Masalah Masalah dalsm ekonomi di Malaysia
1. Kenaikan kos sara hidup rakyat
Langkah kerajaan menaikkan harga petroleum (naik 20 sen), tarif elektrik (naik 15%), harga gula (naik 30 sen), harga tepung (naik 20 sen) dan kadar tol (minima 50 sen) sedikit sebanyak akan melonjakkan kos sara hidup semua rakyat. Paras inflasi rasmi terkini meningkat kepada 3.4%, tertinggi dalam setahun. Inflasi tidak rasmi/sebenar mungkin tiga kali ganda lebih 10% setahun.
Harga purata secawan kopi kini ialah RM1.60, harga nasi lemak ialah RM1.80 sementara sekeping roti canai sudah mencecah RM1.20 tidak termasuk GST.
2. Paras hutang isi rumah rakyat yang membahayakan
Hutang isirumah rakyat Malaysia berganda kepada RM750 billion atau 76.2% KDNK dalam Julai tahun ini. Pecahan besar adalah pinjaman perumahan 29%, pinjaman kenderaan 51%, pinjaman peribadi 15% dan pinjaman pelajaran 33%.
Ini bermakna rakyat Malaysia secara amnya membuat perbelanjaan dengan membazir dan tidak berhemah.
Jika tidak dikawal, lima tahun lagi hutang isi rumah di Malaysia boleh melebihi 100% kepada KDNK negara bermakna pendapatan yang diperolehi tidak cukup untuk membayar hutang terkumpul.
3. Kelemahan ringgit dan peningkatan gaji yang perlahan
Dengan ringgit terus lemah dibandingkan dengan dolar Amerika (terendah dalam enam bulan) dan dolar Singapura (terendah dalam 15 tahun) juga menyumbang kepada lonjakan harga barang dan kos sara hidup di Malaysia.
Kesan kelemahan ringgit menyebabkan penurunan kuasa beli individu. Maknanya, setiap ringgit pendapatan akan mampu membeli sedikit barangan dan perkhidmatan import berbanding sebelum ini. Peningkatan kos sara hidup yang berlaku itu juga tidak selaras dengan kadar kenaikan gaji yang perlahan.
Mengikut Payscale.com, kadar purata kenaikan gaji Malaysia hanya sekitar 3.5% berbanding Indonesia 9.8%, Singapore 12% dan Thailand 5.8% dalam tempoh sama.
Kesimpulan, ekonomi adalah tunjang turun naik sesebuah masyarakat, bangsa dan negara. Saya yakin 10 isu ini dapat ditangani, kerajaan mapan, ekonomi cemerlang dan rakyat gemilang. Amin. –
bm.selangorku.com, 7 Disember, 2014.
4. Paras hutang kerajaan yang tinggi
Paras hutang kerajaan meningkat sejak tahun 1970. Hutang kerajaan persekutuan pada tahun 1970 hanyalah RM2 billion, pada tahun 1999 berjumlah RM95 billion tetapi sekarang telah mencecah
RM568.2 bilion atau 53% daripada KDNK menghampiri had siling 55%. Pihak asing pula memiliki kira-kira 15% daripada jumlah hutang dalam negara. Keadaan ini boleh mempengaruhi kadar pertukaran wang asing negara.
Sistem ekonomi di Malaysia
Sistem ekonomi
di Malaysia pada abad ke-19 sehingga tahun 1963 bolehdikategorikan kepada 2 bentuk yang utama iaitu sistem ekonomi sara diridan sistem ekonomi komersil. Bentuk dan kegiatan ekonomi yang merekaamalkan adalah dipengaruhi daripada sistem pemerintahan pada masadahulu. Sebagai contoh, rakyat biasa menjadi petani, pedagang; pembesarpula menjadi pemilik tapak perlombongan dan sebagainya.
Ekonomi sara diri
ialah kegiatan ekonomi yang bertujuan atau sekadarmampu untuk menampung keperluan harian keluarga. Maknanya, hasilkegiatan ekonomi akan digunakan untuk keluarga mereka. Segalakelebihan pengeluaran akan dijual, hasil jualan tersebut akan digunakanuntuk membeli barangan keperluan yang lain yang juga menjadi asaskeperluan seperti pakaian dan sebagainya. Kegiatan ekonomi sara diriyang utama ialah bercucuk tanam, menangkap ikan dan memungut hasilhutan. Kegiatan sebegini tidak memerlukan penggunaan mata wang yangbanyak.
Sistem ekonomi komersil
hanya wujud di Tanah Melayu setelahkehadiran penjajah British pada abad ke-19. Kehadiran mereka telahmempergiatkan bentuk ekonomi tersebut memandangkan merekamengutip cukai daripada rakyat, memaksa rakyat mendapatkan duit tunai.Ini kerana mereka yang gagal menjelaskan cukai akan dihukum. Salahsatu perkembangan yang nyata semasa itu dapat dilihat dalam sektorperdagangan dan perlombongan.
Pertanian
Kegiatan pertanian merupakan kegiatan ekonomi sara diri masyarakatMelayu tradisional yang sangat penting. Merujuk kepadanya,padi pulamerupakan tanaman utama memandangkan ia adalah makanan asasimasyarakat di rantau ini.Di
Malaysia, dua jenis padi telah diusahakan iaitu padi sawah dan padihuma (bukit). Padi sawah ditanam di kawasan rendah dan di lembah-lembah sungai yang subur damdengan tanah alluvium. Penanaman padisawah dipercayai diperkenalkan oleh orang Thai di negeri-negeri MelayuUtara dan orang Minangkabau di negeri-negeri Selatan.Negeri-negeri yang terkenal dalam penanaman padi sawah di TanahMelayu ialah Kedah, Melaka, Negeri Sembilan dan Pahang. Antara negeriini, Kedah
Berbanding dengan penanaman padisawah, padi huma ditanam secara berpindah-randah setiap kalipenanaman dijalankan kerana kesuburan tanah telah hilang atauberkurangan. Biasanya, padi huma ditanam di kawasan yang bergunung-ganang. Sebagai contoh, suku kaum Dusun dari Murut di Sabah danSarawak yang tinggal di kawasan pedalaman melakukan kegiatanpenanaman padi huma. Walau bagaimanapun, terdapat juga tanaman-tanaman lain sebagai pelengkap kepada hasil padi seperti ubi, sayur-sayuran dan sebagainya. Penanaman tanaman ini menjadi penting keranaia merupakan
“makanan selang”. Selain itu, ubi juga dapat dijadikan
sebahagian makanan utama sewaktu bekalan beras tidak mencukupi.
