KNK.pdf

By

சவ தா முருேகசன்

1

அத்தியாயம் - 1 மாசில் வ ைணயும் மாைல மதியமும் வ சு ெதன்றலும் வ ங்கிள ேவனிலும் மூசு வண்டைற ெபாய்ைகயும் ேபான்றேத ஈசன் எந்ைத இைணயடி நழேல… - ேதவாரப்பாடல் (திருநாவுக்கரச4) இளங்காைல ெபாழுது சன்னலின் வழியாக பின்புற ேதாட்டத்தில் இருந்து பறைவகளின் கீச்கீச்ெசன்ற சத்தம் அவள் காதில் ேதனாய் ஒரு புறம் இைசக்க மறுபுறம் அவள் அன்ைன பாடும் பன்னிரண்டாம் திருமுைற பாடல் அப்ப4 ெபருமானின் மாசில் வ ைணயும் வ ணா கானமாய் காதில் ஒலித்தது. இன்னும் சில ெநாடிகளில் காபியுடன் அன்ைன அைறக்கு வருவா4 என்று ெதrந்திருந்தும் சில்ெலன்று வ சிய காற்றின் சுகத்தில் அவள் மீண்டும் ஒரு சிறு தூக்கம் ேபாடலானாள். ஏன் தான் குட்டித்தூக்கம் வந்தேதா என்று இன்னும் சற்று ேநரத்தில் அவள் நிைனக்கப் ேபாவது அறியாமல் அவள் தூக்கம் அவைள எப்ேபாதும் காணும் கனவுக்கு இழுத்துச் ெசன்றது.... முதல் நாள் சிறு பயத்துடேன கல்லூrக்குள் அடிெயடுத்து ைவத்தவளுக்குள் ‘கடவுேள எந்த பிரச்சைனயும் இல்லாம இந்த மூணு வருஷமும் நல்ல படியா கடந்து ேபாகணும்’ என்ற பிரா4த்தைனைய முன் ைவத்து உள்ேள ெசன்றாள்... அவள் உள்ேள நுைழந்து அவள் வகுப்பிைன ேதட ‘ச்ேச அப்பாைவ கூட்டி வந்திருக்கலாேமா’ என்ற எண்ணம் ேதான்றியது. அவள் அங்குமிங்கும் ெதrயாமல் அைலந்து ெகாண்டிருக்க அைத கவனித்துக் ெகாண்டிருந்தவன் ேபான்று ஒருவன் எழுந்து அருகில் வந்தான். “என்ன ேதடறங்க... எைதயாச்சும் ெதாைலச்சுட்டீங்களா” “இல்ைல பி.காம்... ப4ஸ்ட் இய4 கிளாஸ் ரூம் ேபாகணும், எங்கன்னு ெதrயைல...” என்று முழிக்க அவேனா “ெதrயைலன்னா யா4கிட்டயாச்சும் ேகட்கணும்... அைதவிட்டு எல்லாம் ெதrஞ்ச ஏகாம்பரம் மாதிr நேய அங்கிட்டும் இங்கிட்டும் நடந்தா உன் கிளாஸ் வந்திருமா...” என்று கடிந்தான்.

By

சவ தா முருேகசன்

2

“யா4கிட்ட ேகட்குறதுன்னு ெதrயைல... அதான்...” என்று அவள் இழுக்க “ஏன் நான் இங்க தாேன உட்கா4ந்திருக்ேகன்... அங்க எவ்வேளா பசங்க உட்கா4திருக்காங்க... இல்ைல ஆபீஸ் ரூம் ேபாய் யாைரயாச்சும் ேகட்டிருக்கலாம், இல்ைல வாட்ச்ேமைன ேகட்டிருக்கலாம்...” அவன் ேபச்சு அவளுக்கு கடுப்பாக இருக்க “சr சா4 மன்னிச்சுடுங்க... இப்ேபா ெசால்லுங்க கிளாஸ் எங்க இருக்கு...” “என்னது சாரா??? இதுக்ேக நான் பதில் ெசால்ல கூடாது, புதுசாச்ேசன்னு ேபசாம விடேறன்... ேநரா ேபாய் ெசகண்ட் ெலப்ட்ல ேபா... அப்படிேய ஸ்ெடப்ஸ் ஏறு... ெசகண்ட் ப்ேளா4ல ெசகண்ட் கிளாஸ் உன்ேனாடது...” “ெராம்ப ேதங்க்ஸ் சா4...” என்றுவிட்டு அங்கிருந்து நக4ந்தவளுக்கு ெதrயாது அவன் ெசான்ன வழி தவெறன்று... அவள் அவன் ெசான்னது ேபால் ேநராய் ெசன்று இரண்டாவது வைளவில் திரும்பயத்தனித்த ேவைள அவளருகில் புயல் ேபால் மற்ெறாருவன் வந்தான். வந்தவன் வந்த ேவகத்தில் அவள் ைகைய பிடித்து இழுக்க அவள் அப்படிேய அவன் ேமல் சாய்ந்தாள். ெநாடியில் நடந்துவிட்ட நிகழ்வில் தடுமாறியவள் வந்த ஆத்திரத்தில் நிதானமிழந்தவளாய் பளாெரன்று அவன் கன்னத்தில் ஓங்கி அைறந்து விட்டாள்.... “முட்டாள் அறிவில்ைல உனக்கு... ஈவ் டீசிங் பண்ணுேறன்னு பிrன்சிபால்கிட்ட கம்ப்ெளயின்ட் பண்ணுேறன் இரு...” என்று அவைன பா4த்து முைறக்க ஆங்காங்கு நின்றிருந்த மாணவ4கள் ெநாடியில் அங்கு கூடிவிட்டன4. “என்னாச்சு சா4...” என்று அவைன எல்ேலாரும் விசாrக்க ‘என்னது சாரா...’ என்று மனதிற்குள் நிைனத்தவள் ‘யாரா இருந்தா என்ன... என் ைகைய ஏன் பிடிக்கணும்...’ ‘அய்ேயா ஒரு ேவைள எனக்கு கிளாஸ் எடுக்கற ெலக்சரரா இருந்தா என்ன ெசய்ய... யாரா இருந்தா என்ன ெசஞ்சது தப்பு அதான் அடிச்ேசன்... இருந்தாலும் ந பண்ணது தப்பு...’ என்று அவள் மனசாட்சி அன்னியனாய் அம்பியாய் மாறி மாறி பதில் ெகாடுக்க அைமதியாக நின்றிருந்தாள் அவள்.

