I สารนิพนธ์เรื่อง ปัญหากฎหมายเกี่ยวกับการแข่งขันทางการค้าในวิสาหกิจ
ขนาดกลางและขนาดย่อมในประเทศไทยเมื่อมีการเปิด ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน
ค าส าคัญ วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม / การแข่งขันทางการค้า / ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน
นักศึกษา วรุตม์ ธีรจันทรางกูร
อาจารย์ที่ปรึกษาสารนิพนธ์ รองศาสตราจารย์ ดร. กัลยา ตัณศิริ
หลักสูตร นิติศาสตรมหาบัณฑิต กลุ่มวิชากฎหมายธุรกิจ คณะ นิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม
พ.ศ. 2557
บทคัดย่อ
ในการจัดตั้งประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน การที่พระราชบัญญัติการประกอบธุรกิจของคน ต่างด้าว พ.ศ. 2542 มาตรา 14 ก่าหนดให้มีทุนขั้นต่่าที่คนต่างด้าวใช้ในการเริ่มต้นประกอบธุรกิจ ในประเทศไทยเป็นการขัดกับหลักการปฏิบัติเยี่ยงคนชาติ (National Treatment) ของสมาชิก อาเซียนตามที่ก่าหนดไว้ในแผนงานการจัดตั้งประชาคมอาเซียน (AEC Blueprint) ซึ่งต้องให้มี
ข้อยกเว้นไว้ส่าหรับคนชาติสมาชิกอาเซียนด้วย ในเรื่องหน่วยงานในการให้ค่าปรึกษาแก่ผู้
ประกอบกิจการวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม ปรากฏว่ามีหลายหน่วยงานและแต่ละ หน่วยงานก็มีข้อมูลไม่ครบถ้วน จึงควรที่จะให้มีหน่วยงานหนึ่งเป็นหน่วยงานหลักในการให้ความ ช่วยเหลือนี้ และตามมาตรา 6 ของพระราชบัญญัติการแข่งขันทางการค้า พ.ศ. 2542 คณะกรรมการ มีที่มาจากฝ่ายการเมืองจะขาดความเป็นอิสระ ขาดความคล่องตัว ขาดความรู้ความเชี่ยวชาญ ฉะนั้นจึงควรที่จะให้กรรมการต้องเป็นผู้ที่มีประสบการณ์ไม่น้อยกว่าสิบห้าปี ในสาขาวิชา นิติศาสตร์ พาณิชยศาสตร์ เศรษฐศาสตร์ การเงิน อุตสาหกรรม การบริหารธุรกิจหรือการบริหาร ราชการแผ่นดิน การคุ้มครองผู้บริโภค และจะต้องไม่เป็นผู้ถือหุ้น หรือเป็นผู้บริหารในสมาคม วิชาชีพ สมาคมการค้า หรือบริษัทใด ๆ ที่มีขนาดใหญ่กว่าเกณฑ์ก่าหนดหรือบริษัทมหาชน ก่อนที่
จะมาเป็นกรรมการไม่น้อยกว่าห้าปีด้วย
ตามมาตรา 25 ของพระราชบัญญัติการแข่งขันทางการค้า พ.ศ. 2542 เรื่องผู้ประกอบการที่
มีอ่านาจเหนือตลาดมีหลักเกณฑ์รายได้ที่สูงเกินไปท่าให้ผู้ประกอบการที่ถูกจับตามีน้อยเกิดการใช้
II อ่านาจเหนือตลาดเป็นการเอาเปรียบผู้ประกอบการรายอื่นและก่อให้เกิดความเสียหายแก่วิสาหกิจ ขนาดกลางและขนาดย่อม ดังนั้นจึงต้องลดขนาดของรายได้ลง นอกจากนั้น ตามมาตรา 26 เรื่อง การควบรวมธุรกิจที่ไม่มีความชัดเจนของจ่านวนรายได้ 2,000 ล้านบาทในปีที่ผ่านมาว่า ค่านวณ จากรายได้ของบริษัทเดียว หรือรวมถึงรายได้ของกลุ่มบริษัททั้งกลุ่ม ผู้วิจัยเห็นว่าควรมองอ่านาจ ควบคุมที่แท้จริงทั้งกลุ่ม มิฉะนั้นจะเป็นช่องว่างของกฎหมายให้ผู้ประกอบการตั้งบริษัทใหม่ที่มี
รายได้ต่่าเพื่อท่าการรวมกิจการหลีกเลี่ยงการเป็นผู้มีอ่านาจควบคุมตลาดได้ และการที่ก่าหนดให้
ยอดเงินขาย/รายได้ ในปีที่ผ่านมาเป็นรายได้จากการขายสินค้าหรือบริการเฉพาะสินค้าใดสินค้า หนึ่งหรือบริการใดบริการหนึ่ง จะมีบริษัทใดที่เข้าเกณฑ์ดังกล่าวนั้นย่อมจะเป็นไปได้ยาก ควรให้
มีการก่าหนดให้ค่านวณรายได้จากการขายสินค้าหรือบริการทั้งหมดของบริษัท และตามมาตรา 29 เรื่องการแข่งขันเป็นไปอย่างเสรีและเป็นธรรม คณะกรรมการการแข่งขันทางการค้าได้ถือแนว ปฏิบัติของค่าว่าเป็นธรรมนั้นเป็นลักษณะอย่างกว้าง ๆ ไม่สามารถใช้ได้จริง ควรที่จะให้
ครอบคลุมประเด็นที่มีผลกระทบต่อผู้บริโภค หรือผู้ประกอบการรายย่อยจ่านวนมากโดยตรงด้วย
III THEMATIC PAPER TITLE LEGAL PROBLEMS ON COMPETITION OF THAI
SMALL AND MEDIUM ENTERPRISES UNDER ASEAN ECONOMIC COMMUNITY
KEY WORDS SMALL AND MEDIUM ENTERPRISES /
COMPETITION / ASEAN ECONOMIC COMMUNITY STUDENT WARUT THIRACHANTHARANGKUN
THEMATIC PAPER ADVISOR ASSOCIATE PROFESSOR DR. KALAYA TANSIRI LEVEL OF STUDY MASTER OF LAWS
FACULTY FACULTY OF LAW SRIPATUM UNIVERSITY
YEAR 2014
ABSTRACT
Section 14 of the Foreign Business Act B.E. 2542 requiring the minimum capital for foreigner to use for commencement of the business operation without an exception for ASEAN member nation’s people is in conflict with the National Treatment under AEC Blueprint with regard to the establishment of the ASEAN Economic Community. In addition, there are several agencies to give advice to small and medium enterprises and each unit has incomplete information. Accordingly, only one unit should be established to be a core unit to provide assistance to this end. Further, in terms of Section 6 of the Competition Act B.E. 2542, the committee depends on political influence, with lack of independence, flexibility and expertise.
