การปลดปล่อยและมาตราการลดก๊าซเรือนกระจกจากการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ คุ้งบางกระเจ้าสมุทรปราการ. ปริญญานิพนธ์นี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาตามหลักสูตร. GREENHOUSE GASES EMISSION AND MITIGATION OPTION FROM ECOTOURISM AT BANG KACHAO, SAMUTPRAKARN. A Thesis Submitted in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree of MASTER OF SCIENCE. แหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศในพื้นที่คุ้งบางกระเจ้าก าลังได้รับความนิยมจากนักท่องเที่ยวในปัจจุบัน ทั้งนี้กิจกรรมของนักท่องเที่ยวมีส่วนสร้างมลพิษทางอากาศและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโลกจากการ ปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก งานวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการประเมินการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกจาก การกิจกรรมการท่องเที่ยว จากการใช้เชื้อเพลิงจากการเดินทางและการผลิตขยะของนักท่องเที่ยวในพื้นที่คุ้งบาง กระเจ้า อ าเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ ค านวณการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกโดยอ้างอิงคู่มือ IPCC 2006: Guideline for National Greenhouse Gas Inventories Standard โดยภาคการขนส่งส ารวจจาก แบบสอบถามนักท่องเที่ยว จ านวน 399 ชุด ผลการวิจัยพบว่า อัตราส่วนนักท่องเที่ยวเป็นเพศหญิงมากกว่าเพศ ชาย ร้อยละ 65.25 และ 34.75 นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่มีอายุระหว่าง 25 – 34 และ 35 – 44 ปี โดยระยะทางเฉลี่ย ระหว่างบ้านถึงจุดหมายแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศคุ้งบางกระเจ้า เท่ากับ 30.42 กม ปริมาณรวมการใช้น ้ามัน เบนซินและดีเซลในการเดินทางของนักท่องเที่ยว เท่ากับ 168 และ 850 ลิตร ตามล าดับ ทั้งนี้ การปลดปล่อยก๊าซ เรือนกระจกรวมจากการเดินทางของนักท่องเที่ยว เท่ากับ 5,362 kgCO2eq หรือมีค่าเฉลี่ยรายบุคคล เท่ากับ 3.59 kgCO2eq คน-1 นอกจากนี้ การปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากภาคของเสีย พบว่าปริมาณขยะบริเวณพื้นที่.
Thus, tourism activities have produced air pollution and climate change from the emission of greenhouse gases (GHG). This study aims to estimate GHG emissions from transportation fuel combustion and tourism activity waste generation in Khung Bang Krachao, Phra Pradaeng District, Samut Prakan Province. The results revealed that the tourism demographic information of the tourists was higher for females than males, with 65.25 and 34.75%.
Consequently, the total amount of GHG emission from tourist transport was 5.362 kg CO2eq or GHG emission per person was 4.37 kgCO2eq person-1. The total annual GHG emissions were 2,045 tonCO2eq/yr or GHG emission per person was 4.01 kgCO2eq person-1.
ที่มาและความส าคัญ
ของระบบนิเวศและทรัพยากรในท้องถิ่นอาจได้รับผลกระทบ ถูกกระแสสังคมทำลายได้ โดย คุ้งบางกระเจ้าได้รับการประกาศเป็นพื้นที่คุ้มครองสิ่งแวดล้อมโดยสำนักงานนโยบายและแผน ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม (สผ.) ตามกฎกระทรวงกำหนดให้พื้นที่ 6 ตำบลของอำเภอพระประแดง สมุทรปราการ เป็นพื้นที่คุ้มครองสิ่งแวดล้อม พ.ศ. 2562 และประกาศใน Statstidende เมื่อวันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2562 เพื่อรักษาระบบ ระบบนิเวศน์ทางธรรมชาติโดยใช้
วัตถุประสงค์ของงานวิจัย
ขอบเขตการวิจัย
นิยามค าศัพท์
สมมติฐานในการวิจัย
ประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับ
กรอบแนวคิดในการวิจัย
การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (Climate Change)
รูปแบบการท่องเที่ยวและการจัดการท่องเที่ยวที่เป็นมิตรต่อสภาพภูมิอากาศ
การประเมินการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากภาคการท่องเที่ยว
