Prologue
I was 16 back then when I married you. You were 18.
Kahit bata ka pa lang, successful ka na agad. Ikaw na agad ang nagpapatakbo ng kompanya niyo. Samantalang ako, sakit sa ulo ng mga magulang ko. Kaya nga siguro ako ipinakasal sayo para magtino ako.
Pero kahit isang taon na tayong dalawa na nagsasama, we are still strangers. Walang kibuan, walang pakialamanan. Minsan nga wala pang imikan.
Pero that's fine with me kasi hindi naman kita mahal At alam kong hindi mo rin ako mahal
Pareho lang tayong naipit sa sitwasyong ito na hindi natin kayang takasan.
Pero sana lang dumating ang panahon na kahit papaano masasabi kong YOU ARE MY HO ME
Chapter 1 SYDNEY'S POV
Madaling araw na ko nung nakauwi sa bahay. Nagparty kasi kami ng mga girlfriends ko. Friday na din naman kaya okay lang.
Tsaka kahit naman hindi Friday lumalabas kami pag gusto namin. Hindi naman ako pinagbabawalan ng asawa ko.
Yes Guys, I am married!
Ako nga pala si Marionne Sydney Angeles 17 years old
At gaya nga ng sinabi ko, I am married! I am married to a 19 year old businessman. He is so young yet successful na agad.
Mayaman kasi ang pamilya niya at siya ang nagmamanage ng company nila.
Mayaman rin naman kami pero hindi ako kagaya ng asawa ko na sobrang seryoso sa b uhay.
Ang alam ko lang ay magpakasaya at ienjoy ang buhay ko.
Kaya nga rin siguro ako pinakasal agad ng mga magulang ko para matuto ako sa buh ay.
Pero wala silang magagawa kasi ganito pa rin ako kahit may asawa na. Tsaka pure business din naman ang reason kaya kami pinakasal.
Para daw mas lumakas ang company ng pareho naming pamilya. Pero ang alam ko, magkaibigan naman talaga ang parents namin.
Pumasok na ako ng bahay namin, at nakita ko ang asawa ko na kadarating lang din. Hindi ko siya pinansin at nagpatuloy na lang papunta sa kwarto ko.
Ganun talaga kami pag nagkikita, walang pansinan. Parang hindi kami magkakilala.
Kahit nga apelyido niya hindi ko ginagamit e. So, parang hindi talaga kami mag asawa.
Kinasal kami pero hindi kami mag asawa. Pumasok na ako sa kwarto at nagbihis. Tapos natulog na ako.
Isang walang kwentang araw na naman ang natapos. ANDREI'S POV
Kanina pa ako dumating ng bahay namin kaso wala pa siya. Gabing gabi na pero nasa labas pa rin siya.
Sa bagay, sanay na rin naman akong madaling araw siya umuuwi.
Pero hindi pa rin ako mapalagay hanggang hindi ko alam kung safe ba siyang nakau wi.
Ako nga pala si Andrei Sanchez. 19 years old.
Ako ang asawa ni Sydney.
Kahit naman hindi kami mukhang mag-asawa, may pakialam pa rin naman ako sa kanya .
Naupo ako sa sofa at hinintay siyang makauwi.
Pagod na nga ako sa trabaho, dagdag pa siya sa alalahanin ko. Hanggang sa nakatulog ako.
Nagising ako nung marinig ko ang pagbukas ng gate. Ibig sabihin lang, andyan na si Sydney.
Tumayo ako sa pagkakaupo ko para magmukhang kadarating ko lang. Ayoko ngang isipin niya na hinihintay ko siya.
Pagbukas niya ng pinto ng bahay, diretso lang siya papuntang kwarto niya. Hay naku. Hindi man lang namansin.
Sa bagay, ganun naman talaga kaming dalawa pag nagkikita.
Sanay na rin naman ako pero sana man lang kahit papano pinansin niya ako kahit t umango lang siya sa akin.
Nung nakapasok siya sa kwarto niya, pumunta na rin ako sa kwarto ko. Pagod na ako at kelangan maaga ako bukas.
A/N
Pasabi po kung panget. Hindi po ako magagalit. Second story ko na po ito.
Sana basahin niyo yung pareho kong stories. Chapter 2
SYDNEY'S POV
Hapon na nung nagising ako. Ang sakit ng ulo ko.
Gutom na rin ako.
Pumunta ako sa kusina para kumain. Ang kaso, wala namang lutong pagkain. Kailangan ko pang magluto.
Tinatamad ako pero no choice naman, ayaw ko namang magpadeliver. Sawang sawa na ako sa mga take out na pagkain.
Tiningnan ko ang ref namin kung anung pwedeng maluto tapos nakakita ako ng hotdo g at itlog.
Sakto. Prito lang din naman ang kaya kong lutuin e. Nagluto na rin ako ng kanin sa rice cooker.
Nung natapos kong iprito ang itlog, sinunod kong lutuin yung hotdog. Nagtitilamsikan yung mantika.
"Aray naman. Ah. Aray" sigaw ko kasi tinatamaan ako nung mantika.
Nagulat na lang ako nung biglang nag-apoy yung kawali at sa pagkagulat ko, bigla kong nahawakan yung kawali na dahilan para mapaso ako.
Buti na lang hindi natapon yung hotdog. Pero Leche, ang sakit naman nang kamay ko!
Pagkatapos ng maraming oras, sa wakas, nakakain na rin ako.
Yung napaso kong kamay, binuhusan ko lang ng malamig na tubig para mawala yung s akit.
Hindi ko kasi alam ang gagawin e.
Pero effective naman kasi hindi na siya masakit ngayon kaso nagkasugat nga lang. Hayaan na nga lang.
At dahil may sugat ang kamay ko, ang hirap maghugas ng pinggan.
Kaya ang ginawa ko, tinapon ko na lang yung pinggan at kutsara na ginamit ko. Haha.
Hindi naman mapapansin ni Andrei na kulang yung pinggan namin tsaka hindi naman yun kumakain sa bahay e.
Pagkatapos kong kumain, nanood na lang ako ng tv. Walang magawa e.
Actually, may mga assignments akong dapat gawin kaso hindi ko rin naman masasagu tan yun e kaya mangongopya na lang ako bukas.
Biglang nagring ang phone ko. Sinagot ko ang tawag.
"Hey bitch!" sabi nung kabilang linya. "Why?" sabi ko sa kanya
"Gimik tayo mamaya." "Okay. Anung oras?"
"Mamayang 7. Sunduin kita sa bahay niyo." "Sige."
Tapos inend na niya yung call.
Si Kayla ang tumawag. Isa sa mga girlfriends ko.
Meron pa kaming isa pang girfriend, si Tricia.
Parang simula yata bata kaming tatlo na ang magkasama. Magkakadikit na nga yata ang bituka namin.
Alam din nila na hindi na Angeles ang surname kundi Sanchez na. Silang dalawa nga lang ang bisita ko nung ikinasal ako e.
Niloloko nga nila ako lagi na pag daw naghiwalay kami ni Andrei, papakasalan daw nila si Andrei.
Well, wala akong pakialam. Haha.
Tiningnan ko ang oras. 5:00 na pala.
Naligo na ako para sa gimik namin mamaya.
ANDREI'S POV
Kakatapos lang nung meeting ko with our clients ng tumawag ang pinsan kong si St even.
Nagyayayang uminom.
Lokong yun. Pag walang magawa, lagi na lang umiinom. Okay lang naman e, ang kaso, dinadamay pati ako.
Hindi naman pwedeng hindi ako sumama kasi ako ang nagddrive pag lasing na lasing na ang mokong na yun.
Ilang sansali lang, dumating na sa office ko si Steven.
Laging kotse ko ang ginagamit namin pag lumalabas kami kasi ako din naman ang na gddrive e.
Grabe, ngayon na lang ulit ako makakapunta sa bar.
Lagi kasing busy sa trabaho tsaka nakakahiya din naman kay Sydney pag nalaman ni yang nagbabar ako.
Aish. Bakit ko ba iniisip si Sydney, e halos araw araw nga yatang nasa bar yun.
Umupo kami ni Steven sa isang table.
Agad namang may lumapit na dalawang babae sa amin.
"Hi" sabi nung isang babae sa akin, tapos umupo siya sa tabi ko. Yung isa pang babae, tumabi naman kay Steven.
"Hi" sabi ko din para hindi naman magmukhang bastos pero sa totoo lang, naiirita ako.
Ito pa ang isang dahilan kung bakit ayaw kong pumunta sa mga ganitong lugar e. Hindi naman ako nagpunta dito para mambabae tsaka, nirerespeto ko pa rin yung as awa ko kahit hindi kami mukhang mag asawa.
"Hey, can ypou buy me a drink?" sabi ulit nung babaeng katabi ko.
"Sorry, I can't. And I'm married by the way." sabi ko para naman tumigil na siya .
"Oh! But that's fine honey. it's just for tonight anyway." sabi niya sabay pulup ot nang kamay niya sa leeg ko.
Ang kulit naman nito.
Tatanggalin ko na sana yung kamay niya kaso may biglang nahagip ang mata ko. Nakakatakot ang tingin niya sa akin.
Parang gusto niya akong patayin.
Nung nakita niyang, nakatingin ako sa kanya, Inalis niya yung tingin niya sa aki n at humarap dun sa kausap niya.
"Payag ka na ba hon?" tanong nung babaeng katabi ko. Nakalimutan ko nang may katabi pala ako.
Tinanggal ko yung kamay niya sa leeg ko.
"I'm really sorry." sabi ko dun sa babae "You're no fun." sabi nung babae sa akin.
Tapos niyaya niya yung kasama niyang babae paalis nung table namin. Nung nakaalis yung mga babae, sinamaan naman ako ng tingin ni Steven.
Hindi ko na lang siya pinansin at tumingin na ulit sa babaeng nakita ko.
Nagulat ako kasi sobrang lapit nila nung kausap niya. Hindi naman sila ganun kalapit kanina a.
Tapos bigla na lang may dumating na babae at sinabunutan ang asawa ko.