Perikanan
Ikan merupakan sumber makanan kepada masyarakat Melayu tradisional.Kegiatan perikanan merupakan pekerjaan utama bagi masyarakat Melayuyang tinggal di tepi laut dan sungai. Hasil tangkapan akan dijadikankeperluan diri sendiri dan lebihan hasil akan dijual. Kegiatan perikanandapat dilihat khasnya di negeri Terengganu dan Pahang. Merekamenjalankan aktiviti mereka di antara bulan Mac hingga bulan Oktober dandihentikan antara bulan November hingga Februari kerana masa itumerupakan musim tengkujuh. Pada musim tengkujuh, nelayan-nelayan dinegeri ikan akan menangkap ikan di kolam, sungai dan sawah padi. Selainitu, mereka juga cuba memperbaiki alat-alat penangkapan mereka padamasa ini. Di laut, nelayan menggunakan pukat, jala, jaring, bubu, kelongdan rawai untuk menangkap ikan. Di sungai pula, pancing, jala, tangguk,kai, lukah, tomak dan serampang digunakan untuk menangkap ikan. Padamasa kini kegiatan perikanan hanya dijalankan oleh golongan yang tinggaldi pinggir laut dan golongan yang kurang berpendidikan. Selain itu,masyarakat Malaysia pada masa kini juga kurang berminat
untukberkecimpung dalam kegiatan perikanan kerana kerjanya yang amat sukardan pandapatan yang rendah. Pihak kerajaan juga menggalakan supayagolongan muda berkecimpung dalam kegiatan ini. Untuk menarik minat,pihak kerajaan telah
berusaha dalam pelbagaai cara antaranya ialahmenubuhkan persatuan-persatuan nelayan dan banyak lagi
1) https://dosenekonomi.com/ilmu-ekonomi/negara-yang-menganut-sistem-ekonomi-terpusat
Pembahagian pentadbiran
[
sunting
|
sunting sumber
]
Selepas pendudukan Jepun di Korea yang berakhir dengan kekalahan Jepun dalam Perang Dunia II pada tahun 1945, Korea dibahagikan di selarian ke-38 mengikut satu susunan Bangsa-Bangsa Amerika untuk menjadi yang ditadbir oleh Kesatuan Soviet di utara dan Amerika Syarikat di selatan.
[Penjelasan diperlukan] Sejarah Korea Utara secara rasmi bermula dengan penubuhan Republik Rakyat
Oktober 1948 berakhir harapan bahawa negara ini boleh melalui revolusi Komunis di Selatan. Pada tahun 1949, campur tangan ketenteraan ke Korea Selatan dianggap oleh Kim Il-sung, telah gagal untuk menerima sokongan daripada Kesatuan Soviet. Penarikan balik kebanyakan tentera Amerika Syarikat dari Korea Selatan pada bulan Jun telah melemahkan rejim Selatan dan menyebabkan Kim Il-sung untuk memikirkan semula pelan pencerobohan terhadap Selatan. Idea itu telah ditolak oleh Joseph Stalin tetapi dengan pembangunan senjata nuklear Soviet, kemenangan Mao Zedong di China dan petunjuk Cina bahawa ia akan menghantar tentera dan sokongan yang lain untuk Korea Utara, Stalin meluluskan serangan yang membawa kepada Perang Korea.
Perang Korea
[
sunting
|
sunting sumber
]
Selepas Korea dibahagikan oleh PBB, kedua-dua kuasa Korea kedua-duanya cuba untuk mengawal seluruh Korea di bawah kerajaan masing-masing. Ini membawa kepada konflik sempadan yang semakin meningkat selari ke-38 dan percubaan untuk merundingkan pilihan raya bagi seluruh Korea. Percubaan berakhir apabila tentera Korea Utara menyerang Selatan pada 25 Jun, 1950, yang membawa kepada perang sivil yang besar-besaran. Dengan pengesahan daripada Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (PBB), negara-negara yang bersekutu dengan Amerika Syarikat campur tangan bagi pihak Korea Selatan. Selepas kemajuan pesat dalam serangan balasan Korea Selatan, Utara-angkatan bersekutu Cina campur tangan bagi pihak Korea Utara, memindahkan baki perang. Pertempuran berakhir pada 27 Julai, 1953, dengan gencatan senjata yang memulihkan sempadan asal antara Korea Utara dan Korea Selatan. Lebih daripada 2 juta orang awam dan askar terbunuh dalam peperangan.
Walaupun ada yang merujuk kepada konflik sebagai perang saudara, faktor-faktor penting lain yang terlibat. Perang Korea juga konfrontasi bersenjata pertama Perang Dingin dan menetapkan standard untuk banyak konflik kemudian. Ia menciptakan idea perang proksi, di mana kedua-dua kuasa besar tidak akan turut berperang di negara lain, memaksa rakyat di negara yang mengalami kemusnahan dan kematian yang terlibat dalam peperangan di antara negara-negara sedemikian besar. Kuasa-kuasa besar mengelak turun ke dalam perang habis-habisan terhadap satu sama lain, serta penggunaan bersama senjata nuklear. Ia juga berkembang Perang Dingin, yang pada ketika itu kebanyakannya bimbang dengan Eropah. Zon yang dikawal ketat didemilitarisasi selari ke-38 masih membahagikan Semenanjung, dan sentimen Korea yang anti-Komunis dan anti-Utara kekal di Korea Selatan.
Sejak Gencatan senjata pada tahun 1953, hubungan antara kerajaan Korea Utara dan Korea Selatan, Kesatuan Eropah, Kanada, Amerika Syarikat, dan Jepun kekal tegang dan insiden bermusuhan sering berlaku. Korea Utara dan Korea Selatan telah menandatangani Jun 15 Utara-Selatan Pengisytiharan Bersama pada tahun 2000, di mana mereka berjanji untuk mendapatkan penyatuan semula secara aman. Pada Oktober 4, 2007, pemimpin-pemimpin Korea Utara dan Korea Selatan berjanji untuk mengadakan sidang kemuncak secara rasmi mengisytiharkan perang ke atas dan mengesahkan prinsip bersama bukan agresif.
Geograf
[
sunting
|
sunting sumber
]
Korea Utara menduduki bahagian utara Semenanjung Korea, terletak di antara garis lintang 37 ° dan 43 ° N, dan longitud 124 ° dan 131 ° E. Ia meliputi kawasan seluas 120,540 kilometer persegi (46541 batu persegi). Korea Utara berkongsi sempadan darat dengan Republik Rakyat China dan Rusia di utara, dan sempadan Korea Selatan sepanjang Zon didemilitarisasi Korea. Laut Kuning dan Pantai Korea terletak di sebelah barat, di sebelah timur ialah Jepun di seberang Laut Jepun (Laut Timur Korea). Titik tertinggi di Korea Utara ialah (Gunung) Paektu-san pada 2744 meter (9003 kaki). Sungai terpanjang Sungai Amnok yang mengalir sejauh 790 kilometer (491 batu) Kota terbesar Pyongyang; bandar-bandar utama yang lain termasuk Kaesong di selatan, Sinuiju di barat laut, Wonsan dan Hamhung di timur dan Chongjin di timur laut.
