พระพุทธศาสนาของคณะสงฆ์โดยส่วนรวม มหาเถรสมาคม มีหน้าที่ในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในยุคนั้น โลกาภิวัตน์ระดับปานกลาง มีค่าเฉลี่ย 3.32 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.95 มีความยากง่ายในการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อพัฒนางานเผยแผ่พระพุทธศาสนาของคณะสงฆ์ ค่าเฉลี่ยสูงสุด 3.41 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 1.06 และระดับความเป็นผู้นำอยู่ในระดับสูง รองลงมาพัฒนาระบบสารสนเทศเพื่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนา ค่าเฉลี่ย 3.35 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 1.08 มีการบริหารจัดการในระดับปานกลาง บันทึกข้อมูลการขยายพันธุ์แล้ว อบรมสัมมนาครูพุทธ 3.27 0.93 ปานกลาง การจัดงบประมาณเพื่อการศึกษา ระดับการจัดการอยู่ในระดับปานกลาง การพัฒนาศักยภาพครูวิปัสสนาในโรงเรียนแผนกสามัญศึกษา ค่าเฉลี่ย 3.27 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 1.00 มีการบริหารงานในระดับปานกลาง และการส่งเสริมสุขภาวะของบุคลากรในภารกิจ
จากตารางที่ 17 พบว่า ในด้านการวางผังรวมมีอิทธิพลต่อการจัดการเผยแผ่พระพุทธศาสนา ศาสนาในยุคโลกาภิวัตน์ของคณะสงฆ์อยู่ในระดับปานกลาง โดยมีค่าเฉลี่ย 3.21 และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.89 ขาดความคิดสร้างสรรค์ไม่กล้าเปลี่ยนแปลงนวัตกรรมใด ๆ ค่าเฉลี่ยสูงสุดเท่ากับ 3.32 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 1.09 และระดับปัจจัยอยู่ในระดับปานกลาง ตามมาด้วยเรื่ององค์กรสงฆ์ จากตารางที่ 22 พบว่า ในด้านการรายงานภาพรวมมีผลกระทบต่อการจัดการเผยแผ่พระพุทธศาสนา ศาสนาในยุคโลกาภิวัตน์ของคณะสงฆ์อยู่ในระดับปานกลาง โดยมีค่าเฉลี่ย 3.33 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.85 โดยมีประเด็นข้อตกลงการใช้สื่อสมัยใหม่ของคณะสงฆ์ ในคณะสงฆ์เพียงพอแก่การเผยแผ่พระพุทธศาสนา ๓.๑๖ ๑.๐๙ ปานกลาง ควรจัดให้มีสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ
จากตารางที่ 23 พบว่า ในด้านการจัดสรรงบประมาณทั้งหมด การบริหารการเปิดเผยข้อมูลได้รับผลกระทบ การเผยแผ่พระพุทธศาสนาในยุคโลกาภิวัตน์ของคณะสงฆ์อยู่ในระดับปานกลาง โดยมีค่าเฉลี่ย 3.39 และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.81 เพื่อช่วยเหลือวัดและประชาชนที่ไม่มีแหล่งเงินกู้ มีค่าเฉลี่ย สูงสุด 3.55 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 1.07 และปัจจัยอยู่ในระดับมาก ต่อไปนี้เป็นการดำเนินการที่มีงบประมาณจำนวนมากที่จะมอบให้ จากตารางที่ 24 พบว่า ในด้านโลกาภิวัตน์ เศรษฐกิจ สังคม และการเมืองโดยรวม อิทธิพลของการเผยแผ่พระพุทธศาสนาต่อการปกครองในยุคโลกาภิวัตน์ของคณะสงฆ์อยู่ในระดับมาก โดยมีค่าเฉลี่ย 3.53 และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.76 สำหรับคำถามฉันทามติของพระสงฆ์ ในระดับมาก ปัญหาเศรษฐกิจและสังคมในปัจจุบันที่มีผลกระทบต่อการเมืองและการบริหารการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของคณะสงฆ์มีค่าเฉลี่ย 3.58 และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน 1.03 มิ.ย.
จากตารางที่ 26 พบว่า ปัจจัยแรกที่มีผลต่อการบริหารการเผยแผ่พุทธศาสนาในยุค โลกาภิวัตน์ของมหาเถรสมาคมได้แก่ การวางแผน (สมการที่ 1) โดยปัจจัยด้านการวางแผนสามารถ อธิบายความผันแปรของการบริหารการเผยแพร่พุทธศาสนาในยุคโลกาภิวัตน์ของมหาเถรสมาคม ได้ร้อยละ 51.5 (R Square = 0.515) ปัจจัยที่ 2 ที่มีผลต่อการบริหารการเผยแผ่พุทธศาสนาได้แก่ การ ประสานงาน (สมการที่ 2) โดยปัจจัยทั้ง 2 ปัจจัยสามารอธิบายความผันแปรของการบริหารการ เผยแพร่พุทธศาสนาในยุคโลกาภิวัตน์ของมหาเถรสมาคมได้ร้อยละ 58.3 (R Square = 0.583) ปัจจัย ที่ 3 ที่มีผลต่อการบริหารการเผยแผ่พุทธศาสนาได้แก่ กระแสโลกาภิวัตน์ (สมการที่ 3) โดยปัจจัยทั้ง 3 ปัจจัยสามารถอธิบายความผันแปรของการบริหารการเผยแพร่พุทธศาสนาในยุคโลกาภิวัตน์ของ มหาเถรสมาคมได้ร้อยละ 61.1 (R Square = 0.611) ปัจจัยที่ 4 ที่มีผลต่อการบริหารการเผยแผ่พุทธ ศาสนาได้แก่ การบังคับบัญชา (สมการที่ 4) โดยปัจจัยทั้ง 4 ปัจจัย สามารถอธิบายความผันแปรของ การบริหารการเผยแพร่พุทธศาสนาในยุคโลกาภิวัตน์ของมหาเถรสมาคมได้ร้อยละ 63.1 (R Square และปัจจัยสุดท้ายที่มีผลต่อการบริหารการเผยแผ่พุทธศาสนาได้แก่ การจัดการองค์กร (สมการที่ 5) โดยปัจจัยทั้ง 5 ปัจจัยสามารอธิบายความผันแปรของการบริหารการเผยแพร่พุทธ ศาสนาในยุคโลกาภิวัตน์ของมหาเถรสมาคมได้ร้อยละ 64.1 (R Square = 0.640). ทางบวก กับการบริหารการเผยแผ่พุทธศาสนาในยุคโลกาภิวัตน์ของมหาเถรสมาคม ปัจจัยการ บังคับบัญชา ค่าสัมประสิทธิ์การถดถอย (B) เท่ากับ 0.214 มีความสัมพันธ์ทางลบกับการบริหารการ เผยแผ่พุทธศาสนาในยุคโลกาภิวัตน์ของมหาเถรสมาคม และปัจจัยการจัดการองค์กร ค่า สัมประสิทธิ์การถดถอย (B) เท่ากับ 0.15 มีความสัมพันธ์ทางบวกกับการบริหารการเผยแผ่พุทธ ศาสนาในยุคโลกาภิวัตน์ของมหาเถรสมาคม.
การขาดงบประมาณสนับสนุนในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา
