Die dramaturg gebruik die geskiedenis om verset teen die sosio-politieke bestel van die periode in die drama te konkretiseer. Die aard van die verset in Die jaar van die vuur-os resoneer met die van Shakespeare. Die Afrikaanse dramaturge bet na Die jaar van die vuur-os (1952) in soverre sosio-politieke verset geld, bulle losgemaak van die "geestelike kolonialisme" (Kannemeyer).
Die sosio-politieke toestand van die vyftigerjare word onthul deur Alexis en Kemp se weerstand teen orde in die drama. In die fiktiewe wêreld van die drama is laasgenoemde twee boere en geklee soos boere. Met Alexis en Kemp krap De Klerk die drama in die volksiel.
Die opvoering van die opvoering is sodanig dat die tapisserie van die drama geheel en al in die vertrek afspeel. Die tema in Die jaar van die vuur-ox is geleë in die dramatiese ruimte van die suidweste (metafoor vir Suid-Afrika). 'n Bietjie hiervan is gekonkretiseer in tydperkdramas in diens van verset teen die sosio-politieke bestel van daardie tydperk.
Die aard van sosio-politieke weerstand in The Year of the Fire Ox resoneer met dié van Shakespeare. Die drama staan in diens van die wyer versetaksie wat in 1952 reeds veral in die poësie was. Dit vergestalt die Afrikaner se siening van die gebreke en gebreke in die land se sosio-politieke bestel.
BAR THO SMIT: VERSET TEEN DIE WET OP DIE VERBOD VAN GEMENGDE HUWELIKE VAN 1949
Smit as avant-garde dramaturg
Smit se verset teen die sosio-politieke bestel van die vyftigerjare is, soos in die vorige bespreking aangetoon, in die drama van s6 op 'n wyse uitgeleef wat die leser/teaterganger betrek en deel word van sy verset in 'n poging om teweeg te bring. verander. voltooide Middeleeuse geskiedenis bevestig die onreg van die sosio-politieke suster in die bed. Die vroeëre Afrika-dramas soos Ou Daniel (1906) en Heldinne van die oorlog (1913) is almal so geskryf dat weerstand in die dramas saam met die drama binne die minder "plaaslike realisme" van die tydperk vasgevang is.
Sy karakters in The Mutilated ly die stelsel met 'n traagheid wat die indruk wek dat bulle die stelsel goedkeur. Met die Abelard-Helolse-matriks slaan Bee in the Drama 'n nuwe rigting in, breek nuwe grond en kommunikeer met sy gehoor deur 'n dramagesprek wat die Suid-Afrikaanse sosio-politieke stelsel deel maak van die erosie van die mensdom oor baie eeue . Hierdie onthulling is baie meer oortuigend as Jan Barnard s'n in die 1960-uitgawe.
Smit het in 1960, saam met wit mense in Die verminktes, doelbewus die eerste swart en bruin teen die wette van die tyd, oftewel die sosio-politieke verset, gestel. Hy het die sosio-politieke bestel van die 1950's met verset weerstaan, wat ook in die drama gekonkretiseer is (Die verminktes, 1960). Die aard van die verset in The Mutilated is oorwegend situasionele verset, wat ooreenkomste met Ionesco se Die koning steif toon.
Smit se karakters in die sestiger-drama is metafore vir die politieke struktuur (Bart Harmse) en die sosiale raamwerk van die tyd (Frans, Heloise, Doc Jones, Professor Jan Barnard en Zoeloe. In die drama gebruik Smit die transformasietegniek om o.a. dinge, rolomkeer, wat die pyn dramatiseer wat mense as gevolg van die sisteem verduur.Verder is The Mutilated gebou op die sjabloon van die verhaal van Abelard en Heloise, wat die karakters se lyding groter universaliteit in die dramawêreld gee.
34; Die tragedie lê in die ondraaglike." Die ondraaglike lyding van die drama se karakters word deur Smit vergestalt in die 'geslote situasie' en die 'oop einde' van die gebeure in die drama. Die drama word gestruktureer deur o.a. sekere situasies draai om uitgebuit te word in die drama - 'n kenmerk van Det Nye Drama. Met The Mutilated verbreek hy sosiale gedragskodes (witte, kleurlinge en swartes saam op die verhoog) en met sy dramas in die algemeen die dubbele standaarde van gesagsfigure blootlê in die land in die besonder.
ADAM SMALL: VERSET DEUR IRONIE
Smith se weerstand as 'n avant-garde dramaturg is nie net teen sosio-politieke gesuis nie, maar ook teen bevrore kunsvorme. Die woorde van Jan Rabie som Smith se waarde as 'n groot versetdramaturg op: "In 1963 het ek die verset teen die eerste sensuurwet met 'n petisie gelei, terwyl Bartho besig was om 'n tydskrif, 60, vir ons jongmense te probeer organiseer. En dit was juis sy voorbeeld met sy manjifieke drama Putsonderwater (1962) en sy inisiatief wat daartoe gesorg het dat die hele beweging van die jare sestig in 'n meer stabiele rigting begin beweeg het en dat die African Slaywersgilde in 1975 in Broederstroom gestig is."
Marais beweer dat apartheid sedert 1652 in een of ander vorm bestaan, nie noodwendig wetlik nie, en dat die stelsel die rede was waarom swart mense agtergelaat is: "Een van die hardnekkigste kritiek op koloniale instellings oor die jare was dat hulle Kleurlingmense in 'n toestand van 'tutelage' of 'leerling'". Marais wys verder dat kleur nooit die geleentheid gebied is om as gelyke in die samelewing te staan nie. In 1828 is bruin mense deur Kaapse Ordonnansie 50 van Julie 1828 geëmansipeer en met blankes gelykgestel.
Marais says: "Until the time of the Union (1910) there was no legal or administrative prohibition against the employment of black persons either in the civil service or in the railway and harbor service of the Cape Colony." 34; The Juvenile Act of 1921 discriminates against European youth in terms of the opportunities it provides for obtaining employment. The Apprenticeships Act 1922 sets out the conditions to be met before admission to certain skilled trades can be obtained.
Die Wet op Nywerheidsversoening van 1924 en die Loonwet van 1925 het gelei tot loonbepalings in 'n aantal sleutelbedrywe. Hierdie loonvasstellings het moontlik 'n nadelige uitwerking op die indiensneming van bruin arbeid gehad deurdat die bruin man verhoed het om Europese kleurvooroordele of sy eie relatiewe ondoeltreffendheid te ondermyn.Die kieserslys was besig om te krimp, gemeenskapsopvoeding is toenemend verwaarloos en geleidelik het die stelsel aggressief diskriminerend geword. teen bulle.
Na die Tweede Wêreldoorlog het die Nasionale Party in 1948 in Suid-Afrika aan bewind gekom.