Pelawat Eropah yang awal ke Korea mengatakan bahawa negara ini menyerupai "laut dalam angin ribut" kerana banyak banjaran gunung yang berturut-turut bahawa menyilang Semenanjung. Kira-kira 80% daripada Korea Utara adalah terdiri daripada gunung dan tanah tinggi, dipisahkan dengan mendalam dan lembah yang sempit, dengan semua gunung semenanjung dengan ketinggian 2,000 meter (6600 kaki) atau lebih terletak di Korea Utara. Dataran-dataran pantai yang luas di barat dan tak selanjar di timur. Sebahagian besar penduduk yang tinggal di dataran dan kawasan tanah rendah.
Titik tertinggi di Korea Utara Gunung Baekdu yang merupakan gunung berapi berhampiran
sempadan China dengan dataran tinggi lava basalt dengan ketinggian antara 1400 dan 2,000 meter (4600 dan 6600 kaki) atas paras laut. Banjaran Korea Utara, yang terletak di bahagian timur laut semenanjung, puncak yang tinggi termasuk Gwanmosan pada kira-kira 1756 m (5761 kaki).
Lain-lain banjaran utama termasuk Banjaran Rangrim, yang terletak di bahagian utara Korea Utara dan berjalan ke arah utara-selatan, membuat komunikasi antara bahagian timur dan barat negara ini agak sukar; dan Range Kangnam, yang menjalankan di sepanjang sempadan Korea Utara-China. Geumgangsan, sering ditulis Gunung Kumgang, atau Diamond Mountain, (kira-kira 1638 meter atau 5374 kaki) di Banjaran Taebaek, yang menjangkau ke Korea Selatan, terkenal dengan
pemandangan indah.
Bagi sebahagian besar, dataran kecil. Yang paling banyak ialah dataran Pyongyang dan Chaeryong, masing-masing yang meliputi kira-kira 500 kilometer persegi (190 batu persegi). Kerana gunung ganang di drop pantai timur tiba-tiba ke laut, dataran yang lebih kecil di sana berbanding di pantai barat. Tidak seperti Jepun jiran atau utara China, Korea Utara mengalami beberapa gempa bumi yang teruk.
Iklim
[
sunting
|
sunting sumber
]
Korea Utara mempunyai iklim benua dengan empat musim yang jelas. Musim sejuk yang panjang membawa cuaca sejuk pahit dan jelas yang diselang-seli dengan ribut salji sebagai hasil utara dan barat laut angin yang bertiup dari Siberia. Salji purata 37 hari semasa musim sejuk.
Musim panas cenderung menjadi pendek, panas, lembab, dan hujan kerana angin monsun selatan dan tenggara yang membawa udara lembab dari Lautan Pasifik. Taufan memberi kesan
semenanjung pada purata sekurang-kurangnya sekali setiap musim panas. Musim luruh ialah musim peralihan yang ditandai dengan suhu sederhana dan angin berubah-ubah dan membawa cuaca yang paling menyenangkan. Bencana alam termasuk kemarau musim bunga lewat yang selalunya diikuti oleh banjir yang teruk. Terdapat taufan sekali-sekala semasa kejatuhan awal. Iklim Korea Utara temperat. Kebanyakan negara diklasifikasikan sebagai jenis Dwa dalam skim klasifikasi iklim Köppen, dengan musim panas yang kering dan musim sejuk yang sejuk. Pada musim panas yang pendek dipanggil changma. Pada 7 Ogos, 2007, banjir yang paling teruk dalam 40 tahun menyebabkan kerajaan Korea Utara meminta bantuan antarabangsa. NGO seperti Palang Merah, meminta orang ramai untuk mengumpul dana kerana mereka bimbang malapetaka
kemanusiaan akan berlaku.
Seni dan budaya
[
sunting
|
sunting sumber
]
Budaya Korea datang semasa pemerintahan Jepun dari 1910 hingga 1945. Jepun
menguatkuasakan dasar asimilasi budaya. Semasa pemerintahan Jepun, Korea digalakkan untuk belajar dan bercakap Jepun, menerima pakai sistem nama keluarga Jepun dan agama Shinto, dan dilarang untuk menulis atau bercakap bahasa Korea di sekolah-sekolah, tempat perniagaan, atau tempat-tempat awam. Di samping itu, Jepun mengubah dan memusnahkan pelbagai tugu-tugu Korea termasuk Gyeongbok Palace dan dokumen-dokumen yang digambarkan Jepun sebagai negatif telah disemak.
Pada bulan Julai 2004, Kompleks Makam Goguryeo menjadi tapak pertama di negara ini untuk dimasukkan ke dalam senarai Tapak Warisan Dunia UNESCO.
Pada Februari 2008, The New York Philharmonic Orchestra menjadi orkestra Amerika Syarikat yang pertama membuat persembahan di Korea Utara, walaupun untuk handpicked "dijemput penonton." konsert itu disiarkan oleh televisyen nasional. Kugiran U.S Kristian sebelum ini dijemput untuk membuat persembahan di Festival Seni Persahabatan Spring pada bulan April 2007, yang diadakan di Pyongyang.
Acara popular di Korea Utara Sukan Massa. Sukan Massa yang paling terkini dan terbesar dipanggil "Arirang". Ia dilakukan enam malam seminggu selama dua bulan, dan melibatkan lebih 100,000 penghibur. Hadirin untuk acara ini pada tahun-tahun kebelakangan ini melaporkan bahawa sentimen anti-Barat telah turun berbanding dengan persembahan sebelumnya. Permainan besar-besaran ini melibatkan persembahan tarian, gimnastik, dan rutin berhubung dgn perancangan tarian yang meraikan sejarah dan Revolusi Parti Pekerja Korea Utara. Permainan besar-besaran yang diadakan di Pyongyang di pelbagai tempat-tempat (yang berbeza-beza mengikut skala Sukan pada tahun tertentu) termasuk Rungrado May Day Stadium, iaitu stadium terbesar di dunia dengan kapasiti 150,000 orang.
Korea Utara menggunakan artis untuk menghasilkan seni untuk eksport di Studio Seni Mansudae di Pyongyang. Lebih 1,000 artis bekerja. Produk termasuk warna air, lukisan dakwat, poster, mosaik dan sulaman. Realisme sosialis ialah gaya yang diluluskan dengan Korea Utara yang digambarkan sebagai makmur dan progresif dan rakyat gembira dan bersemangat. Reka bentuk dan tema tradisional Korea hadir paling kerap dalam sulaman. Kualiti seni dan teknikal kerja-kerja yang dihasilkan adalah sangat tinggi.
Politik
[
sunting
|
sunting sumber
]
Korea Utara diterangkan Juche sendiri (berdikari) yang digambarkan oleh sesetengah pemerhati sebagai monarki mutlak atau "pemerintahan diktator keturunan" dengan kultus ketara personaliti yang dianjurkan di sekitar Kim Il-sung (pengasas Korea Utara dan presiden-satunya negara) dan anaknya dan waris, Kim Jong-il. Berikutan kematian Kim Il-sung pada tahun 1994, beliau tidak diganti tetapi sebaliknya menerima jawatan "Presiden Abadi", dan dikebumikan di Palace Memorial Kumsusan yang luas di tengah-tengah Pyongyang.
