No. 24 15 December 1927 I
~t. Ja1prOrgaan van de Studeeren en-\Jereeniging Jor1g-Java.
Als Rechtspersoon erl<end bij Gouvernements Besluit 9 October 1923.
(Perserikatan pemoeda-pemoeda Djawa, Madoera Bait dan Lombok dari sekolah pertengahan dan tinggi)
Uitgever: HOOFDBESTUUR.
Secretariaat Hoofdoestuur:
V erschijnt twee eer per maand
Abonnementsprijs:Per jaar ...
f
5.-, per half jaar ... .f
3.-,SARWONO PRAWIROHARDJO, STOVIA Weltevreoen.
COMMISSIE
VANREDACTIE:
per kwartaal ...f
2.-, bij vooruitbetaling.Aav.ertenties:
Penningrneester:
M. N. MIHARDJO Kebon Djeroek, Og. Lienhart 17 Welt'cvreden.
.4dministratie: S. MANOOENSOEDIRO, Stovia Weltevreaen.
PEGANGSA'AN OOST 17 Per re gel . . . .. . . .
f
0.25, per keer mi•nirnum •..f
1.50.INHOUD:
SENIORE. RUBRIEK.
I. De fusie.
2. I-let een en an'der over nationale scholen.
3. Buitenlandsch overzicht.
4. 'aar aanleiding v. h. le congresv. v. h. H.B.
JUNIOREt RUBRIEK 5. \Vilskracht.
OAMESRLBRIEK.
6 Kernadjengan poenopo kemoencloeran.
7. ,\\ebjeskring afdeeling Soerabaia.
\VETE. 'SCHAP.
8. De akohol (slot).
lJIT DE PARTIJ.
9. Ve1slng \'an de. alg.
doeng. gehouden 20 11 G.EZ01 'DEN.
I 0. Mardi Kamodian.
vergadering afd. Ban- ov. 1927.
11. Kijken hi r, kijken aaar.
VA.RIA.
12. Een tocht over de Lawoe
1252!;';J..g'"c~Z:3.r:;;:ii;_::~~~~-i:!.~i!\
Sen1or~n rubricf\
P-52S"'i::5i!5"'1:25i.5'15i!:S'a.!IC5i!S!!R5i!!RSBll51!H!!i1Si!.Rl'l!lllD DE FUSIE.
Met d._ indreni g van het ontwerp van de Per- h;rrpoenan Peladjar Peladjar Indonesia wordt een ttLtrst belangrijk onderwerp aan de orde gesteld.
J\1.:n moge hierin een verdere trap zien van de
\OOrtschrijding der reeds in Jong Java aanvaarde Indonesi che Eenheidsgedachte, maar de gevolgen, konsekwenties en de ingrijpende veranderingen, die hd voor onze vereeniging brengt. noodzaken on.· er onze speciale aandacht or te vestigen.
Wanneer ondergetcekende naar de pen grijpt, 1s h t vanwege de belangrijkheid van dit punt en hovendien om tangs dezen \\'eg de verklaring te
~even \'a.1 zijn standpunt, zooals geuit op de ver-.
gader;ng van J .J. afd. Batavia op 4 Dec. 27 .,
\ aarbij hij narnelijk geen gelegenheid had om uit-
l~g te geven van de redenen en argumentcn. die tot dat standpunt hebben geleid. (Door de neu- trale positie, die hij op die vergadering als voor- :dtter moest innemen).
Voorop dient nu gesteld tc wordcn, dat de lndonesische Ecnheidsgedachte al haast twee ja- 1en ingang hccft gcvonden onder onze gelederen en clat tot nu toe ijverig gestreefd wordt door het
; LB. om de practise he uitvpering te verwezenlij- kcn. Vcel positiefs is echter door het H.B. nog 1 iet bereikt, maar dienen wij daarbij te beseffen, dat ook eerst dit jaar actief naar samenwerking
·;olgens cle inzichten van J.J. is gestreefd en bo- Vcndien, dat de lndonesische gedachte zich alge~
rneen baan heeft gebroke·n onder de Indonesische jeugd na den i.veg gevonden te hebben tot Jong Java.
Beschouwen we nu even het huidige ontwerp v.:in sarnenwerking van J .J., dan is de principieele grondslag daarvan een crkenning van de noodzaak om de aparte jeugdvereeniginge·n in !even te hou- den. alzoo het erkenncn van specifieke belangen van specifieke groepcn. Men pleegt dit gewoonlijJs.
k noemen h'ct federatie-beginsel. Echter kunnen
\ iJ
hierbij direct opmerken, dat dit federatie~be.gins~! zich van het eens (verscheidene jare·n
gd~den) aangenomen beginscl onderscheidt, dat gebroken wordt met de 'cvenredige vertegen~
\\'Oordiging. Dit nu is een groote stap verder en men zal willen toegeven een soort offer van J.J., De struikkelblok van hd vorige beginsel is nu van de baan, 1Paar toch is daarmee nog geen voi-
!ecllge samenwerking verkregen, 01ndat weer an- clere .bezwaren opduiken, bezwaren van uite·cn- loopenclen aard. Ik zal me echter niet de vrijheid veroorlovcn om die bezwaren aan te stippen, daar van offici0ele zijde daarvan nog niets gepubli~
ceerd is, en wil me beperke·n tot het ontwerp z.clve.
Bij de tot-stand-koming van bet door J.J. (in '27) beoogde ,,contactlichaam" (zoo
wordt
nuhet
rins
M
federatievc lichaam gewoonlijk genoemd) wonlt c.ius een lichaam geschapen, 'dat .zicll een posiiie kan
\'crll'ervcn boven
ae
verschillende jeugdvereeni- gingen. Want er zijn vele perspectieven vaa groei\'Our llet genoe1nde lichaam. al schijnt het, dat het bij de tegenwoordige vonn nog nict vcel macht bezit. (Volgens het program zijn besluiten, aan- genomen door clit lichaarn, siechts bindend voor de jeugdvereenigingen indien ze de algemeene stem wen hebben verworven). Door een event. wij- ziging in dit stemrccht w int het lichaam aan be- teekenis en invloed. Maar de hoofdzaak is na- rnuriijk, clat het eenmaal tot stand moet komen om aan de gekoesterde verwachtingen te voldoen.
Zoo zal da·n een geleidelijke trap worden gevon~
dC:n in de voortschrijding van den eenheidsgeest zonder te tomen aan de specifieke belangen van de verschillende jeugdgroepen. We kunnen dus hct federatie-beginsel opvatten als het verkrijgen
\'an de Indonesische _P!nheid
t:gs
geleidelijken 'veg. men heeft dan minder kans op mislukkingen.Maar nu is een ander beginsel op de voorgrond getrede·n, nl. dat der fusie. Of te wet het vormen van een unie. Al direct springt hier dan irr het oog het verschil met het federatie-I:wgins·eI, nl., dat hier niet officieel erkend wordt het bestaan van specifieke belangen van . de onderscheidenlijke f,roepen. Al~us wordt ~aarbij _alles a~n~ep~st aan het Indones1sche ecnhe1dsbegrnsel. Hienn hgt het principieele. Dus is er niet zoozeer verschil in het 5Treven tusschen een unie en federatie als \vel in de organisatic en in de werking. Want beide be- oogen de eenheid, alleen worden bij de federatie uog we! groepeeringen volgens bevolkingsgroe- pen erkend, terwijl bij de unie groepsverschillen zooveel mogelijk zullen worden genivelleerd.
Op verschillende overwegingen, waarbij ik nuchter en m·et koel verstand het onderwerp heb trachten te overdenken, vind ik de vorming van
~en fusie niet doelmatig. Ik wensch hier direct aan
· toe te voegen, dat hierbij enkel bedoeld wordt een fusie der bestaande jeugdvereenigingen tot het lichaam rret het als door de P.P.P.I. bepaalcl, dus geen politiek e.d .. Bij politi2ke lichamen is het an- ders. Maar! lk moet ook toegeven, dat zeker een harmonische eenheid veel beter is dan eenig an-.
cler, omdat het dan is een toestand van volkomen een voelen, denken en handelen.