By

சவ தா முருேகசன்

3

அடிவாங்கியவேனா நிமி4ந்து அவைள ஒரு பா4ைவ பா4த்துவிட்டு அங்கிருந்து நக4ந்து ெசன்றுவிட்டான். அவளருகில் வந்த ெபண்ெணாருத்தி “ந எதுக்கு அவைர அடிச்ச” என்றாள்... “அவ4 என்ன பண்ணா4ன்னு உங்களுக்கு ெதrயாது...” “நான் எல்லாம் பா4த்திட்டு தான் இருந்ேதன்... உன்ைன காப்பாத்தினதுக்கு நல்ல மrயாைத காமிச்ச, எதுக்கு என்னன்னு கூட விசாrக்காம ைகைய நட்டுற... இதான் உங்க வ ட்டில உனக்கு ெசால்லி ெகாடுத்தாங்களா...” “ேபாதும் எங்க வ ட்ைட பத்தி ேபச நங்க யாருங்க... எங்களுக்கு எல்லாம் ெதrயும் நங்க உங்க ேவைலைய பாருங்க...” என்று ெசால்லி அவள் நகர ேபாக “ஓ!! தாராளமா அந்த பக்கேம ேபா... ேபா நல்லா அந்த மைறஞ்சு இருக்கற குழில விழு...” “என்னது குழியா???” “ஆமா குழிேய தான் அங்க பாரு” என்றவள் அந்த குழியின் அருகில் அவைள கூட்டி ெசன்று காட்டினாள். “பாரு... எல்லாம் அந்த ைபனல் இய4 படிக்கிற பசங்க பண்ணுற ேவைல... திமி4 பிடிச்சதுங்க...” என்று முனகினாள் அப்ெபண். “என்ன ெசால்றங்க... எனக்கு புrயைல...” “உனக்கு எப்படி புrயும்... அதான் எங்க சாைர ைகைய நட்டி அடிச்சிட்டிேய...” “அய்ேயா... தப்பு பண்ணிட்ேடேன...” என்று அவள் முனக “தப்பு பண்ணது ந மட்டும் இல்ைல... உனக்கு வழி காட்டினாேன அவைனயும் ேச4த்து தான் ெசால்லணும்...” “அய்ேயா பாவம் அவைர ஏன் ேகாவிக்கறங்க... அவ4 ஏேதா ெதrயாம ெசால்லியிருப்பாரு...” “ெதrயாம எல்லாம் ெசால்லைல ெதrஞ்ேச தான் ெசான்னான்... நான் ெசான்ன ைபனல் இய4 அருந்த வாலு அவனும் அவன் கும்பலும் தான்...” என்று ெசால்ல அவளுக்கு ஆத்திரம் தைலக்ேகறியது... ‘ச்ேச... இது புrயாமல் ஒரு ேபராசிrயைர ேபாய் ைக நட்டி அடித்து விட்ேடாேம...’ என்று குற்ற உண4ச்சி எழ ஆரம்பித்தது அவளுக்கு...

By

சவ தா முருேகசன்

4

‘அந்த வழி காமிச்சவைன சும்மா விடக்கூடாது’ என்று எண்ணியவள் அருகிலிருந்த அப்ெபண்ணிடம் வகுப்புக்கு ெசல்லும் வழி ேகட்டு நடக்க முதலில் அவளுக்கு வழிகாட்டியவன் அவைள கடந்து ெசன்றான். அவேனா அவன் நண்ப4களுடன் கும்மாளமிட்டுக் ெகாண்டு குதூகலமாக வந்துக் ெகாண்டிருக்க “ஒரு நிமிடம்” என்று நிறுத்தியவைள திரும்பி பா4த்தவன் “என்ன ந இன்னும் கிளாஸ்க்கு ேபாகைலயா...” என்று அவன் ேகட்க அவன் கும்பல் ஓெவன்று கத்தியது ேகாரஸாக. அவேளா பதிேலதும் ெசால்லாமல் பளாெரன்று அவன் கன்னத்தில் அைறந்துவிட்டு விடுவிடுெவன அவள் வகுப்புக்கு ெசன்று விட்டாள்... அன்று மாைல, காைலயில் சந்தித்த அந்த ெபண்ைண மீண்டும் சந்திக்க அவள் ெசான்ன ேசதி அவள் மனைத அறுத்தது.... அந்த ேபராசிrய4 ேவைலைய விட்டு கல்லூrைய விட்ேட ெசன்று விட்டா4 என்று கூறிவிட்டு அவள் ெசன்றுவிட்டாள்... அன்றிலிருந்து இன்று வைர அந்த நிைனவு அவளுக்கு கனவாய் வந்து உறுத்த ஆரம்பித்தது. அவள் அன்ைன வந்து எழுப்பும் முன்ேன அவள் பதறிக் ெகாண்டு எழுந்தாள்... ேயாசைனயுடன் எழுந்து குளித்து அவள் ெவளிேய வரவும் அவள் அன்ைன அவளுக்கு காபிைய ெகாடுக்க கடேன என்று அைத வாங்கிக் ெகாண்டு ேசாபாவில் அம4ந்தாள். “என்ன மந்தி என்ன ேயாசைன உனக்கு... என்ன வழக்கமா வ4ற அந்த நிைனப்பா” என்றவாேற அேத ேசாபாவில் அவளருேக அம4ந்தான் அவளின் தம்பி வானவன்... “ேடய் மந்தின்னு கூப்பிடாேதன்னு உன்ைன எத்தைன முைற ெசால்லியிருக்ேகன்... ஏன்டா எருைம என்ைன அப்படி கூப்பிடுற...” என்று முைறத்தாள் அவள். “உனக்கு அப்பா அப்படி ேபரு தாேன ைவச்சிருக்காரு... அதான் அப்படி கூப்பிட்ேடன்...” “அப்பா எனக்கு எவ்வளவு அழகா குந்தைவ ேதவின்னு ேபரு ைவச்சிருக்கா4... மந்தின்னா ைவச்சிருக்கா4...”

