ikinci ihtar - Medi a.s.

(1)

(2)

BİRİNCİ TAVZİH (AÇIKLAMA)

9 Kasım 2003

Ey ilim sahipleri ve ilmi temsil edenler,

Resuller ve Nebiler konusunda üniversitelerimizde öğretilenlerin Kur'ana ters düştüğünü 7 madde ile sizlere sunmuştuk.

1. Madde:

"Bütün Resuller Nebidir ifadesi yanlıştır." şeklinde idi.

Ekli yazı Kur'an ayetlerine bu ifadenin hangi ayetlerde ters düştüğünü göstermektedir. İncelemek ve konuyla ilgisi olmayan bir ayet sundu isek veya bu konuda ve her konuda bizi ikaz etmek istiyorsanız, cevaplarınız bizi minnettar kılacaktır. Doğruların teşhisinde katkıda bulunacağınız cihetle şimdiden teşekkürler.

Allah Razı Olsun.

Dualarımızla,

İskender Ali M İ H R

EK:BİRİNCİ TAVZİH

BİRİNCİ TAVZİH

Bütün Resuller Nebîdir (Peygamberdir) ifadesi yanlıştır

1- Kur'an-ı Kerim'de Allah risaletle hiç ilgisi olmayan Resullerden bahsediyor.

1-1 Firavunun Hz.Yusuf'a gönderdiği alelade bir ulak Kur'anda resul adı ile geçiyor.

12/YÛSUF-50: Ve kâlel meliku’tûnî bih(bihî), fe lemmâ câehur resûlu kâlerci’ ilâ rabbike fes’elhu mâ bâlun nisvetillâtî katta’ne eydiyehunn(eydiyehunne), inne rabbî bi keydihinne alîm(alîmun).

Ve Melik: “Onu bana getirin.” dedi. Böylece ona, resûl (ulak, haberci) geldiği zaman Yusuf (A.S): “Efendine dön ve ellerini kesen kadınların hali (durumu) nedir, ona sor.” dedi. Muhakkak ki; Rabbim onların hilelerini en iyi bilendir.

(3)

1-2 Belkıs'ın Hz.Süleyman'a gönderdiği elçi de resul adıyla geçiyor.

27/NEML-35: Ve innî mursiletun ileyhim bi hediyyetin fe nâzıratun bime yerciul murselûn(murselûne).

Ve muhakkak ki ben onlara hediye ile resûller göndereceğim. Böylece bakalım resûller (elçiler) ne ile dönecekler?

1-3 Ölüm meleklerine de Allah "resullerimiz" buyuruyor.

6/EN'ÂM-61: Ve huvel kâhiru fevka ibâdihî ve yursilu aleykum hafazah(hafazaten), hattâ izâ câe ehadekumul mevtu teveffethu rusulunâ ve hum lâ yuferritûn(yuferritûne).

Ve O, kullarının üstünde kahhardır (kuvvet ve güç sahibidir).Ve üzerinize muhafaza edici (koruyucu) gönderir. Sizden birinize ölüm gelince, onu resûllerimiz vefat ettirir. Onlar (bunu yaparken) kusur etmezler.

1-4 Allah Kiramen Katibin meleklerinden de resul diye bahsediyor.

43/ZUHRÛF-80: Em yahsebûne ennâ lâ nesmeu sırrehum ve necvâhum, belâ ve rusulunâ ledeyhim yektubûn(yektubûne).

Yoksa onların sırlarını ve fısıltılarını işitmeyeceğimizi mi zannediyorlar? Hayır, onların yanında resûllerimiz (elçilerimiz) (herşeyi) yazıyorlar.

Kur'an'da Resul adıyla geçen yukarıdaki ayetlerde bahsedilen resullerin Peygamber olduğunu iddia etmek mümkün mü?

Diğer grubu Risaletle ilgili Peygamber olmayan Resuller oluşturuyor.

2 - Allah her kavimde resul beas ediyor.

2-1 Bütün kavimlerdeki bu resuller, o kavimlerdeki insanlar tagut'a kul olmaktan kurtulsun ve Allah'a kul olsunlar diye vazifeli kılınmışlardır.

16/NAHL-36: Ve le kad beasnâ fî kulli ummetin resûlen eni’budûllâhe vectenibût

tâgût(tâgûte), fe minhum men hedallâhu ve minhum men hakkat aleyhid dalâleh(dalâletu), fe sîrû fîl ardı fanzurû keyfe kâne âkıbetul mukezzibîn(mukezzibîne).