Walaupun jawatan Presiden diadakan oleh Kim Il-sung, ketua de facto negara sehingga meninggal dunia pada bulan Disember 2011 ialah Kim Jong-il, yang merupakan Ketua Setiausaha Parti Pekerja Korea dan Pengerusi Suruhanjaya Pertahanan Kebangsaan Korea Utara. Badan perundangan Korea Utara Perhimpunan Rakyat Agung, yang kini dipimpin oleh Pengerusi Kim Yong-nam. Pemimpin kanan kerajaan yang lain ialah Premier Choe Yong-rim.
Struktur kerajaan telah disebut dalam Perlembagaan Korea Utara, dalam versi terbaru pada 2009 secara rasmi menolak ideologi pengasas Korea Utara menganut amalan komunisme. Parti yang mentadbir oleh undang-undang ialah, sebuah gabungan Parti Pekerja Korea dan dua parti yang lebih kecil iaitu, Parti Demokratik Sosial Korea dan Parti Chondoist Chongu. Pihak-pihak ini
Pada bulan Jun 2009, Media Korea Selatan melaporkan bahawa risikan menunjukkan bahawa pemimpin akan datang di negara ini ialah Kim Jong-un, anak bongsu Kim Jong-il. Ini telah disahkan pada 19 Disember 2011, apabila Kim Jong -il meninggal dunia.
Hubungan luar
[
sunting
|
sunting sumber
]
Korea Utara telah lama mengekalkan hubungan rapat dengan Republik Rakyat China dan Rusia. Kejatuhan komunisme di Eropah Timur pada tahun 1989, dan kehancuran Kesatuan Soviet pada tahun 1991, mengakibatkan kejatuhan teruk dalam bantuan kepada Korea Utara dari Rusia, walaupun China terus memberikan bantuan yang besar. Korea Utara terus mempunyai hubungan yang kukuh dengan sekutu sosialis tenggara Asia di Vietnam dan Laos, serta dengan Kemboja. Korea Utara telah mula memasang satu wayar pagar konkrit dan berduri di sempadan utara itu, sebagai respons kepada hasrat untuk membendung pelarian China yang melarikan diri dari Korea Utara. Sebelum ini, sempadan di antara China dan Korea Utara hanya mempunyai ringan patrolled. Berikutan program senjata nuklear Korea Utara, rundingan enam pihak telah diadakan untuk mencari satu penyelesaian damai kepada ketegangan yang semakin meningkat antara kedua-dua kerajaan Korea, Persekutuan Rusia, Republik Rakyat China, Jepun, dan Amerika Syarikat.
Pada 17 Julai, 2007, Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu mengesahkan penutupan lima kemudahan nuklear Korea Utara, mengikut perjanjian Februari 2007.
Pada 4 Oktober 2007, Presiden Korea Selatan Roh Moo-Hyun dan pemimpin Korea Utara Kim Jong-il telah menandatangani satu perjanjian damai 8-mata, mengenai isu-isu keamanan, perbincangan peringkat tinggi, kerjasama ekonomi, pembaharuan kereta api, lebuh raya dan perjalanan udara, dan skuad Olimpik bersama.
Amerika Syarikat dan Korea Selatan sebelum ini menetapkan Korea Utara sebagai penaja keganasan. Pengeboman pada 1983 yang mengorbankan anggota kerajaan Korea Selatan dan kemusnahan sebuah pesawat Korea Selatan telah dirancang oleh Korea Utara. Korea Utara juga mengaku menculik 13 warga Jepun dalam tahun 1970-an dan 1980-an, lima daripada mereka telah kembali ke Jepun pada tahun 2002. Pada 11 Oktober, 2008, Amerika Syarikat mengeluarkan Korea Utara daripada senarai negeri-negeri yang menaja keganasan.
Pada tahun 2009, hubungan antara Korea Utara dan Selatan menjadi semakin tegang, Korea Utara telah dilaporkan mempunyai peluru berpandu yang dikerahkan, yang berakhir bekas perjanjian dengan Korea Selatan, dan mengancam Korea Selatan dan Amerika Syarikat tidak mengganggu pelancaran satelit itu telah dirancang. Korea Utara dan Korea Selatan yang masih berperang ( tidak pernah menandatangani perjanjian damai selepas Perang Korea). Untuk terus merumitkan dan mempergiatkan terikan antara kedua-dua negara, yang tenggelam itu kapal perang Korea Selatan Cheonan Mac 2010, membunuh 46 pelaut, Mei 20, 2010 dituntut oleh satu pasukan penyelidikan multi-nasional telah disebabkan oleh torpedo Korea Utara, manakala Korea Utara menafikannya. Korea Selatan telah bersetuju dengan penemuan kumpulan penyelidikan dan Presiden Lee Myung-bak yang diisytiharkan pada bulan Mei 2010 bahawa Seoul akan mengurangkan semua
perdagangan dengan Korea Utara sebagai sebahagian daripada langkah utama yang bertujuan untuk menarik kembali di Korea Utara secara diplomatik dan kewangan. Kesannya, Korea Utara terputus segala hubungan, yang benar-benar dibatalkan pakatan sebelumnya pencerobohan bukan dan mengusir semua Korea Selatan dari zon perindustrian bersama di Kaesong. Pada 23 November 2010, Korea Utara menyerang Pulau Yeonpyeong, hubungan diplomatik bertambah buruk dengan negara-negara Selatan.
Kebanyakan kedutaan-kedutaan asing yang mempunyai hubungan diplomatik dengan Korea Utara terletak di Beijing dan bukannya Pyongyang.
Tentera Rakyat Korea (KPA) ialah nama kakitangan kolektif tentera Korea Utara. Ia mempunyai lima cawangan Tentera Darat, Tentera Laut, Tentera Udara, Pasukan Gerakan Khas, dan Pasukan Roket. Menurut Jabatan Negara AS, Korea Utara mempunyai tentera keempat terbesar di dunia, pada 1 kakitangan 1,21 juta bersenjata, dengan kira-kira 20% lelaki yang berumur 17-54 dalam angkatan tetap tentera. Korea Utara mempunyai peratusan tertinggi anggota tentera per kapita mana-mana negara di dunia, kira-kira satu askar yang didaftarkan bagi setiap 25 warganegara. Koksan, salah satu keping meriam berat utama Korea Utara. Contoh ini telah dijumpai di Iraq.
