1.0 Pengenalan
2.0 Definisi serta jenis-jenis kata dalam kelompok kata tugas dan sejauh manakah pengetahuan tentang kata tugas memantapkan kemahiran berbahasa dalam kalangan murid sekolah rendah.
2.1 Definisi kata tugas
Kata tugas ialah kelompok perkataan yang kehadirannya penting dalam ayat. Kata
tugas hadir dalam ayat,sama ada di bahagian hadapan ayat,di bahagian hadapan
frasa,atau di belakang perkataan-perkataan tertentu untuk memberikan makna
khusus atau memainkan peranan sintaksis tertentu dalam ayat berkenaan.
2.2 Jenis-jenis kata tugas 2.2.1 Kata seru
Menurut buku Mofologi hasil tulisan Abdullah Hassan (2006),kata seru adalah kata tugas yang melahirkan perasaan.Contoh perasaan yang dimaksudkan adalah seperti perasaan marah,terkejut,hairan,pelik,benci dan sebagainya yang berkaitan dengan perasaan seseorang individu.Dalam Tatabahasa Dewan Edisi Ketiga (2008) pula,kata seru didefinisikan sebagai suatu bentuk kata yang melahirkan berbagai-bagai perasaan.Kata seru yang berdiri di bawah kata tugas ini mampu memantapkan lagi kemahiran berbahasa murid sekolah rendah.Penggunaan kata seru dalam murid sekolah rendah telah memberi kesan kepada murid untuk lebih mendalami jiwa atau perasaan yang merek alami.Perkara ini menggalakkan murid-murid menggunakan emosi atau perasaan mereka dengan lebih baik dan betul.
2.2.2 Kata tanya
bila,siapa,berapa,mana,bagaimana dan lain-lain.Kata tanya partikel hanyalah -kah.Kata tanya partikel lazimnya diimbuhkan pada akhir kata tanya tunggal,dan diletakkan pada angkal ayat..Contohnya,diakah yang datang semalam?.Ada kata tanya yang boleh menimbulkan bentuk atau fungsi soalan bagi perkataan atau ayat sepenuhnya.Kata tanya merupakan satu inti untuk kita menyoal sesuatu benda atau perkara kepada orang lain dan sebaliknya.Kata tanya dapat membantu pelajar menyelesaikan setiap masalah atau perkara yang mereka masih belum pasti.Sebagai contohnya,murid bertanya soalan kepada guru tentang apa yang mereka tidak fahami dalam subjek yang diajari.
2.2.3 Kata perintah
Kata perintah ialah perkataan yang bertujuan menimbulkan sesuatu tindak balas terhadap perintah, arahan, larangan, silaan atau permintaan.Kata perintah memainkan peranan sebagai bahasa atau perkataan yang berunsurkan suruhan kepada individu lain dan sebaliknya.Kata perintah adalah agak terbuka dan mengikut keadaan atau situasi untuk menggunakannnya.Kata perintah dapat membantu murid-murid dalam mengeratkan lagi perasaan tolong menolong dan bekerjasama untuk mencapai kesatuan dan kefahaman dalam menjalankan sesuatu.Di sini,murid akan menyedari bahawa kita sebagai manusia hidup bukan tidak memerlukan pertolongan orang lain,tetapi hidup mesti ada pertolongan daripada individu lain.Kata perintah dapat melahirkan murid-murid yang berkepimpinan dan dapat menjadi peneraju atau pemimpin kepada sesuatu negara.
2.2.4 Kata pangkal ayat
2.2.5 Kata bantu
Ada dua jenis kata bantu.Kata bantu pertama ialah kata bantu aspek.Kata bantu aspek menyatakan tahap sesuatu perbuatan atau keadaan.Contohnya,ada empat jenis kata bantu aspek iaitu kata aspek selesai,kata aspek sedang melakukan,kata belum selesai dan kata aspek kelaziman.Kata bantu aspek membntu murid untuk menyatakan sesuatu perkara atau cerita secara tidak bertulis dan bertulis dengan tepat.Kata bantu ragam merupakan jenis kedua dalam kata bantu,kata ini menunjukkan keadaan perasaan seseorang orang bercakap.Contoh kata bantu ragam adalah seperti hendak, mahu, harus, mesti, boleh dan lain-lain.Kata bantu ragam dapat membuatkan murid mempunyai kemahiran yang tinggi dalam menggunakan perkataan-perkataan ini untuk menyampaikan atau memprkatakan sesuatu.
2.2.6 Kata penguat
Kata penguat ialah perkataan yang mendahului atau mengikuti kata adjektif dan berfungsi menguatkan maksud yang terkandung dalam kata adjektif.Kata penguat memperkuatkan lagi makna kata adjektif yang diterangkan.Kata penguat terbahagi kepada tiga posisi iaitu kata penguat depan yang berfungsi sebagai perkataan yang diletakkan di depan kata adjektif.Seterusnya,kata penguat belakang yang menerangkan kata adjektif dan posisinya diletakkan di belakang kata adjektif berkenaan .Akhir sekali kata penguat bebas yang boleh diletakkan di depan,belakang atau kedua-dua posisi.Namun, ada perbezaan anatar kata penguat yang berada di depan dan belakang iaitu kata penguat yang berada di depan ayat merupakan seuatu yang ditekankan.