Ve andolsun ki Biz, bütün ümmetlerin (milletlerin, kavimlerin) içinde resûl beas ettik (hayata getirdik, vazifeli kıldık). (Allah'a ulaşmayı dileyerek) Allah'a kul olsunlar ve taguttan (insan ve cin şeytanlardan) içtinap etsinler (sakınıp kurtulsunlar) diye. Onlardan bir kısmını, (Resûlün daveti üzerine Allah'a ulaşmayı dileyenleri) Allah hidayete erdirdi ve bir kısmının (dilemeyenlerin) üzerine dalâlet hak oldu. Artık yeryüzünde gezin. Böylece yalanlayanların akıbetinin, nasıl olduğuna bakın (görün).

(4)

Allah "bütün kavimlerde" dediğine göre bunların hepsinin Peygamber olması mümkün değildir. Çünkü Peygamberler sadece Kur'anda isimleri geçen kavimlerde

vazifelendirilmişlerdir. Ve asıl önemlisi Peygamber varsa sadece bir tek Peygamber vardır ve o bütün dünyanın hatta kâinatın Peygamberidir.

2-2 Allah bütün kavimlere ardarda resul gönderdiğinden bahsediyor.

23/MU'MİNÛN-44: Summe erselnâ rusulenâ tetrâ, kullemâ câe ummeten resûluhâ

kezzebûhu fe etbâ’nâ ba’dahum ba’dan ve cealnâhum ehâdîs(ehâdîse), fe bu’den li kavmin lâ yu’minûn(yu’minûne).

Sonra Biz, resûllerimizi ardarda (arası kesilmeksizin) gönderdik. Her ümmete resûlü geldiği zaman, her defasında onu yalanladılar. Biz de onları birbiri arkasından (helâk ettik). Ve onları efsane kıldık. Artık mü'min olmayan kavim (Allah'ın rahmetinden) uzak olsun.

2/BAKARA-87: Ve lekad âteynâ mûsâl kitâbe ve kaffeynâ min ba’dihî bir rusuli ve âteynâ îsâbne meryemel beyyinâti ve eyyednâhu bi rûhil kudus(kudusi), e fe kullemâ câekum resûlun bimâ lâ tehvâ enfusukumustekbertum, fe ferîkan kezzebtum ve ferîkan

taktulûn(taktulûne).

Andolsun ki, Biz, Musa'ya kitap verdik ve ondan sonra ardarda resûller gönderdik. Ve Meryem'in oğlu İsa'ya beyyineler (açık deliller) verdik ve onu Ruh'ûl Kudüs ile destekledik. Öyle ki, nefslerinizin hoşlanmadığı bir şeyle gelen resûle karşı, her defasında kibirlendiniz. Bu sebeple bir kısmını yalanladınız ve bir kısmını da öldürüyorsunuz.

17/İSRÂ-15: Menihtedâ fe innemâ yehtedî li nefsih(nefsihî), ve men dalle fe innemâ yadıllu aleyhâ, ve lâ teziru vâziretun vizre uhrâ, ve mâ kunnâ muazzibîne hattâ neb’ase

resûlâ(resûlen).

Kim hidayete erdiyse, sadece kendi nefsi için (nefsini tezkiye ettiği için) hidayete erer. Öyleyse kim dalâlette ise sorumluluğu sadece kendi üzerinde olarak dalâlette kalır. Yük taşıyan (günahı yüklenen) bir kimse, bir başkasının yükünü (günahını) yüklenmez. Ve Biz, bir resûl göndermedikçe azap edici olmadık.

Kavim resulleri bütün kavimlere ve bütün zaman parçalarında ardarda gönderilmektedir. Peygamberlerin (nebilerin) aralarında ise fetret devirleri (Peygambersiz devirler) var olduğuna göre bütün resullerin Peygamber olması mümkün değildir. Peygamberlerin yaşadığı

devirlerde de, mevcut olmadığı devirlerde de bütün kavimlerde resuller hep var olmuştur. Kıyamete kadar hiç Peygamber gelmeyecektir ama bütün kavimlerde resuller hep mevcut olacaktır.

2-3 Her devirde ve bütün yerleşme mahallerinde yaşayan insanlar cehenneme ulaştıklarında onların hepsine "Size sizden (sizin aranızdan) olan resuller gelmedi mi?" deniliyor. Öyleyse insanlar hangi devirde yaşarlarsa yaşasınlar, dünyanın neresinde yaşarlarsa yaşasınlar mutlaka Allah'ın bir resulu onlarla birlikte yaşamış olmalıdır ki onları uyarsın.

(5)

39/ZUMER-71: Vesîkallezîne keferû ilâ cehenneme zumerâ(zumeran), hattâ izâ câuhâ futihat ebvâbuhâ, ve kâle lehum hazenetuhâ e lem ye’tikum rusulun minkum yetlûne aleykum âyâti rabbikum ve yunzirûnekum likâe yevmikum hâzâ, kâlû belâ ve lâkin hakkat kelimetul azâbi alel kâfirîn(kâfirîne).