Strategi ketenteraan direka untuk kemasukan agen-agen dan sabotaj di belakang garis musuh dalam peperangan, dengan banyak kuasa-kuasa yang KPA dikerahkan di sepanjang Zon banyak diperkaya Korea didemilitarisasi. Tentera Korea Utara beroperasi satu jumlah yang sangat besar peralatan, termasuk 4060 kereta kebal, 2.500 kereta perisai, 17.900 kepingan meriam, 11.000 udara pertahanan senjata api dan kira-kira 10,000 MANPADS dan anti-kereta kebal peluru berpandu berpandu dalam berkuat kuasa Ground itu; sekurang-kurangnya 915 kapal-kapal di Tentera Laut dan 1748 pesawat dalam Tentera Udara, yang 478 pejuang dan 180 pengebom. serta armada kapal selam terbesar. Peralatan ialah campuran kenderaan dan senjata kecil Perang Dunia II vintage, secara meluas radio teknologi Perang Dingin, dan senjata yang lebih moden Soviet atau keluaran tempatan. Selaras dengan strategi peperangan tidak simetri, Korea Utara juga telah membangunkan pelbagai teknik dan peralatan yang tidak konvensional, seperti jammers GPS, bersembunyi
cat, lecokapal selam dan torpedo manusia, jujukan besar bahan kimia dan senjata biologi, dan laser anti-anggota. Menurut media rasmi Korea Utara, perbelanjaan ketenteraan bagi tahun 2010
berjumlah 15.8% daripada bajet negeri.
Korea Utara telah mengaktifkan program nuklear dan peluru berpandu balistik senjata dan telah tertakluk kepada Majlis Keselamatan Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (PBB) resolusi 1695 Julai 2006, 1718 Oktober 2006, dan 1874 Jun 2009, untuk menjalankan kedua-dua peluru berpandu dan ujian nuklear. Korea Utara mungkin mempunyai bahan fisil sehingga sembilan senjata nuklear, dan mempunyai keupayaan untuk menggunakan kepala peledak nuklear pada peluru berpandu balistik jarak pertengahan.
Ekonomi
[
sunting
|
sunting sumber
]
Ekonomi Korea Utara
[
sunting
|
sunting sumber
]
Korea Utara merupakan negara perindustrian yang ekonmi dikawal ketat. Daripada lima negara Komunis di dunia, Korea Utara ialah satu daripada hanya dua (bersama-sama dengan Cuba) dengan hampir keseluruhannya terhad pada perancangan kerajaan, ekonomi milik negara. Jawatankuasa Perancangan Pusat menyedia, menyelia dan melaksanakan rancangan ekonomi, manakala Biro Am Industri Provinsi di setiap rantau bertanggungjawab bagi pengurusan kemudahan pembuatan tempatan, pengeluaran, peruntukan sumber dan jualan.
Dasar pengasingan Korea Utara bermakna bahawa perdagangan antarabangsa yang sangat terbatas. Korea Utara telah meluluskan undang-undang pada tahun 1984 yang membenarkan pelaburan asing melalui usaha sama, tetapi gagal untuk menarik mana-mana pelaburan yang besar. Pada tahun 1991, ia telah menubuhkan Zon Ekonomi Khas Rason, dalam usaha untuk menarik pelaburan asing dari China dan Rusia. Syarikat-syarikat China dan Rusia telah membeli hak untuk menggunakan pelabuhan di Rason. Pelabur China mengubah suai jalan dari Rason ke China, dan pekerja-pekerja kereta api Rusia mengubah suai kereta api dari Rason ke Rusia, dari mana ia terus ke Kereta Api Trans-Siberia.
kebanyakan Korea Utara mendapatkan wang dalam perniagaan yang menyalahi undang-undang kecil: perdagangan, pertanian sara hidup, dan kraftangan. Ekonomi yang menyalahi undang-undang dikuasai oleh wanita kerana lelaki telah menghadiri tempat kerja rasmi mereka walaupun
kebanyakan kilang-kilang tidak berfungsi. Dianggarkan bahawa pada awal 2000, purata keluarga Korea Utara menarik lebih kurang 80% daripada pendapatan daripada perniagaan kecil yang undang-undang dalam ekonomi pasaran tetapi menyalahi undang-undang di Korea Utara.
Walaupun masalah ekonomi yang besar, kualiti hidup telah diperbaiki dan upah semakin meningkat pada tahun 2007. Pelaburan pasaran swasta, dikenali sebagai janmadang, wujud di seluruh negara dan menyediakan penduduk dengan makanan dan komoditi yang diimport antara daripada kosmetik untuk motosikal pertukaran untuk wang. Pada tahun 2009, kerajaan menjalankan redenomination mata wang dengan tujuan untuk membendung aktiviti pasaran bebas di seluruh negara, tetapi usaha yang gagal, menyebabkan kadar inflasi untuk skyrocket, dan akhirnya membawa kepada mengangkat pengharaman ke atas perdagangan pasaran bebas.
Catuan makanan, perumahan, penjagaan kesihatan, dan pendidikan yang ditawarkan negara ini secara percuma, dan pembayaran cukai telah dimansuhkan sejak 1 April, 1974. Dalam usaha untuk meningkatkan produktiviti pertanian dan industri, sejak tahun 1960-an kerajaan Korea Utara telah memperkenalkan sistem pengurusan sepertisistem kerja Taean. Abad ke-21, menyaksikan pertumbuhan KDNK Korea Utara telah perlahan tetapi mantap, walaupun dalam tahun-tahun kebelakangan ini, pertumbuhan telah meningkat kepada 3.7% pada tahun 2008, kadar terpantas dalam hampir satu dekad, sebahagian besarnya disebabkan oleh pertumbuhan yang ketara sebanyak 8.2% dalam sektor pertanian.
Pelaburan swasta
[
sunting
|
sunting sumber
]
Pada tahun 1991, Korea Utara mula bereksperimen dengan kapitalisme swasta di Zon Ekonomi Khas Rajin-Sonbong, dan pada tahun 2002 juga telah menubuhkan Wilayah Perindustrian Kaesong. sebilangan kecil kawasan-kawasan lain telah ditetapkan sebagai Kawasan Pentadbiran Khas. China dan Korea Selatan ialah rakan kongsi perdagangan terbesar Korea Utara, dengan perdagangan dengan China meningkat 15% kepada AS $ 1.6 bilion pada tahun 2005, dan perdagangan dengan Korea Selatan meningkat 50% lebih daripada 1 bilion buat kali pertama pada tahun 2005. China rakan kongsi ekonomi yang paling dekat Korea Utara, dengan 73% daripada perdagangan asing Korea Utara sedang dijalankan dengan negara ini.
Pada tahun 2000, Pusat Pengajian Sistem Kapitalis telah ditubuhkan. Semakin asing melabur usaha sama telah ditubuhkan sejak tahun 2002. Sekolah Perniagaan Pyongyang telah ditubuhkan oleh kerajaan Switzerland untuk membantu mengajar pelajar-pelajar pengurusan perniagaan.