By

சவ தா முருேகசன்

5

“உன்ைன குந்தின்னு கூப்பிடுறைத விட மந்தின்னு கூப்பிடுறது எனக்கு பிடிச்சிருக்கு அதான்... ஆமா நான் ேகட்டதுக்கு ந இன்னும் பதிேல ெசால்லைல...” “ஆமாடா அேத கனவு தான்...” “நான் ஒண்ணு ெசால்லவா... உன்ேனாட எண்ணம் முழுக்க தப்பு பண்ணிட்ேடாம்ன்னு உறுத்திட்ேட இருக்கு... ஒருேவைள அவ4கிட்ட மன்னிப்பு ேகட்டிருந்தா உறுத்தல் இல்லாம ேபாயிருக்குேமா என்னேவா...” “அதனால தான் அந்த எண்ணங்கள் உன்ைன சுத்தி சுத்தி வந்து உனக்குள்ள கனவா வந்து உன்ைன மறக்க விடாம ெசய்யுது... முன்ன விட இப்ேபாலாம் உனக்கு அந்த கனவு அடிக்கடி வருது... எனக்ெகன்னேமா ந அந்த ஆைள சீக்கிரேம பா4ப்ேபன்னு ேதாணுது...” “நிஜமாவாடா ெசால்ற...” என்று ஆ4வத்துடன் ேகட்டாள் குந்தைவ... “நிஜமா தான் ெசால்ேறன் குந்தி... உதாரணத்துக்கு நமக்கு ஒரு விஷயம் ேதாணும் இன்ைனக்கு இவைர பா4க்கணும் அப்படின்னு... எதி4பாராம அவைர நாம அன்ைனக்கு பா4ப்ேபாம்... அது ேபால தான் இதுவும்...” “ேடய் ஆராய்ச்சி உன்ேனாட ஆராய்ச்சி எல்லாம் உன்ேனாட காேலேஜாட நிறுத்திக்க, சும்மா வந்து அக்காைவ பயமுறுத்திகிட்டு ேபாடா...” என்று வந்தாள் வானவனுக்கு அடுத்தவள் வானதி... வானவன் மருத்துவ கல்லூr மாணவன் எம்பிபிஎஸ் கைடசி வருடத்தில் இருந்தவனுக்கு மேனாதத்துவ டாக்டராக ேவண்டும் என்ற ஆைச இருந்ததில் படிக்கும் ேபாேத அது சம்மந்தமான புத்தகங்கைள வாங்கி படித்தான். அதன் தாக்கேம அவன் குந்தைவக்கு ெசால்லிக் ெகாண்டிருந்தது. வானதியும் பிஎஸ்சி (ஐடி) கைடசி வருடம் படித்துக் ெகாண்டிருந்தாள். குந்தைவக்கும் வானவனுக்கும் ஒரு வருட இைடெவளி மட்டுேம, வானதிக்கும் வானவனுக்கும் இரண்டு வருட இைடெவளி. குந்தைவ பிகாம் முடித்துவிட்டு அரசாங்க உத்திேயாகத்திற்காக முயற்சி ெசய்துக் ெகாண்டிருந்தாள்... கல்லூr முடித்ததும் அவள் தந்ைதக்கு ெதrந்த அலுவலகத்திேலேய ேவைல பா4த்துக் ெகாண்டிருந்தவளுக்கு தற்ேபாது தான் அரசாங்க ேவைலக்கான நியமன உத்திரவு வந்திருந்தது.

By

சவ தா முருேகசன்

6

அடுத்த மாதம் முதல் ேததியில் இருந்து அவள் புது ேவைலயில் ேசர ேவண்டும். தற்ேபாது பா4த்துக் ெகாண்டிருந்த ேவைல இன்ேறாடு கைடசி நாள் என்பதால் அன்ைன உணவருந்த அைழத்தவுடன் எழுந்து ெசன்றவளின் பின்ேன மற்ற இருவரும் உடன் ெசன்றன4. “ேஹய் வானரேம மந்திகிட்ட ேபசினா ந எதுக்கு இைடயில வ4ற... நான் உண்ைமைய தான் ெசான்ேனன்... ந ேவணும்னா பாரு இந்த கனவு வ4றது இவளுக்கு இனி குைறஞ்சு ேபாகும்...” “ஏன்னா அந்த கனவு வர காரணமானவைன இவ கண்டிப்பா பா4ப்பா...” என்று ஆருடக்காரன் ேபால் கூறினான்... “ேடய் அண்ணா... வானரம் கீனரம்ன்னு கூப்பிட்ட அப்புறம் நானும் சும்மா இருக்க மாட்ேடன்... அக்கா ந இவன் ெசால்றைத நம்பாேதக்கா... இவைன நம்பி எப்படி தான் ேநாயாளிங்க வந்து ஊசி ேபாட்டுக்க ேபாறாங்கேளா...” “இப்படி பயமுறுத்திேய சாகடிச்சுடுவான் ேபால...” என்று மிக மrயாைதயாக கூற “ெசான்னாலும் ெசால்லைலன்னாலும் ந வானரம் தான்டி வானதி... வானரம் வானதி... எப்படி ைரமிங்கா வருதுல...” “ஆமாடா வாமணன் வானவன்...” என்று ெசால்லி அவள் அவனுக்கு பழிப்பு காட்டினாள்... “அய்ேயா... நங்க ெரண்டு ேபரும் ெகாஞ்சம் உங்க வாைய மூடுறங்களா... உங்கப்பா ஊ4ல இல்ைலன்னா உங்க சத்தம் இந்த ெதருக்ேகாடி வைர ேகட்குேம... அவளும் தான் இருக்கா... உங்கைள மாதிrயா சத்தம் ேபாட்டுட்டு இருக்கா...” என்று திட்டிக் ெகாண்ேட டிபைன பrமாறினா4 அந்த மக்கைள ெபற்ற மகராசி மணிேமகைல. “வாைய மூடிட்டு சாப்பிட்டு ேபசாம எழுந்து ேபாங்க... காைலயில ேநரத்துல சும்மா கத்திட்டு இருந்தங்க... அப்புறம் உங்களுக்கு மதிய சாப்பாடு கிைடயாது...” “ேடய் அண்ணா இன்ைனக்கு நாம எஸ்ேகப்டா, அம்மா சாப்பாட்டுல இருந்து விடுதைல... விடுதைல... விடுதைல...” “அம்மா நிஜமாவாம்மா ெசால்ற... சூப்பரும்மா... இன்ைனக்கு தான் ந எங்களுக்கு நல்லது ெசால்லியிருக்க... வானதி வா நம்ம கச்ேசrைய