A/N
Pasabi po kung pangit. Hindi ako magagalit :)
Chapter 3
Nakaupo lang ako sa isang stool sa may bar counter at umiinom mag-isa. Iniwan na kasi ako nina Kayla at Tricia para magsayaw.
Tapos may umupo sa tabi ng upuan ko.
Lagi namang ganito e, laging may kakausap sa akin na hindi ko naman kilala. "Hi miss. Can I buy you a drink?" sabi ni Mr. Stranger
Hindi naman pakikipagflirt ang habol ko kaya ako pumupunta sa bar. Kaya lahat ng kumakausap sa akin, hindi ko na lang pinapansin. "Miss, Just one drink." sabi niya ulit
Hindi ko pa rin siya pinansin. Ang kulit naman nito.
Tapos may nahagip ang paningin ko. Ang asawa ko na may kasamang babae.
Grabe, pumupunta pala siya sa ganitong lugar.
Tapos biglang pinulupot nung babae yung kamay niya sa leeg ni Andrei ABA NAMAN! ANG KAPAL NG MUKHA
HOY, ASAWA KO YAN!
teka nga, bakit ba ako affected?
Si Andrei naman hindi man lang tinatanggal yung kamay nung babaeng yun. Tapos biglang napatingin si Andrei sa direksiyon ko.
Tiningnan ko lang siya ng mabilis saka ko iniwas yung tingin ko. "Miss, anu, payag ka na?" sabi ulit ni Mr. Stranger
May makulit nga palang kumakausap sa akin.
Sige na nga, pagbigyan na to, tutal naman, hindi lang naman ako ang nagcheacheat sa aming mag-asawa.
"Sige na." sabi ko.
"Great!" sabi niya tapos lumapit siya sa akin habang inoorder yung drink ko. Tapos bigla bigla na lang may humila ng buhok ko.
"ARAY! ANU BA?!" sigaw ko dun sa babae
Sa halip na sumagot, mas sinabunutan pa niya ako. Aba, grabe talaga!
"WHAT THE FUCK IS YOUR PROBLEM?" sigaw ko ulit habang hinihila din ang buhok niy a.
Alangan namang siya lang ang manakit.
Kasi naman, wala talaga ako sa mood makipag-away ngayon, sobrang badtrip ako at hindi ko alam kung bakit, ayos naman ako kanina.
"IKAW, ANONG PROBLEMA MO?" sagot sa akin nung babae Grabe, ako pa ang may problema ngayon.
Tinanggal ko ang kamay niya sa buhok ko.
"IKAW ANG NANANABUNOT TAPOS AKO ANG TATANUNGIN MO?! GRABE KA HA! MAY SIRA KA BA? " sabi ko sa kanya.
"AT IKAW" tinuro niya si Mr. Stranger "Ang kapal ng mukha mo! Ikaw pa ang may ga nang mambabae ha!"
So, kaya pala niya ako sinabunutan ay dahil sa lintik na lalaking to.
"SAYO NA YANG BOYFRIEND MO! MATAAS ANG STANDARDS KO NO!" sabi ko dun sa babae. M agwawalk out na sana ako kaso bigla na naman niyang hinila ang buhok ko.
"PUTANG INA! SAYO NA NGA SABI..." naputol ang sasabihin ko nung biglang may na gtanggal nung kamay nung babae sa buhok ko.
Pagtingin ko, si Andrei ang nagtanggal. Anung kelangan ng lintik na to?
"Ah, Miss, sa susunod wag mo na ulit hihilahin ang buhok ng asawa ko ha, kasi ma s mahalaga pa yang buhok niya kesa sa buhay mo." sabi ni Andrei dun sa babae sak a niya ako binuhat na parang sako ng bigas.
"Hoy, ibaba mo ako!" sigaw ko sa kanya. Hindi niya ako pinansin.
Buhat buahat pa rin niya ako.
"Kayla, Tricia! Tulungan niyo ako!" sigaw ko sa mga girlfriends ko
Kaso ang mga luka, nakatingin lang sa akin at parang natutuwa pa sa mga nangyaya ri.
"Hoy, sabi ko tulungan niyo ako!" sigaw ko ulit sa kanila
"Girl, enjoy kayong dalawa ha." sabi ni Tricia saka sila tumawang dalawa. At may gana pa talaga silang pagtawanan ako.
At anung enjoy enjoy ang sinasabi nila. Psh.
"Hoy, Andrei, ang sabi ko, ibaba mo ako, nasisilipan ako!" sabi ko sa kanya kasi naman, nakadress kaya ako.
Binaba naman niya ako.
Maglalakad na sana ako kaso hinila niya yung braso ko saka niya hinubad jacket n iya at pinulupot sa bewang ko.
Tapos, binuhat na niya ulit ako na parang sako.
Papayag naman akong buhatin niya e, kaso sana naman yung mas romantic na buhat. AY, PUTIK! ANONG PINAG-IIISIP KO!
Binaba ako ni Andrei nung nasa tapat na kami nung kotse niya. "ANONG PROBLEMA MO HA?" sabi ko sa kanya
"Wala." sabi niya na parang walang nangyari.
"Aish." sabi ko saka ko tiningnan ng masama si Andrei.
Nakakabadtrip kasi. Pakialamero. Hindi ko naman siya ginugulo. Dun na siya sa ba bae niya. Wala akong pake.
"Sakay" sabi niya tapos binuksan niya yung pinto sa likod nung sasakyan. "Ayoko nga!" sigaw ko sa kanya.
Kakabadtrip kasi. Pwede namang sa harap ako sumakay, bakit sa likod? Baka yung babae niya sa harap.
TEKA NGA, PAKIALAM KO BA KUNG SAAN AKO UUPO?! TSAKA PAKIALAM KO SA BABAE NG HINAYUPAK NA TO!
Maglalakad na sana ako pabalik sa loob ng bar kaso hinawakan niya yung kamay ko para pigilan.
Tapos napansin niya na may sugat ang kamay ko. "Anung nangyari sa kamay mo?" tanong niya sa kin. "Pakialam mo?!" sagot ko
"Bakit ang taray mo? Concern na nga ako sa yo!" "Hayaan mo na nga ako! Dun ka na sa babae mo." Bigla siyang tumahimik.
Naging awkward ang atmosphere.
Guilty siguro kaya natahimik. Dapat lang. Kapal ng mukha niyang mambabae. "Selos ka ba?" bigla niyang tanong sa akin.
Nagulat naman ako sa tanong niya.
"AKO??! SELOS???! KAPAL MO RIN NO! SINO KA BA PARA MAGSELOS AKO?" sigaw ko sa ka nya.
"Bakit defensive ka?" sabi niya "Ang kapal kasi ng mukha mo!"
Aalis na nga ako. Wala namang kwenta kausap ang lalaking to. Minsan na nga lang kami mag-usap wala pang kwenta.
Kaso bago pa ako makaalis, naipasok na niya ako sa kotse. Aba, sa tabi ng driver seat niya ako pinaupo.
Inayos niya ang seatbelt ko bago siya pumunta sa kabilang side ng kotse at pumas ok rin.
Saka siya nagdrive . Ang tahimik namin.
Sanay naman ako na hindi talaga kami nag-uusap pero bakit ngayon, parang sobrang awkward talaga.
After ilan pang minutes ng katahimikan, nagsalita na siya. "Sydney, yung totoo, bakit may sugat yang kamay mo?"
Sobrang seryoso ng tono niya kaya sinagot ko siya ng maayos. "Napaso kasi ako habang nagluluto."
Tapos tumahimik siya ulit hanggang sa makarating kami ng bahay. Ang bilis niyang lumabas ng sasakyan.
Akala ko papasok na siya sa bahay pero pinagbuksan niya ako ng pinto. ANO BA TALAGANG PROBLEMA NITONG LALAKING TO?
Tapos hinawakan niya ang kamay ko at sabay kaming pumasok ng bahay.
Hindi ko alam pero ayaw kong tanggalin yung pagkakahawak ng mga kamay namin. Parang gusto ko magholding hands na lang kami forever.
Pinaupo niya ako sa sofa namin tsaka pumasok sa cr. Paglabas niya, dala niya yung first aid kit namin.
Tumabi siya sa kin sa sofa saka kinuha yung kamay ko at sinimulang gamutin. "Sa susunod kasi, mag-ingat ka." sabi niya sakin.
"Pakialam mo ba, dun ka na nga sa babae mo." sabi ko "E di selos ka nga."
"Hindi nga sabi."
"Okay lang naman magselos, asawa mo pa rin ako tsaka wala akong babae." "Wala daw pero may kasama naman kanina."
"Hindi ko nga kilala yun, bugla na lang tumabi."
"Weh? TEKA NGA, SINABI KO BANG MAGEXPLAIN KA? TSAKA WALA NAMAN AKONG PAKIALAM KU NG MAY BABAE KA!"
Anu bang nangyayari sa akin?
Ang weird ko ngayon sa totoo lang.
Hindi ko na alam ang mga pinaggagagawa ko.
"Sige na nga wala kang pake." sabi niya pero sobrang sarcastic ng tono niya kaya alam kong hindi siya naniniwala sa akin.
After niyang gamutin yung kamay ko, hinila na niya ako papunta sa kwarto ko. "Magbihis ka na tapos matulog ka na."
Ginawa ko yung sinabi niya kasi pagod na rin ako.
Hihiga na sana ako sa kama nung biglang may kumatok at pumasok si Andrei. "Bakit?" tanong ko sa kanya
"Chinecheck ko lang kung...." Biglang namatay yung mga ilaw. Brownout yata.
Leche. Ayaw ko pa rin naman sa madilim. Baka mamaya may multo.
WAAAAHHH!!!!
Ayokong mag-isip ng kung anu-ano. Baka mamaya may makita talaga ako.
Naramdaman ko na lang na may humila sa akin at inihiga ako sa kama. "Andrei?" tinwag ko siya.
Baka kasi hindi pala si Andrei ang humila sa aki. Natatakot na talaga ako.
"Matulog ka na. Dito na lang muna ako para may makasama ka." sabi ni Andrei "O-okay." sabi ko
Umupo siya sa may ulunan ko saka niya hinawak hawakan ang buhok ko. Ang sarap sa pakiramdam.