Sebilangan kecil daripada unsur-unsur kapitalis secara beransur-ansur merebak dari kawasan perbicaraan, termasuk beberapa papan iklan pengiklanan di sepanjang lebuh raya tertentu. Pelawat baru-baru ini telah melaporkan bahawa bilangan pasaran terbuka petani telah meningkat di Kaesong dan Pyongyang, serta di sepanjang sempadan China-Korea Utara, tanpa sistem catuan makanan. Selain bantuan makanan, China dilaporkan menyediakan kira-kira 80 hingga 90 peratus daripada import minyak Korea Utara pada harga yang mesra yang mendadak lebih rendah daripada harga pasaran dunia. Korea Utara juga mempunyai industri animasi, sub-kontrak kerja dari studio animasi Korea Selatan.
Pelancongan
[
sunting
|
sunting sumber
]
Pelancongan di Korea Utara diuruskan oleh Syarikat Pelancongan Antarabangsa Korea. Semua pelancong/pelawat sentiasa diiringi oleh satu atau dua "panduan", yang biasanya bertutur dalam bahasa asal pelancong. Walaupun aktiviti pelancongan telah meningkat sejak beberapa tahun kebelakangan ini, pelancong dari negara-negara Barat kekal kurang.
pencemaran, dan iklim yang lebih panas. Bagi rakyat Korea Selatan, hampir mustahil untuk mendapatkan visa untuk Korea Utara, mereka boleh mendapat "permit masuk" kawasan pelancongan khas yang ditetapkan untuk Korea Selatan, seperti Kaesong. Amerika Syarikat warganegara juga yang tertakluk kepada sekatan visa, dibenarkan untuk melawat hanya semasa Festival Arirang tahunan sekatan telah ditarik balik pada bulan Januari 2010. Kurang daripada 2,500 warga Amerika Syarikat telah melawat Korea Utara sejak 1953.
Dalam kawasan pergunungan Kŭmgangsan, Hyundai syarikat yang ditubuhkan dan beroperasi di kawasan pelancongan khas. Perjalanan ke kawasan ini boleh didapati untuk pelancong Korea Selatan dan Amerika Syarikat, tetapi hanya dalam kumpulan yang dianjurkan dari Korea Selatan. Kawasan pentadbiran khas, Wilayah Pelancongan Kŭmgangsan, wujud untuk tujuan ini. Perjalanan ke wilayah ini telah digantung selepas seorang wanita Korea Selatan yang mengembara ke dalam zon yang dikawal tentera telah ditembak mati oleh pengawal sempadan pada penghujung 2008. Apabila pelancongan tidak disambung semula pada Mei 2010, Korea Utara mengumumkan bahawa ia akan merampas Korea Selatan yang sebenar aset di rantau ini.
Masalah kebuluran
[
sunting
|
sunting sumber
]
Pada tahun 1990-an Korea Utara menghadapi gangguan ekonomi yang ketara, termasuk beberapa siri bencana alam, salah urus ekonomi dan kekurangan sumber yang serius selepas kejatuhan blok Timur. Ini mengakibatkan kekurangan keluaran bijirin ruji lebih daripada 1 juta tan daripada apa yang negara perlu memenuhi diterima di peringkat antarabangsa keperluan minimum diet. Kebuluran Korea Utara yang dikenali sebagai "Tragedi Mac" mengakibatkan kematian antara 300,000 dan 800,000 rakyat Korea Utara per tahun, selama tiga tahun kebuluran, memuncak pada tahun 1997. kematian kemungkinan besar disebabkan oleh kebuluran-penyakit seperti radang paru-paru, batuk kering, dan cirit-birit dan bukannya kebuluran.
Pada tahun 2006, Amnesty International melaporkan bahawa kaji selidik pemakanan kebangsaan yang dijalankan oleh kerajaan Korea Utara, Program Makanan Sedunia, dan UNICEF mendapati bahawa 7% daripada kanak-kanak yang kekurangan gizi buruk;% 37 kronik kekurangan gizi; 23.4% kurang berat badan; dan satu dalam tiga ibu mengandung yang kekurangan gizi dan anemia akibat kesan kebuluran. Inflasi yang disebabkan oleh beberapa 2002 reformasi ekonomi, termasuk Songun atau dasar "Tentera-pertama", telah dipetik untuk mewujudkan peningkatan harga makanan asas. Sejarah bantuan Jepun ke Korea Utara telah ditandakan dengan cabaran daripada masyarakat Korea pro-Pyongyang yang besar di Jepun kepada masyarakat umum ke atas pelancaran 1998 peluru berpandu Utara ayat-ayat dan Korea mengenai penculikan warga Jepun Pada bulan Jun 1995 persetujuan dicapai bahawa kedua-dua negara akan bertindak bersama-sama. Korea Selatan akan menyediakan 150,000 tan metrik bijian dalam beg tidak bertanda, dan Jepun akan
menyediakan 150,000 percuma MT dan satu lagi MT 150000 terma-terma konsesi. Pada bulan Oktober 1995 dan Januari 1996, Korea Utara sekali lagi menghampiri Jepun untuk mendapatkan bantuan.
Media dan telekomunikasi
[
sunting
|
sunting sumber
]
Media
[
sunting
|
sunting sumber
]
Media Korea Utara adalah di bawah kawalan kerajaan. Perlembagaan Korea Utara
memperuntukkan kebebasan bersuara dan akhbar, tetapi kerajaan telah melarang kebebasan yang diperuntukkan. Dalam laporan 2010, Wartawan tanpa Sempadan kedudukan kebebasan akhbar di Korea Utara sebagai 177 daripada 178, di atas itu sahaja Eritrea. Hanya berita yang memberi keuntungan kepada rejim dibenarkan, sementara berita yang meliputi masalah-masalah ekonomi dan politik di negara, dan kritikan asing kerajaan, adalah tidak dibenarkan. Media mengekalkan personaliti Kim Jong-il, kerap melaporkan aktiviti harian beliau. Pembekal berita utama kepada media di Korea Utara ialah Agensi Berita Pusat Korea.
Korea Utara mempunyai 12 akhbar-akhbar utama dan 20 berkala utama, semuanya berbeza-beza jangka masa dan semua yang disiarkan dalam Pyongyang. Surat khabar termasuk Rodong Simun, Joson Inmingun, Minju Choson, dan Rodongja Sinmum. Tiada media swasta wujud.