Bekijken we ·nu echter de zaak nader, dan moe- ten we toch erkennen, dat eenheid in streven on-.
der ons nog niet is een gelijkheid in wezen, want de feiten staan onomstootelijk vast, dat er groepen .zij n onder de Indonesische oevolking, zoncler nog volkomen heterogeen te zijn, het lndon. volk nochtans niet homogeen. Wij begrijpen het echter zeer we!, dat een eenheid alleen waarg9rgen biedt voor de spoedige verwezenlijking van het alge-.
l
meene streven is de grondslag ·nationale streven. van Dit de algemeene nationale politiek nationa!e rn vormt de stimulans tot de nationale actie. Deze nationalc actie op staatkundig gebied wordt ech- ter aan een jeugdvere·eniging ( althans bij ons) slechts in uitzicht gesteld. Maar we hebben ons af te vragen:1. Moet een jeugd-veree·niging alleen zijn h'd kweekbzd van a.s. po!itici?
2. Moct een jeugdvereeniging ook een plaats hieden voor de opwekking van andere nationale gevoel2.1s, nl. als het strewn ter bevordering van i1et nationaal onderwijs, national:; kindervopvoe- ding. economic en de ontwikkeling van de natio- nalc cultuuruiti'ngen?
Dcze vragen moeten we ons stellen, omclat er 11amelijk niet is ccn Incloncsische kunst, een lndo- ncsische taal, een indonesische adat, c.d ..
Spreken we ons uit te'J1 gunste van het e·crste, clan is er tT'aar een weg mogelijk. en dat is dan onvoorwaardelijk de unie, want hct eenigc en zui- vere binclmiddel is dan aanwezig. Maar dan hou- den we dus geen rekening m~t anclere dingen die nooclig kunncn zijn voor de ontwikkeling van onze jeugd ( voor
zijn
!even als individu) en bovendienBij abomzementen 13.elangrijke reauctie.
.GKOE
NEGOROVII
Fami-Ii~berichten ... .f
2.50f
0.50 Lebaran-wenschenzullen daarin ook geen menschen mogen voorkoJ men, die zich niet interesseeren voor deze eeniae I:>
l
I en ware actie van een Indonesier, nl. de nationale fndonesische politiek.lk vind zoo'n vorm van jeugdbeweging minder gc:wenscht. Want men moge immer zeggen, dat llet nationale besef reeds moet opkomen in de jeugd en men moge aannemcn, dat iedere kracht rwodig is voor de politickc opbouw, maar men l:ldc nict de verantwordelijkheid op zich 0111 het 1cvcn van een n'ensch te bedcrvcn. lemand. die a!s jongen dvor schoonklinkende woorden in vol- hrn1en vervoering is gebracht voor het een of an- dcr. kan, als hij in staat is. beter .na te denken,
\\'Cl lens tegengC'stelcl handclcn. Dit is hct gcv::ar
van te vroege inpomping der zware ideeen. (Ik vcrwijs naar hct Romeische voorbeeld: Julius, de Afvallige, die heiden were!, wijl zijn opvoeding tP
stronf" J ... 4J.,(\1: .1 'P'" - c • .,. ~;·"\-• •• . • • -..~ .. 6 ·~d•11v11eh. ''.dSJ. L11 L.•Lll \\'IJ met Ill onze liuidige maatschappij, dat n11:nschen, die in hun jeugd ·een weinig hebben gedwaalcl toch nu 'zoo hdtig de actie steunen? lk \\ii claannee echter niet ZL'ggen, dat wij hun natimrnal be\\'ttstzijn niet u10gen opwekken. lntegendeel ! Maar overdrijvi'l1g bij een jongen Ieeftijd kan schaden. Waar wij we!
J V , te zorgen hebben, is, clat geleide!lijk aa'l1
hun natuurli.ik nationaal gevoel zich doet gelden
{.n zid1 niet me~r tewg laat d.ringen. Daarv or is eenzijdigheid niet noodig. Wij zullen meer hebben aan menschen met een goede algemeene ontwik- keling en met veel algemee11e kennis van eigen land en volk dan aan eenzijdig ontwikkelden.
Zal echter een unitaristisch lichaam zich op dit tweede principe ,stellen, dan staat zc voor vele groote moeilijkheden. Immers strekt haar werk- zaawheid of verplichting zich in dat geva~ uit tot alle bovengenoemde nationale uitingen. Zij zal natuurlijk rekening moeten houden met bestaande toestanden, terwijl ze op haar program zal moeten opnemen andere dingen clan enkel de theorie van ,..Pc nationale politiek. Zij zal veelzijdig moeten zijn.
Om maar enkele voorbeelden te noemen: het zal toegegevcn worden, dat door het huidige systeem c.ler schoolopleiding de lndO'nesische jeugd in meerdere of mindere mate verwijdercl wordt van
!·et eigen-volksmilieu. Door de Holl. spreektaal en de invoering van vele westersche gewoonten zijn de eenvoudige volksmenschen hun €enigszins vreemd. (Het is hierbij niet gezegd, dat wij ons moeten isolceren voor alle westersche invloeden).
Daar komt nog bij, dat velen van ons onze moeder- t:ial niet of we!, maar slecht, spreken en velen cle eigen gewoonteo en manieren cen we1mg gaan ncgeeren of zelfs verwerpen (bewust of onbe- wust).
Nu, maar wij geve·n ons ondanks alles toch voor, dat wij aan de opheffing van ons volk uit zijn tegenwordige positie zullen medearbeiden. Nu zijn werke·n en werken twee. Werken om mee te gaan met den stroom, en goed werken. Uiteraard moeten wij ons het laatste voornem\!n te doe·n, ''!\'ant anders hoeven wij ons niet te doen voorko-
Pien als aanhanger van het ·nationale idee. Maar om te werkcn zijn twee hoofddingcn noodig.
Wetcn , waarvoor te werken ·en weten !zoe te wer- ke11.
Iernand, die niet weet de belangen van het alge- 111een, zal niet weten wat hij doen moet, e·n 1cmand, die nid de geest en de psyche verstaat van het gros, zal niet wete-n, hoc hij werken moet, opdat hij goede resultaten kan verkrijgen, die cl<.:nkbaa1' aanvaard warden of we! van groot voor- cleel zijn voor clie menschen.
0111 een concreet voorbeeld te noemen: bij 'de actie om het on'derwijs van 'de meisjes te oevorderen zullen rnenschen nooaig zijn uit 'de vereeniging of clan we! worden leaen 'daartoc gekwcckt om dit idee te propageeren. En daarvoor is noodig, 'dat zij die de actie bv. op Ambon voeren de Ambonsche tocstanclcn kennen en 'den geest oegrijpen, en ook i\mbonsch srreken, op Celebes dito-dito, op Suma-
tra sempcr idem, en
opan'dere gcbieclen idem-idem.
I
En onze Inclonesische jcugd heeft een westersche opvoeding gehad en beheerschen nict volkomeP de toestanden van ·11u11 eigen land. (Zij zijn e1 natuurlijk niet geheel vreemd aan, maar volkomen op de hoogte daarvan z1jn zc niet). Zullen ze zoncler !eiding en voorbcreiding hu taak naar behoorcn kunnen cloen? Op uitzonde ngc.n na zal in dit gcval nooclig zijn, dat gelegl'nheden worden geoprnd voor de verschillende Icdcn om zich dat- gcne eigen te maken, wat ze nog missen. Dus zou de vereeniging voor dCL.C wr:;chille11cle g oepen aparte regclingen dien-.n tc trdfon. Aha~t wat betreft de taal. Zooals wij bij ons Javanen Li~n,
is het aanleercn \'an onzc taal wd wat mocilijk, als wij van orrze prilste jcugd af I lollandsch heb- ben moeten pratcn. En we rnlkn g1:-.,,,11 icke kllnnen .propageeren under javanen, als wij zelfs geen
J~vnansch k~nnen.
Olis deze specifieke be1:art1g1;;::' .'~:'.11 belangcn zou toch de unie moeten aanvaardrn. Ik ben m~' zoo vrij 0111 zeer sceptisch tegeno\'cr de mate dezer behartiging te staan. Ik ben nog gcneigt. om aan te nemen, dat de specifieke groep een specifo:k belang bet best kan behartigen. En da·1 grondt zich mijn pessimisme op wat onze eigen vcreeni- ging Jong-Java te zien, of bcter gezegd nog niet te 'Zien geeft. Hier hebben wij te doen ind een spP<'kdc vereri1iging, en toch is hier d·~ tne<:+1.,t1.
nog l'erre van idcaal. Leiding n gelegenheid zijn in de meeste gevallen er we!, maar toch zijn de resultaten niet even verheugend. Dus inwendig is zelfs in Jong-Java nog wel veel te vcrzetkn. (Ik persoon!ijk ben vol hoop, dat dit geschieclt '\ant er worclt nog steeds gewerkt). Tenvij I het nog s!..chts beperkt is tot een bepa1lde groep (de eigen groep) is clit aldus het geval. U begrijpt, dat ik dan niet zoo inecns vol hoop bcn voor een unie met geen speci fieke werkrnamhcid. Het kan zeker aan me zelf liggen, en een gevolg van 't een of ander gebrek aan onze organisatie, maar toch behoort ]. J., als ik miJ niet vcrgis, niet tot de slcchtste omler cle jcugdvereenigingen, wat bctrdt organisatie en werkzaamheid.