Parang kahit papano nafefeel ko na may concern talaga siya sa akin. Ngayon ko lang na feel na kahit papaano may nag-aalaga sa akin.
Mga ilang minuto pa akong nag-iisip hanggang sa nakatulog na rin ako.
ANDREI'S POV
Mga 12 midnight na nung nagkakuryente.
Kahit tulog na si Sydney, hindi ako umalis hanggang hindi nagkakailaw. Baka kasi matakot siya pag nagising siya tapos madilim.
Hindi nga to natutulog nang patay ang ilaw e. Tiningnan ko yung mukha niya.
Sobrang bait ng mukha niya.
Hinawakan ko yung pisngi niya tapos hinalikan ko siya sa noo. Matagal ko nang gustong gawin sa kanya to.
Gusto ko naman kasi na kahit papaano, maayos ang samahan namin.
Gusto ko na magkaayos kami kasi kahit itanggi ko man, hindi ko maipagkakaila na importante siya sa buhay ko.
Gusto ko ako ang mag-aalaga sa kanya.
Niyakap ko siya habang tinititigan ang mukha niya. Hindi yata ako magsasawa na titigan siya.
Mga ilang minuto pa, nakatulog na rin ako katabi niya.
A/N
Hindi po ako magagalit. Tnx sa pagbabasa.
:)
I'll try to update as soon as possible.
Pabasa na rin nung isa ko pang story, ang title po niya ay More than complicated .
Tnx.
Chapter 4
SYDNEY'S POV
Nagising ako dahil sa ang bigat ng nakapatong sa tiyan ko.
Pagmulat ko, mukha agad ni Andrei ang nakita mo. Ang lapit ng mga mukha namin sa isa't isa.
Nararamdaman ko na nga yung hininga nya.
Magkaharap kami at yung kamay niya nakapatong sa akin. Kaya pala mabigat.
TEKA!
BAKIT NASA KWARTO KO SI ANDREI?!!
"AAAHHHHH!" sigaw ko.
Nagulat yata si Andrei sa sigaw ko dahil napaupo siya bigla.
"Bakit? Anong nanagyari?" tanong ni Andrei sa kin.
"Anong nangyari ka diyan? Bakit ka andito sa kwarto ko? Tsaka bakit dito ka natu log ha?" sunod sunod kong tanong sa kanya.
Natahimik ako sa sinabi niya. Inintay niya magkuryente? Seryoso? Inintay niya talaga?
"Andrei, salamat." sabi ko sa kanya
Tumayo na siya sa kama.
"Magbihis ka, aalis tayo." sabi niya
"Saan tayo pupunta? Tsaka hindi ka ba papasok sa opisina?"
Kahit kasi Linggo nagtatrabaho siya e. Masyadong workaholic.
"Basta magbihis ka na lang." sabi niya bago tuluyang lumabas ng kwarto.
Ginawa ko na lang ang pinagawa sa kin ni Andrei.
Naligo at nagbihis ako para sa pupuntahan namin. Kung saan man yun. Bakit kasi ako kasama pwede namang siya na lang.
Pagbaba ko sa sala, nakita ko si andrei na nakacasual wear lang. Hindi siya nakasuit, meaning hindi siya pupuntang trabaho?
E saan kami pupunta?
"Andrei, san tayo pupunta?" tanong ko sa kanya.
"Kakain." sabi niya tapos hinila na niya ko papunta sa kotse niya at isinakay sa front seat.
SO OFFICIAL NA FRONT SEAT NA TALAGA ANG UPUAN KO SA KOTSE NIYA. Natuwa naman ako sa thought na yun.
Pagkapasok niya sa kotse, sinimulan ko na ulit siyang tanungin.
"Andrei, pwede namang sa bahay na lang tayo kumain. Tsaka bakit ba hindi ka pa p umapasok sa office? Late ka na. 10am na oh."
"Linggo kaya ngayon." sabi niya.
"Pumapasok ka naman kahit Linggo diba?"
"Hindi na ngayon."
Hindi na ngayon?
Anung ibig sabihin niya dun?
"Bakit hindi na ngayon?" tanong ko ulit sa kanya.
"E ayaw ko na pumasok tuwing Linggo e, pakialam mo ba?"
Ang sunget!
ANDREI'S POV
Ang totoo niyan, gusto ko lang lumabas kaming dalawa ngayong araw na to.
Sunday din naman kasi ngayon.
Sunday is time time for family at si Sydney ang pamilya ko, Kaya dapat kahit papano, gumawa ako ng effort.
"Kahit saan pwede?" tanong niya sa akin.
"Oo."
"Ikaw magbabayad ah. Wala akong pera."
"Oo. Alangan namang ikaw ang magbayad sa first date natin?"
"DATE?" nagulat pa yata siya sa sinabi ko.
"Oo."
"Seryoso ka?"
"Oo nga. Dali na saan mo gusto kumain?"
"Sige makikipagdate ako sa'yo pero gusto ko, ako ang masusunod." sabi niya.
"Oo na. sige na."
Ang hirap pala idate ng babaeng to, napakabossy.
"Okay. Sa Shakeys tayo. Gusto ko ng pizza and pasta tsaka garlic bread at mushro om soup."
"Ang dami naman. Baka naman tumaba ka niyan."
"E ano naman? Tsaka sabi ko, ako masusunod diba?"
"Oo na."
Nauuna siyang maglakad.
Aish naman, may nagdadate bang hindi magkasabay maglakad?
Hinabol ko siya hanggang sa magkasabay na kami. Hinawakan ko yung kamay niya.
Nagulat pa yata siya sa ginawa ko pero nakipagholding hands din naman siya sa ki n.
Kahit nagsisimula pa lang tong date na to sobrang saya ko na. Sana maging perfect ang first date naming mag-asawa.
Chapter 5
SYDNEY'S POV
Habang naglalakad, hinwakan ni Andrei ang mga kamay ko.
Tatanggalin ko sana yung pagkahawak niya sa kamay ko kaso naalala ko, nagdadate nga pala kami.
May nagdadate bang hindi magkaholding hands?
Tsaka mag-asawa naman kami kaya ayos lang.
Tsaka gusto ko din naman magkahawak kamay namin e, ewan ko kung bakit pero paran g simula kagabi, gusto ko lagi kaming magkaholding hands.
"Andrei, anung nakain mo at may nalalaman ka pang padate date ha?" tanong ko sa kanya.
Ang boring kasi hindi naman siya nagsasalita.
"Bakit? Masama magdate ang mag-asawa?"
"Hindi naman natin to ginagawa dati ah."
"Aish. Dami mong tanong. Basta magdadate tayo."
Naglakad lang kami ng naglakad hanggang sa makarating na kami sa Shakeys.
Sa halip na magkatapat kami, magkatabi kami sa upuan.
Pagkaabot nung menu, tinanong na ako ni Andrei kung anung gusto kong kainin.
"Hoy, baka iwan mo ko dito pag nakain ko na yung inorder ko ha. Wala akong pamba yad." sabi ko.
Malay mo jinojoketime lang pala ako ng lalaking to.
Tinatapon ko nga yung pinggan na pinagkainan ko sa bahay para lang hindi makapag hugas tapos paghuhugasin ako dito ng sandamakmak.
"Hindi nga. Kakain tayo tapos ako magbabayad." sabi ni Andrei.
"Promise yan ah." sabi ko. Syempre, kelangan kong manigurado.
"Oo. Promise na. Dali na, anung pasta ang gusto mo, carbonara o spaghetti?"
"Spaghetti lang Drei."
"Drei?"
"Drei, short for Andrei."
"Okay. Anung pizza gusto mo Syd?"
Syd? Yuck.
Ampanget naman ng tawag niya sa kin.
"Oi, ayoko ng Syd. Anu ako buto? Ampanget naman." sabi ko sa kanya habang hinih ila hila yung sleeves nung damit niya. Magkatabi nga kasi kami.
"Paki mo yun ang gusto kong itawag sa'yo."
"Eh, ampanget e. Palitan mo na lang. "
"Ayoko nga."
"Aish, dali na Drei, palitan mo na."
"Ayoko nga Syd, para kang bata." sabi ni Drei tapos tumawa pa siya.
"Hindi ako bata no. Sige na, Syd na kung Syd."
"So Syd, anung pizza gusto mo?"
"Kahit ano." sabi ko kasi naman, nakakaasar yung tawag niya sa kin.
Tapos tinawag na niya yung waiter na kukuha nung order namin.
"One platter of spaghetti, then hawaiian pizza, 2 garlic bread and 2 mushroom so up."
Hawaiian pizza? Favorite ko yun.
Alam niya bang favorite ko yun or coincidence lang?
"Drinks sir?"
"Drei, gusto kong coke." sabi ko kay Andrei.
Ang tagal ko na rin kasing hindi umiinom ng coke e. Bawal kasi sa kin ang softdrinks.
Pero ngayon lang naman e.
"1 pitcher of iced tea" sabi ni Drei sa waiter.
"Huy, sabi ko coke gusto ko." sabi ko sa kanya.
"Bawal sa'yo yun."
Pano niya nalamang bawal sa akin yun?
"Is that all Sir?" tanong nung waiter
"Yes. Thank you."
Tapos umalis na yung waiter.
"Drei, pano mo nalamang bawal sa akin ang coke? Stalker ba kita?" tanong ko sa k anya. Parang ang dami niya kasing alam tungkol sa kin e.
"Malamang, asawa mo ko e." sabi niya tapos ginulo niya yung buhok ko.
"Hoy, wag mo guluhin yung buhok ko. "
Tinatanggal ko yung kamay niya sa buhok ko.
Tapos nagkatitigan kami.
Yung tingin niya sa kin sobrang seryoso.
"Sydney, let's work our relationship out." sabi ni Andrei sakin habang hawak niy a yung magkabilang pisngi ko.
"O-okay."
Ewan ko kung bakit pero yun yung lumabas sa bibig ko. Parang gustong gusto kong maayos kami.
Siguro kasi, siya lang ang meron ako.