2.2.7 Kata penegas
2.2.8 Kata Nafi
Kata nafi ialah perkataan yang menjadi unsur nafi frasa-frasa predikat, iaitu Frasa Nama, Frasa Kerja, Frasa Adjektif dan Frasa Sendi Nama.Ada tiga buah kata naïf.Kata nafi tidak adalah untuk kata kerja, kata adjektif dan kata adverba.Kata nafi bukan dan tanpa adalah seperti ayat ini,dia tidak pergi ke majlis itu sebab terlewat.Ada satu ciri yang menarik di kalangan kata tugas terbitan.Ada kata naïf yang hany boleh digunakan dalam bentuk nafi sahaja, iaitu tidak.Bagaimanapun,perkataan peduli selalu digunakan sekarang dalam bentuk positif sebagai masyarakat peduli,kami peduli dan sebagainya.Bentuk yang salah ini lama-kelamaan dianggap betul,tetapi perkataan tidak payah tidak perlu menjadi begitu.Begitu juga dengan kata nafi tanpa adalah untuk nama tetapi digunakan juga bagi menafikan kata kerja.
2.2.9 Kata Pemeri
Kata pemeri ialah unsur yang menjadi pemeri hal atau perangkai antara subjek dengan frasa-frasa utama dalam predikat. Terdapat dua jenis kata pemeri iaitu ialah dan adalah.Kata pemeri ialah dan adalah dikatakan mempunyai fungsi.Perkataan yang digunakan untuk memerikan sesuatu hal atau sebagai perangkai antara subjek ayat dengan frasa utama dalam redikat ayat.Contohnya, ialah digunakan secara peramaan ekuatif dan hadir dihadapan frasa nama dan adalah digunakan secara huraian dan hadir di hadapan frasa adjektif dan frasa sendi nama.
2.2.10 Kata pembenar
Kata pembenar ialah perkataan yang digunakan untuk mengaskan sesuatu pernyataan.Kata pembenar yang selalu digunakan ialah ya, benar, dan betul.Contoh ayat “Ya, saya akan datang esok”, kata Zulkefli kepada Mat Jani.
2.2.11 Kata Arah
2.2.12 Kata bilangan
Perkataan yang digunakan untuk menyatakan banyak atau bilangan sesuatu. Kata bilangan ada tujuh jenis.Tetapi bahagian terbesarnya adalah terpecah kepada tiga bahagian.Pecahan yang pertama ialah menunjukkan bilangan tertentu.Sebagai contohnya,satu,dua,tiga dan seterusnya.Pecahan yang kedua pul ialah menunjukkan bilangan tidak tentu.Contoh perkataan yang digunakan ialah semua,segala,para,bebebrapa dan lain-lain.Pecahan terakhir ialah menunjukkan himpunan.Kata bilangan sebagai penunjuk kepada kelompok atau sesuatu kumpulan.Contohnya,berates,bertiga,berabad, berguni dan sebagainya.
2.2.13 Kata Adverba
Kata adverba ialah kata yang menerangkan kata kerja,kata adjektif,kata nama dan frasa sendi nama dari segi cara,masa dan tempat .Kata advrba terbahagi kepada empat bentuk.Bentuk yang pertama ialah kata adverba jati yang berfungsi sebagai penerang kepada golongan kata yang terdiri daripada kata kerja dan frasa kerja,kata adjektif dan frasa adjektif atau frasa sendi nama.Seterusnya,kata adverb yang asalnya kata adjektif yang berfungsi sebagai penerang kepada kata kerja,kata adjektif,atau frasa sendi nama.Contohnya,ialah perkataan yang dicetak miring ini,berjalan laju,sakit kuat dan sebagainya yang berkait.Ada tujuh lagi kata adverb yang lain.Kata adverb tersebut mempunyai pelbagai fungsi an peranan.
2.2.14 Kata pascakata
2.2.15 Kata penekan
Menurut Tatabahasa Dewan Edisi Ketiga,kata penekan ialah bentuk yang memberikan penegasan kepada kata yang bergabung dengannya. Kata ini juga bergabung dengan partikel -nya dan digunakan untuk memberi penegasan kepada kata yang bergabung dengannya.Contoh ayatnya adalah seperti berikut,pokok durian itu nampaknya akan berbuah lebat.
2.2.16 Kata pembenda
3.0 Kesimpulan
Rumusannya,kata tugas banyak memberikan dan membantu murid-murid sekolah.Kata tugas dapat menjadikan pelajar menyelesaikan setiap masalah atau perkara yang mereka masih belum pasti.Sebagai contohnya,murid bertanya soalan kepada guru tentang apa yang mereka tidak fahami dalam subjek yang diajari.Selain itu,mereka sudah ijak untuk menggunakan perkataan dan melontarkan ayat mengikut kesesuaian keadaan.Kata tugas membuatkan pelajar mempunyai kemahiran yang tinggi dalam tatabahasa Melayu.