Nll hebben wij als vcorbecld genornen "de ta~il,
maar er zijn nog talrijkc dergelijke onclerwerpen.
Om zich weer te kunnen inleven in het volk is noodig het kennen van clc geschiedenis van de litteratuur, van 'de gewoonten, gebruiken e.a. Dit zij n cchter al Iemaal dingen, 'die niet word en onder- wezen op school, zoodat ook de unie maatregelen client te nemen. om aan al cleze behoeften te vol~
cloea. Was hd beperkt tot een groep of een paar, het zou kunnen, maar hoe vcle groepen zijn er niet bij de Incloncsische unie.
En. hoc cl it alles uit te voeren? Ik wijs er nogmaals op, nu reeds gaat clit zoo moeilijk, on- danks 't feit, clat de ondersche.iclenlijkc jeugclver- eenigingen ingestelcl zijn op 111111 eigen groep.
,,Maar, man" kan er een uitroepen, ,,dat zijn allemaal bijzaken, hoofdzaak is de verkrcgen een- heid". Afgezien nog van c!e vraag of de praktijk eencr vereeniging bijzaak is, moeten we degelijk beseffen, clat bij zoo'n gernengde groep licht ont- stemmingen kunnen ontstaan tusschcn of onder 'de cleelen 'claarvan.
Daarom hangt veel af van
ue
regeling. Ja, eris een uitweg rnogelijk en clat is, clat hct program slechts omvat bet Indoncsische nationalistische beginscl en verclcr algcmeene dingen ter b'eoefe- ning, o.a. Maleische conversatie en litteratuur, en verc!er Holl. tooneelstukjes, convcrsatie, litteratuur en an'clcre.
Allemaal nuttige aingen, maar die. wet wat veraf staan van het eigen volk en 'dus nict veel bijclragen tot den teruggang tot ons eigen volkswczen. Daar- VC·Or is meer noodig dan het schrijven en lczen van stukken, die de onafhankelijkl ·id bepldt€n tcrwijl men zich ovcrigens weinig aan de daad daarvan gelaten Jatcn Iiggcn. Wij wenschen im'11ers van onze vcrceniging een plaats van scholing tc maken.
En als 'NC goe"cl onze taak willrn vervullcn clan 1noetcn we ook aan de onwetendc landgenootcn
~n
n. De menschen van Sumatra,
evengoed alsvan
Celebes en als van Java en andere zijn ook Indonesiers, ofschoon zij hun eigen melieu-leven uitleven. Er is nu ·eenmaal gecn algemeene trek aan te geven. Dus aan hun specifieke behoeften moeten a.s. ,,!eiders" denken. De Indonesier van Minangkabau zal bv. speciaal mocten nagaan of bij hem bestaande gewoonten als huwelijkcn in eigen kringen ook van invloed zijn op de ontwik- kcling van deze Inuonesiers, degecn, die van Java afkomstig is, ovenlenkeu, of hel gdouf in de mys-.tiek der javanen remmend of bevorderem1 is voor lie volksontwikkeling en dergelijke dingen mcer.
Ik meen, dat ik hiermee volstaan kan wil ik
,
doorgaan, dan vrees ik niet gauw tot een eind te komen.
Om nu te resumeeren:
Ik zie meer heil in een federatic-vonn van sa- lllenwerking dan ecn unie. Want een dergelijke unie zal toch geen volkomen eenheid brengen, tC'rwijl een unie daarnaast geen waarborgen genoeg heeft 1.roor een goede doorvoering van hct respecteeren en bchartigen van bestaande specifiekc gewoonten. We kunncn nl. al die volks-
t~itingcn en volkskaraktcrs nict eenvoudig gaan ,,verindoniseeren". Ik zeg nogmaals, dat dit niet geldt voor de politiek. Want daar kan men een ....
voudigweg al die verschillcn negeeren, ·en ijveren voor het eenige algemeene streven, dal daarom het Leste bindmiddel is: de polifieke ouafhankelijk- heid. Ook de godsdienst is dan hicrvan uit te slui- ten. Maar bij ons in de tegen.woorctige vorm van vereeniging levert dat groote bedenkelijkheden.
Dus, omdat ik vind, dat een jeugdverecniging zich niet enkel op het nationale politieke beginsel rnoet stellc en wel degelijk met nationaal aard en karakter, nationaal eigen en kunnen heeft re ...
kcning te houden, vind ik hd geen daad van goed iilzicht in de praktijk van de Indonesische jeugd-
\ ereenigingbeweging o!T', een unie te vormen.
Men modificeere slechts,..het f cdcratic-beginsel.
In ben zoo vrij om te meencn. dat hiervan betere resultaten zullen kunnen verkregcn warden dan van de unievorming.
Indien maar gezorgcl worclt voor cen goede Indon. bovenbouw (en die is er) dan is het Indon. · bouwwerk in orde. Maar men beginne nict met nog niet gevormd matcria~!
8:J
eiirnar te vuegen.M 11 ;~~~et anders dat materiaal nog afwerken om een goed geheel te krijgen, en dat kan men niet alleen af. Daarvoor is arbeidsverdeeling nooclig.
Als slot deze opmerking:
Het is best mogelijk, dat ik me vcrgis, maar ik krijg zoo den indruk, dat vclen, die de uniege- clachte aanhangen niet hebben nagegaan wat hieraan allemaal verbonde·n is, en uit hct ontwerp zelf van de P .P .P .I. zie ik of rnerk ik niet, dat re- kening gehouden wordt n~et moeilijkheden in be- siuur en leiding en de moeilijke regeling dezer unieke vereeniging, ik bedoel jeugdvereeniging, m.a.w. ik heb niet gemerkt, dat ze goed door- dacht hcbbcn de praktijk C'n de uitvoering. En daarom gaat. het bij de behandeling hiervan, afweer alleen om het principe.
lk hoop, dat ik hiermee heb getoond - mocht ik nl. op de algemeene vergadering van afd. Ba- tavia den indruk hebben gewekt niet te durven uit komen voor mijn meening, ik zeg nogmaals, omdat ik als voorzitter volkomen neutraal wilde handelen! en daarom geen ongelijk debat wou voeren- op welke gronaen mijn standpunt in hoofdzaak berust.
Nog wil ik hierbij verder de hoop uitspreken, dat hoe de uistlag zal zijn t.a.v. dit ontwerp, dit geen reclen geeft tot ongezonde verhouding in de jcugdbeweging, in het bijzonder in Jang-Java- kringen zelf.
Het streven naar ae Eenheid moet geen aanlei- c:ing zijn tot het ontstaan van \'erdeeldheid.
Men werke op zijn eigen manicr voort, maar respectecre de overtuiging der mcdearbeiders.
Bcdcnkt: het DOEL is
een.
MOEWARDL
HET EEN EN ANDER OVER HET NUT VAN NATIONALE SCHOLEN.
Onze daden geschieden niet uit eigen beweging.
(Dictaat ,,Economic").
Naar aanlciding van dit gezegcle, nl., 'i..lat onze daden nict uit eigen bewcging geschieclcn, Clat dus
·c1e mensch nog steeds on'der (!en invlocd van zijn omgeving staat, zou ik zecr gaarne het een en an'der over de vooraeelen van nationalc scholen spreken.
Scholen verrijzen in den Iaatsten tijd als padde- . toclen uit ·den gron'd. Ze worc!cn opgericht door het gouvernemcnt of 'door particulieren. vVij, Jong- Javanen, die voor (le vooruitgang van ons land en volk voelen, zicn aat gaarne, ja verlangen zelfs meer.