By

சவ தா முருேகசன்

7

ஆரம்பிப்ேபாம்...” என்று மீண்டும் அவ4கள் ெதாடர மணிேமகைல இருவைரயும் முைறத்தா4... “சாப்பாடும் கிைடயாது உங்கப்பா ெகாடுக்க ெசான்ன பாக்ெகட் மணியும் கிைடயாது... அப்புறம் எப்படி நங்க கான்டீன்ல ேபாய் சாப்பிடுவ ங்கன்னு பா4க்கேறன்...” என்று ெசால்லிவிட்டு அவ4 சைமயலைற ெசல்ல அவrன் ெசல்ல கண்மணிகள் பின்ேனாடு ெசன்றன4 சமாதானம் ெசய்ய. எப்ேபாதும் தம்பி தங்ைக ெசய்யும் குறும்ைப ரசிப்பவள் இன்ேறா வானவன் ெசான்னைதேய மனதிற்குள் நிைனத்துக் ெகாண்டு அந்த நாள் என்று வரும் என்று ேயாசித்துக் ெகாண்டிருந்தாள். அவளின் ேயாசைனைய தள்ளிைவத்து விட்டு அவள் அன்ைனயிடம் விைடெபற்று அலுவலகம் கிளம்பிச் ெசன்றாள்... ____________________ ஆதி & ேஜாதி அேசாசிேயட்ஸ் என்ற ெபய4 பலைகைய வாசலில் மாட்டிக் ெகாண்டிருக்க திருப்தியுடன் அைத ஒருமுைற பா4த்துக் ெகாண்டான் ஆதித்யா... ேஜாதியும் உள்ளிருந்து வந்தவன் ஆதியின் பா4ைவைய பா4த்துவிட்டு அங்ேகேய நின்றான். “என்னடா ேபா4ைடேய பா4த்திட்டு இருக்க...” என்றான். “இல்ைல ேஜா... இது நம்ேமாட கனவில்ைலயா... அது பலிச்சதுல ெராம்ப சந்ேதாசமா இருக்ேகன்டா... நம்பேவ முடியைலடா... நாம CA முடிச்சு இப்படி தனியா நமக்ேக நமக்குன்னு ஒரு ஆபீஸ் ைவக்கணும்ன்னு எவ்வேளா நாளா ஆைசப்பட்ேடாம்... அது நிைறேவறிய சந்ேதாசம்டா...” “நம்ம குரு நாராயணன் சாருக்கு தான் நன்றி ெசால்லணும்... எப்படிேயா அவ4 ைகடன்ஸ்ல படிச்சு பாஸாகி விழுந்து எழுந்து வாழ ஆரம்பிச்சிருக்ேகாம்...” என்றவனின் கண்களில் சாதிக்க ேவண்டும் என்ற ஒளி ெதrந்தது. ேஜாதிஷ் ஆதியின் ெநருங்கிய நண்பன் கல்லூr காலத்தில் இருந்ேத உற்ற நண்பனாய் இருப்பவன்... ஆதிைய விட வசதியில் உய4ந்தவனாய் இருந்தாலும் ஒரு நாளும் தன்ைன ெபrயவனாய் அவன் காட்டிக் ெகாண்டதில்ைல...

By

சவ தா முருேகசன்

8

ேஜாதிஷின் தந்ைத கிராைனட் நிறுவனம் ைவத்திருக்க அவன் தாய் வ ட்ைட கவனித்துக் ெகாண்டா4... அவன் வ ட்டிற்கு ஒேர பிள்ைள என்பதால் தந்ைதயின் பணிைய அவைன ஏற்றுக் ெகாள்ள ெசால்ல அவேனா ஆதியின் உடன் ேச4ந்து CA முடித்தான்... ஆதி வ ட்டில் அவனும் அவன் தங்ைக அ4ஷிதாவும் மட்டுேம... சிறுவயதில் தந்ைதைய இழந்தவன் சில மாதத்திற்கு முன் உடல் நலம் குன்றி அவன் தாயும் இறந்து ேபாயிருந்தா4... தாய் உயிருடன் இருந்தவைர விைளயாட்டாய் சிறகடித்துக் ெகாண்டிருந்தவனுக்குள் ெபரும் மாற்றத்ைத ஏற்படுத்தியது அவனின் தாய்மாமன் தான். தங்ைகயின் கணவன் இறந்ததும் அவ4கள் ெசாத்ைத சrயான முைறயில் பாதுகாத்து அதன் வருமானம் தங்ைகக்கு மாதாமாதம் கிைடக்க ெசய்திருந்தா4 அவ4. அவ4 அதிகம் ேபசியதில்ைல என்றாலும் அவ4 ஒன்று ெசான்னால் அைத மறுக்கேவ முடியாது. அவன் கல்லூr படிக்கும் ேபாேத அவன் அக்ெகௗண்டசி படிப்பில் எடுத்திருந்த மா4க்ைக கண்டுவிட்டிருந்தவ4 அவைன படிக்கும் ேபாேத CA ேசர ெசான்னா4. மாமனின் ெசால் ேபச்சின் படி ேச4ந்திருந்தாலும் அவனுக்கும் அதில் ஆ4வம் வந்திருக்க இேதா இன்று இப்படி தங்களுக்காய் ஒரு அலுவலகம் அவ4கள் கண்முன்ேன, கண்ணில் ந4 பணித்தது அவனுக்கு. தாைய இழந்த பின்ேன அவைன அைழத்து தங்ைகக்கு தாயாயும் தந்ைதயாயும் இருக்கச் ெசான்னவ4 அவைன ெபாறுப்புடன் நடந்துக் ெகாள்ளுமாறு கூற அன்றிலிருந்து அவன் விைளயாட்டு தனத்ைத எல்லாம் மூட்ைட கட்டி ைவத்தான். மறுநாள் அவ4கள் அலுவலகம் திறக்க நல்ல நாள் என்பதால் எல்லாம் தயா4 ெசய்துக் ெகாண்டிருந்தா4கள். ஆதியின் கனவு நாளும் விடிந்தது, ஆதியின் தங்ைக அ4ஷிதா அவனின் தாய் மாமன் குடும்பத்தின4 ேஜாதிஷின் குடும்பத்தின4 எல்ேலாரும் வந்திருக்க விழா நிைறந்திருந்தது. அவன் தங்ைகயும் ேஜாதிஷின் அன்ைனயும் குத்து விளக்ைக ஏற்றி ைவக்க ஆதியின் மாமா ராஜராஜன் பூைஜைய ெசய்தா4. ேஜாதிஷின் தந்ைத முதல்

By

சவ தா முருேகசன்

9

படியாக அவ4களின் அலுவலக கணக்குகைள அவ4களிடம் ஒப்பைடக்க சந்ேதாசத்துடன் இருவரும் அைத ெபற்றுக் ெகாண்டன4. வந்தவ4கள் எல்ேலாரும் விைடெபற்று கிளம்பிச் ெசன்றுவிட ஆதியும் ேஜாதியும் மட்டுேம அங்கிருந்தன4. “என்னடா இப்ேபா உனக்கு சந்ேதாசம் தாேன...” என்றான் ேஜாதி. “பின்ன சந்ேதாசம் இல்லாமலா இேத சந்ேதாசத்ேதாட நான் நிைனச்ச அந்த இன்ெனான்னும் நடக்கணும்டா... அப்ேபா தான் எனக்கு முழு சந்ேதாசேம...” என்றவனின் முகம் ேவறு பாவைனக்கு மாறியது. “ேடய்... ந இன்னும் அைதேய நிைனச்சுட்டு இருக்கியாடா... அைதெயல்லாம் எப்ேபாடா மறப்ப...” “மறந்தா தாேனடா... மறக்கேவ முடியைலடா... தூங்கினாலும் என் கண்ணு முன்னாடி அது மட்டும் தான் வருதுடா...” “ேடய் அெதல்லாம் ேவணாம்டா... பாவம் விட்டுடு... உன்ேனாட எண்ணத்துக்கு அவங்கைள பலிகடா ஆக்கிடாேத...” “ேஜா... ந என்ைன என்ன ேவணும்னாலும் ெசால்லு ேகட்கிேறன்... ஆனா இந்த விஷயத்துல நான் அப்படி இருக்க மாட்ேடன்... அைத நிைனச்சா எனக்கு ெகாைலெவறி வருதுடா... ஆனா” என்று நிறுத்தியவன் மீண்டும் ெதாட4ந்தான். “என்ைனேய அடிச்சிட்டாேளடா... நான் என்னடா தப்பு ெசஞ்ேசன்... இதுக்ெகல்லாமா ஒருத்தி ஒருத்தைன அடிப்பா... தாங்க முடியைலடா ேஜா... அவமானமா இருக்கு...” “அவ என் கண்ணுல பட்டா அப்புறம் நடக்கறதுக்கு நான் ெபாறுப்பில்ைலடா ேஜா...” என்றவைன பா4க்க ேஜாவிற்கு கவைலயாக இருந்தது. “ஆதி ப்ள ஸ்டா நடந்தைத மறந்திடுடா... அ4ஷிதா பத்தி மட்டும் நிைனடா...” “அ4ஷிதாைவ மட்டும் தான்டா நிைனச்சுட்டு இருக்ேகன்... அவளுக்கு ஒரு நல்லது ெசஞ்சி அவைள ஒருத்தன் ைகயில ஒப்பைடச்சுட்ேடன்னுைவ அப்புறம் எைத பத்தியும் ேயாசிக்க மாட்ேடன்...” என்றவைன மீண்டும் கவைலயாக பா4த்தான் ேஜா... ____________________