Tapos kiniss niya ko sa noo.
Sa simpleng kiss na yun, sobrang sweet ng nafeel ko. Napapikit pa nga ako.
Tapos pinagdikit niya yung mga ilong namin. Nakapikit pa rin ako pero alam ko nakangiti siya.
"Ah, Sir, sorry po pero eto na po yung order niyo." sabi nung waiter tapos nilal agay na niya sa table namin yung mga pagkain.
Nagulat kami pareho ni Drei kaya naghiwalay na kami.
Nakakahiya!
Baka akalain nila nagPPDA kami.
Pero PDA naman talaga pero atleast, hindi naman kami naghahalikan. Kaso mas sweet pa nga yung ginawa namin.
Hehe.
Kinikilig ako.
A/N
Ambilis ko mag-update kasi bakasyon na. I'll keep updating po.
Tnx.
Salamat po sa mga nagbabasa kung meron man. :)
Chapter 6
"Drei, busog na ako. Sa'yo na lang yan."
Inilalagay niya pa kasi yung last slice nung pizza sa pinggan ko. Kaso, hindi ko na talaga kayang kainin pa yun.
"Syd, ikaw na kumain niyan. Halos ako na nga ang umubos ng mga pagkaing to e. An g dami mo kasing gustong kainin kanina, hindi mo naman pala kayang ubusin."
"Ayoko na talaga. Busog na busog na ko. Ikaw na kumain niyan." sabi ko sabay kuh a nung pizza at sinusubo ko sa kanya.
Wala na rin siyang nagawa at kinain na lang niya yung sinusubo ko sa kanya. Nakakatuwa yung itsura niya habang kinakain yung pizza.
Halata na pinipilit niya lang ubusin.
"Ayoko na. Hindi ko na kayang ubusin." sabi niya tapos kinuha niya yung pizzang sinusubo ko sa kanya at inalagay sa plate niya.
Tapos kumuha siya ng tissue at pinunasan yung kamay ko.
Napangiti naman ako sa ginawa niya kasi inuna pa niyang punasan yung kamay ko ke sa sa labi niya.
May dumi pa man din siya sa gilid ng lips niya.
Kaya kumuha rin ako ng tissue para punasahan yung dumi sa mukha niya. Nagulat pa yata siya sa ginawa ko kasi tumingin siya sa kin.
Tapos nginitian niya ko.
Tinawag na niya yung waiter at kinuha ang bill. Pagkalagay niya ng bayad, tumayo na siya.
'Huy, hindi mo kukunin yung sukli mo?" tanong ko sa kanya.
"Hindi na. Halika na."
Hinawakan na niya yung kamay ko at hinila na ko palabas ng Shakeys.
ANDREI'S POV
"Saan tayo sunod?" tanong ko sa kanya.
"TIMEZONE!" sabi niya na parang sobrang excited."
TIMEZONE?
Seryoso? Gusto niya dun?
E puro mga bata lang pumupunta dun e.
Pero parang sobrang gusto niya talaga dun kaya pumayag na ako.
Pagkadating namin sa Timezone, pinabili na niya ko nung coins.
Sobrang tagal naming naglalaro. Sobrang enjoy na enjoy siya.
May ganitong side din pala si Sydney.
Ngayon ko lang nakita na ganito siya kasaya.
Buti na lang pala may trabaho ako. Ang mahal kasi nung coins e.
Pero ayos lang. Sulit naman sa mga ngiti niya.
Nung napagod na siya sa iba't ibang games, nagphotobooth naman kami. Nakakatuwa siya. Parang bata.
Lagi niya kong nilalagyan ng sungay.
Tapos meron din na nakapiggyback siya sa kin, magkanose to nose kami, atsaka dif ferent weird faces.
Nung nadevelop yung pictures, binigay niya yung copy ko na nilagay ko naman sa w allet ko.
Ngayon lang nagkaron ng display na picture sa wallet ko.
Ganun din yung ginawa niya. Nilagay din niya yung pictures namin sa wallet niya.
Gusto ko na lang tuloy titigan siya.
"Pagod ka na?" tanong ko sa kanya.
"Hindi pa." sabi niya
"Gusto mo manuod ng sine?"
"Ayoko. Gala na lang tayo dito."
"Okay."
This time, siya naman ang humawak ng kamay ko at hinila ako kung saan saan.
Habang naglalakad, nakatingin lang ako sa kamay naming dalawa.
Hinigpitan ko ang hawak sa kamay niya
Tapos hinalikan ko yung kamay niya na hawak ng kamay ko. Nginitian niya lang ako..
Pumasok kami sa isang botique. Pili dito pili diyan.
Sukat dito sukat diyan.
Kahit sobrang tagal niya bumili, hindi ako naiinip.
Tapos pasok ulit kami sa isa pang store. Pili dito pili dyan.
Sukat dito, Sukat diyan.
Nakakatuwa siyang tingnan. Enjoy na enjoy siyang magsukat.
Tapos tatanong niya kung bagay ba o hindi.
Lahat naman bagay.
Tapos dun sa last stall na pinuntahan namin, binilhan niya ko ng tshirt.
Kahit hindi ko type yung tshirt sobrang natuwa ako. Susuot ko to next time.
Ilang oras na kaming naglalakad nung nagyaya na siyang umuwi.
"Drei, pagod na ko, uwi na tayo."
"Okay."
Magkahawak kamay kaming pumunta sa carpark. Pinagbuksan ko siya ng pinto tapos pumasok siya.
Pagpasok ko naman ng kotse, nakita ko siyang medyo pumipikit na. Sobrang napagod ang Syd ko.
Maglakad ba naman ng ilang oras.
Nagdrive na ako hanggang sa makarating sa bahay. Tulog na si Syd.
Binuhat ko siya papasok sa bahay hanggang sa kwarto niya.
Pagkahiga ko sa kanya, tinitigan ko muna siya ng ilang minuto tapos hinalikan ko siya sa noo bago ako umalis.
Magluluto muna ako ng dinner.
Hindi pwedeng malipasan kami ng gutom.
After 1 hour, nakapagluto na ako ng sinigang at inihain ko na sa table.
Pumasok ulit ako sa room ni Sydney. Tulog pa rin siya.
Ang ganda niya kahit tulog.
Ayaw ko man siyang gisingin dahil sobrang himbing na niya, kelangan namin kumain kaya ginising ko siya.
"Syd, kain na tayo tapos saka ka na lang ulit matulog." sabi ko habang tinatapik tapik siya.
Kinusot kusot pa niya ang mata niya bago tuluyang imulat ang mata niya.
"Yeah. Susunod na ko sa baba."
Tapos iniwan ko na siya at bumaba na sa kusina.
After ilang minutes, nasa kusina na rin siya,
"Kain ka na Syd."
Nilagyan ko ng kanin at ulam yung pinggan niya.
Nakaktawa yung pinggan niya, nakahiwalay yung gulay tsaka yung karne tapos lunod sa sabaw yung kanin.
"Syd, kainin mo yung gulay." sabi ko.
Sa halip na kainin niya, nilagay niya sa pinggan ko yung gulay. Haha. Ang kulit.
Pagkatapos namin kumain pinapunta ko na lang siya sa may sala.
"Drei, ako na maghuhugas ng pinggan."
"Hindi na, sige na, manuod ka na ng tv."
"Ako na nga kasi maghuhugas, ikaw na nagluto e."
"Sige na ako na. Baka itapon mo lang ulit yung pinggan natin."
SYDNEY'S POV
Nagulat ako sa sinabi niya.
Pano niya nalaman na tinatapon ko yung pinggan na pinagkakainan ko.
"Hehe. Pano mo nalaman yun." sabi ko. Haha. Pacute pa ako baka kasi magalit e.
Nagsmirk siya.
"Kasi naman po, nasa basurahan pa yung pinggan." sabi niya.
Chineck ko naman agad yung basurahan. Hala, andito pa nga yung tinapon ko.
"Hehe. sorry." sabi ko. Hala sige Sydney, magpacute ka pa baka magalit si Drei. Tumawa lang si Drei.
"Sige na Syd, nuod ka na lang ng tv sa sala." Sinunod ko na lang yung sinabi niya.
Pumunta sa sala, tapos binuksan ang tv. Nilipat ko sa HBO.
The wedding singer yung movie. Nanunuod lang ako.
After ilang minutes, umupo na sa tabi ko si Drei.
Tapos may kusa yata ang mga kamay ko kasi I found myself hugging him.
Nagulat ako na nakayapos na ako sa kanya, tatanggalin ko na sana yung yapos ko k aso hinug na din niya ako.
Nakakatuwa ang itsura namin.
Nakahug ako gamit yung dalawang kamay ko tapos nakapatong yung head ko sa may ch est niya tapos siya nakahug din sakin gamit yung both hands niya tapos nakapaton g ang head niya sa head ko.
Tapos kiniss niya yung ulo ko. "Best date ever." sabi ko sa kanya. "Yeah. It's the best date." sabi niya
A/N
Sorry kung natagalan. VOTE
COMMENT!
Thanks sa pagbabasa.
Pasabi kung panget hindi ako magagalit. :)
Chapterr 7
SYDNEY'S POV
Pagmulat ng mata ko, dibdib agad ni Drei ang nakita ko.
Nakatulog pala kaming dalawa sa sofa habang nanunuod ng tv.
Nakadapa ako sa kanya habang ang mga kamay niya ay nasa likod ko na parang nakah ug sa akin.
Ambango niya. Grabe. Kaya naman isiniksik ko ang sarili ko sa leeg niya at inamo y amoy siya.
Tulog naman siya kaya hindi na niya malalaman ang ginagawa ko.
Kaso bigla siyang gumalaw.
Sabay ng pag angat ng ulo ko para tingnan siya ay ang pagmulat ng mga mata niya.
"Good morning." sabi niya sakin sabay kiss sa right cheek ko.
"Good morning din."
"anung oras na? hindi ka pa ba late sa klase mo?"
"Hindi ako papasok. Tinatamad ako."
"Hahatid kita, maligo ka na. Ihahatid kita bago ako pumasok sa office." sabi niy a
Ang kulit naman nito Sabi ko hindi nga ako papasok.