Hct onderwijs nu, dat 'de fodonesische jeugd op 'die scholen gcniet - ik ocdoel hier de gewone scholen, 'dus niet ·d nationale scholen - orengt vele voor"c.leelen met zich mee. Jmmers Cloor ouze kennis zijn we in staat, dingen te ·d.oen, die wij niet zouc!en kunnen doen, wanneer we die ontwikkeling niet hadden. Echter ziet schrijver dezes, die ooit lcs heeft geg-even aan zulke scholen, met leede oogen
aan, wat voor opvo ding
le
Jndonesi che jcugd laar g niet.Der jeugd worclt daar wchswaar gelcerd het ondersch.:id tusschen gocd en kwac.1, zcdclijkheid ck. tloch tevens wordcn zc opgcvoed om hoi: Ian~
ger hoc venlcr te geraken van hct volk ~n dicht · te komen bij den westerling.
Zcer opmerkelijk zijn
uv.
de illustraties, die in hun lcesl>oeken voorkumen. Typeerend is het, dat de Europeancn hicr over het algemeen veel mce wonkn gdeekend da11 de Inla11dcrs. Dan Jc inhoud van di.! boeken op zkh zelf. In de eerste klasse krijgen de leerlingen van de IIJ.S. het bekem!c ,,Pood, wit en blauw" van Croes. I lier wordt Vccl gcsprokl.!n van ,,Hij'', ,,De hccr" l:Il ,,De man''. En l'l!n f it is hct, dat uij ,,<le hcer" bchoort steeds hct portrd van een Europeaan, krwijl bij ,,den man., dat van cen Inlander of hinecs '''). Z ijn er dan rnisschien geen · lnlandsche of Cllineesche hecren?.C.ens kwam in onze school in de zevende klasse een nieuweling afkomstig van de H.I.S. ( lk werkte toen aan een ndtionalc school op Blora). Onder het lezen kwam het woord ,,heer'' voor. Ik vroeg den jongcn, wat dat bcteckende, waarop hij als antwoord gaf: ,,Een hecr is een Europeaau". Na mijn afkeurendc beweging wilde hij zijn fout her- stellen door te zeggen: ,,0 neen, ecn Hollander,
rneneer". Pas, toen ik hem vroeg: ,,Ben ik dan.
gcen heer? En is meneer die en die dan geen h 0r?" voelde de jongen, dat zijn antwoord ver- keerd was.
En nu over de illustraties in ,,Rood, wit en blauw". Als ge dat boek cloorbladert zult ge spoe- dig opmcrken, dat daar geen prcntjes van Inlanders in staan, die wat gezicht en kleeding betrdt, goed gcnoemd kunnen worden. Hoogstens ziet ge op pag. 30 het portret van een wedana, die echter mecr op c n tjarik clesa dan op cen wedana lijkt.
Over de lessen. De kinderen krijgen daar behalve de g wonc \'akken nog zingen, geschiedenis enz.
\ at de kinderen daar zingen !
In de lager.e klassen lceren ze meestal kindcr- iicdj es. Doch kennen 21.; de bekcnde ,,ilir-ilir", ,,tjueblak soeweng" e.d.? Neen, dan liever ,,zak- doek h:ggen · en ,,krui-krui-wagentje''. In de hoo- gere klassen krijgen ze dan: ,,Wilhelmus'' ,,Vaar- wel, miJn tl1erbaar vaJl.!danu·· .. enz. (A!sof dat hct
vaderland der lndonesiers was, waar men ?uinen vond) 1).
Hoe anders zijn de zanglessen op onze nation.:ue school te Blora. Hier leeren de kinderen ,,sinom·', ,,rnicljil'' of de liederen uit het .bekende boek ~an
D. S. Wana, liederen, die een nationaal kar~ ·>r hebben. Hiercloor leert het kind zijn nationale kunst liefhebben en zullen Z\! clan later meer voor het nationalisme voelen.
Een belangrijk vak, ctat veel voor de nationale gevoekns van de jeugd kan bijdragen, is de ge- schiedenisles. Op de H.I.S. krijgt de Inlandsche jeugd geschicdenis over Indie en Nederland, mees- lal van een Europeeschen onderwijzer.
Geen wonder, dat deze Europeesche meer 11aar den kant van de Hollanders opgaan.
.Zoo \' 'ordt de volkshelc.l Diponegoro als een opstandding beschouwd, terwijl Jan P. Coen, G.G. van Heutz, Knol, Speelman e.a., die vele onzer voorvadcru1 vermoord hadden, als helden worden beschouwd. En de kinderen, die nog niet veel kun- nen denkcn, !even maar mee. Ze hooren, wanneer ze hooren, dat Coen dapper was, <lat hij vele van hun voorva'deren uit hunne bezittingen gedre-- ven had, en hen van hun land beroofde.
Armc kinder en!
Van hun held en, als R. Pandj i Ino Kartopati van Kec.liri, Praboe Djajabaja, Praboe Djoko Soesoe-
~oel1, Praboe Haclan!ngkoeng, PrJboe Djoko Tinkir weten ze zoo goed als nicts. Ook kennen ze hun clichters Praboe Djajabaja, Empoe Sedah, R. Nga- bei Rongga Warsita, Ki Padma Soesastra niet.
Staring, Piet Paaltjens, Cats en Hooft kennen ze goed.
Ja zelfs op cle scholen van voortgezet onCierwijs, en de middelbare scholen weten de leerlingcn nog bitter weinig van onze nationale helden. Ze krij- gen daar ccn uitvoeriger geschiedenis van lndie, van Nederland en van de wereld. (Dit Iaatste is m.i. meer een geschieoenis van Europa). Met Indie
\\ ordt echtcr !Jedoeld, de geschiedenis van de Compagnie. Over de geschiedenis van Indie voor de komst van Cle Hollanders wordt zeer weinig gerept. En de pcrsonen, die op den voorgrond tredcn, zijn mcest helden va,1 de Compagnie.
Dan krijgen ze nog cle geschk'dcnis van den volkenbond. Ze moeten het nut van di~ vredes- beweging leeren kennen, het nut, dat voor ons van geen waarue is.
.Eens vroeg ik-ik was toen nog lccrling van 'de kweekschool voor Inlandsc 1e ondcrwijzers - bij zoo'n les aan mijn Jeernar, wat de volkcnbona zou doen, wanneer Inclie oorlog met Nederland voerde.
/\Is antwoord kreeg ik, dat die niets zeggen zou, aangezien de Inlan(iers ·dan als opstandelingen
11. Zt>lfs np de lrncek8<:hool is hf't \""k .,temlmng"
fneultatief.
· ). Yoorwuar goed gPzicn!
. Gij ..-crg<'ct den 'oort varemien Da.en<lels, die zoo lua·
mg de posh\l'g' oYer .Java bccft aangclegd ... ten k~st van 7.UO'>ele leYens van nietswanrclige korlies. Bn D1poneg1>ro \\US ee~ opstanc1eling! Vraag den Spanjaar- drn wclkrn dunk 71J haddcn vtm \Villem don ~>rijgcrl
Red.
zouckn \\01dl'l1 b schou\<\cl. (1-Jm, ze strev n naar den r '(k) !
De \'ulkcnbon l betrckent dus eigcnlijk niets voor ons.
Zu$k'r Lil brocde1 s ! I k hd> dit st11k \'Ooral ae-t>
sdm.' 'en l!ierom dat ' ainds b wordt uezegd . b · • ,, "''1·J· vv
behoevcn het nationalisme nict te propageeren.
Het nationalisme moet uit ons zelf komen." Ik ben met dat gezcgde niet eens. Mijns inziens wordt d mens1 h gcmakkclij k beinvloed door zii . n onwe-~ vi1w. Daarom ad!f ik nationale scholen voor ons zet:r we11 ·chelijk. De jcugd mo t een nationale op\ oeding gcniet n, en dan pas zullen z1~ veel voor
!Jet nath)!1alis111e voclen.
P. 1\\. Soewardi So.:rjaningrat begint met zijn ,,Ta111an Siswo"; c!at 1111 reeds 0cn A.
~\.
S. opBa~
doeng hcefl. \Vic volgt? Op Blora heblJcn we het ,,fnstituut Boedi Oetomo", ook ecn naiionale school.
I lier te Sl'lllar:111g hebh.;n \\'L' de school-vcrceniging ,,lfarnj('.so", die nu al ccn particuliere H.I.S. met, naar ik hoor, meer dan 200 ( twechonderd) Ieer- lingen, en middagcursussen heeft. Maar of de kin- deren hier nativnalislisch opgevoed worden. is mij
onbekend. lk clenk- en hoop- van wel.