Kâfirler, zümre zümre cehenneme sürülürler. Oraya geldikleri zaman, onun (cehennemin) kapıları açılır. Ve onun (cehennemin) bekçileri onlara derler ki: “Size, sizden (sizin

aranızdan) olan resûller gelmedi mi ki, size Rabbinizin âyetlerini okusun, bugüne (buraya) geleceğinizi (söyleyerek) uyarsın? (Cehenneme gidenler) dediler ki: “Evet (geldiler).” Fakat azap sözü kâfirlerin üzerine hak oldu.

2-4 Her ümmetin bir resulu vardır buyruluyor. Hangi ümmet (millet) hangi devirde yaşarsa yaşasın mutlaka aralarında Allah'ın bir resulu var olmuştır.

10/YÛNUS-47: Ve likulli ummetin resûl(resûlun), feizâ câe resûluhum kudıye beynehum bil kıstı ve hum lâ yuzlamûn(yuzlamûne).

Her ümmetin bir resûlü vardır. Onlara, resûlleri geldiği zaman onların aralarında adaletle hükmolundu. Onlara zulmedilmez.

3- Kur'anda Risaletle ilgili Cin resullerden ve melek resullerden bahsedilmektedir. Ama cinlerden veya meleklerden Peygamber (Nebi) yoktur.

3-1 Allah "içinizden sizleri uyaran sizden resuller gelmedi mi?" buyuruyor. Cinlere cinlerden, insanlara da insanlardan resuller geldiği kesin. Hiçbir cin için Allah Nebi (Peygamber)

kelimesini kullanmıyor.

6/EN'ÂM-130: Yâ ma’şerel cinni vel insi e lem ye’tikum rusulun minkum yakussûne aleykum âyâtî ve yunzirûnekum likâe yevmikum hâzâ, kâlû şehidnâ alâ enfusinâ ve garrethumul hayâtud dunyâ ve şehidû alâ enfusihim ennehum kânû kâfirîn(kâfirîne).

Ey insan ve cin topluluğu! Size âyetlerimi anlatan ve bugününüze ulaşacağınız konusunda sizi uyaran içinizden resûller (elçiler) gelmedi mi? “Kendi nefslerimize şahit olduk.” dediler. Dünya hayatı onları aldattı. Ve kendilerinin kâfir olduğuna, kendileri şahit oldular.

3-2 Risaletle görevli melek resuller:

22/HACC-75: Allâhu yastafî minel melâiketi rusulen ve minen nâs(nâsi), innallâhe semîun basîr(basîrun).

Allah, meleklerden ve insanlardan resûller seçer. Muhakkak ki Allah, en iyi işitendir, en iyi görendir.

"Allah meleklerden ve insanlardan resuller seçer" buyruluyor. Din konusunda kendilerine risalet (Allah adına tebliğ yaparak Allah'a davet) görevi verilen Melek Resuller Nebî olabilir mi? Allah'ın ne meleklerden ne de cinlerden Nebi (Peygamber) sectiğine dair Kur'an'da hiçbir ayet mevcut değildir.

(6)

4- Her kavimde, her zaman parçasında yaşayan Resuller kendi kavimlerinin lisanıyla konuşurlar. Yani zamanın bütün parçalarında, her kavmin içinde mutlaka kendi kavminin lisanıyla konuşan bir resul mutlaka vardır.

14/İBRÂHÎM-4: Ve mâ erselnâ min resûlin illâ bi lisâni kavmihî li yubeyyine lehum, fe yudillullâhu men yeşâu ve yehdî men yeşâ’(yeşâu), ve huvel azîzul hakîm(hakîmu).

Hiçbir resûlümüz yoktur ki; Biz, onu kendi kavminin lisanıyla göndermiş olmayalım. Onlara (kendi lisanlarıyla) beyan etsin (açıklasın) diye. Öyleyse Allah, dilediğini (Allah'a ulaşmayı dilemeyenleri) dalâlette bırakır. Dilediğini (Allah'a ulaşmayı dileyenleri) hidayete erdirir. Ve O, Azîz'dir, Hikmet Sahibi'dir.

5- Allah bütün Nebîlerine mutlaka şeriat kitapları indirmiştir. Ama her kavimde, her zaman parçasında var olan Nebî olmayan Velî resullerine şeriat kitabı hiç indirmemiştir.

3/ÂLİ İMRÂN-81: Ve iz ehazallâhu mîsâkan nebiyyîne lemâ âteytukum min kitâbin ve hikmetin summe câekum resûlun musaddikun limâ meakum le tu’minunne bihî ve le tensurunneh(tensurunnehu), kâle e akrartum ve ehaztum alâ zâlikum ısrî, kâlû akrarnâ, kâle feşhedû ve ene meakum mineş şâhidîn(şâhidîne).