Telefon dan internet
[
sunting
|
sunting sumber
]
Korea Utara mempunyai sistem telefon yang mencukupi, dengan 1,18 juta talian tetap yang disediakan pada tahun 2008. Walau bagaimanapun, kebanyakan telefon hanya dipasang untuk pegawai-pegawai kanan kerajaan. Seseorang yang mahukan telefon yang dipasang perlu mengisi borang yang menunjukkan kedudukan mereka, mengapa dia mahu telefon, dan bagaimana dia akan membayar untuk itu. Nombor telefon mudah alih di Pyongyang meningkat daripada 3,000 pada tahun 2002 kepada kira-kira 20,000 pada tahun 2004. Pada bulan Jun 2004, penggunaan telefon bimbit dilarang lagi. Larangan itu bertahan sehingga 2008, rangkaian 3G, Koryolink, dibina melalui usahasama dengan Orascom Telecom Holding, Mesir. Pada bulan Mei 2010, lebih daripada 120,000 Korea Utara memiliki telefon bimbit. Pada September 2010, bilangan pelanggan mencecah 301,000. Pada Ogos 2011, bilangan pelanggan telefon mudah alih telah meningkat kepada 660,000
pengguna. Menjelang bulan Disember 2011, bilangan pelanggan telah dilaporkan sebagai 900000. Kafe Internet yang pertama di Korea Utara yang dibuka pada tahun 2002 sebagai satu usahasama dengan syarikat Internet Korea Selatan, Hoonnet. Korea Utara tidak mempunyai akses kepada rangkaian Internet global, tetapi disediakan di seluruh negara, Intranet awam perkhidmatan yang dipanggil Kwangmyong, yang mempunyai berita domestik, perkhidmatan e-mel, dan menapis maklumat daripada laman web asing.
Pengangkutan
[
sunting
|
sunting sumber
]
Dua cara sahaja untuk memasuki Korea Utara adalah atas Jambatan Persahabatan China-Korea atau melalui Panmunjeom, menyeberangi Sungai Amnok dan yang kedua, merentasi Zon Bebas Tentera Korea.
Pada 13 Oktober, 2011, sebuah kereta api dari bandar sempadan Rusia, Khasan membuat jangka sulung rajin di Korea Utara. Ia menjalankan 54 kilometer di sepanjang link yang baru dibaiki pembinaan semula semua kereta api Trans-Korea untuk integrasi selanjutnya ke dalam kereta api Trans-Siberia.
Terdapat campuran trolleybuses dibina tempatan dan yang diimport dan trem di pusat-pusat bandar di Korea Utara. Armada Terdahulu diperolehi di Eropah dan China, tetapi sekatan perdagangan telah memaksa Korea Utara untuk membina kenderaan mereka sendiri.
2) https://ms.wikipedia.org/wiki/Korea_Utara
3) http://repository.umy.ac.id/bitstream/handle/123456789/4785/bab%20ii.pdf? sequence=2&isAllowed=y
PERKEMBANGAN EKONOMI MALAYSIA SEBELUM DAN SELEPAS
MERDEKA
1. 1. EKONOMI SEBELUM DAN SELEPAS KEMERDEKAAN EKONOMI SEBELUM
KEMERDEKAAN ERA PRAPENJAJAHAN ERA PENJAJAHAN EKONOMI SELEPAS
KEMERDEKAAN DASAR PECAH DAN PERINTAH DASAR EKONOMI BARU
(DEB) RANCANGAN PEMBANGUNAN LIMA TAHUN DASARDASAR AWAM
2. 2. EKONOMI SEBELUM KEMERDEKAAN ERA PRAPENJAJAHAN • EKONOMI
TRADISIONAL dikenali sebagai Ekonomi Sara Diri ciri ciri ekonomi sara diri ialah: i. ii. iii. iv. v. Melombong bijih timah Menanam padi Memungut hasil hutan Menternak binatang Menangkap ikan lebihan hasil akan ditukarkan dengan barangan lain menggunakan kaedah sistem barter
3. 3. • EKONOMI DAGANGAN melakukan kegiatan pertanian dan perlombongan secara
kecilkecilan sebelum kedatangan British, orang Melayu telah memasarkan hasil bijih timah ke China, India dan Jepun masyarakat Melayu menggunakan bijih timah untuk membuat gendang gangsa, alatan senjata dan alatan muzik seperti gong
4. 4. ERA PENJAJAHAN ERA PENJAJAHAN BRITISH EKONOMI DAGANGAN (KOMERSIAL)
SISTEM PERTANIAN KOMERSIAL PERUSAHAAN GETAH PENGGUNAAN TENAGA BURUH LUAR INDUSTRI PERLOMBONGAN DASAR BRITISH TERHADAP PEKEBUN KECIL INSTITUSI KEWANGAN
5. 5. ERA PENJAJAHAN JEPUN Kemerosotan ekonomi Inggeris menjalankan Dasar Bumi
Hangus menyebabkan semua bekalan bahan mentah musnah. bagi menghalang pembangunan pertanian urusan perdagangan dihalang oleh tentera berikat ekonomi di Tanah Melayu semakin luput Kesan kemerosotan ekonomi penduduk terpaksa
menjalankan ekonomi sara diri berlakunya catuan makanan nilai wang terlalu rendah peningkatan kadar inflasi masyarakat lebih tertumpu kepada pekerjaan sendiri berlaku kecurian
6. 6. EKONOMI SELEPAS KEMERDEKAAN DASAR PECAH DAN PERINTAH • Antara faktor
wujudnya dasar pecah dan perintah: • Sengaja memisahkan kaumkaum bagi mengelakkan dan menyekat usaha penyatuan • Bagi mengekalkan penduduk peribumi di kampung • Mengelakkan penduduk pribumi meninggalkan aktiviti pertanian • Perlaksanaan dasar pecah dan perintah Inggeris telah mengeruhkan perpaduan masyarakat di Tanah Melayu •
sosial, modal insan dan projekprojek pertanian diberi keutamaan • Pengenalan Dasar Wawasan Negara
12.12. DASARDASAR AWAM PERTANIAN • Meskipun pembangunan ekonomi sudah berubah kepada perindustrian pada 1960an dan 1970an, tetapi tumpuan kepada sektor pertanian masih diutamakan. • Sesuai dengan dasar pembangunan pertanian, beberapa badan yang bertanggung jawab untuk memajukan sektor pertanian dan menghapuskan kemiskinan luar bandar telah diwujudkan seperti FELDA, FELCRA dan MARA.
13.13. DASAR PENSWASTAAN Pelaksanaan Dasar Penswastaan pada tahun 1983 selepas Dasar Persyarikatan Malaysia diperkenalkan Kerajaan akan memindahkan kuasa,
kepentingan, perkhidmatan, pelaburan dan perusahaan kepada pihak swasta dan bumiputera lebih berpeluang untuk terlibat dalam sektor perindustrian 5 alasan dasar ini diperkenalkan: Mengurangkan beban kewangan & pentadbiran kerajaan. Meningkatkan persaingan, perbaiki kecekapan dan menambah produktiviti. Merangsang pelaburan dan keusahawanan persendirian. Mengurangkan bilangan dan saiz sektor awam. Membantu mencapai matlamat DEB Antara institusi yang diswastakan : Kerajaan menubuhkan
jawatankuasa khas di Unit Perancang Ekonomi(EPU) bagi menyediakan garis panduan bagi penswastaan TM Berhad, TNB, KTM, BERNAS, MAS, Perbadanan Perkapalan
Antarabangsa Malaysia Berhad (MISC), Terminal Kontena Pelabuhan Klang,dan Projek Lebuh Raya Utara Selatan (PLUS)
1) https://www.slideshare.net/FaTinGhaZmi/perkembangan-ekonomi-malaysia-sebelum-dan-selepas-merdeka
Kisah buruk mengenai kehidupan rakyat di Korea Utara lebih banyak daripada cerita baik. Sama ada catatan kalangan pengunjung Barat atau cerita-cerita dari Korea Selatan memetik pengakuan rakyat Korea Utara yang lari daripada negara itu.