การปล่อยก๊าซเรือนกระจกอยู่ที่ 235.80 TgCO2eq ซึ่งคิดเป็น 74% ของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั้งหมด ภาคเกษตรกรรมปล่อยก๊าซเรือนกระจก 50.98 TgCO2eq คิดเป็น 16% ของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั้งหมด ภาคอุตสาหกรรมมีการปล่อย 19.11 TgCO2eq คิดเป็น 6% ของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั้งหมด และภาคของเสียมีการปล่อย 12.74 TgCO2eq คิดเป็น 4% ของการปล่อยทั้งหมด เมื่อพิจารณาจากแหล่งปล่อยก๊าซเรือนกระจก พบว่า ภาคพลังงาน (Energy) มีการปล่อยก๊าซเรือนกระจกสูงสุด และมี พ.ศ. 2564-2573 (Thailand's Nationally กำหนด Contribution Contribution Roadmap on Mitigation 2021-2030 หรือ NDC Roadmap on Mitigation ผ่านการดำเนินการในภาคส่วนต่างๆ เช่น พลังงาน และการขนส่งสาขาถนน อุตสาหกรรมและการใช้ผลิตภัณฑ์และสาขาการจัดการของเสีย (27)
มาตรการจัดการการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากภาคการท่องเที่ยว
งานวิจัยที่เกี่ยวข้อง
พื้นที่ศึกษา
ก าหนดกลุ่มประชากรและกลุ่มตัวอย่างเป้าหมาย
วิธีการประเมินการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ
การประเมินการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากภาคพลังงาน
การประเมินการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากของเสีย
ข้อมูลกลุ่มประชากรตัวอย่าง
การปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากภาคการขนส่ง
การปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากภาคของเสีย
มาตรการในการลดการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก
การรับรู้ของนักท่องเที่ยวเกี่ยวกับการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในพื้นที่คุ้งบางกระเจ้า
สรุปผลการวิจัยและการอภิปรายผล
ข้อมูลทั่วไปของนักท่องเที่ยว ณ คุ้งบางกระเจ้า
การปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการเดินทางท่องเที่ยว
การปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการจัดการขยะ
การเสนอมาตรการลดการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก
ข้อเสนอแนะ
ค่าศักยภาพในการท าให้เกิดโลกร้อนของก๊าซเรือนกระจก
ปริมาณการการปล่อยก๊าซเรือนกระจกของประเทศไทย (TgCO 2 eq)
ตามแนวทางการจัดทำปริมาณก๊าซเรือนกระจกที่แนะนำโดย IPCC 2006 (Intergovernmental Panel on Climate Change 2006) วิธีการพื้นฐานในการประเมินการปล่อยก๊าซเรือนกระจกแบ่งออกเป็น 2 แนวทาง คือ Top-down เป็นการประเมินโดยรวม ตัวแปรทางเศรษฐกิจที่แบ่งกลุ่มย่อยของกิจกรรมโดยใช้คู่มือระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศปี 2549 (IPCC 2549) เพื่อแยกออกจากกัน การวิเคราะห์ระบุปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากยานพาหนะแต่ละประเภทหรือในแต่ละพื้นที่ศึกษา ดังนั้นจึงไม่สามารถลดนโยบายการขนส่งนโยบายนั้นได้ ก๊าซเรือนกระจกจะลดลงได้จริงและมากน้อยเพียงใด
Emission factor ของเชื้อเพลิง (องค์การบริหารจัดการก๊าซเรือนกระจก,2558)
สัดส่วนเชื้อเพลิงชีวภาพกับเชื้อเพลิงปิโตรเลียม
ข้อมูลอัตราการสิ้นเปลืองของยานพาหนะแต่ละยี่ห้อ
ข้อมูลเชื้อเพลิงที่น ามาอ้างอิง
สรุปค่าที่ใช้ในการประเมินการปลดปล่อยก๊าซมีเทนจากการก าจัดของเสียด้วยวิธีฝังกลบ
แสดงความถี่และร้อยละของข้อมูลทั่วไปของนักท่องเที่ยว
การปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกจ าแนกตามประเภทของพาหนะ
กรอบแนวคิดในงานวิจัย (Conceptual framework)
ภาวะโลกร้อนจากปรากฏการณ์ก๊าซเรือนกระจก
การคาดการณ์อุณหภูมิเฉลี่ยในอนาคตของประเทศไทยด้วยแบบจ าลอง PRECIS
สถานที่ศึกษาภายในสถานที่ศึกษาภายในบริเวณคุ้งบางกระเจ้า อ าเภอพระ
วิธีการประเมินการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก
ขั้นตอนการประเมินการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการเดินทาง
การเลือกวิธีค านวณการปลดปล่อย CH 4 จาการก าจัดของเสียด้วยหลุมฝังกลบ 51
รูปเปรียบเทียบปฏิกิริยาชีวเคมีระหว่างบ่อฝังกลบมูลฝอยแบบดั้งเดิมและแบบกึ่ง
ครบรอบ 36 ปี การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย = ครบรอบ 36 ปี การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. การปล่อยก๊าซเรือนกระจกและการลดผลกระทบจากการท่องเที่ยวเชิงกีฬาในแรลลี่จักรยานเบญจบูรพา สระแก้ว ประเทศไทย