In this case, the committee should have experience of at least fifteen years, in legal, commercial, economic, financial, industrial science, business administration or public administration, consumer protection and must not be shareholders or executive person of at least five years before becoming a committee, in professional societies, trade associations, or any company that is bigger than the set threshold or public entity.
According to Section 25 of the Competition Act B.E. 2542, the power to dominate market depends on higher capital of entrepreneur and higher of business income. However, the income guideline for the market dominance is still too high, less income should cover more
IV business and less chance to dominate the market. Moreover, under Section 26 of the Competition Act B.E. 2542, business merger is unclear on last year revenue of 2,000 million baht. The issue is whether the figure should be calculated from the incomes of the buyer or seller company only, or included all incomes of the whole group. In view of the researcher, this should be considered from the real control of the whole group. Otherwise, there will be a gap for the business operator to set up a new small and low income company, for merger purpose to avoid the meaning of market dominance and it is also difficult for any company to have the past sale income for particular goods or service. As a result of this, it should be suitable to calculate an income of the company from the entire amount of sale of goods or services. Regarding Section 29 of the Competition Act B.E. 2542 which relates to the free and fair trade competition, the Trade Competition Commission has issued a guideline describing general circumstances of free and fair trade competition which is very broad and cannot in fact be applied to the cases. The Trade Competition Commission should issue a practical guideline covering all issues which have direct impact to consumers or small business entrepreneurs.
V
กิตติกรรมประกาศ
ผู้วิจัยกราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูงแก่ รศ.ดร. กัลยา ตัณศิริ ซึ่งท่านเป็นอาจารย์ที่ปรึกษา ของผู้วิจัย ที่ได้สละเวลาอันมีค่าอย่างยิ่งในการเข้าพบของผู้วิจัยเพื่อเข้ารับค่าปรึกษาในการจัดท่า ให้ค่าแนะน่า ตรวจทานสารนิพนธ์ฉบับนี้ จนสารนิพนธ์ฉบับนี้ส่าเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี
ผู้วิจัยกราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูงแก่ ดร. ชาญวิทย์ สุวรรณะบุณย์ ที่กรุณารับเป็น ประธานกรรมการสารนิพนธ์ ซึ่งท่านได้ให้ค่าแนะน่าในการปรับปรุงสารนิพนธ์ให้มีความ สมบูรณ์มากยิ่งขึ้น พร้อมทั้งมอบความเมตตาและความรู้ให้ผู้วิจัยตลอดมา
ผู้วิจัยกราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูงแก่ ดร.ชญาน์วัต สัตตบุศย์ที่กรุณารับเป็นกรรมการ สอบสารนิพนธ์ ซึ่งท่านได้ให้ค่าแนะน่าในการปรับปรุงสารนิพนธ์ให้มีความสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น พร้อมทั้งมอบความเมตตาและความรู้ให้ผู้วิจัยตลอดมา
สุดท้ายนี้ผู้วิจัยกราบขอบพระคุณมหาวิทยาลัยศรีปทุม วิทยาคารพญาไท ที่อนุญาตให้
ผู้วิจัยได้ศึกษาปริญญานิติศาสตรมหาบัณฑิต กลุ่มวิชากฎหมายธุรกิจในครั้งนี้ และกราบ ขอบพระคุณคณาจารย์ทุกท่านที่มิได้เอ่ยนาม ซึ่งได้ประสาทวิชาความรู้และให้ค่าแนะน่าที่เป็น ประโยชน์ต่าง ๆ แก่ผู้วิจัยด้วย โดยหวังว่าสารนิพนธ์ฉบับนี้จะเป็นประโยชน์แก่ผู้ที่สนใจ
วรุตม์ ธีรจันทรางกูร มหาวิทยาลัยศรีปทุม 2557