Bukan tidak ada cerita-cerita baik, tetapi ia hanya datang dari Korea Utara sendiri dan nada propagandanya adalah nyata. Propaganda adalah suatu pembohongan. Apa yang jelas Korea Utara adalah sebuah negara tertutup yang tidak sesiapa dapat mengetahui apa yang sedang berlaku dalam negara itu.
Selagi Korea Utara menutup negaranya, apa yang diketahui dunia adalah kisah-kisah daripada orang perseorangan. Pelawat-pelawat asing hanya dibawa dan didedahkan kepada tempat-tempat tertentu dan apa yang dipaparkan menjadi propaganda semata-mata.
Dalam keadaan rakyatnya yang sedemikian, kerajaan Korea Utara menggunakan pendapatan yang ada untuk membiayai kekuatan ketenteraannya, khususnya dalam bentuk senjata nuklear.
Sementara kehidupan golongan elit berkuasa, serta penduduk di ibu negaranya, Pyongyang adalah lebih selesa kerana dibiayai oleh kerajaannya, berbanding keadaan di luar bandar.
Terdapat banyak buku dalam bahasa Inggeris mengenai Korea Utara. Begitu juga dalam bentuk filem dokumentari. Tetapi umumnya Korea Utara digambarkan sebagai negara pelik yang rakyatnya menderita, bukan kerana kongkongan, tetapi akibat serba kekurangan keperluan asas.
Apatah lagi buku-buku dalam bahasa Korea mengenai Korea Utara yang diterbitkan di Korea Selatan. Walaupun kedua-duanya, Korea Utara dan Korea Selatan
bermusuhan di antara satu sama lain tetapi mereka bukan saja sebangsa, malah adalah setanah air yang terbahagi menjadi dua negara kerana perbezaan ideologi. Di samping faktor geopolitik warisan daripada Perang Dunia Kedua dan Perang Dingin.
Rakyat Malaysia yang pernah mengunjungi Korea Utara sama ada sebagai pelancong atau petugas tentu lebih arif mengenai keadaan mereka. Apatah lagi mereka yang tinggal di sana untuk banyak tahun kerana kerja. Namun mereka juga tidak dapat ketahui keadaan sebenar negara itu. Korea Utara merupakan negara yang bermasyarakat tertutup hinggakan ia dipanggil sebagai hermit kingdom iaitu negara yang terpencil atau memencilkan diri.
Masyarakat tertutup ini diperintah oleh sebuah kerajaan yang kuku besi dan tidak berperikemanusiaan. Kerajaan seperti ini tidak toleran terhadap rakyatnya. Ia menuntut kesetiaan penuh daripada rakyatnya untuk mencapai agenda yang digariskan oleh elit politik negara itu.
Cara kerajaan sedemikian mengawal rakyat adalah melalui kekerasan dan
Setelah keruntuhan Soviet Union dan tumbangnya komunisme dengan berlakunya proses globalisasi, maka dunia menjadi terbuka, malah empat daripada lima negara komunis yang tinggal turut membuka masyarakatnya. Kecuali Korea Utara yang bukan saja menjadi hermit kingdom tetapi rogue state atau negara samseng.
Kehidupan ditentukan
Dalam keadaan ini, tidak hairanlah bukan saja orang Barat dan Korea Selatan memburuk-burukkannya, tetapi seluruh dunia tidak dapat menerima cara rejim Pyongyang ini. Maka kisah-kisah mengenai Korea Utara yang datang dari Barat dan Korea Selatan bukanlah suatu propaganda untuk memusuhi negara itu.
Ia merupakan paparan yang umumnya benar kerana Barat dan Korea Selatan
adalah masyarakat terbuka. Sementara dunia sukar untuk mempercayai cerita yang bersumber daripada rejim Pyongyang sendiri kerana Korea Utara adalah masyarakat tertutup.
Manusia tidak boleh meminta, apatah lagi menentukan di mana ia lahir. Tiba-tiba apabila lahir, kerakyatannya sudah ditentukan. Jika seseorang lahir di Korea Utara, maka besar kemungkinannya dia adalah rakyat Republik Demokratik Rakyat (DPRK).
Sepanjang hayatnya, dia akan menjadi rakyat negara itu dengan seluruh perjalanan kehidupannya ditentukan oleh rejim Pyongyang.
Korea Utara adalah sebuah negara yang merupakan saki-baki dari satu zaman di mana ada satu dunia yang menentukan hidup rakyat mereka dalam semua perkara, sejak mereka lahirkan hingga ke hujung hayat.
Dunia gelap itu terdiri daripada negara-negara komunis yang mula wujud 100 tahun lalu. Tahun ini ialah ulangtahun ke-100 bermulanya dunia itu dengan berlakunya Revolusi Rusia pada tahun 1917.
Ciri utama daripada sistem itu ialah rakyatnya tidak bebas untuk menentukan bukan saja pemerintahan mereka tetapi kehidupan peribadi dan keluarga.
Mereka dipaksa menerima fahaman politik yang dianut oleh pihak pemerintah. Parti komunis yang memerintah menentukan segalanya dalam kehidupan, daripada kepercayaan falsafah mereka dan pandangan budayanya hinggalah kepada pekerjaan, kekeluargaan dan kebudayaan.
Semua harta adalah juga milik pihak berkuasa, walaupun kemudian dasar ini berubah untuk menjadi lunak. Sistem ini bercanggah dengan sifat manusia, dan akhirnya tumbang bukan saja kerana tentangan daripada luar, tetapi ia jelas tidak praktikal. Maka akhirnya semua kerajaan komunis tumbang kecuali di lima negara.
Empat daripadanya, bagaimanapun melakukan pembaharuan, iaitu di China, Vietnam, Laos dan Cuba. Ternyata pembaharuan yang dilakukan di China dan Vietnam dengan cara membuka ekonomi mereka telah membawa kejayaan. Hanya Korea Utara yang meneruskan sistem ekonomi tertutup dan berperancangan pusat.
Tanpa pertimbangan kemanusiaan, sistem ekonomi ini akhirnya menjadi sebuah jentera penindasan terhadap rakyat untuk kepentingan bobrok golongan elit politik yang menggunakan kuasa kekuatan tentera dan pemalsuan maklumat atas nama suatu idealisme palsu.
Artikel Penuh: http://www.utusan.com.my/rencana/utama/kesengsaraan-korea-utara-1.455448#ixzz57cCBDi00