Ve Allah, nebilerden, "Size kitap ve hikmet verdim. Sonra size, beraberinizde olanı (Allah'ın size verdiği kitapları) tasdik eden bir Resûl geldiği zaman, ona mutlaka îmân edeceksiniz ve ona mutlaka yardım edeceksiniz" diye misak aldığı zaman, "İkrar ettiniz mi (kabul ettiniz mi?) ve bu ağır (ahdimi) üzerinize aldınız mı?" diye buyurdu. (Onlar da): "İkrar ettik (kabul ettik)" dediler. (Allahû Teâlâ): "Öyleyse şahit olun ve Ben sizinle beraber şahitlerdenim." buyurdu.

5-1 Nebî olmayan Veli resullere ve başka insanlara da Allah ayetler indirdiğini söylüyor. Fakat bu ayetler şeriata müteallik değildir.

7/A'RÂF-175: Vetlu aleyhim nebeellezî âteynâhu âyâtinâ fenseleha minhâ fe etbeahuş şeytânu fe kâne minel gâvîn(gâvîne).

Onlara, âyetlerimizi verdiğimiz kimsenin haberini oku (anlat). Sonra o, ondan (âyetlerden) ayrıldı, artık şeytan onu kendisine tâbî kıldı. Ve böylece o zarar görenlerden (azgınlardan) oldu.

6- Kur'anda Allah, rızaya ulaşmamış Resullerden bahsediyor. Rızaya ulaşmış resuller de var olduğuna göre rızaya ulaşmamış resullerin Peygamber olması mümkün değildir.

72/CİNN-26: Âlimul gaybi fe lâ yuzhiru alâ gaybihî ehadâ(ehaden).

(7)

72/CİNN-27: İllâ menirtedâ min resûlin fe innehu yesluku min beyni yedeyhi ve min halfihî rasadâ(rasaden).

Resûllerden razı oldukları (tasarruf rızasına ulaşmış olanları) hariç! O taktirde, muhakkak ki O (Allah), onların önünden ve arkasından gözetenler sevkeder ki,

7- Nebî Resuller 5 görevle vazifeli kılındıkları halde, Velî Resullerin 4 görevi vardır.

2/BAKARA-151: Kemâ erselnâ fîkum resûlen minkum yetlû aleykum âyâtinâ ve yuzekkîkum ve yuallimukumul kitâbe vel hikmete ve yuallimukum mâ lem tekûnû ta’lemûn(ta’lemûne).

Nitekim size, aranızda (görev yapmak üzere), sizden (kendinizden) bir Resûl (Peygamber) gönderdik ki, âyetlerimizi size tilâvet etsin (okuyup açıklasın) ve sizi (nefsinizi)tezkiye (ve tasfiye) etsin, size Kitap'ı(Kurânı Kerim'i) ve hikmeti öğretsin ve (hikmetin de ötesinde) bilmediğiniz şeyleri öğretsin..

62/CUMA-2: Huvellezî bease fîl ummiyyîne resûlen minhum yetlû aleyhim âyâtihî ve yuzekkîhim ve yuallimuhumul kitâbe vel hikmeh(hikmete), ve in kânû min kablu le fî dalâlin mubîn(mubînin).

Ümmîler arasında, kendilerinden bir resûl beas eden (görevlendiren) O'dur. Onlara, O'nun (Allah'ın) âyetlerini okur, onları tezkiye eder (nefslerini temizler), onlara Kitab'ı (Kur'ân-ı Kerim'i) ve hikmeti öğretir. Ve daha önce (Allah'a ulaşmayı dilemeden evvel) elbette onlar, sadece açık bir dalâlet içinde idiler.

Yukarıdaki açıklamalar gösteriyor ki bütün Resuller Nebî (Peygamber) değildir. Bu ayetler, bütün Resullerin değil, Resullerden pek azının Nebî olduğunu ispat etmiyor mu?

Allah hepinizden razı olsun.

Dualarımızla,

(8)

İKİNCİ TAVZİH (AÇIKLAMA)

29 Kasım 2003

Resuller ve Nebiler konusunda üniversitelerimizde öğretilenlerin Kur'ana ters düştüğünü İKİNCİ İHTAR ile 7 maddede sizlere sunmuştuk.

2. Madde:

""Resuller Kendilerine kitap verilen peygamberlerdir" ifadesi 2 açıdan da yanlıştır." şeklinde idi.

Ekli yazı Kur'an ayetlerine bu ifadenin hangi ayetlerde ters düştüğünü göstermektedir. Cevaplarınız bizi minnettar kılacaktır. Doğruların teşhisinde katkıda bulunacağınız cihetle şimdiden teşekkürler.

Allah Razı Olsun.

Dualarımızla, İskender Ali M İ H R EK:İKİNCİ TAVZİH

İKİNCİ TAVZİH (AÇIKLAMA)

2- "Resuller Kendilerine kitap verilen peygamberlerdir"

ifadesi 2 açıdan da yanlıştır.