"Hindi nga ako papasok."
"Papasok ka kasi susunduin kita mamaya paglabas mo dahil may pupuntahan tayo. Ts aka Monday na Monday absent ka kaagad."
"Eh, tinatamad nga ako."
Tumayo siya. Kala ko hahayaan na lang niya na huwag na pumasok kaso binuhat niya ko bigla at dinala sa cr.
"Drei, anu ba! Ibaba mo nga ako!"
"Maligo ka na. Lagot ako kay Mom at Dad pag nalamang hindi ka puapasok!" sabi ni ya nung maipasok na niya ako sa banyo sa kwarto ko.
"Eh ayo-" hindi niya pinatapos ang sasabihin ko.
"Hindi pwedeng ayaw mo. dadagdagan ko na ang alowance mo pag pumasok ka ngayon."
"Okay. Sige. Papasok na ko. dagdagan mo allowance ko ha! Sige na labas ka na, ma liligo na ko." sabi ko sa kanya habang tinutulak siya palabas ng kwarto ko.
YES! May pera na naman ako! hahahaha!
Simula nung nagpakasal kami, sa kanya na ako umaasa financially. Hindi na kasi a ko binibigyan ng pera ng parents ko.
Wala pa man din akong ipon kaya wala talaga akong sariling pera. Siya na din ang nagbibigay ng allowance ko for school and other needs.
Pero hindi ako humihingi sa kanya! NEVER akong humingi ng pera! Kusa siyang nagb ibigay sa kin. Siguro sinabihan siya ng parents ko na sa kanya na ako aasa. Hindi naman sa kulang yung binibigay niya kaso gusto ko talaga marami akong hawa k na pera lagi para in case may mga emergency na kailangan.
After almost one hour, ready na akong umalis.
Naligo at nagbihis lang naman ako. Maganda naman ako kahit anong gawin kaya hind i ako masyadong matagal sa pag-aayos. Hindi kasi ako naglalagay ng make-up kaya hindi ako matagal.
Pagbaba ko sa kusina, nakita ko si Drei na umiinom ng kape. Nakabihis na rin siy a.
"Syd, kain ka na. Nagtoast ako ng bread at nagprito ng hotdog and egg. Tsaka nag timpla na ko ng milk mo."
"Thanks."
First time ko kakain ng breakfast bago pumasok. Usually kasi tinatamad na kong m agluto kaya hindi na ko kumakain. Sa lunch na ko kumakain.
After namin kumain, nilinis ni Drei yung pinagkainan namin.
Nakakatawa siyang tingnan. A guy in his business suit wearing an apron and washi ng the dishes.
After nun, umalis na kami ng bahay.
Nag-uusap lang kami ni Drei sa daan. Parang we make up for the one year na sinay ang namin.
Hanggang sa makarating kami sa school.
"Susunduin kita later. May pupuntahan tayo." sabi niya bago ako bumaba ng sasaky an
"Saan?" "Basta." "Okay."
"6 ang end ng class mo right?" "oo."
"Wait for me sa may mga upuan dun." sabi niya tapos tinuro niya yung garden sa o pen ground sa school na maraming mga upuan."
"Okay. Bye."
Lalabas na sana ako kaso pinigilan niya ko at hinawakan niya ang mukha ko and ki ssed me sa forehead.
"Bye." sabi ko.
Dali dali akong lumabas kasi feeling ko ang pula pula ng mukha ko. Pagkalabas ko ng sasakyan, umalis na rin siya agad.
Pumunta ako sa room namin and luckily, wala pa yung matandang prof! Himala rin na nandun na sina Kayla at Tricia sa mga upuan nila.
Lumapit ako at umupo na sa upuan ko which is between the two of them.
Chinika naman ako agad nung dalawa.
"Hoy girl, anung nanagyari sa inyo ng asawa mo after ka niyang tangayin nung Sat urday?" tanong agad ni Tricia sakin pagkaupong pagkaupo ko.
"Wala naman. Umuwi lang kami." sabi ko.
"So nung nakauwi kayo, anung ginawa niyo? Nagsex ba kayo?" tanong naman ni Kayla Nanlaki ang mata ko sa tanong niya. Sobrang diretso ng pagkakatanong niya na aka la mo normal lang na gawain yung tinatanong niya.
"Gaga ka ba? Bakit naman namin gagawin yun ha?" sabi ko naman sa kanila.
"E ikaw pala ang gaga e. Syempre mag-asawa kayo kaya ginagawa niyo yun." sabi ni Kayla.
Aba tinawag pa akong gaga!
"Tsaka mukhang nagselos ang asawa mo kaya sigurado hindi ka pinakawalan nun." sa bi Tricia
SELOS?
"Ikaw Sydney ha! Lumelevel-up na kayo ng asawa mo ha. Anu, magiging ninang na ba kami?" sabi ulit ni Kayla
Tapos nagtawanan silang dalawa. Yung tawang parang nang-aasar.
"Walang nangyari. Natulog lang kaming dalawa pagkauwi." sabi ko.
"WEH?" sabay nilang sabi.
"Sydney ikaw ha. Nagsisinungaling ka na samin. Wala namang masama kung ga-.." na putol ang sinasabi niya kasi dumating na yung prof namin masungit na matanda. Buti na lang. Kukulitin lang naman ako ng mga to na sabihin kung may nangyari sa min ni Drei e.
SA WALA NGANG NAGYARI! ANUNG MAGAGAWA KO????!!!!!
Aish. ANU BANG NANGYAYARI SAKIN???!!!!
A/N
Sorry kung sobrang tagal na walang update. Pagpasensiyahan niyo na po ako.
VOTE AND COMMENT Thanks. :) Chapter 7.2 SYDNEY'S POV 5 4 3 2 1 *Bell Rings
Sa wakas uwian na!
Sobrang nakakatamad na talagang pumasok. Ayoko naman kasi ng course na to!
Business Administration?????
Ang gusto ko, maging Literature Major pero I don't have a choice.
Nagayos agad ako ng gamit at nagmadaling lumabas ng room.
Ayokong abutan ako nina Kayla at Tricia kasi for sure mangungulit lang yung mga yun.
Buong araw nga akong hindi tinantanan ng mga yun kakatanong.
Kung may nangyari ba daw. WALA NGA!
Kung nagkiss daw ba kami. HINDI DIN.
Kung torrid ba daw yung kiss. HINDI NGA KAMI NAGKISS.
Kung nakagat ko ba daw yung dila ni Andrei. PANO KO MAGKAKAGAT E HINDI NGA KAMI NAGKISS.
Kaso hindi talaga sila nagpaawat at kinulit pa rin ako.
Kaso hindi pa man ako nakakalabas, naabutan na nila agad ako.
"Sydney, tara magbar!! Dali." sabi ni Kayla
"Oo nga Syd. Para maikwento mo ng ayos ang nangyari sa inyo." sabi naman ni Tric ia
Kung hindi ko lang talaga mga kaibigan to sinabunutan ko na tong dalawang to dah il sa sobrang kulit!
"FUCK! Pang48 na beses ko ng sasabihin to ha. WALA NGANG NANGYARI!!!!" sabi ko s a kanilang dalawa.
Tapos nagtawanan silang dalawa.
Ang weird talaga nitong dalawang to. Parang may sarili lagi silang mundo at sila ng dalawa lang ang nagkakaintindihan.
Close naman kaming tatlo. Magkakadugtong na nga ang sikmura namin. We've been fr iends since the world began. Pero there are times na hindi ko talaga sila magets at silang dalawa lang ang nagkakaintindihan.
"Anung nakakatawa?" tanong ko
"Wala naman. Ang sarap mo talagang inisin." sabi ni Tricia
"Napakabilis uminit ng ulo mo." sabi ni Kayla
Tapos tumawa ulit silang dalawa.
FUCK TALAGA! Anung nakakatawa sa pag-init ng ulo ko?
"Hey, wait. Tara nga magbar." sabi ni Tricia
"Pass muna ako." sabi ko
"At kelan ka pa tumangging magbar ha?" sabi ni Kayla
"May pupuntahan kami ni Andrei." sabi ko
"WOAH! LEVEL UP KA NA TALAGA GIRL! Umaalis na kayo na magkasama ng asawa mo! Saa n kayo pupunta ha?" sabi ni Kayla na parang kinikilig pa.
Psh.
"Anu ka ba naman Kayla, syempre pupunta sila sa isang romantic na lugar and they 'll make L-O-V-E" sabat naman ni Tricia.
"Ay, oo nga no! Haha. Sige na girl. Wag ka ng sumama samin. Alis ka na. Galingan niyo ni Andrei ha! Damihan niyo ang rounds para siguradong may mabuo at maging ninang na kami." sabi ni Kayla at tinulak pako para umalis.
"Ewan ko sa inyo. Alis na ko!" sabi ko. "Galingan niyo ha!" sigaw pa ni Kayla.
Grabe. napagod ako sa pakikipag-usap sa dalawang yun. Gusto ko na silang bugbugin para tumahimik.
Pero natutuwa ako na meron akong mga kaibigan na kahit hindi matitinong kausap a y maaasahan mo naman everytime.
Pumunta na ko dun sa lugar na sinabi ni Drei na paghintayan ko. 6;10 na. Medyo madilim na rin.
Dapat pala tinanong ko siya kung anung oras niya ko susunduin. Di bale hihintayin ko na lang siya.
A/N
Yan po ang best friends ni Sydney.
I'l try to update again asap para malaman niyo kung saan sila pupunta and kung a nung nangyari sa pupuntahan nila.
VOTE COMMENT
THANKS :)
Chapter 7.3
SYDNEY'S POV
Kanina pa ko naghihintay dito.
9:43 na.
6:10 pa ako nandito!
Nakailang tawag na ko kay Andrei. Hindi naman niya sinasagot. Nakailang text na rin ako. Hindi naman siya nagrereply.
Naiinis na ko. Nilalamok pa ko. Konti na lang ang tao sa school.
SHIT! First time kong maghintay ng ganito katagal ha!