En gij, Jong-Javancn! Wanncer ge eenmaal in de maatschappij 'ZUit komcn, hoop ik, dat ge veel
·zult doen voor de uitbreiding van nationale scholcn.
Semarang, 27-11-'27. S. Pr.
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
\Ve Ieve'l in een tij dspcriode, w aarin de mensch- heid over 't algemeen niet buiten strijd kan. Men
?ie m~l~r naar de vcrschillende landcn, al is er gecn 1ipenlijke strijd, die met scherpe wapenen gestre- dt:n wordt, dan is er ccn and r soort strijd, z.a. die tus:;chen werkgevers en werkncmers.
Wilt u een voorbeeld? Daar hl.!bben we in Aus- tralie de groote strijd, die is ontbrand tusschcn de havenarbeicters en hun werkgevers, ten strijd, die
<ii ecnigen tijd aan den gang is e(.'11 nog we! e1::11 poosje zal blijven vcor~bestaan. Tenminste.beidc partij en '\ill en van geen tocgeven weten, zelfs re-- gceringsbcmiddeling heeft niet kunnen helpen. In a11dere landl.!n, waar de arbeiden; nict de machtige gr•_)o,;p in de rcgecring vormen, gaat zoo "n bemid..., {11.:ling gemakkelijk. Wil geen van de beide partijen toegcven, Wei dan mo....t ... h. "w:il<st•~ partii, maar inboeten dus de arbeiders. Maar in Australie heb- ben \\ e
~en
z.g. arbeiders regcering, dus ecn ingrij- pen van de regeering ten voordecle van de werk- gevers zal niet gebeuren.* "' *
Ook in China is nog steeds strijd. Deze zal we!
zoo Jang voortduren, tot alle partijcn geheel uit- geput raken en· de Europecschc mogericlheden, waartoe clan moeten worden gerekend Japan en A ·nerika, hun kans schoon zicn als gieren op aas up China zullen schieten en China weer even ver is als in den tij d voor Sun Yat Sen zaliger.
Eerst was het Christen generaal, die triomfan- r :!ijk zijn ijand, de machthcbber van Shantung en bondgenoot van Tsang Tso Lin, voor zich uitdrecf.
Nu ·zijn clc rollen omgekeerd en kraait de Shan- ti111gschc haan victoria.
De Nangkingers hcbben ook niet stilgezeten. Na 't st!cces tegen HankoW' richten ze hun blik naar de stad, waar zij hun operatiebasis hcbLen gehad n.l. Canton. Zooals de lezcr weet zijn eenige gc- 11eraals, ook nationalisten naar zij beweren, naar die stad gegaan en haar in bezit genomen. Maar ze zulleu wel niet veel plezier van hun avontuur beleven, want de Nangkingers zijn sterk en aeze hebbcn de Cantonnecze Mussolinitjes in de ban geclaan, en ecn veldtocht tegen hen zal spoedig Immen.
Ook in andere richting heeft Nanking van zich latcn sprckcn n.I. oc minister van buitenlandsche zaken, Mr. \Vu, heeft in een rede verklaard, dat er heelemaal geen rcden bestaat voor 't China van 't hed~n, waarom er verdragen op voet van onge..., heid 111ct de vreemde mogendheden gesloten moe- ten worden en waarom cler rec'ds vroegcr gesloten ongelij h verdragen, waarbij 't voordeel niet aan China is, nog rccht van bestaan heboen. Dus 'die bcstaanc.le verdragen \vorclen zoo gauw mogelijk opgeheven: en de daad bij 't woord voegend is 't verdrag met Spanje opgeheven en nog niet Cloor een andere, l::ievredigend voor China, vervangen.
Met 't gevolg, oat de in China Ievende Spaanschc burgers voortaan geheel als Chineezen zullen wor- den bchan'delcl met 'de consequenties.
* * *
Maar zo~ gezien, is er ccn zckere kentering in de tijdgeest gekomen. Hct menschdom is de voort- durende strijd mo~ en wenscht cindelijk mstig zijn
!even te kunnen uitleven, zonder zich bezorgd l·oeve'll t\! maken voor een cventueele oorlog, w::iarbij dan zooveel ]evens verloren zullen gaan.
Daarom is men tiezig voorbcreidingen te treffcn om zich die gedroomc!e toestan'i.i te verzekercn, daarom hebben verschillende mogen'C.lheden hun
afgeva~rdigden naar Gcneve gestuurd om 'dee! te ncmt'!n aan 'de buaadslaging011 in de vooroerei- c!c:nue ontwapeningsconfcrentic. Ook Rusla11d is nirt achtergebleven, nu de verzoening md Zwitser- laml tul stand is g..?ko111cn. Om ecn herhaling van 't gebeurde van vroegcr n.l. moor"d op een Sovjet ambtenaar op Zwitsersch gromlgebied, waaraoor de breuk is ontstaan tusschen oeicle lauden te voor _
kom 11, llt:cl't de Zwitscrscllc overhcid vou1 ccn 'krke pl)lit1c gdeid · gezurgd, zoudat de Sovjets 11iels l1ebben te vreezcn.
I It 1s 111 wr een voorberddcnde confcrentie de houfdscltotl'l moet nog ko111e11, 111aar toch zijn er recd') l:Cnigc verschijnsckn, die er op wijzen, <lat ue conferl'.ntie dezcifde weg zal opgaan als de vo..., rigc drie-mogendheden bijeenkomst. Het voorstel van de Sovjets, c.lat is uitg bracht door LitvinoH, eisch t niet mecr of minder van de st a ten dat zc totaal zullen gaan ontwapenen omdat de tegen-' ,. oordige toestand steeds een bedreiging is van de
\ rcde.
Zooals wel reeds vooruit te zicn valt, zijn de
\'Crscl1ille11de volken er scherp tegengckant, ten- minstc als mch de pu·s er, de publieke personen als de sprcekbuis van 't publiek mag beschouwen.
In Engdaml 11.1. wordt ovcral 't voorstel met spot
en 110011 ontvangtn, vcroordedd als te zij11 onuit-
voerbaar e.d. Een van de kranten oppert zelfs de
\'raag tot welke conscquentie::. dat zou leiden.
ten daarvan is, dat een of ander Chineesch gene-.
raal met ~en lcgertje naar Europa zal gaan en daar een voor een de staten onderwerpen, aldus 't .blad.
Men ziet uit deze angstvraag reeds, wat voo1 inslelling de Volkenbond is. Ze bLoogt niet te be- hartigen de belangen van alle volkeren, maar allcen va11 l.:uropa, en we! t.o.v. de andere, de gekleurde rassen.
In de vereenigde staten van Amerika kau men hetzelfcle vaarnemen, ook in de andere landen die op dit oogcnblik wat in 't wereldtooneel te betee- kencn hebben. Unaniem is men van meening, dat er niet aan te denken valt 't Sovjet-voorstel uii te voeren.
* * *
Dc'Zc contcrentic heeft we! rcsultaten gt:had, maar in een andere richting. Stresemann en Lit-
\ inoH hebben van de geleg nheid gebruik gemaakt om ee11s kalmpjcs over de Polen - Lithauenschc w1 ijving te sprekc11 en z~ zijn over de uitslag te- vrcden. \V aarschij nlij k, dat-'cloor cleze interventic de gespannen verhouding tusschen Polen en Lit- haurn, "' elhc nog verhoogd .werd door de nota's van beide landen aan 'Jc Volkcnbond, waarbij ze elkaar de schuld gaven van de oorzaak te zijn van de geschapen toestand, tot ecn bevredigend einde zal wo1 den gcbracht.
Dczc gdegenheid heeft Litvinoff ook aangegre-
1'"" ''·- C'l.. 'l.111berlain t sore ken over ruoaelij' k • ' b herstel van de veiun .. ~~-' c:.nvit't- F,tHY•p1.,;};.P he- trekkingen. Over de resultate1 l1ebbrn bcide hoofd
personen zich niet uitgelaten
• • •
de premier, die eenigs'Zins die tt"I 1
zullen cle democratische parhJ1.;11 1.,;ll Jt: . nJzi.u 0
en liberaien meer vrijheid van beweging hebben.
Ook de kans van prins Carol om eens 'de troon te bestij gen is hiennee eenigszins gerezen, want de grootste tegenstander van zijn terugkecr is wel wijlen Bratianu.
