dl dr 2r 1 α

УДК 532(02)

ДИФФУЗОРДАҒЫ АҒЫСТЫҢ СТРУКТУРАСЫН ТӘЖІРИБЕЛІК ЗЕРТТЕУ Төлеуханова А.Б.

әл-Фараби атындағы ҚазҰУ, Алматы

Ғылыми жетекші – ф.-м.ғ.к., доцент Туралина Д.Е.

Бұл жұмыста диффузордағы ағыстың ішкі құрылымы тәжірибелік әдіспен зерттеледі.

Сурет. Диффузордың есептеу схемасы

Зерттеу жұмысы аэродинамикалық ТМЖ-1М стендінің 8 модулінде орындалады.

Диффузордың көлденең қималарындағы қысымдардың таралуы біркелкі емес болғандықтан, қиманың периметрінде жасалынған бірнеше іріктеу нүктелері арқылы орташа мәндері анықталады.Олардың штуцерлері сақиналанған, яғни бір бірімен өзара байланысқан. Диффузор бойындағы саңылаулар арқылы жылдамдықтар өрісі анықталады.

а) Диффузордағы көлденең қимасындағы жылдамдықтардың таралуы (эпюралары) әр түрлі режимдер үшін анықталады.

б) Жергілікті кедергі ретінде қарастырылатын диффузордағы қысым жоғалуының мөлшері және диффузордың жіңішке қимасына қатысты сәйкес кедергі коэффициентін әр түрлі режимдер үшін анықталады.

Шешімі: Ағынның көлденең қимасындағы жылдамдықтардың эпюралары тұрғызылады. Бернулли теңдеуін пайдаланып, жылдамдықтар табылады:

g мұндағы, k=0.8; g=9.8м/с²; ³.

Диффузордағы толық қысымның жоғалуы шартты түрде екі қосынды түрінде қарастырылады:

мұндағы, және - үйкеліске және кеңеюге қысымның жоғалуы.

Үйкеліске кеткен қысымның жоғалуы:

dl

α

dr α/2

2r

1

2r 2r

2

мұндағы, - радиусы r-ге тең қиманың орташа жылдамдығы.

мұндағы, – диффузордың кеңею дәрежесі.

Кеңею кезіндегі қысымның жоғалуы

мұндағы, k = sinα , α= 5…20°

Сонымен диффузордағы толық қысымның жоғалуы мына түрде жазылады:

Осыдан кедергі коэффициентін мына түрде өрнектеледі

Кеңею бұрышының қандай мәнінде кедергі коэффициенті барынша аз болатындығы зерттеледі.

Әдебиет

1. Лойцянский Л.Г. Механика жидкости и газа. – М.: Наука, 1987. – 736 с.

2. Горлин С.М., Слезингер И.И. Аэромеханические измерения. – М., 1964. – 423 с.

3. Прикладная аэродинамика (под. ред. Краснова Н.Ф.) - М.: ВШ, 1974. –731 с.