Daar is ook geen konsensus onder volgelinge van chiliasme oor die chiliastiese doktrine van futurisme nie. Die doel van hierdie studie is om chiasme in die lig van die Skrif en die gereformeerde belydenisskrifte te beoordeel. Die geskiedenis leer ons dat die Christelike Kerk van die vroegste eeue af met die chiliasme-leer van die voleinding geworstel het.
Chiliasme word slegs gesien as 'n alternatiewe siening van die voleinding, omdat die Gereformeerde belydenis nie Chiliasme veroordeel nie. Ten slotte word 'n algehele beoordeling gegee in die lig van ons Gereformeerde belydenisse van Chiliasme. Nie alle oortuigings onder Chiliasme volgelinge word in hierdie studie aangespreek nie.
Werkplan
Daarom poog hierdie studie slegs om Chiliastiese onderrig in die algemeen te evalueer.
HISTORIESE OORSIG
Die verklaring van die boek Openbari ng
Dit is egter in stryd met die karakter van die boek, wat apokalipties en profeties van aard is. Eensydige interpretasiemetodes bevat 'n mate van waarheid, maar beklemtoon eensydig sekere aspekte van die boek Openbaring. Die kerkhistoriese metode beklemtoon eensydig dat die boek ten doel het om 'n oorsig te bied van die geskiedenis van die kerk sedert die begin van die eeu.
Volgens Coetzee (s.j.:12) sal 'n suiwer interpretasiemetode erns maak met die getuienis van die boek self oor die aard daarvan, hoe dit verstaan word. By die interpretasie van hierdie boek is dit dus belangrik om hierdie tweeledige karakter van die boek in ag te neem. Wanneer die boek Openbaring verduidelik word, is dit baie belangrik om bogenoemde in gedagte te hou omdat die boek Openbaring homself as 'n profeties-apokaliptiese geskrif aanbied.
Volgens Coetzee (n.j.:12) is dit tipies van die skryfstyl van die apostel Johannes om in die openingsgedeelte die sleutel tot die verstaan van sy boeke te gee. Die sleutel tot die verstaan van die boek Openbaring word op die openingsbladsy van Open gevind. Volgens Coetzee beskryf die omstandighede waarin Christus die Koning aan Johannes verskyn drie hooftekens van die Kerk in die tydperk tussen Jesus Christus se hemelvaart en sy wederkoms.
Lees daarom Openbaring as 'n belofteboek wat die hoof van die kerk wil lei op die dag van die wederkoms. 16:12-16 beeld in apokaliptiese taal uit hoe Gog en die agog by Armageddon bymekaarkom vir die finale 'stryd' in die finale oorlog tussen die antichris-moondhede (die Gog en die agog) en Christus en sy kerk op die 'Dag van die Here' ". 19:11-15 Oorwinning van die Christus-Koning oor die dier en die valse profeet - voorbereiding van die "Dag van die Here".
Noukeurige oorweging moet gegee word aan die verklaring in die Boek Openbaring en die plek van die Opening.
Die binding van Satan- Openbaring 20:1-3
Eerstens moet 'n duisend jaar nie letterlik verstaan word nie, want dit is in stryd met die apokaliptiese karakter van die boek. Nee, hier word nie van 'n volstrekte binding van die Satan gepraat nie, asof hy geen invloed op die aarde sou kon uitvoer nie. Die kritiek van die Chiliaste op die Antichiliastiese beskouing oar die binding van die Satan gaan dus nie op nie.
Met sy hemelvaart is hy ons "Hoëpriester, wat aan die regterhand van die troon van die Majesteit in die hemele gesit het." Tydens hierdie vrederyk van Christus sal al die siele van gelowiges wat gesterf het uit dade opgewek word. Die stelling deur die Chiliaste dat Christus se koningskap eers 'n werklikheid sal word met sy duisendjarige vrederyk, is nie Bybels nie.
Met hierdie letterlike stelling oor "duisend jaar" (Openbaring 20:7) van die Chiliaste kan nie saamgestem word nie. Aan die einde van die Nuwe Testamentiese era volg die laaste jag, waar Satan vir 'n kort tydjie vrygelaat word {Op. Aan die einde van die Nuwe Testamentiese tydperk gee God aan Satan die geleentheid om alles in sy vermoë te doen om die gelowige te mislei.
Die Satan versamel nou die nasies, die Gog en die Magog, teen die kerk van die Here {Open. 20:8). In Ou Testamentiese taal word nou die bele~ring van die christendom deur die heidendom geteken (Open. 20:9). Die Satan sal met sy wereld- mag optrek teen die 11laer van die heiliges en die geliefde stad omsingel11.
11 Die kamp van die heiliges11 is die gelowiges wat getrou gebly het, naamlik die kerk van Jesus Christus. Hierdie sataniese wêreldmag is daartoe verbind om Christus se kerk te vernietig, en dit lyk of hulle sal slaag. Op die Here se 11de Dag••, Y6m Yahw~, word nie net die bose wêreld finaal vernietig nie, maar ook die duiwel self kom aan die beurt en word in die 11poel van vuur en swawel gewerp11 (Op. 20:10).
Die nasionale herstel van Israel. Rm. 11:25-27
En hierdie verharding van 'n deel van Israel sal voortduur totdat die aantal heidene wat uitverkies is, aan die einde van die dae tot geloof in Christus gekom het. Aan die einde van dae sal die gevalle aantal heidene wat uitverkies is, sowel as die gevalle getal van Israel wat uitverkies is, gered word. Die redding van gelowiges uit Israel en die heidendom is geestelik van aard en nie materieel nie.