2-1- Bütün Resuller değil, Resullerin pek azı Peygamber

oldukları için,

(9)

2-2- Kendilerine kitap verilen Peygamberler Resul değil

Nebî oldukları için.

2-1- Bütün Resuller değil Resullerin pek azı, Peygamber (Nebî) oldukları için

"Resuller kendilerine kitap verilen peygamberlerdir" ifadesi yanlıştır,

Kur'an'a ters düşmektedir.

2-1-1- Nebiler yani Peygamberlerin Kur'an'daki sayısı bütün çağlar boyunca 30'a

ulaşamamıştır. Çünkü Allah "biz Kur'anda herşeyi yazdık, hiçbir şeyi eksik bırakmadık" buyuruyor. Bu durumda bütün peygamberler (Nebîler) Kur'anda yer almıştır.

Buna karşılık Nebi olmayan Resuller, (Velî Resuller) bütün çağlarda ve bütün kavimlerde yaşamışlardır.

2-1-1-1- Bütün kavimlerde Resul beas ettiğini söylüyor Allah. Nebiler sadece 1 kavimde mevcut olabilir ve dünyanın hâttâ kâinatın Peygamberidirler. Peygamberin mevcut olduğu devrelerde de, mevcut olmadığı devrelerde de her kavimde mutlaka velî Resuller mevcuttur.

Hz.İsa'dan Hz.Muhammed SAV'e kadar geçen 600 yıllık sürede sadece 2 Peygamber (Nebî) var olmuştur. Aslında muhakkak çok daha fazla kavim mevcuttur ama biz 100 kavim mevcut kabûl edelim. Ortalama resul ömrünü de olmaz ama 100 yıl kabul edelim. 600 yılda her kavimde en az 6 resul mevcut olacağına göre 2 nebî'ye karşılık en az 600 resul söz konusudur ve sadece 600 yılda.

Ya bugüne gelene kadar geçen 1400 yıllık bir Nebî'siz devrede en az 1400 kavim resulû? Hepsi beraber 2 Nebî'ye karşılık 2000 kavim resulü. Ne diyorsunuz? Nebîler resullerin en çok binde biri kadar olduğuna göre resullerin pek azı Peygamberdir (Nebîdir) ifadesi doğru değil mi?

(10)

2-1-1-2- Kur'an-ı Kerim boyunca bütün kavimlerde ardarda gönderilenlerin hepsinin sadece Resuller olduğu ifade buyruluyor. Allah asla bütün kavimlere Nebî göndermiyor. Bütün Resuller Nebî olsaydı kavim resullerinin en az bir kısmı için Nebî kelimesi kullanılacaktı. Öyleyse kavim Resullerinin hepsinin Nebî olmayan Resuller olduğu kesinleşiyor.

17/İSRÂ-15: Menihtedâ fe innemâ yehtedî li nefsih(nefsihî), ve men dalle fe innemâ yadıllu aleyhâ, ve lâ teziru vâziretun vizre uhrâ, ve mâ kunnâ muazzibîne hattâ neb’ase

resûlâ(resûlen).

Kim hidayete erdiyse, sadece kendi nefsi için (nefsini tezkiye ettiği için) hidayete erer. Öyleyse kim dalâlette ise sorumluluğu sadece kendi üzerinde olarak dalâlette kalır. Yük taşıyan (günahı yüklenen) bir kimse, bir başkasının yükünü (günahını) yüklenmez. Ve Biz, bir resûl göndermedikçe azap edici olmadık.

2-1-1-3- Bütün devirlerde bütün kavimlerde Allah'ın Resullerinin var olduğu kesin. Çünkü cehenneme giren herkese Resulün kendilerini uyarıp uyarmadığı soruluyor ve herkesten aynı cevap alınıyor "Evet uyardı".

39/ZUMER-71: Vesîkallezîne keferû ilâ cehenneme zumerâ(zumeran), hattâ izâ câuhâ futihat ebvâbuhâ, ve kâle lehum hazenetuhâ e lem ye’tikum rusulun minkum yetlûne aleykum âyâti rabbikum ve yunzirûnekum likâe yevmikum hâzâ, kâlû belâ ve lâkin hakkat kelimetul azâbi alel kâfirîn(kâfirîne).

Kâfirler, zümre zümre cehenneme sürülürler. Oraya geldikleri zaman, onun (cehennemin) kapıları açılır. Ve onun (cehennemin) bekçileri onlara derler ki: “Size, sizden (sizin

aranızdan) olan resûller gelmedi mi ki, size Rabbinizin âyetlerini okusun, bugüne (buraya) geleceğinizi (söyleyerek) uyarsın? (Cehenneme gidenler) dediler ki: “Evet (geldiler).” Fakat azap sözü kâfirlerin üzerine hak oldu.

(11)

10/YÛNUS-47: Ve likulli ummetin resûl(resûlun), feizâ câe resûluhum kudıye beynehum bil kıstı ve hum lâ yuzlamûn(yuzlamûne).