Sana naman nagtext man lang siya na hindi niya ko masusundo at hindi na kami tul oy kung san man kami pupunta.
OH NO!
Baka may nangyari sa kanya?
Shit. Wag naman sana.
Sige ten minutes pa. Pag hindi talaga siya dumating uuwi na ko.
Nagugutom na ko!!!!!!! ***********************
FUCK!!!!
10:00 na!!!!!!
Lampas ten minutes na kong naghihintay.
Bahala ka na sa buhay mo Drei!
Pagkatayong pagkatayo ko, bigla namang umulan.
Grabe! Pagsinuswerte ka nga naman!
Wala pa man din akong payong.
Nagtatakbo ako sa pinakamalapit na pwedeng silungan.
Dapat pala sumama na lang ako kina Kayla.
Excited pa man din ako sa pupuntahan namin. Yun naman pala wala naman pala siyan g balak na sunduin ako!
Tinawagan ko ulit siya. Kaso hindi pa rin sumasagot!
ARGH!!!! KAKAINIS.
Nagugutom na ko!
Nilalamig na rin ako!
Tutal naman basa na rin ako at gusto ko na talagang umuwi, sinugod ko na ang ula n at pumunta sa may high way para pumara ng taxi.
Pero tangna!
Ayaw akong pasakayin. Siguro kasi basang basa na ko!
After 823565359 years, sa wakas may mabat na taxi driver na nagpasakay sakin.
"Manong sa ******* Village po" sabi ko kay Manong driver
Nilalamig na ako.
"Ms. gusto niyo po bang patayin na lang natin yung aircon?" tanong niya
"Sige po Manong. Pasensya na po kung mababasa etong upuan ng taxi niyo."
"Ayos lang Ineng."
Tapos pinatay na niya yung aircon.
Hanggang sa makarating na kami sa tapat ng bahay namin.
"Salamat po Manong" sabi ko sa kanya sabay abot ng bayad ko. Binigyan ko siya ng malaking tip kasi ambait niya sakin.
Sisingilin talaga kita Andrei sa ginawa mo sakin ngayong araw na to! Dahil sayo nagtaxi tuloy ako! Nabawasan tuloy ang allowance ko!
Pagkapasok ko sa bahay, wala pa si Andrei kasi wala pang ilaw na nakabukas.
Binuksan ko yung mga ilaw kasi natatakot na ko. Ang lakas pa man din ng ulan.
"Lord, parang awa niyo na po. Wag po sanang magbrown-out. Please."
Nagdadasal na ko kasi natatakot na talaga ako.
Pag-akyat ko sa kwarto, naligo agad ako at nagbihis ng pantulog.
Pero hindi pa rin dumadating si Andrei.
Baka naman may masamang nangyari na talaga sa kanya. Wag naman po sana.
Biglang tumunog ang tiyan ko. Hindi pa nga pala ako kumakain.
Bumaba ako sa kusina at nagprito ng itlog at nagsaing ng kanin.
Pagkaluto ng pagkain, kumain na ko.
Asan ka na ba Drei?
Pagkasubo ko ng pagkain, iniluwa ko din agad.
ANG ALAT! ANU BA YAN!
Napadami yata ang lagay ko ng asin sa itlog. ARGH!!!! KAKAINIS!!!
Tinapon ko na yung itlog. Buti na lang may tinapay dito.
Yun na lang ang kinain ko!
BAKIT WALANG PALAMAN SA BAHAY NA TO??????
After kong kumain, aakyat na sana ako sa kwarto ng biglang pumasok si Andrei sa bahay.
"Hey, bakit ngayon ka lang? Hinintay kita kanina sa school." sabi ko sa kanya
"Sorry kung naghintay ka. Akyat muna ako." sabi niya.
Yun lang yun? Sorry lang? Walang explanation kung bakit hindi niya ko nasundo?
Tumaas na siya at pumasok sa kwarto niya.
Grabe. Parang hindi niya alam na may pupuntahan dapat kami ngayon.
Sinundan ko siya sa kwarto niya.
Nung nasa tapat na ko ng pinto niya, tinawag ko siya.
"Drei?"
Narinig ko yung pagpatak ng tubig galing sa shower. Naliligo pala siya kaya hindi niya ko narinig.
Biglang nagring ang phone niya. Tiningnan ko kung sino.
Michell Santos.
Sino to?
Pinabayaan ko na lang.
Kaso kakaend ng call, tatawag na naman siya. Sasagutin ko na sana kasonaputol na yung call.
Tapos biglang may nagtext. From Michell Santos pa rin.
At dahil curious ako, binuksan ko yung message.
Nanlaki ang mata ko sa nabasa ko sa message.
Totoo nga palang curiosity kills.
Dapat hindi na lang ako naging curious.
Ibinalik ko agad yung cellphone niya sa mesa at dali daling lumabas ng kwarto ni ya at nagpunta sa kwarto ko.
Pagkahiga ko, naalala ko na naman yung message.
(Thank you for the dinner. I enjoyed it. Next time ulit.)
So, habang naghihintay ako at kinakagat ng lamok at nagpapakabasa sa ulan at kum akain ng tinapay na walang palaman, nagdidinner siya sa isang restaurant kasama ang kung sino man ang Michell Santos na yun?
Nagmukha akong tanga ngayong araw na to.
Naghihintay sa taong wala naman palang balak dumating.
PSH!
A/N
Ang sipag ko mag update ngayon. haha
VOTE COMMENT
THANKS :)
Chapter 8
DREI'S POV
Masaya akong pumasok sa trabaho after kong ihatid si Sydney.
Kaso pagkapasok ko sa office ko, nakita ko agad ang tambak na paperworks na kela ngan na matapos.
Sasakit na naman ang ulo ko nito.
Tinawag ko ang secretary ko para itanong ang schedule ko for today.
"Sir, you have a meeting with the board members later at 3. Then you'll have din ner later with a prospect investor, Ms. Michell Santos. Tsaka po pala sir, kelan gan na din daw po yung pirma niyo sa financial statement ng company kaya kung pw ede daw po pakireview daw po kung tama yung mga statements of account." sabi nun g secretary ko
"Sige. I'll finish it. Anung oras ng dinner ko with Michelle Santos?"
"Sir, 6 po."
ARGH! Daming trabaho.
Dun sa board meeting, alam ko naman ang pag-uusapan e. Yung problema sa company.
Lintik na yan.
*MEETING WITH THE BOARD MEMBERS
Kinakabahan ako sa meeting na to. Nandito kasi yung mga major stockholders. Sina Tito Henry at Tita Grace. Sila ang parents ni Syd. Tapos nandito rin ang parent s ko.
Nandito rin yung may mga share sa company at yung may mga high positions.
"Andrei, anu tong issue na nawawalang pera sa company." tanong ni Tito Henry.
"Sir, we're working on it. Gumagawa na po kami ng paraan para mahanap kung sino mana ang nagnanakaw ng pera sa company." sabi ko
"Dapat lang na mahanap agad kasi kung hindi baka mabankrupt tayo. Ang balita ko kulang na tayo sa funds para sa next project natin? Panu na yan?" si Dad ko nama n ang nagtanong.
""I'll be meeting with a possible investor, Ms. Michelle Santos. Kilala ang fami ly nila sa business world. Kapag nakapagclose ako ng deal with them, sa kanila t ayo kukuha ng funds para sanext project. Pero kung hindi naman sila pumayag due to our present situation, we can get a loan."
"You have to make sure, na mapapayag mo yang Michelle Santos na yan. Ayokong kum uha ng loan sa bangko kasi medyo malaki ang babayaran nating interest sa kanila. "
"Sige Sir, I'll do my best." sabi ko.
*****************************************
After ng meeting at nagpaiwan ang parents ko para kausapin ako.
"Son, you have to do something with the problem sa company. Baka magalit ang par etns ni Sydney at bawiin lahat ng share nila." sabi ng dad ko.
"Yes Dad, I'm trying my best." sagot ko.
"You have to. And act fast! Bago tuluyang malugi tong company na to. Kapag nagal it ang parents ni Sydney, your marriage may also be in danger."
"WHAT?" napasigaw ako kay Dad.
"You heard me right Son. dahil ang company na to ay ang merging ng both families natin. Kapag nawala itong company na to, there will no longer be a reason para maging mag-asawa pa kayo ni Sydney."
"I understand Dad."
"Anak, kaya mo yan! Tutulungan ka namin ng Dad sa kahit anung kailangan mo." sab i ng Mom ko tapos hinawakan niya yung pisngi ko.
"Thanks Mom."
"Anak, kamusta naman kayo ni Sydney ha?" tanong ng Mom ko.
"Ayos naman Ma. Nag-uusap na kami kahit papano."
"That's good. so can we expect a grandchild by next year?" Nagulat ako sa sinabi ng nanay ko.
"Ma naman!" sabi ko
"Son, tama ang Mom mo. Matanda na kami nina Tito Henry mo. Baka naman pwede niyo na kaming bigyan ng apo. And besides, kapag nagkaanak kayo, mas mahihirapan na kayong paghiwalayin ni Sydney kahit pa magalit ang parents niya." sabi ni Dad
Tapos tumawa lang silang dalawa.
"Anak, aalis na kami ng Mom mo. We still have other things to do. Pumunta ka na sa dinner mo with Michell Santos. And give our regards sa asawa mo."
"Sige Dad. Ingat kayo. Bisitahin niyo kami minsan. Isama niyo sina Tito Henry." sabi ko
"Okay. We'll try."
At umalis na sila.
Lumabas na rin ako sa board room at naglakad papuntang office ko.
Habang naglalakad, naiisip ko yung sinabi ng parents ko.
Yung problema sa company na pwedeng sumira sa marriage ko.
Grabe, sumasakit na talaga ang ulo ko.
Naisip ko din yung apo na sinasabi nila.
Masaya nga siguro kung magkaanak na kami.
Pero I won't do that to her.
Masyado pa siyang bata. Nag-aaral pa lang siya.
And I don't think she's ready to become a mother.
Mahihirapan lang siya at I don't want na mahirapan siya.
Pagdating ko sa office ko, naghanap agad ako ng paracetamol.