By

சவ தா முருேகசன்

10

ரவிச்சந்திரன் இருபத்தி ஒன்பது வயது நிைறந்தவன் சிறு வயதிேலேய தன் திறைம ெகாண்டு முன்ேனறியிருந்தவன் வருமான வrத்துைற அலுவலகத்தில் உதவி கமிஷனராக பதவி வகிப்பவன். இன்னமும் திருமணமாகமல் இருக்கும் அவனுக்கு அவன் அலுவலகத்தில் திருமணமாகாமல் இருக்கும் ெபண் ஊழிய4கள் பலவிதமாக ெகாக்கி ேபாட்டு பா4க்க எவருக்கும் சிக்காமல் ேபாக்கு காட்டிக் ெகாண்டிருப்பவன். அவன் மட்டுேம ெசன்ைனயில் தனித்து வசிக்கிறான், இது மட்டுேம எல்ேலாராலும் அறியப்பட்ட தகவல், மற்றப்படி அவைன பற்றி யாருக்கும் எதுவும் ெதrயவில்ைல... வழக்கம் ேபாேல அன்று அவன் அலுவலகம் ெசல்ல அவன் அைறக்கதைவ யாேரா ெமல்லியதாக தட்ட உள்ேள வருமாறு கூறிவிட்டு ைகயிலிருந்த ஒரு ேகாப்பில் கவனத்ைத ைவத்தவன் ெபன்சிலால் அதில் எைதேயா வட்டமிட்டுக் ெகாண்டிருந்தான். “எக்ஸ்க்யூஸ் மீ சா4...” என்ற ெமன்குரலில் கைலந்தவன் நிமி4ந்து எதிrல் இருந்தவைள ஏறிட்டு பா4க்க இப்ேபாது அதி4வது அவளின் முைறயானது. ‘இது அவ4... அவ4 தாேன... அய்ேயா கடவுேள இது என்ன எனக்கு மறுபடியும் ேசாதைனயா... ஆனா வானு ெசான்ன மாதிrேய நடந்திடுச்ேச...’ என்று அவள் விழிவிrய நின்றுக் ெகாண்டிருந்தாள். “ஹேலா ேமடம்... யா4 நங்க?? என்ன ேவணும் உங்களுக்கு??” என்றான். “சா4 நான் என்ைன உங்களுக்கு ெதrயைலயா?? அன்ைனக்கு காேலஜ்ல நங்க எனக்கு இல்ைல நான் உங்கைள...” என்று திக்கினாள். “ஹேலா என்ன ேவணும் உனக்கு, நான் ஒண்ணு ேகட்டா ந ஒண்ணு உளறிட்டு இருக்க... வந்த விஷயத்ைத ெசால்லிட்டு கிளம்பு...” “என்னேமா ஆம்பிைளைய பா4க்காத மாதிr ஆன்னு பா4த்திட்டு இருக்ேக...” என்று ெவளிப்பைடயாக அவன் சலிக்க அவளுக்கு அவமானமாக இருந்தது. ஒரு வைகயில் இந்த நிைலக்கு அவள் தாேன காரணம், அதனால் அவள் பைழய எண்ணங்கைள மூட்ைடக் கட்டி விட்டு “சாr சா4... ஆனா நான் நங்க நிைனக்கிற மாதிr இல்ைல சா4...”

By

சவ தா முருேகசன்

11

“நான் என்ன நிைனச்ேசன்னு உன்ைன ேகட்ேடனா...” என்றவைன பா4த்து அவள் எதுவும் ேபச முடியாமல் அைமதியானாள். “என்ன வந்த ேவைல என்னன்னு ெசால்லப் ேபாறங்களா... இல்ைலயா... எனக்கு ேவைல இருக்கு தயவு ெசய்து ெவளிய ேபாங்க...” என்றுவிட்டு குனிந்து ெகாண்டான் அவன்... “சா4... நான் குந்தைவ... குந்தைவ ேதவி இங்க புதுசா ேச4ந்திருக்ேகன்...” என்றவள் அவள் ேவைலக்கான நியமன கடிதத்ைத அவனிடம் நட்டினாள். நிமி4ந்து அவைள ஒரு மாதிrயாக பா4த்தவன் “இைத வந்தவுடேன ெசால்றதுக்ெகன்ன” என்று கடிந்துவிட்டு இன்ட4காமில் யாருக்ேகா அைழத்து விட்டு ேபாைன ைவக்க ஒரு ெபண் உள்ேள வந்தாள். “கல்பனா இவங்க குந்தி ேதவி... புதுசா ஜாயின் பண்ணியிருக்காங்க... பா4மாலிட்டிஸ் எல்லாம் முடிச்சுட்டு ேவைல என்னன்னு ெசால்லிடுங்க...” என்றுவிட்டு அவைள பா4த்து ந ேபாகலாம் என்பது ேபால் தைலயைசத்தான். “சா4 ஒரு நிமிஷம்” என்று அவள் கூற என்ன என்பது ேபால் அவைள பா4த்தான். “என் ேபரு குந்தி ேதவி இல்ைல சா4... குந்தைவ ேதவி...” என்றவள் “நன்றி சா4...” என்றுவிட்டு கல்பனாவுடன் நடந்தாள். அவள் ெசன்றதும் ரவிச்சந்திரன் நிமி4ந்து அவள் ெவளிேய ெசல்லும் வைர பா4த்துக் ெகாண்டிருந்தான். பலநாள் கனவு பலித்தது ேபால் இருந்தது அவனுக்கு... உதட்டில் ஒரு ெவற்றி புன்னைகைய தவழவிட்டவன் உல்லாசமாக சீட்டி அடித்துக் ெகாண்டான். ஒரு ஞாயிறு (ஆதித்யா) அவைள நிந்தித்துக் ெகாண்டிருக்க மற்ெறாரு ஞாயிறு (ரவி) அவைள நிைனத்துக் ெகாண்டிருக்க இனி குந்தைவயின் பாடு... பாைலயாய் இருந்த என் ெநஞ்சில் சாரலாய் உன் நிைனவுகள் ெகாடுத்தாய்... கானேல உன்ைன காணாமல் ேபாேவேனா கனவாகி ேபாகுேமா