Her ümmetin bir resûlü vardır. Onlara, resûlleri geldiği zaman onların aralarında adaletle hükmolundu. Onlara zulmedilmez.

2-2- Kendilerine kitap verilen Peygamberler Resul değil Nebi oldukları için.

2-2-1- Allah'u Tealâ buyuruyor ki Ey Nebiler size kitap verdik ve hikmet verdik.

2-2-2- Allah kitapları hep Nebilerine verdiğini söylüyor.

2/BAKARA-213: Kânen nâsu ummeten vâhıdeten fe beasallâhun nebiyyîne mubeşşirîne ve munzirîne, ve enzele meahumul kitâbe bil hakkı li yahkume beynen nâsi fî mâhtelefû fîh(fîhi), ve mâhtelefe fîhi illellezîne ûtûhu min ba’di mâ câethumul beyyinâtu bagyen beynehum, fe hedâllâhullezîne âmenû li mâhtelefû fîhi minel hakkı bi iznih(iznihî), vallâhu yehdî men yeşâu ilâ sırâtın mustakîm(mustakîmin).

İnsanlar bir tek ümmetti. Sonra Allah, müjdeleyici ve uyarıcı peygamberler beas etti

(gönderdi). Ve onlarla birlikte, insanların aralarında, ayrılığa düştükleri şey hakkında hüküm vermeleri için hak ile kitap indirdi. Kendilerine (apaçık) beyyineler (belgeler) geldikten sonra kendi aralarındaki çekememezlik (ve haset yüzünden) onun hakkında ayrılığa düşenler, kendilerine (kitap) verilenlerden başkası değildir . Bu sebeple âmenû olan (Allah'a ulaşmayı dileyen) o kimselerin, haktan yana ayrılığa düştükleri şeyi (hidayeti) açıklamaları için Allah, Kendi izniyle onları hidayete erdirdi. Ve Allah, dilediği kimseyi Sıratı Mustakîm'e ulaştırır.

(12)

5/MÂİDE-44: İnnâ enzelnet tevrâte fîhâ huden ve nûr(nûrun), yahkumu bihen

nebiyyûnellezîne eslemû lillezîne hâdû ver rabbâniyyûne vel ahbâru bimestuhfizû min kitâbillâhi ve kânû aleyhi şuhedâe, fe lâ tahşevûn nâse vahşevni ve lâ teşterû bi âyâtî semenen kalîlâ(kalîlen) ve men lem yahkum bimâ enzelallâhu fe ulâike humul kâfirûn(kâfirûne).

Muhakkak ki Tevrat'ı Biz indirdik, onda hidayet ve nur vardır. Kendileri (Hakk'a) teslim olmuş peygamberler, yahudilere, onunla hükmeder. Rabbanîler (kendilerini Rabb'lerine adamış olanlar) ve Ahbar olanlar da (zahidler, yahudi âlimler, hahamlar) Allah'ın Kitab'ından korumakla görevli oldukları ile hüküm verirler ve onlar, onun üzerine şahitler oldular. Artık insanlardan korkmayın, Ben'den korkun ve Benim âyetlerimi az bir değere satmayın. Ve kim, Allah'ın indirdiği ile hükmetmezse, o taktirde işte onlar, onlar kâfirlerdir.

2-2-3- Allah kitabı ve nübüvveti (Peygamberliği) beraberce verdiğini söylüyor. Bu durumda kitap (Her peygamber zamanında mutlaka aynı şeriatı ihtiva eden kitap) nübüvvetin bir parçası oluyor.

3/ÂLİ İMRÂN-79: Mâ kâne li beşerin en yu’tiyehullâhul kitâbe vel hukme ven nubuvvete summe yekûle lin nâsi kûnû ıbâden lî min dûnillâhi ve lâkin kûnû rabbâniyyîne bi mâ kuntum tuallimûnel kitâbe ve bimâ kuntum tedrusûn(tedrusûne).

Bir insan için, Allah'ın kendisine kitap, hikmet ve peygamberlik vermesinden sonra onun insanlara; "Allah'tan başka bana kul olun" demesi olamaz (mümkün değildir). Fakat, sizin kitabı tedris etmiş (okuyup öğrenmiş) olmanız ve öğretiyor olmanızdan dolayı ancak: "Rabbâni (kendini Rabb'e adamış) kullar olunuz" der.

6/EN'ÂM-89: Ulâikellezîne âteynâhumul kitâbe vel hukme ven nubuvveh(nubuvvete), fe in yekfur bihâ hâulâi fe kad vekkelnâ bihâ kavmen leysû bihâ bi kâfirîn(kâfirîne).

İşte onlar, kendilerine kitap, hikmet ve peygamberlik verdiğimiz kimselerdir. Onlar eğer, onu inkâr ederlerse artık, onu inkâr etmeyecek bir kavmi ona vekil ederdik.