Tapos dumating yung secretary ko to remind me na may dinner akong kelangan punta han.
"Sir, yung financial statement po ba nasign niyo na?" tanong niya
"No, not yet. There are discrepancies kaya I'd like to further review it."
"sige po Sir, sasabihin ko na lang po sa Auditing department."
"Okay. Thanks."
******************
Pagdating ko sa meeting place, nakita ko siya na nakaupo na sa pinareserve kong table.
Lumapit ako and to my surprise, yung Michell Santos pala na possible investor na min ay classmate ko back from high school. Crush ko nga to dati e.
'Hi." sabi ko tapos inabot ko yung kamay ko for a shake hand. Inabot naman niya.
"Andrei Sanchez? Oh my God! Who would have known na magkikita pa tayo." sabi niy a
"Yeah. So how are you?" tanong ko
"I'm good. Kakadating ko lang from Rome. Kakatapos lang kasi ng contract ko dun sa company namin. Sabi kasi ng parents ko, dito naman daw nila ako ibabase sa P hilippines para malapit lang sa kanila. Ikaw? Kamusta? we haven't seen each othe r in a long time."
"Ayos lang. I'm the president of the company na pag-iinvestan mo kapag napapayag kita sa proposals ko."
"Oh really. Pero before that, order muna tayo."
Tapos we ordered food at kumain habang nagkukwentuhan about our life.
Nung matapos kami kumain, we got down to business.
May mga tanong siya about sa proposals ko pero ineexplain ko din naman sa kanya ng maayos.
"So, do we have a deal?" tanong ko sa kanya sabay abot ulit ng kamay ko para sa shake hands.
"Yes. We do have a deal." sabi niya at inabot niya yung kamay ko.
""Well, you just have to sign these papers." sabi ko sabay abot naman ng ballpen at nung papers na kelangan niyang isign.
After ng business namin, nagkwentuhan lang ulit kami.
Hindi ko na namalayan ang oras hanggang sa kelangan na niyang umalis.
"Andrei, I need to go. I have your contace number naman so I can contact you whe n I have further questions."
"Yeah. Do you need a ride? I can ake you home." sabi ko.
Siyempre kelangan maging gentleman.
"No need. I have my car outside. Sige, una na ko. And pasabi Hi sa asawa mo." sa bi niya at bago tuluyang umalis.
And speaking of my wife!
SHIT! May pupuntahan nga pala kami dapat ngayon.
Nakalimutan ko. Ang dami ko kasing ginawa ang my head is really aching!
Kinapa ko yung phone ko sa bulsa ko.
Fuck! Naiwan ko yata ang phone ko sa sasakyan.
Nagmadali akong pumunta sa sasakyan ko.
Pagtingin ko sa phone ko, ang daming missed calls. Karamihan, galing kay Sydney. Meron ding text messages asking where the hell I am.
I dialled her number and I was about to call her nung biglang mamatay ang phone ko!
Sumakay ako sa sasakyan ko and drove to her school. Umuulan pa man din baka nand un pa yun.
Pagdating ko naman dun. Wala ng tao sa paligid.
ARGH! Sumasakit talaga ulo ko.
I decided to go home kasi baka nasa bahay na siya.
Medyo nahihilo na ko pero I manage to go home safely.
Pagpasok ko sa bahay, si Sydney agad ang nakit ko pero I can't manage to talk to her now. I need medicine for my headache. Hindi kasi tumalab yung paracetamol n a ininum ko kanina so iinum ako ng gamot na for migraine.
"Hey, bakit ngayon ka lang? Hinintay kita kanina sa school." sabi niya
"Sorry kung naghintay ka, Akyat muna ako." sabi ko at nagpatuloy papunta sa kwar to ko.
Mamaya na ako mageexplain sa kanya.
I charged my phone tapos I grabbed my towel and went inside the bathroom.
Naligo ako para medyo malamigan yung ulo ko.
After kong maligo, ininum ko naman yung gamot ko for migraine.
Nung medyo tumalab na, lumabas ako and pumunta sa kwarto ni sydney.
I knocked pero hindi niya binubuksan.
Tulog na siguro.
So I opened the door and I went inside.
"I'm sorry for today Sydney. Babawi ako next time, I promise." sabi ko then kiss ed her forehead.
Tapos lumabas na ko sa room niya at pumunta sa room ko para matulog na.
I checked my phone.
Nagtext si Michell.
Nagthank you lang naman siya and I replied her 'no problem'
This day is so tiring.
Nakatulog ako habang nag-iisip kung pano ba ako makakabawi kay Sydney.
A/N
Yan na ang POV ni Drei.
Sana naliwanagan kayo sa kung anu man ang nangyari. VOTE COMMENT THANKS :) -xiaxiacarr Chapter 9 SYDNEY'S POV
Maaga akong pumasok kasi maaga din akong nagising kanina.
Hindi din naman ako nakatulog ng maayos kasi sa tuwing makakaidlip ako, magigisi ng din naman agad ako. Hindi ko kasi maiwasang isipin yung Michell Santos na yun .
Hindi na rin kami nagkita ni Andrei kanina. Tulog pa kasi siya nung umalis ako. Bahala siyang malate sa office. Napagod siguro siya sa dinner nila nung Michell na yun.
PSH!
Hindi ako bitter ha.
Wala naman akong pakialam kay Andrei at Michell na yun. MAGSAMA SILA FOR ALL I C ARE!!!!!
Naputol ang mga iniisip ko ng biglang umupo sa tabi ko ang dalawang bruha.
Nakakatawa yung mga hitsura nila. Halatang may hang-over pa.
Itinungo agad nila ang mga ulo nila sa desk. Matutulog siguro.
"Bakit pumasok pa kayo?" tanong ko sa kanila.
"Siyempre hindi ka namin pwedeng iwan na mag-isang nagdurusa sa pag-aaral." sabi ni Kayla
"Sus. Hindi ka naman nag-aaral Kayla." sabat ni Tricia.
"Ang yabang mo Tricia ha." sabi ni Kayla
"Totoo naman. Hindi ka naman nag-aaral. Pumapasok ka lang. Minsan nga hindi ka p a pumapasok." sabi ni Tricia.
"Hay nako Tricia, wala ako sa mood makipag-away sayo. Akala mo kung sino kang ma gsalita, magkapareho lang naman tayo." sabi ni Kayla tapos tiningnan niya ako. " Sydney, tara na lang magcut. Wala rin naman tayong natututunan." sabi sakin ni K ayla.
"Kita mo. Hindi ka talaga nag-aaral." sabat ulit ni Tricia.
"whatever. Hindi ikaw ang kausap ko. Sydney, tara dali. Iwan na lang natin yang Tricia na yan."
"Kadadating niyo lang tapos aalis ka agad at isasama niyo pa talaga ako." sabi k o kay Kayla
"Syempre naman isasama kita. Lagi naman tayong magkakasama eh. Kaso ngayon nga l ang, iiwan natin si Tricia."
"Asa ka namang magpapaiwan ako." sabi ni Tricia kaso hindi na siya pinansin ni K ayla
"Anu na Sydney, tara na." sabi ni kayla sabay ayos ng gamit niya
Nag-ayos na din ng gamit ni Tricia
"Hindi ako pweddeng magcut. Baka malaman ni Andrei, magalit pa sa kin yun." sab i ko
Tumigil yung dalawa sa mga ginagawa nilapagkasabi ko nun. Tapos nagtinginan sila ng dalawa bago nila ako tiningnan pareho.
Si Kayla ang unang nagsalita.
"Oo nga ha. Ikaw pa nga dati ang pasimuno sa pagcucutting tapos ngayon tumatangg i ka na!" sabi naman ni tricia
"Kasi ano, nakaka...." sabi ko pero hindi ko na natapos ang sasabihin ko kasi su mabat agad si Kayla
"SABI KO NA NGA BA E! MAY NANGYARI NA TALAGA SA INYO NI ANDREI!" sigaw ni Kayla
Nagtinginan naman yung mga classmates namin.
Nakakahiya talaga tong Kayla na to!
"Wala a! Nakakahiya na...." sabi ko kaso hindi ko ulit natapos ang sasabihin kas i si Tricia naman ang sumabat.
"Sabi ko sayo Kayla e! Magiging ninang na tayo." sabi niya
"Anung ikaw ang nagsabi! Ako kaya nagsabi sayo nun." sabi ni Kayla
Grabe, nag-away na naman sila.
"Ako kaya nagsabi sayo nun!" ayaw talaga patalo ni Trica
Nakakairita ng makinig sa kanila kaya ako naman ang sumabat.
"May sinabi na ba akong may nangyari ha?! Assume kayo ng assume! Mga assumera! S abat kasi kayo ng sabat! Ang sinasabi ko kasi kanina, nahihiya ako kay Andrei na gastusin yung pera niya tapos hindi naman ako pumapasok."
"Sydney, umamin ka nga." sabi ni Tricia. Kinakabahan ako sa sasabihin niya. Ang seryoso kasi ng boses niya. "Mahal mo na ba si Andrei?
Ako naman ang natigilan sa sinabi niya.
Nakatitig pa rin silang pareho sa akin. Hinihintay nila yung sagot ko.
Mahal ko na nga ba si Andrei?
Hindi.
Hindi pwede!!!!
"Psh. Ako? Mahal si Andrei? Joke ba yun?" sabi ko sa kanila pero parang pati sar ili ko hindi kumbinsido sa sinabi ko. "Inaayos lang namin yung samahan namin."
Tama. Inaayos lang namin ang samahan namin.
No more, no less.
"Okay. Sabi mo e. Pero that doesn't mean na naniniwala kami sayo." sabi ni Kayla
"So, anu na? Tara na! Padating na yung matandang prof." sabi ni Tricia
Siguro kelangan ko ng bumalik sa dating ako. Kasi pag hindi ako bumalik sa dati, baka mawasak ako pati na ang puso ko.
"sige tara na. saan tayo pupunta? Wala pang bar na bukas ngayon?" sabi ko.
A/N
Sorry kung medyo matagal ako bago magupdate.