By

சவ தா முருேகசன்

12

உன் நிைனவுகள் என்றிருந்ேதன்... என் ெநஞ்சில் பாைல ஊற்றி ேசாைலயாய் மாற்றி பூக்கள் பூக்க ெசய்தது உன் நிைனவுகள் மட்டுமல்ல உன் விழிகளின் அைசவும் தான்... அத்தியாயம் - 2 இந்திைர ேயாயிவள் சுந்தr ேயாெதய்வ ரம்ைபேயா ேமாகினிேயா மன -முந்திய ேதாவிழி -முந்திய ேதாகர -முந்தியேதாெவனேவ உய4 -சந்திர சூட4 குறும்பல வ சுர4 சங்கணி வ தியிேல மணிப் -ைபந்ெதாடி நாr வசந்தெவாய் யாrெபாற் பந்துெகாண் டாடினேள - குற்றால குறவஞ்சி பாடல் (திருகூட ராசப்பக்கவிராய4) ஆதிக்கு மிகவும் பிடித்த பாடல் இது, ஏேனா அவன் எப்ேபாதும் இைத முணுமுணுப்பான். காதலன் படத்ைத பா4த்ததில் இருந்து அந்த பாடேல மனதில் ஓட ஆரம்பித்தது. குற்றால குறவஞ்சியில் வசந்தமல்லி பந்து விைளயாடும் அழைக புலவ4 திருகூடராசப்பக் கவிராய4 வ4ணிப்பது ேபான்ற பாடல் அது. பாடல் வந்த புதிதில் அைத எழுதியது இந்த கால கவிஞேர என்று எண்ணிக் ெகாண்டிருந்தவன் ஒரு முைற சங்கப்பாடல்கள் பற்றி ஆராய்ச்சியில் இறங்கிய ேபாது அது குற்றால குறவஞ்சி பாடல் என்றறிந்தான். ஒரு ெசய்யுளுடன் இைச ேச4த்து பாடலாய் பாடும் ேபாடும் ேபாது சட்ெடன்று மனதில் பதிந்து விடுகிறது... அது ேபால் அவன் ரசித்த ேமலும் சில பாடல் குனித்த புருவமும் மற்றும் மா4கழி திங்கள் மதி நிைறந்த நன்னாள்... ேஜாதியும் அ4ஷிதாவும் கூட அவைன ேகட்ப4 யா4 உன் சுந்தr என்று இருவருக்கும் எந்த பதிலும் ெசால்லாமல் சிrத்துவிட்டு ேபாய் விடுவான். ஏேனா காைலயில் எழுந்ததிலிருந்து அந்த பாடேல மனதில் ஓடிக் ெகாண்டிருந்தது. குளித்துவிட்டு வந்தவன் இளம் பீச் வண்ண கால் சட்ைடைய அணிந்துக் ெகாண்டவன் இளம் ேராஜா வண்ண முழுக்ைக சட்ைட எடுத்து அணிந்துக் ெகாண்டு முழுக்ைக சட்ைடைய கால்பாகம் மடித்து விட்டுக் ெகாண்டான்.

By

சவ தா முருேகசன்

13

சிைகைய அழுத்தி வார சீப்பிற்குள் அடங்க மாட்ேடன் என்று அடம் பிடித்த சிைகைய ெஜல் தடவி அழுத்தி படிய ைவத்தான். அ4ஷிதா அைழக்கும் குரல் ேகட்க அவைள ேநாக்கி ெசன்றான். “என்ன அண்ணா... இன்ைனக்கு என்ன விஷயம் பயங்கரமா கலக்குற மாதிr ெதrயுது... ேக4ள் பிரண்ட் ெசட் ஆகிட்டாளா... பா4க்க ேபாறியா... என்கிட்ட ெசால்லேவ இல்ைல...” “ேஹய் அ4ஷி அப்படி ஒண்ணு இருந்தா உன்கிட்ட ெசால்ல மாட்ேடனா... இந்த சட்ைட ெராம்ப நாளா ேபாடாம உள்ள இருந்திச்சு அதான் எடுத்து ேபாட்ேடன்... விேசஷம்ன்னு எல்லாம் எதுவும் இல்ைலடா...” “எனக்கு லவ் பண்ணுறதுல எந்த விருப்பமும் இல்ைல... ஒரு நல்ல ெபாண்ணா பா4த்து கல்யாணம் பண்ணிக்கணும் அவ்வேளா தான்... உன் கல்யாணம் முடிஞ்சதும் நான் கல்யாணம் பண்ணிக்கலாம்ன்னு இருக்ேகன்...” “ந தான் எனக்கு ெபாண்ணு பா4க்கணும்... ஓேக தாேன...” என்றவைன பா4த்து முைறத்தாள்... “அடப்பாவி அண்ணா உனக்கு ெபாண்ணு ெசட் ஆகிடுச்சான்னு ஒரு வா4த்ைத தான் ேகட்ேடன்...” “அதுக்கு ந எங்க சுத்தி எங்க வந்து நிற்குற... என் கல்யாணத்துக்கு இப்ேபா என்ன அவசரம்... நான் இப்ேபா தாேன கைடசி வருஷம் படிச்சுட்டு இருக்ேகன்... அப்புறம் ஒரு நாலு வருஷம் ேவைல பா4க்கணும்... அப்புறம்....” “அ4ஷிம்மா ந இப்படி இழுத்தா என் கல்யாணம் எப்ேபா நடக்குறது... அச்ேசா உனக்காக ெவயிட் பண்ணா எனக்கு அறுபதாம் கல்யாணம் தான் நடக்கும் ேபால இருக்ேக...” என்று தைலயில் ைக ைவத்தான். “அண்ணா நானும் அேத தான் ெசால்ேறன்... எனக்காக காத்திருக்காம சீக்கிரேம ஒரு ெபாண்ைண பா4த்து உன் கல்யாணத்ைத முடிப்ேபாம்... எனக்கு அப்புறமா நயும் அண்ணியுமா ேச4ந்து பாருங்க...” “இந்த கைத எல்லாம் ேவண்டாம், நான் ெசான்னா ெசான்னது தான் எனக்கு நூறு வயசு ஆனாலும் சr உன் கல்யாணம் முடிஞ்சு தான் என் கல்யாணம்... இப்ேபாைதக்கு ந படிப்ைப பாரு... எனக்கு ெகாஞ்சம் டிபன் ெகாடுக்கற உத்ேதசம் இருந்தா அைதயும் ெகாஞ்சம் பாரு...”