19/MERYEM-30: Kâle innî abdullâh(abdullâhi), âtâniyel kitâbe ve cealenî nebiyyâ(nebiyyen).

(Bebek) şöyle dedi: “Muhakkak ki ben, Allah'ın kuluyum. Bana kitap verdi ve beni nebî (peygamber) kıldı.”

2-2-4- Allah kitapları o kitaptaki şeriat hükümleri ile hükmetmek üzere Peygamberlere (Nebilere) vermiştir.

4/NİSÂ-105: İnnâ enzelnâ ileykel kitâbe bil hakkı li tahkume beynen nâsi bimâ erâkallâh(erâkallâhu). Ve lâ tekun lil hâinîne hasîmâ(hasîmen).

Muhakkak ki insanlar arasında Allah'ın sana gösterdiği şekilde hükmetmen için Biz, sana Kitab'ı hak olarak indirdik. Ve ihanet edenlere taraftar olma.

2-2-5- Allah hepsi Nebî (Peygamber) olan Hz.İbrahim'e, İsmail'e, İshak'a, Yakub'a, Musa'ya, İsa'ya onların Nebiler olduğunu vurgulayarak kitap indirdiğini söylüyor.

(13)

3/ÂLİ İMRÂN-84: Kul âmennâ billâhi ve mâ unzile aleynâ ve mâ unzile alâ ibrâhîme ve ismâîle ve ishâka ve ya’kûbe vel esbâtı ve mâ ûtiye mûsâ ve îsâ ven nebiyyûne min rabbihim, lâ nuferriku beyne ehadin minhum, ve nahnu lehu muslimûn(muslimûne).

"Allah'a ve bize indirilene ve İbrâhîm (A.S)'a, İsmâil (A.S)'a, İshâk (A.S)'a, Yâkub (A.S)'a ve Yâkub oğulları'na indirilenlere, Hz. Mûsâ'ya ve Hz. Îsâ'ya ve nebilere Rab'leri tarafından verilenlere îmân ettik. Onların arasından birini (diğerlerinden) ayırdetmeyiz. Ve biz O'na (Allah'a) teslim olanlarız." de.

Yukarıdaki bütün ayetler hükmedecekleri kitapların (Şeriat kitaplarının) kavim Resullerine (Nebî olmayan Resullere) değil, Nebîlere (Peygamberlere) indirildiğini kesinleştirmiyor mu? Daha da önemlisi kavimlerdeki Resullere ne hükmetme görevinin ne de hükmedecekleri şeriat kitabının verilmediğini, sadece uyarmak ve Allah'a kul etmekle görevli olduklarını ayetler net olarak ortaya koymaktadır.

Dualarımızla,

(14)

ÜÇÜNCÜ TAVZİH (AÇIKLAMA)

30 Aralık 2003

Resuller ve Nebiler konusunda üniversitelerimizde öğretilenlerin Kur'ana ters düştüğünü İKİNCİ İHTAR ile 7 maddede sizlere sunmuştuk.

"Nebiler kendilerine kitap verilmeyen peygamberlerdir" ifadesinin yanlış olduğunu bildiren 3. madde şöyle idi

"Nebiler kendilerine kitap verilmeyen değil, tam aksine kitap verilen peygamberlerdir" Ekli yazı bu hakikati ispat eden ayetleri ihtiva etmektedir.

Lütfedip hatalarımızı gösterirseniz bizleri mutlu kılarsınız. Allah Razı Olsun.

Dualarımızla,

İskender Ali M İ H R EK: İKİNCİ İHTAR ÜÇÜNCÜ TAVZİH

ÜÇÜNCÜ TAVZİH (AÇIKLAMA)

3- "Nebiler kendilerine kitap verilmeyen

peygamberler değil, tam aksine kitap

(15)

1- Kur'an-ı Kerim boyunca kitap verilenlerin sadece

Nebiler (peygamberler) olduğu aşağıdaki 5 grup ayetle

kesinleşiyor.

1-1 Resullere değil, Nebilere kitap verildiği Kur'an'da açık bir şekilde yer

almaktadır.

1-2- Allah bir Nebi olan Hz.Musa'ya kitap verdiğine işaret ediyor.

1-3- Allah Hz.Muhammed SAV'e, Hz.İbrahim'e, Hz.İsmail'e, Hz.İshak'a,

Hz.Yakub'a, Hz.Musa'ya, Hz.İsa'ya kitap verdiğini ve onların hepsinin Nebi

(Peygamber) olduğunu kesinleştiriyor.

3/ÂLİ İMRÂN-84: Kul âmennâ billâhi ve mâ unzile aleynâ ve mâ unzile alâ ibrâhîme ve ismâîle ve ishâka ve ya’kûbe vel esbâtı ve mâ ûtiye mûsâ ve îsâ ven nebiyyûne min rabbihim, lâ nuferriku beyne ehadin minhum, ve nahnu lehu muslimûn(muslimûne).