Oo nga po pala. Simula po ngayon, puro POV ni Sydney muna ang updates ko. Para p o kayo nina Sydney ay hindi alam ang nangyayari at iniisip ni andrei.
Yun lang po.
VOTE COMMENT THANKS :) -xiaxiacarr Chapter 10 SYDNEY'S POV
Halos midnight na nung umuwi ako ng bahay.
Sina Kayla kasi kung san san ako dinala.
Gumala lang kami ng gumala hanggang sa maggabi na at nagpunta kami sa bar para g umimik.
Ang saya saya ng araw na to.
Sydney Angeles, hindi Sydney Sanchez.
Kasi nga, I'm back to my old self.
And I'm happy that I'm back.
Nakalimutan ko na lahat ng problema ko. Si Andrei at si Michell, ni hindi ko na nga sila naalala.
Tawa ako ng tawa habang hinahatid nina Kayla sa bahay.
Yung dalawang bruha, medyo lasing na kaya pasalamat na lang at nakauwi ako ng sa fe.
Si Kayla pa man din ang nagdrive, buti na lang hindi kami natuloy sa byaheng lan git.
Nung bumaba ako ng sasakyan, tsaka lang ako nakaramdam ng hilo.
Masyado yatang naparami ang inom ko.
Pagpasok ko sa bahay, nakita ko agad si Andrei na nakaupo sa sofa at nanunuod ng tv.
"Hey, bakit ngayon ka lang?" sabi niya sabay tayo at lakad palapit sa kin.
"Bakit may curfew na ba ko ngayon?" medyo sarkastiko kong reply sa kanya
Kumunot tuloy yung noo niya. Nagtataka siguro kung bakit ganito ang inaasal ko.
"Wala. Gusto ko lang malaman kung san ka nagpunta. I've been calling you simula pa kanina." sabi naman niya
"Wow. Concern ka naman yata masyado? ganitong oras naman talaga ako umuuwi. Tsak a anu naman ngayon kung hindi ko sinasagot yung tawag mo, as if naman kelangan k o ireport lahat ng gagawin ko sayo." sabi ko
Tumalikod na ko sa kanya at nagsimula ng lumakad papunta sa kwarto ko.
Hindi pa man din ako nakakalayo, hinawakan na niya ang braso ko at pinaharap uli t sa kanya.
Pagkaharap ko, nilapit niya yung mukha niya.
Bigla kong nakalimutan lahat ng ginagawa ko dahil sa sobrang lapit niya.
Nakalimutan kong tinatry kong bumalik sa dating ako.
Pero naputol yung mga iniisip ko nung nagsalita na siya.
"Uminom ka ba? You stink of alcohol." sabi niya sabay layo ulit ng mukha niya.
Inamoy lang pala niya ako.
I rashly pulled my arm from him.
"Lagi naman akong umiinom. Dapat nga sanay ka na." sabi ko
Napalitan yung expression niya ng inis. Pero mabilis ding nawala yung inis sa mu kha niya. Kaya naman nung nagsalita siya, kalamado pa rin ang boses niya.
"Sydney, I thought we're okay?" sabi niya
"Akala ko nga rin. Funny, Hindi pala."
"Why?"
"Why not ask yourself. May pafix fix ka pang nalalaman, hindi naman pala kailang an. Kung ako sa'yo why not ask a divorce from me. I'll gladly give it to you. Pa ra naman maging masaya ka na."
Habang sinasabi ko yun, parang nakaramdam ako ng lump sa throat ko.
Hindi ko alam pero parang may luhang gusto lumabas sa mata ko. Pero sa abot ng m akakaya ko, pinipigilan kong umiyak.
Baka nama isipin niya ang hina hina ko at hindi ko kayang wala siya.
Tss. Ang isang Sydney Nageles, hindi kailangan ng lalaki.
Tsaka kung lalaki lang din naman, marami akong mapupulot sa tabi tabi.
"You know what, you're not thinking straight. Just go to sleep. We'll talk tomor row." sabi niya.
Hindi ko napigilang madisappoint sa sagot niya.
There was a part of me that hoped na sana sabihin niyang ayaw niya ng divorce.
"Ah! You can't file a divorce gna pala kasi mawawala yung company! Ang bobo ko n aman. Kung pwede nga pala tayong magdivorce edi matagal mo ng ginawa." sabi ko w ith all my sarcasm.
Tumawa pa nga ako kahit medyo fake.
Nagulat na lang ako nung bigla niyang hinawakan yung mukha ko at pinahin yung lu hang hindi ko man lang namalayan na tumulo na pala.
Tss. Poor me. ang pathetic kong tingnan.
Tinabig ko yung kamay niya na nakahawak sa mukha ko pero mas nagulat ako nung ya kapin niya ako.
Tinutulak ko siya pero hindi niya ko pinapakawalan.
"Is this about what happened yesterday?" bigla niyang tanong.
Napatigil ako sa pagtulak dahil sa sinabi niya.
"I'm sorry. I forgot na may lakad nga pala tayo." sabi pa rin niya
Tss.
Hindi pa rin ako nagsasalita.
"Patawarin mo na ko. Ang dami kasing ginawa sa office. Babawi na alng ako sa'yo. " sabi niya
"Hindi na kailangan. Sanay na rin naman akong laging nakakalimutan. Tsaka wala k a namang responsibility sa kin. Don't you remember that we are just strangers li ving under one roof." sabi ko.
Sanay na ko. Sanay na sanay na kong laging kinakalimutan.
Have you met my parents? Surely, masasanay na kayong hindi naaalala.
"But gusto kong bumawi sa'yo. Please, hayaan mo ko...."
Biglang nagring yung phone niya.
Umalis siya sa pagkakayap sakin.
Pagkabitiw niya, I feel emptiness.
Tiningnan niya yung caller, then looked at me.
"I need to take this. Pero mabilis lang to. It's just business matters. We'll ta lk afterwards." sabi niya tapos sinagot na yung caller at tumalikod sakin.
I was willing to wait for him na matapos yung tawag.
Pero parang binuhusan ako ng malamig na tubig nung narinig ko kung sino yung kau sap niya.
"Hey, Michelle." sabi ni Andrei nung sinagot yung caller.
A/N
Sana sulit yung paghihintay. VOTE COMMENT :) -xiaxiacarr 11 SYDNEY'S POV
Ngumiti ako ng mapait pagkasagot ni Andrei ng tawag.
Michell.
Naiirita na ko sa pangalan na yan ha.
Sino ba siya at parang mas importante pa siya kesa sa kin. Parang mali yata yung tanong.
Dapat siguro, ang itanong ay kung sino nga ba naman ako.
Tss.
Iniwan ko na si Andrei sa baba at umakyat na papunta sa kwarto ko.
Psh. Magsama silang dalawa. Wala na kong pakialam.
Pero kahit anung gawin ko na pagkumbinsi sa sarili ko, alam ko at nafefeel ko na nasasaktan ako.
Bakit ba ko nasasaktan?
Ganito naman talaga kami ni Andrei simula pa lang.
Pero dahil siguro sa pinakita niya sakin these past few days, naramdaman ko ang warmth ng pagkakaroon ng isang tao nag aalaga sa'yo.
Ive been longing to have someone who'll be there for me anytime.
Yung magbabantay sakin kapag brownout, yung ilalabas ako just to hang out and so meone who will care for me.
Ginawa sakin ni Andrei lahat yun. Too bad, hindi nagtaggal. Ilang days lang siya naging ganun sa kin.
Still, I miss it. I miss him.
Humiga ako sa kama ko without changing my clothes and without taking my shoes of f.
Papahinga lang ng konti bago ako magpunas at matulog.
Pero kakahiga ko pa lang nung bumukas ang pinto at pumasok si Andrei.
Hindi ko alam kung bakit pero I pretended to be asleep.
I heard him sigh when he saw me sleeping.
'Tss. Hindi man lang nagpalit ng damit." I heard him said.
Kahit hindi ko siya nakikita dahil nakapikit ako, nararamdaman kong lumapit siya sakin.
He went to the foot of my bed and removed my shoes.
Sweet.
Sweet.
Pero ayoko umasa.
He then sat beside me at hinaplos haplos niya ang buhok ko.
I wanted to cuddle with him cause I really wanted someone I can hug cause I real ly feel lonely tonight.
Its as if I'm all alone.
Yes, I have Kayla and Tricia. Pero a part of me wanted more. A thing I can call family.
I have my parents but I don't think I can call them my parents.
The only reason I thank them is for giving birth to me, but there are times when I despise them for bringing me into this world.
I'm so lonely!
I didn't notice that I was silently crying until he brushed my tears away from m y face.
Nasira tuloy ang pagpapanggap kong natutulog.
"Shhh. Syd, Don't cry. I'm here." sabi ni Andrei
I felt assured with his words pero mas naappreciate ko when he pulled me closer to him.
I was sobbing silently and he keeps wiping my tears.
Umiling lang ako signifying that nothing was wrong.
"Is this about what happened the other day?" tanong pa rin niya
I wanted to answer yes just to know what happened that day pero nahihiya ako. I mean, what right do I have to question him.
Pero parang nagets naman niya kung anung gusto ko.
"May problema kasi sa company and I had to meet a client. Nakalimutan ko yung us apan natin. I'm sorry." sabi niya habang hinahaplos pa rin yung buhok ko.
"I understand. Business yun e." I managed to say.
Business.
Again.
Lahat na lang mas mahalaga kesa sa kin.
"I'm really sorry. I had a headache that time kaya medyo nasungitan rin kita." p atuloy pa rin niya.
Pero nagawa mong makipagdinner with Michell.
And speaking of Michell, client daw ang imemeet niya pero yung Michell na yun an g kadinner niya.
Is he lying to me?
GOSH!
Siguro dahil na rin sa galit, hindi ko na napigilan yung mga sunod kong sinabi.
"Really?" sarkastiko kong pagkakasabi "Kaya pala, nakapagdinner ka with Michell, samantalang ako, nilamok at inulan kakahintay sa'yo. Really Andrei, ang lame ng excuse mo." tapos tinaggal ko yung kamay niya sa buhok ko.
PSH.
