกรรมที่ดีและลดพฤติกรรมเชิงลบ (Durlak et al., 2011) รหัสแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. พ.ศ. 2551 ซึ่งได้กำหนดเป้าหมายและความคาดหวังในการพัฒนาการศึกษาของนักศึกษาหลังจบหลักสูตร ได้แก่ ความสามารถ การสื่อสาร ความสามารถในการคิด และความสามารถในการใช้ทักษะชีวิตดังแผนภูมิ และตัวบ่งชี้พฤติกรรมมาใช้เทียบเคียงกับบริบทของไทยได้อย่างชัดเจน (Greenberg et al., 2003) ดังนี้
ปัจจุบันการพัฒนาความสามารถทางสังคมและอารมณ์ของต่างประเทศเป็นหัวใจสำคัญ พัฒนาเป็นรูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อบูรณาการกับบริบทการเรียนการสอนในโรงเรียน ทำให้เกิดการพัฒนาการวัดในรูปแบบต่างๆ มากขึ้น (Walton et al., 2022) การพัฒนาความสามารถทางสังคมและอารมณ์ในห้องเรียนควรประกอบด้วย 3 องค์ประกอบดังต่อไปนี้ 1) บรรยากาศที่ส่งเสริมการเรียนรู้ในห้องเรียนส่งเสริม 2 ) การแทรกแซงของการพัฒนาความสามารถทางสังคม และ 3) การทำซ้ำอย่างสม่ำเสมอ (CASEL, 2015) วิธีการสอนบทบาทสมมติ (บทบาทสมมติ/บทบาทสมมุติ) (Kienstra et al., 2014) ช่วยให้นักเรียนเรียนรู้บทบาทของผู้อื่นที่แตกต่างจากตนเอง เข้าใจมุมมองของผู้อื่นก่อนการตัดสินใจที่มีผลกระทบต่อตนเองและผู้อื่น
ลักษณะและองค์ประกอบของรูปแบบการจัดการเรียนรู้
กระบวนการพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้
งานวิจัยที่เกี่ยวข้อง
งานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับแนวคิดปรัชญาสําหรับเด็ก
งานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับเกมมิฟิเคชัน
งานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับสมรรถนะทางสังคมและอารมณ์
องค์ประกอบของสมรรถนะทางสังคมและอารมณ์
มาตรฐานการเรียนรู้สมรรถนะทางสังคมและอารมณ์ของนักเรียนในระดับมัธยม โดย
หลักการของแนวคิดปรัชญาสําหรับเด็ก
ขั้นตอนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ตามแนวคิดปรัชญาสําหรับเด็ก
หลักการของเกมมิฟิเคชัน
องค์ประกอบของเกมมิฟิเคชัน
ผลการประเมินความสอดคล้องระหว่างแผนการจัดการเรียนรู้กับร่างรูปแบบการจัดการ
การวิเคราะห์ความสอดคล้องของแบบวัดสมรรถนะทางสังคมและอารมณ์ของนักเรียน
ผลการวิเคราะห์ตัวบ่งชี้สมรรถนะทางสังคมและอารมณ์ของนักเรียนระดับมัธยมศึกษา
องค์ประกอบและตัวบ่งชี้ของสมรรถนะทางสังคมและอารมณ์ของนักเรียนชั้น
แสดงบทบาทครูและนักเรียนในแต่ละขั้นตอนของรูปแบบการจัดการเรียนรู้ที่พัฒนาขึ้น
6. กิจกรรมการจัดการเรียนรู้สามารถบรรลุวัตถุประสงค์ 0.8 เพียงพอ รวมค่าเฉลี่ยของกิจกรรมการจัดการเรียนรู้ 0.97 เพียงพอ การวัดและประเมินผลรูปแบบการจัดการเรียนรู้ 1.0 เพียงพอ ความเป็นรูปธรรมชัดเจน 1.0 เพียงพอ 2. การวัดและประเมินผลรูปแบบมีความหลากหลาย 1, 0 เพียงพอ 3. การวัดและประเมินผล ของแบบจำลองมีความเหมาะสม 1.0 เพียงพอ 4. การวัดและประเมินผลแบบจำลอง การประเมินจากสภาพจริง 1.0 เพียงพอ รวมทั้งการวัดและประเมินผลรูปแบบการจัดการเรียนรู้ 1.0 เพียงพอ รวมทุกแง่มุมของรูปแบบการจัดการเรียนรู้ 0.99 เพียงพอ จากตารางที่ 14 ถึงการทบทวนประสิทธิภาพของ รูปแบบการจัดการได้รับการยอมรับจากผู้เชี่ยวชาญและพิสูจน์แล้วว่าเหมาะสมในทุกรายการการประเมิน ดัชนีความสอดคล้องโดยรวมคือ 0.99 ทบทวนการเรียนรู้ทางสังคมและอารมณ์: แนวทางตามกลยุทธ์ ข้อค้นพบ: เพื่อนำประโยชน์ของ SEL ไปสู่นักเรียนจำนวนมากขึ้น โปรแกรมจะต้องมีความยืดหยุ่นเพียงพอที่จะปรับให้เข้ากับความต้องการของท้องถิ่น ทำบัญชีเพศและอารมณ์ของเด็กสำหรับการเชื่อมโยงในระดับปานกลางระหว่าง บรรยากาศทางสังคมและอารมณ์ในห้องเรียน Head Start และความสามารถทางสังคมและอารมณ์ของเด็ก
Self-management for elementary school students exhibiting problem behavior in mainstream classrooms: A review of evidence from single-case design research. Safe and sound: An educational leader's guide to evidence-based social and emotional learning (SEL) programs. The impact of improving students' social and emotional learning: A meta-analysis of school-based universal interventions.
The gamification of learning and teaching: game-based methods and strategies for training and education: John Wiley & Sons. Gamification in Learning and Education [electronic resource] : Enjoy Learning Like Gaming / by Sangkyun Kim, Kibong Song, Barbara Lockee, John Burton. The role of self-awareness and problem-solving orientation for the instrumentality of goal-related means.