By

சவ தா முருேகசன்

14

“ேபாண்ணா... நான் உன்ைன சாப்பிட தான் கூப்பிட்ேடன்... அதுக்குள்ள ந ஏேதேதா ேபசி என்ைன குழப்பிட்ட... வா வந்து சாப்பிடு...” என்று ெசால்லியவள் அவனுக்கும் அவளுக்குமாய் இட்லியும் சாம்பாரும் ஊற்றிக் ெகாண்டு வந்தாள். சாப்பிட்டுவிட்டு இருவருமாக ஒன்றாகேவ கிளம்ப அ4ஷிதாவின் ஸ்கூட்டி ச4வ ஸ்க்கு ெசன்றிருப்பதால் அவைள ஏற்றிக் ெகாண்டு அவள் கல்லூrயில் ெசன்று விட்டு வந்தான். பின்ன4 அலுவலகம் வந்து ேசர ேஜாதி இன்னும் வரவில்ைல என்பைத மூடியிருந்த கதவு ெசால்ல அவேன கதைவ திறந்து உள்ேள ெசன்றான்... அன்று அவனுக்கு ஒரு முக்கிய ேவைல இருந்தது. சீதாராமன் குழுமத்தின் சா4பாக வருமான வrத்துைற அலுவலகம் ெசல்ல ேவண்டி இருந்தது... அவ4கள் ெகாடுத்த விபரங்கைள எல்லாம் பrேசாதித்தவன், மடிகணினிைய உசுப்பி ேமலும் சில தகவல்கைள ேசகrத்தவன் அைத பிrண்ட் அவுட் எடுத்து ைவத்தான். எல்லாவற்ைறயும் ஒரு ேகாப்பில் அடக்கிக் ெகாண்டு ேஜாதிஷுக்காக காத்திருந்தான். அவைன ெவகுேநரம் காக்க ைவக்காமல் அவன் ைகயில் ஏேதா ேகாப்ைப எடுத்துக் ெகாண்டு உள்ேள வந்தான். “என்னடா எங்க ேபாேன இவ்வளவு ேநரம்...” “ேடய் அந்த முகப்ேப4 கஸ்டம4 ராஜாேவாட ேசல்ஸ் டாக்ஸ் rடன்ஸ் சப்மிட் பண்ணிட்டு வ4ேறன்டா... அதான் ேலட்...” “ேஜா... நான் ெசான்னா தப்பா எடுத்துக்காேதடா...” ‘என்னடா’ என்பது ேபால் அவன் பா4க்க “இங்க பாரு இங்க சின்ன சின்ன ேவைலகள் எல்லாம் இருக்கும்... அதாவது இந்த மாதிr rடன்ஸ் சப்மிட் பண்ணுறது... பா4ம் வாங்கிட்டு வ4றது அது ேபால...” “நாம ஒரு ஆளு எடுத்துக்குேவாம்டா... சின்ன சின்ன ேவைலக்கும் நாேம ேபாகணும்னு இல்ைலடா” என்றவைன பா4த்து ேஜா முைறத்தான்.

By

சவ தா முருேகசன்

15

“ஆதித்யா... நமக்கு ஆள் ேவண்டாம்ன்னு நான் ெசால்லைல... ஆனா இப்ேபா ேவண்டாம்... ெகாஞ்ச நாள் ேபாகட்டும்டா... நாம இப்ேபா தான் தனியா ஒரு ஆபீஸ் ேபாட்டு உட்கா4ந்திருக்ேகாம்....” “இைத சின்ன ேவைலயா ஏன் நிைனக்கணும்... எல்லாேம ேவைல தான்... எல்லாேம அனுபவம் தான்... நாேம சில விஷயங்கைள கவனிச்சா தான் அைத அடுத்தவங்களுக்கு ெசால்லி தர முடியும்...” “நமக்கு எப்ேபா ஆள் ேவணும்ன்னு ெசால்ேறன் அப்ேபா எடுத்துக்கலாம்... சr ந இன்கம் டாக்ஸ் ஆபீஸ் கிளம்பைலயா... மணியாச்ேச பத்தைர மணிக்கு ந அங்க இருக்கணுேம... இங்க இன்னும் என்ன பண்ணுற...” “உனக்காக தான் காத்திட்டு இருந்ேதன்டா... நான் கிளம்பேறன்... அப்புறம் டிஜிட்டல் சிக்ேனச்ச4 அப்ைள பண்ணி தரச்ெசால்லி ஒரு கிைளன்ட் ேகட்டிருந்தாங்கல அேதாட டீைடல் எல்லாம் ேமல எடுத்து ைவச்சிருக்ேகன்...” “சில கிைளன்ட்ஸ் ச4வ ஸ் டாக்ஸ், டிடிஎஸ் rடன்ஸ் எல்லாம் ைபல் பண்ணச் ெசால்லி அனுப்பி இருக்காங்க ந பா4த்துக்ேகா... நான் கிளம்பேறன்... ேபாகும் ேபாது ைபவ் ஸ்டா4ல காபி ெசால்லிடேறன்...” என்று ெசால்லி கிளம்பினான். “என்னேமா ைபவ் ஸ்டா4 ேஹாட்டல்ல காபி ெசால்ற மாதிr ெசால்லிட்டு ேபாறான் பாரு... ெதரு முைனயில ெசால்லிட்டு ேபாேறன்னு ெசால்லாம சா4 இப்படி ெசால்லிட்டு ேபாறா4... பந்தாவாம்...” என்று நண்பைன நிைனத்து சிrத்துக் ெகாண்டு உள்ேள ெசன்று அம4ந்தான் அவன். உத்தம4 காந்தி சாைலைய அைடந்தவன் யூ ட4ன் ேபாட்டுக் ெகாண்டு திரும்ப ஒருவன் தவறாக வந்து அவைன இடித்துவிட, முழங்ைகயில் ஹான்ட்பாrல் இடித்துக் ெகாண்டு ேலசாக ேதால் கிழிந்து ரத்தம் வந்துக் ெகாண்டிருந்தது. இன்னும் பத்து நிமிடத்தில் அவன் அந்த அதிகாrயின் முன் இல்ைல என்றால் அவைர சமாளிக்க முடியாது என்று ேதான்ற வழியிேலேய ஒரு கைடயில் தண்ண ைர வாங்கி ைகைய சுத்தப்படுத்திக் ெகாண்டு ஒரு பிளாஸ்ட4 வாங்கி ேபாட்டுக் ெகாண்டு மடித்துவிட்டிருந்த சட்ைட இறக்கிவிட்டு ெபாத்தாைன மாட்டினான். வண்டிைய எடுத்துக் ெகாண்டு ஆயக்க4 பவனுக்குள் நுைழந்தான். இடம் பா4த்து நிறுத்திவிட்டு புது ப்ளாக்கிற்குள் நுைழந்தான். அந்த அதிகாrயின் முன் ெசன்று உட்காரவும் அவ4 முகத்தில் ஒரு திருப்தி புன்னைக...