Maar de prins
is
zoo wijs om nog niet naar 't land zijncr vaderen terug te gaan, daardoor zou hij zijn kans onrniddellijk vergooien, want met te wachten bcstaat er \·oor hem hoop, dat 't grootste dee! v;h volk zich voor hem verklaart, waartegen clan de tcgcnstand van (le Bratianu's niets zal kun-nen vermogcn, tenzij daar'?ii van krachtmiddelen van regeeringszijc!e wordt gcbruik gemaakt.
S. DAS.
NAAR AANLEIDING VAN HET EERSTE CONGRESVOORSTEL VAN HET
HOOFDBESTUUR.
( Het afd. oestuur benoeme zooveel mogelijk bij den aanvang van elk 1:ie- stuursperiode een comitc bestaande uit gewone !eden en ouitengewone le"den van Jong-Java, 'die eventueel oereid zijn om middag of avondcursussen tc geven aan Jndoncsiers, die zich vercler willen l:)ekwamen).
De practische voor'cteclen -zij n hi er reeds 'door het H.B. uitccng-ezet. (Zie orgaan No. 22 van 15 November 1927), Schrijver van dit stuk, die het roererfrl met het H.B. eens is, zou langs aeze11 weg allecn het een en ancler aan de !eden willen zcggen over (le voordeelen, die nog niet aoor het H.B.
zijn bcschreven, vooral omdat ik onaervonclen heo, n.l. op de algemcene vergac!cring van afd. Sema- rang, dat dit Yoorstel nog al veel oestrijding heeft gehad.
Zoo gczien Iieeft ait voorstel een z-eer groote practische waarde. Want aoor ontwikkeling alleen, door ondcrwijs kan men al heel wat doen voor zijn Ja11d en volk. Vooral, wan11eer 'ctat onclerwijs op nationalc wijze wordt gegeven. Weliswaar komen er in den laatsten tijcl heel wat scholen tot stand, maar is dat gcnoeg voor de veertig millioen?
Nader bekeken vinden velcn, oat het practisch · Ollltitvocrbaar is. Onuit oeroaarl HPt schijnt, oat we hie:r met zaken hebbcn te doen, die ce11 normaal mensch onmogelijk uitvoeren ka'n. Als gij, Jong~
Jnvanen, dat alles wilt, clan kan hct 111.i. best. Gij ochoeft daarvoor niet al uw tijd. dien gij over hebt, op le offeren. Wannee1 in een afd, zich vier men-
r per te.J<:omen, om in een week vier lessen te kun- h ud n. En het kan nog minder.
k geef toe, dat h t voor sommige afdeelingen onllitv erbaar i . Maar er staat ook zooveel moge- 1ijk in het voorstel.
H t i mi ·chien, zoo gezien, wel iets ernstigs voor n j ugdvereeniging. Maar 'dit is ook niet lets voor de jongeren, maar voor de ouderen. En
io as hct voorstel van het H.B. luidt, ook voor buiteng"wonc leden. En naar ik vernomen heb,
b ft de vereeniging van de Jong-Chineezen, Cl ung-H ioh ook g1 a tis lessen, bet zou dus voor ems ook uitvoerbaar zijn, zoo we het willen.
Zusters en broed rs. Licht zult een van U zeg- gen, dat we zulke dingen maar tot later zullen mtstellen later als we in de maatschappij komen.
Maar zal dat dan geen afstel warden? Licht krijgt U later in de maatschappij anclere gedachten en vooral als U het maatschappelijk kwaad te pakken hebt.
Wat is het doel Yan Jong-Java? J. J. tracht haar leden tot nationalisten te maken, 'die- veel ·zullen en voor hun land en volk. Jong-Java is e
ri
leer-ool voor Indonesische volksleid •rs. En daar de hti k in J.J. verboden is-waar ik ook voor ben-
eten
wij ouderen nu op andere manier onze oorieen in practijk brengen. Evenals 'de leerlingen van de vakscholen naast ae theorie ook practijk hebben, zoo moeten ook wij het regelen.Wat hebben we aan theorie, als we dat nict in praktijk weten te brengen. De fciten hebben bewe~
z
n dat vele oud-Jong-Javanen, die zoovceL natio- nali tische leeringen hebben gehad, die in hun jeugd veel schrijven en schreeuwcn in Jong-Java, in Cle maats happij niets voor het volk beteekencn. Ja er zijn er zelfs. die a.h.w. tot die groep behoorcn, die el he f bijgedragen tot de ellendc van ons volk.Zust rs en Broeder ! Daarom hoop ik, dat gij nu, voordat gij beinvloed wordt door net kwaad in de maatschappij, al vast oegint te werken voor h t heil van land en volk. En 't aannemen en in to pa ·ing brengen van bovengenoemd voorstel is
de wegen daarvoor.
S. PRAWIROSOEDIRDJO.
WILSKRACHT.
Mww:
Hij, die oesloten is te overwinnen of te sterven wordt zelden over- wonnen, zulk een edele wanhoop sterft slechts met moeite.Corneille.
, lk kan met, het is onmogelijk !., zeide een oeveL l ebber tot Alexander na een 111islukte poging om een bet gvesting in te nemen. ,,Ga heen !" voer de grootc Maccdonier hem donderend te gemoct; ,,voor h m, di·e W ii, is niets onmogelijk. En aan het hoofd eener phalanx verdreef hij met geweld aen vijan·d mt de sterkte.
Toen Napoleon in Egypte ~ , hezocht hij de p sthjders om te toonen, dat iemand, die niet bang is deze geesel van zich kan \11teren. Een wilskracht afs deze, is een middel, dat het Iichaam versterkt en i'S een prikkel, die voert tot tiijna bovenmensche- Iijke ondernemingen. Zulk een \Vilskracht heeft menigeen aan het sterfbe'd ontr kt
-en
hem in staat gestelcl, bewonderenswaar.dige 'daden van dapper-hctd tc verrichten.
Toen de gencesheeren hem zeiden, dat hij ster- ven mocst, antwoordde Douglas Jerrold: ,,En ecn g in met hulpllooze kimle1e11 achterlaten? Ik wit niet t~rven". Hij hield woord en leefde nog jaren daarna".
(Uit Worstelen en overwinnen).
Zeer geachte zusters en l:i'roed.ers, zie daar eenige staaltjes van Wilskracht. Waarlijk, Wilskracht is machtig. Vooral gij oroeaers Jong-Javanen, gij ch zijt a.s. !eiders van het Javaansche volk, moet Wilskracht hebben, wilt gij Uw edel streven ver- wezenlij kt zien.
,,Wi'lskracht wilskracht ... hm, wat is eigen- Ii k wilskracht?'' hoor ik U alle'n brommen.
Broeders, wilskracht is 'de kracht van 'Oe Wil, oat spreekt, maar wat is ,,De Wil", 'die ik hier bedocl. ,,De Wil is datgene, wat ae Mensch i's
" ut plan te lloen, maar van plan zijn is niet vol- komen willen. Wanneer U zegt: ,,lk oen van plaJl ... Clan zit in deze wooraen, vol gens de wet van "de Wilskracht, slechts voor
J %,
ja, mis-hien nog minder ,,ik wil" opgesloten. In ,,ik wou"
2it meer ,,ik wil" en in ,,ik wit" met kracht gezego - dit is de wet van 'de Wilskracht - zi't volkomen will en.
Van plan zijn, ,,ik wou" en ,,ik wiJ" vormt Cius een climax. ,,Ik wil" is dus uit te maken, oat het een awang is op
ae
heilige ,,Ik heid, 'dat het ,,wet"JS voor ,,Ik" Oat is nu 'de oorzaak, waarom ,,ik wit"
geen
moeilijkheia, geen onmogeJijkheid kent.Terecht zegt Miraoeau: ,,Niets is "dengelle, die
wM,
onmogelijk. Is dat noodzakelijk, Clan zal het6euren. Dit is
ae
eenige wet van 't succes''.Deze Mrraoeau zegt 't zelf. De wilskracht is
qe
n
t suc~esen he6 en
wilskrncht? Niet in 't minst, wet?
Hm, U
lacht miju;'f:
doorzoo
te ooraeelen over 't Javaansche volk. Korn, laat mij nu even uitleggen hoe ik tot tleze gevolgtrekking ben gekomen.Ter zake. Waaraan hebben wij het te wijten, dat wij ruim 3 ceuwen onderworpen zijn aan de Hollanaers? Gebrek aan wilskracht.
Wilskracht hceft C\!11 volk noodig, wil het volkomen onafhankclijk blijven en het ont- breekt ons nict aan kracht, maar slechts aan wil.