Chiliaste glo dat hierdie gedeelte verwys na gebeure aan die einde van dae. Aan die einde van dae sal God sy volk Israel weer in hul land herstel tydens die duisendjarige vrederyk. By nadere ondersoek blyk dit dat die woord 11Some11 inderdaad 'n goeie vertaling van die Hebreeuse woord 11eleh11 is.
Belydenisskrifte op die stuk van die teregstelling11, 1950) vir 'n uitwerking van ons Gereformeerde belydenisskrifte. Artikel 37 van die Nederlandse Geloofsbelydenis handel oor die gebeure van die einde van die dae. 4:16 word dan aangehaal as bewys van die wederkoms van Christus en die algemene opstanding van die dooies.
Die algemene opstanding van die dooies sal eers plaasvind (vers 16), en dan sal alle gelowiges (lewend en opgewek) weggeruk word om die Here te ontmoet (vers 17). Dan gaan die Kategismus in vraag en antwoord 52, na Christus se wederkoms aan die einde van dae. Hulle neem nie die apokaliptiese karakter van die Boek Openbaring in ag nie, maar beklemtoon eensydig die profetiese.
Nou verduidelik hulle die res van die Skrif in die lig van hierdie verkeerde interpretasie van Open.
Die volk Israel word in hulle land herste1? - Eseg. 37:11-14
BEOORDELING VAN DIE CHILIASME VANUIT DIE GEREFORMEERDE BELYDENIS-
In die Nederlandse Geloofsbelydenis word in artikel 25 bely dat 11die seremonies en heenwysings van die Wet met die karns van Christus opgehou het en dat alle voorafskaduwing tot 'n einde gekom het11• Die seremoni~le. Hier is geen sprake van •n twe~rlei wederkoms van Christus nie, of van •n duisendjarige vrederyk nie, of van •n eerste opstanding waaraan. Duidelik word in hierdie artikel gestel dat wanneer Christus weer sal kom, Hy sal kom 110m Homself as Regter oor die lewendes en die dooies aan te kondig11 en 11al die dooies sal uit die aarde opstaan, die siel van elkeen saamgevoeg en verenig met sy liggaam waarin hy geleef het.11 Die Nederlandse Geloofsbelydenis leer net een wederkoms van Christus om die lewendes en die dooies te oordeel, en net een opstanding van al die dooies.
Nee, Paulus het hier te doen met die kwessie of lewende gelowiges dooie gelowiges by Christus se wederkoms sal voorafgaan (1 Tessalonisense 4:15). In artikel 37 van die Nederlandse Geloofsbelydenis glo ons op grond van die Skrif dat Christus net een keer weer sal kom en dat met sy wederkoms al die dooies opgewek sal word. Gevalle gelowiges en ongelowiges sal gelyktydig opgewek word, want die Skrif onderskei tussen die opstanding van gelowiges tot lewe en die opstanding van ongelowiges.
Vraag en Antwoord 52 is deel van die 19de Sondag van die Heidelbergse Kategismus en verskyn in die tweede deel van die kategismus wat oor die redding van die mens praat. 11 Hoe vertroos Christus se wederkoms jou? 11 Die kategese wil hê dat die kerk, wat vervolging en ontbering hier op aarde verduur, die boodskap van vertroosting moet leer wat aan die einde van die dae ten volle vervul sal word. Maar nee, die Bybel ken net een wederkoms van Christus en dit is die oordeel van die lewendes en die dooies.
Die Heidelbergse Kategismus, wat op die Woord van God gebaseer is, leer geen wederkoms van Jesus Christus nie. By die lees van die Gereformeerde Belydenisskrifte teen die agtergrond van die Reformasie; die hervormers se siening van chiliasme as 'n invloed van die laat Joodse apokaliptisisme, belydenisse soos die Augsburgse Belydenis (1530) en die Tweede Helvetiese Belydenis (1566) wat chiliasme as 'n Joodse droom veroordeel, kan chiliasme aan die gereformeerde kant nie geduld word as net 'n alternatief nie. visie van eskatologie (Schulze, s.j.:5). Chiliastiese beskouings kan nooit as gereformeerde beskouings gesien word nie, gebaseer op die verwerping van Chiliastiese sienings deur die gereformeerde belydenisskrifte as onbybels.
Daarom is chiliastiese sienings kenmerkend van feitlik elke sekte wat nie die gereformeerde belydenisskrifte onderskryf nie.
SAMEVATTENDE GEVOLGTREKKING
Die eerste keer om sy duisendjarige vrederyk op aarde te stig en die tweede keer om alle mense te oordeel. 20:1-10 en ander relevante Skrifgedeel- tes, is dit duidelik dat die Skrif nie •n tweevoudige wederkoms ken nie. Daarom word al die chiliastiese verklarings oor die duisendjarige vrede- ryk verwerp as on-Skriftuurlik.
Ons moet egter ook die motief van waarheid in Chiliasme raaksien, dat die evangelie van Christus vir hulle nie net betekenis het in die hiernamaals nie, maar ook betekenis het vir vandag in hierdie tyd. As ons ons Gereformeerde belydenisskrifte van nader bekyk (veral artikels 25 en 37 van die Nederlandse Geloofsbelydenis en Vraag en Antwoord 52 van die Heidelbergse Kategismus) toon ook dat hulle Chiliasme as onbybels verwerp.