By

சவ தா முருேகசன்

16

அவ4 ேகட்ட தகவல்கைள அந்த கம்ெபனி சா4பாக ெகாடுத்தவன் அதற்குண்டான ேகாப்புகைளயும் ெகாடுக்க அவருக்கு அவன் பதிலில் திருப்தி வந்திருந்தது. அவrடம் ேபசிவிட்டு ெவளிேய வரவும் அந்த அதிகாrயின் உடனிருப்பவ4 அவனுடன் ெவளியில் வந்தா4... “சா4... அய்யா ெசான்னது மறந்திடாதங்க... அைத ஞாபகப்படுத்த தான் வந்ேதன்...” “ெதrயும் சா4... பா4த்து முடிச்சிடுேறன்... ெகாஞ்சம் குைறச்சிருக்கலாம் சா4... ெகாஞ்சம் ேபசி பாருங்கேளன்... நான் எதுனாலும் இங்க தாேன சா4 வ4ேறன்... உங்க ெஹல்ப் எனக்கு எப்பவும் ேதைவ சா4...” என்று அவருக்கு பதில் ெசான்னவனுக்கு தன்ைன யாேரா பா4ப்பது ேபால் ேதான்றியது. அவrடம் ேபசிக் ெகாண்ேட அவன் திரும்பி பா4க்க யா4 அவன் கண்ணில் படக்கூடாது என்று நிைனத்தாேனா அவேள அவன் கண்ெணதிrல் நின்றுக் ெகாண்டிருந்தாள். அவைன பா4த்ததுேம அவளுக்கு அைடயாளம் ெதrந்திருந்தது... அவன் ேபச்ைச ெவளியில் ஒரு ேவைலயாக வந்து நின்றிருந்தவள் ேகட்டுவிட்டிருந்தாள். அதன் ெபாருட்டு அவன் ேமல் இன்னமும் ேகாபமும் ஆத்திரமும் ெவறுப்பும் ஒன்றாக ேதான்ற தன்ைன கண்டுக் ெகாண்டவைன நிமி4ந்து ேகவலமான ஒரு பா4ைவ பா4த்தாள். அவள் பா4ைவைய தன்ைன மிகுந்த ெவறுப்புடன் பா4ப்பைத கண்டுக் ெகாண்டவனுக்கு ேகாபம் உற்பத்தியாகத் ெதாடங்கியது... அவனருகில் நின்றிருந்தவrடம் எைதேயா ேபசி சமாளித்தவன் அவசர அவசரமாக அவrடம் விைடெபற்று அவைள ேநாக்கி வந்துக் ெகாண்டிருந்தான். அவேளா அவைன கண்டுக் ெகாள்ளாமல் தன் ேபாக்கில் நடந்துக் ெகாண்டிருந்தாள். அருகில் நின்றிருந்த ஒருவrடம் எைதேயா ெகாடுத்துவிட்டு மீண்டும் அவள் அைறக்கு ெசல்ல முயல அவெளதிrல் வந்து நின்றான். “ஏய்...” “ேஹய் யாரு ந??? எதுக்கு என்ைன பா4த்து ஏய்ன்னு ெசால்ற...” என்றாள்

By

சவ தா முருேகசன்

17

“ஏன் நான் யாருன்னு உன் கண்ணுக்கு ெதrயைலயா... எல்லாேம மறந்திடுச்ேசா...” என்று நக்கலாக ேகட்டான். “உன்ைன நிைனச்சுட்டு இருக்க அளவுக்கு எல்லாம் ந ெபrய ஆளு இல்ைல... உன்ைன மாதிr ஒருத்தைன நான் இனி பா4க்கவும் விரும்பைல...” “ஆனா நான் உன்ைன தான் பா4க்கணும்ன்னு விரும்பிேனன்... ந ெகாடுத்ததுக்கு நான் பதிலுக்கு ெகாடுக்க ேவண்டாம்... அன்ைனக்கு அத்தைன ேபரு சூழ என்ைன அடிச்ச வலி இன்னமும் எனக்கு மறக்கைல...” “அதுக்கு ந கண்டிப்பா பதில் ெசால்ல ேவண்டி இருக்கும்... அன்ைனக்கு அப்படி என்ன ெபrசா நடந்திருச்சுன்னு ந அப்படி ெசஞ்ேச... யாைரயும் ேபசவிடாம அடிக்கிறது தான் உனக்கு பழக்கமாச்ேச...” “ஒேர நாள்ல ெரண்டு ேபைர அடிச்சு காேலஜ்க்ேக ஜான்சிராணியாகிட்ட, இத்தைன வருஷம் கழிச்சும் உன் ேபாக்கு மாறேவ இல்ைல... அேத பா4ைவ, அேத குணம்... உனக்கு என்ைன மறந்திருக்கலாம்...” “ஆனா எனக்கு மறக்கைல... வருேவன் மறுபடியும் வருேவன்... உன் கண்ணுல பட்டுட்ேட தான் இருப்ேபன்... உன்ைன ெவறுப்ேபத்திட்ேட தான் இருப்ேபன்... என்ைன மன்னிசுடுன்னு ந ேகட்கற வைர விட மாட்ேடன்... இப்ேபா கிளம்பேறன்... bye... get ready my dear devil...” என்றுவிட்டு அங்கிருந்து நக4ந்தான். “ேடய்...” என்ற மrயாைதயின்ைம குரல் அவன் நைடைய நிறுத்தியது. அவைன மrயாைதயில்லாமல் கூப்பிட்டதற்காக அவள் கழுத்ைத ெநrக்க ேவண்டும் என்று ேதான்றிய எண்ணத்ைத சுற்றுப்புறம் உண4ந்து அடக்கினான். “ந ெசால்றதுக்கு எல்லாம் நான் பயப்படுேவன்னு நிைனக்காேத... உன்னால ஆனைத பா4த்துக்ேகா... என்கிட்ட அன்ைனக்கு வாங்கினைத ந மறக்கைலன்னு நிைனக்கிேறன்... மறுபடியும் வாங்கிடாேத...” அவைள கடந்து ெசன்றிருந்தவன் மீண்டும் அவளருகில் வந்தான், “ந பயப்படுேவன்னு நான் ெசால்லேவ இல்ைலேய... உனக்கு அெதல்லாம் ெதrயாதுன்னு எனக்கு ெதrயும்...” “உனக்கு திமி4 உனக்கு தான் எல்லாம் ெதrயும்ன்னு திமி4... எப்பவும் எைதயும் என்ன ஏதுன்னு விசாrக்காம முட்டாள்தனமா முடிெவடுக்கறது தான் உனக்கு எப்பவும் பழக்கம்...”