Ja wij zijn krachtig, maar hebben helaas gecn wi'I.
ij hoeven nog een ontembare wit tc hebben en cmancipatie is ons. Dit zal ik U bewijzen.
Wat is het gehcim van Engelands groote macht.
Haar ontembare wil; haar greep is gelijk di·en van het Noo'dlot.
Ziedaar hct bewijs, dat ecn volk met Wilskracht 1hachtig is. Indien wij evenals de Engelschen over een ontembarc wil kunnen beschikken, Clan zijn wij even machtig als zij.
Broeders. deze redencering nu heeft mij doe-n oordeelen over 't Javaansche volk, dat 't' ecn volk is van geen wilskracht.
Zelfs onder ae intcllectueelen moet ik tot mijn Iecdwezen constateeren, dat er geen
een
is met een ont mbare v. ii, maar 1k ho p dat er uitzonde- ri·ngen z'jn, want ik ken toch niet alle intellectuee- len, we!. Hier bedoel ik, onder de intellcctueelen, die ik op dit oogenbik ken.Broeders, indien bet zoo door
gaat,
Clan zal er niets terecht komen van ons eael streven. dan izal het cen utopic blijven. Laat 'dit laatstc 't in elk ge- val niet zijn, maar begint d<i;delijk Uw wits kracht te ontwikkelen. U luistert toch wet naar iemand, die een ij zeren wil heeft, nie-t waar?Wclnu, ontwikkelt dan Uw wi'lskracht en wan-·
nccr U over ecn groote wilskracht bes.chikt, begint dan met mij clc Strijd tcr verwezenlijking van ons schoon strcven. lk hoop, dat deze strijd geen strifcl zal worden met 'de wapenen, neen een gees- telijk strijd moet het 2ijn, maar voor alles, 't vaste doel steeds voor oogen houclen, want de ecnige weg, die tot succes voert, is cen 'duidelij"k, vast doe!, aldus T. T. Munger en een aoel is de grond- slag van karakter, ontwikkeling. positie, talent van elken aard.
Ecn voorbeeld, dat een doel, tangs geestelijke weg, ilus door geestelijke strijd te voeren, kan oe- reikt warden, vinden we in de actie 'der Zuid-Afri- kaanders v66r 'de Transvaalsche oorlog; in 1854, in welk jaar hun onafhankelijkheid crkend weid aoor .de Engelschen. Heb'en zij niet door geeste- lijke strijd te voeren hun aoel Jjerei·kt?
Een twee(le vooroeeld vinaen we in de Vlaamsche beweging van 1841. Beiden nu, zijn gevoerd met een groote wilskracht.
Wij zullen ook hen volgen, aaar we toch nooit over zulke wapens kunnen beschikken als die '.Cler Hollanaers. Zeket is het, dat we ons 'doe! zullen 15ereiken.
Tot zoover. Ontwikkelt Cius Uw wi'Jskracht als ik U bidden mag en ons doe! ligt aan onze voeten.
Ik zie reeds voor mijn oogen het Javaansche volk
\ erandcr~n in cen volk, voor welke het woo rd Onmogelijk ·niet bestaat. Haar schepen zie ik ·op zee dobberen, h~rwijl de rood, wit vlag vroolijk aan hunne masten wapperen, het kanongebulder 'der oorlogsschepen
ae
lucht vervullen als ecn eerc- saluut voor ons dierbaar Java, haar handelsschepen de wereld doorkruisen.Hoe zulle~ onze harten \Vel op wcllen van blijct~
s..:hap, wanneer wij ecn Volkenbonds-afgevaardig- de .kunnen sturen naar Geneve met permanente
zetel. Ja, Clan is het oogcnblik gekomen, dat Java een mogendheid is gewonlen.
Dan kan men zeggen: Luctor et em ergo *).
Oat dit clroomheid vern ezenlijkt worde, is slcchts mijn vurige hoop.
NITALEMAR.
•). Ik worstel en overwin.
KEMAD JENO AN POENOPO KE.MOENDOERAN.
Hing samangke meh sadojo prijantoen-prijantoen
.
hi·ngkang njebatak.:11 tljaman pocniko, djaman kernacljengan. misilipoen mekatcn, hing poencli- poendi panggc1.rnn sepen sampoen katah hingkang 'dipoen bikaki gedong-ged.ong hingkang sae-sae pabrik pabrik Ian sapanoenggifanipoen, hing ngri- koe ladjeng kasebat madjeng, hananging kados poendi tijang siti ngrikoe, poenopo hinggih ke- nging manawi koclo seoat sampoen maCljeng? rak h\·nggih rntioten to.
Djalaran hingkang maajeng poeni o waoe kapi- taal. Kapitalipoen sinten koelo'mootcn wage(.i njoemerapi satoenggal Ian satoenggalipoen, djala-
r.111 wonten hing dja ljahan Walandi poeniko
sarono maar opendeur politiek, dados sinten kema- won hingkang gadah kapitaal kcnging aipoen beoer hing ngriki. Dene saking pemanggih koelo hing- kang kaseoat hing ngi•ngg1l poeniko waoe, malah handadosaken hing kamoendoeranipoen tijang- tijang hing
ngrikoe
saaojodjalaran
laajeng kade-ek hing l:leo lan pameC!alipoen sangsojo kirang, hamargi ladjeng sanli etjo-etjo 'dados berah kema- won, mbotcn ngengett jen bade !adj ng handadosa- ken si · ahipoc11 hing cl in ten wing king.
Nitik saking katahipoen tijang-tijang hingkang sc1111i uckat loemebet dados kocli contract tcrang
·anget jen panggesanganipoen a111poen rckaos sangct hing dOL'Socn Ian sami eklas nilar tanahi- poen pjja111bak hingkang soebocr poeniko, hing- kang katah 111aterialipoe11. Milo hinggih lerc~s ma- n<iwi tijmw ~anes mastani· t.'.lnah Djawi poeniko mawoer, hananging kados poendi rajat ipoen?
SAJEKTI.
MEISjESKRINO AFDEELING SOERABAIA.
Ons mcisjeskringetje vcrricht af en toe toch we!
dingen, die ons respect afdwingen
Zoo bv. met de Jubileum viering: Wat heeft ze tocn toch \·eel gcdaan en bovcn al dat vele heeft onze Meisjeskring een Vaandel, het beeld van het idee, dat ons Vereeniging Jong-Java bclijdt, voor 011s afd~eling ,,het levenslicht" gcschonken. Voor- waar een mijlpaal voor afcl. Soerabaia, die ons allijd even heldcr rnor den geest zal blijven.
Venier lieeft onze MeL;jcskri11g een handwer- kenkntaanstelling op touw gezet, die zich op cen groote belangstelling van de ingczetenen van de Krokodillen stad, heeft mogen verheugen, wat trouwens ook zeer natuurlijk is.
De tcntoonstelling is eigenlijk een voor-tentoon- stelli11g van die van het Congres.
Aan den ancleren kant heeft de kring hiermee de Soer.'.lbaianen in de geleg1::11hid gesteld, om een blik tc werpen op haar prcstatics. Er zijn ook prij- g ·n uitgelo fd voor 't product van die fijne handjes.
Het is voor de jurij lcden, n.I.
Mej. A. Pool.
Mt\. r. P atih van Grisce.
Mevr. Dr. Saleh.
een moeili,i ke taak ge\vcest, omdat de inzen'din- gcn zuowat tegcn elkaar opwegen, maar ten slotte zijn de dames toch tot cen vergelijk gekomen om toe te kennen:
1 c. prijs aan zr. Moenah.
• 2e. p1 ijs aan zr. KamarietjP.
3e. prij s aan zr. Soenarti.
dl de andere prijzen aan zr. Roehma, kirah en zr. Koostantinah.
zr. Soe- Dus hieni1ee is oncler 't oog gd:iracht een frag- nent van de verrichtingen van 'de Meisjeskring van Soerabaia, die als 1 e prijs winster van vorige-
aal'. haar eer zal Ycrdedigen op het aanstaan'de Congres.
Het bestuur.
Wetcnschappen
DE ALCOHOL.
(Slot).
Welb~kcnd zijn de onkiesche manieren die beschonken mannen vertoonen tegenover vrouwen - he1aas ook tegenover fatsoenlijke dames en meisjes. Zelfs bij mannen di·e in nuchteren toestand
~en hooger en fij ner liefdegevoel bezitten, kan on- der invloed van den drank de geslachtsdrift in al haar bestialiteit naar voren treden. Neiging voor individuen van hetzelfde geslacht (homosexuali- teit), neiging voor kindcren, zelfs neiging voor die- ren kan wordcn opge\\ ekt.
Bij de vrouw bewerkt het verdwijnen van he.t...
schaamtegevoel en van hoogere uitingen van liefde 1..en enormc verzwakking van haar weerstan'dsver-
mog2n tegenover de begeerte van 'den man. Zoo vorden mei'Sjes ..gewoonlijk door middel van alco- holische dranken tot de prostitutie verleid doordat 2ij met sluwe berekening 'door koppelaars woraen Jronken gemaakt en dan verleid en misbruikt war- den. Om het gevocl van wroeging terug te aringen
1 n zich te verdooven i•n haar ellendige positie gaan e tenslotte door met arinken. Het alcoholisme on(ler de geprostueerde vrouwen in Engeland i'S t)ntzettend. Op 't vastelan"d van Europa is 't minder.
De uitingen gedur2nde de dronkcnschap zijn :lie van een alcoholpsychosc, van ccn vergiftiging an hersencn en ruggemerg. Onder invloed van deze vergiftiging treedt Iangzamerhand een ver-
amming op van bclangrijke centra: ademhaling en hartswerking worden langzamer, 'de lichaamstem- peratuur claalt waaraoor 't herhaaldelijk is voor-
~ekomen clat dronkaarcls eenvoudig bcvriezen in
;neeuw. Bij zwarc vergiftiging· treeclt de dood op door verlamming van 't ademhalingscentrum of door verslik-pneumonie (longontsteking door
·1erslikken).
Bij voortgezet. langdurig georuik van alcoholi-
~che drankcn, ontstaan ontaar'dingsproc:esscn in 't Len tr ale zenuwstelscl niet alleen maar ook in 't r,eripherie, in 't hart en ae bloeclvaten ( aderverkal- king), in lever ni·eren en gesla.chtskliercn . .Er ont-
~ taat een neiging tot stofwisselingsziekten (jicht,
~,uikerziekte), terwijl ook tegen infcctieziekten Cl.e
·veerstancl verminacrt. Dat er aoor plaatselijke i nwerking van den alcohol chroni'Sche ontstekingen ''an keel-, maag-en aarmslijmvlies ontstaan spreekt vanzelf.
fa 11 etgenaandig zh:kh IJ cl cl 'dat optrecdt l:iij du onisch akohulisme is het z:g. dl'lilium trcmens of d lnium potaloruim, dronkernans waauzin.
I Iic1 bij trcd1_11 ve1 schillenclc zinsbegoochelinge~1 op;
ck zickc llH:~nt dierL'n zooals muizen, rattL'll, kak- kcrlal ken, enz. te zicn en v12rsc111llende geluic.k11 te hoorcu, die h1 wc1kdijkheid niet IJestaan.
\Vij hebben boven gezfon dat de okol~ol een groot n invloetl uitoefent op de sexuecle sfeer. Wat zij n de gcvolgcn hiervan?
\Vanueer een man in een akuhol roes geslachtt.'- hj kc gcmecnschap lwef t met ecn vrouw, en een kind bij haa1 ver\\ ckt, Jan zal hd kin minder- waardig blijken, omdat de zaadJfertjes door den alcohol hebb0n gcleden.
Dt: schadelijke inwi;rking van den alcohol op de kiem no em en we ,,blastophorie" of kiembedc1 f.
Het onderzoek van Bczzola in Zwitse1 land gedu- rende een \!olksteIJing O\ er ten mateiraal van 8186 idi·oten gehouden, heeft uitgewezen, dat de ver- wekking heeft plaats gehad geduiende twee korte pcriodcn van het jaar n.I. gedurende de wijn0ogst
en
de vastentijd, waarin 't meest gedronken wordtl He zelfJe heeH Mi.iller gevondcn .bij een rnateriaal van 8-!7 lijders aan epilcpsi~ (sakit ajan, pangsan).Zeer interessant waren de proeven van Stockaru bij gealcoholisl;'.erde marmotten. Door middel van alcoholdampen werden de
ctr
ren gebracht in een toestand, w aarbij ze niet heelemaal nuchter, maarC·Ok niet ziek waren, dus in een toestand, waarin ,,matige drinkers' verkeeren. De geslachtelijke veree11iging van deze dieren, verliep rneestal zonder 1esultaat; de jongen \\erde~ Of doodgeboren Of de wei·uige overlevende11 sticrven kart daarna. Ook wanncer alleen de vader of alleen de moeder werd t,ealcoholiscefd, \ ertoonden de jongen cen aange~
boren 'Z\\ akk en de par in gen van deze dieren had- den weer tot resultaat een ziekelijke aanleg .die zelfs tot bij de achlerkleinkinderen te vervolgen was.
Ecn nog gruoter gevoeligheid dan de zaadcel vcrtoon t de eicel tegenover den alcohol. Proeven van Bilski· en Agnes Bluhm toonden aan, dat onder invloed van akohol de vruch baa1heid van vrouwe- lijke proefdicren zeer sterk vcrminderde.
Bcrthollet vond bij 1'00 lijken van alcoholisten slechts 2 % normale geslachtsklieren; bij de rest kwamen afwijkingen voor, waaronctcr .bij 64
%
totale vernietiging van de testikels. Oat in 'dit geval onvruchtbaarhdd moet optreden, b0.!hoeft geen nadere uitleg.Waar cle geslachtsdrift in den beginnc oplaait als een orkaan, treeat ook hier langzamerhand een
"erlamming op; de drift dooft langzaam maar zeker uit om plaats te maken voor onmacht. Het is een fcit dat beschonken mannen niet zoo dikwijls de paringsdaad kunnen voltrckken als nuchtere.
De gevolgen van alcohol op sexueel gebied zijn dus: verleiding van meisjes, bevorderen van ontucht, bevorderen van buiten echtel!jke 'ZWangerschappen en tengevolge hiervan wanhoop, aie vaeren kan tot zelfmoord; het vcrn ckken van mlnderwaardige kinderen, die lijden aan psychische abnormaliteiten
\Yaaron'der ethische defecten, sexueele perversies, en neiging tot drinken. Het verwekken van deze er- fclijke eigerschappen geschiedt niet allcen door ge- wconk-clrankzucht maar kan ook gebeuren door ecn cnkele roes. \Vanneer de ijverzucht maa:r een woordje meespreekt, clan zijn ernstige mishan- delingen, doodslag of inoord 't gevolg.
De alcohol is de trouwe metgezel van de ontucht en de misdaad.
Uit de parfij
VERSLAG VAN DE ALO. VERGADERING AFD. BANDOENO, OEHOUDEN 20 NOV. 1927.
Tot aller spijt en teleurstelling was 'de opkomst alles behalve bevredigend. Desondanks werd er.
vast bcsloten, om 'de vergadering maar k Cloen plaats hebben, omclat verschillende omstan'd.igheden clit nooclzakclijk maakten.
Br. Saleh, ·oorzitter van het Voorl. Bestuur moest, vanwegc zijn vertrek uit Bandoeng, •zijn functie nt:erleggen, waa10111 Cle vergadering, welke te circa 9.30 u. v.111. geopend werd, door den secre- taris mocst warden geleid.
De Hr. Soec!irdjo bracht het voorstel naa1 voren, om contact tc zoekcn met Afd. Batavia, waartoe IJij als middcl zou willen zien de besta<-nde Afd.- Bode der genoem'cle Afdeeling en tevens de reclactie dier Afcl.-Bode te verzoeken cen paar kolomnten tegen geldelijkc vergoeding beschikbaar te stellen voor stukken uit Bancloe11g, handelcndc over inwen- dige aangelegenheden van Afcl. Bandoeng, zulks omdat deze Afdcehng niet in staat is, een eigen Afd.-orgaan uit te geven. Over CJ.it gedane voorstel kon het Bestuur nog geen beslissing nemen, claar het ccrst in ondcrhandeling met het Bestuur van AfcL-Batavia wenschte tc treclen.
Daa1op wer<l er overgegaan tot de Dl}Rpreking van cle vragcn van den 2l' Bonclssecrcta1 is, vervat in diens sch1ijven van 13 Nov. 1927.
Op 'de vraag, of A kl. Bandoeng congre, 001 stcl- len zou hebben in tc dicnen, wet d e ontk nncnd geantwoora.