"Allah'a ve bize indirilene ve İbrâhîm (A.S)'a, İsmâil (A.S)'a, İshâk (A.S)'a, Yâkub (A.S)'a ve Yâkub oğulları'na indirilenlere, Hz. Mûsâ'ya ve Hz. Îsâ'ya ve nebilere Rab'leri tarafından verilenlere îmân ettik. Onların arasından birini (diğerlerinden) ayırdetmeyiz. Ve biz O'na (Allah'a) teslim olanlarız." de.

(16)

1-4- Kitap verilen Hz.İsa'nın Nebi (Peygamber) olduğu açıklanıyor.

1-5- ... Ve Kur'an-ı Kerîm son şeriat kitabı olup Hz.Muhammed (SAV)'e

indirildi. Ve O'nun Nebîlerin sonuncusu olduğu kesin değil mi?

Yani son Nebi'ye son şeriat kitabı.

33/AHZÂB-40: Mâ kâne muhammedun ebâ ehadin min ricâlikum, ve lâkin resûlallâhi ve hâtemen nebiyyin(nebiyyine), ve kânallâhu bi kulli şey’in alîmâ(alîmen).

Muhammed (A.S), sizin erkeklerinizden hiçbirinin babası olmamıştır (değildir). Fakat

Allah'ın Resûl'ü ve Nebîler'in (Peygamberler'in) Hatemi'dir (Sonuncusu). Allah, herşeyi en iyi bilendir.

2- Allah Şeriat Kitaplarını, yani hükmedilecek esasları

ihtiva eden kitapları, Nebilere hak olarak o kitaplarla

hükmetmeleri için indirdiğini beyan ediyor.

2-1- Allah Şeriat kitaplarını Nebilere hak olarak indirdiğini onunla

hükmedilmesi gerektiğini ifade ediyor.

4/NİSÂ-105: İnnâ enzelnâ ileykel kitâbe bil hakkı li tahkume beynen nâsi bimâ erâkallâh(erâkallâhu). Ve lâ tekun lil hâinîne hasîmâ(hasîmen).

Muhakkak ki insanlar arasında Allah'ın sana gösterdiği şekilde hükmetmen için Biz, sana Kitab'ı hak olarak indirdik. Ve ihanet edenlere taraftar olma.

(17)

2-2- Allah Nebileri beas ettiğini hak ile hüküm vermek üzere onlara kitap

indirdiğini vurguluyor.

2-3- Allah Yahudilere hükmetmek için Nebisine Tevratı indirdiğinden

bahsediyor.

5/MÂİDE-44: İnnâ enzelnet tevrâte fîhâ huden ve nûr(nûrun), yahkumu bihen

nebiyyûnellezîne eslemû lillezîne hâdû ver rabbâniyyûne vel ahbâru bimestuhfizû min kitâbillâhi ve kânû aleyhi şuhedâe, fe lâ tahşevûn nâse vahşevni ve lâ teşterû bi âyâtî semenen kalîlâ(kalîlen) ve men lem yahkum bimâ enzelallâhu fe ulâike humul kâfirûn(kâfirûne).

2-4- Kitap, hüküm ve Nebiliğin beraberce verildiğine dikkat çekiliyor.

3/ÂLİ İMRÂN-79: Mâ kâne li beşerin en yu’tiyehullâhul kitâbe vel hukme ven nubuvvete summe yekûle lin nâsi kûnû ıbâden lî min dûnillâhi ve lâkin kûnû rabbâniyyîne bi mâ kuntum tuallimûnel kitâbe ve bimâ kuntum tedrusûn(tedrusûne).

Bir insan için, Allah'ın kendisine kitap, hikmet ve peygamberlik vermesinden sonra onun insanlara; "Allah'tan başka bana kul olun" demesi olamaz (mümkün değildir). Fakat, sizin kitabı tedris etmiş (okuyup öğrenmiş) olmanız ve öğretiyor olmanızdan dolayı ancak: "Rabbâni (kendini Rabb'e adamış) kullar olunuz" der.

(18)

3- SONUÇ

Hani Nebiler kendilerine kitap verilmeyen Peygamberlerdi? Bu ayetler sizlerin söylediklerinizin tam aksini ispat etmiyor mu?

Neden susuyorsunuz? Cevabınızı bekliyoruz.

Dualarımızla,

(19)

DÖRDÜNCÜ TAVZİH (AÇIKLAMA)

18.Şubat.2004

Resuller ve Nebiler konusunda üniversitelerimizde öğretilenlerin Kur'ân'a ters düştüğünü İKİNCİ İHTAR ile 7 maddede sizlere sunmuştuk.

4. Madde şöyle idi: "Kur'ân'da NEBî kelimesi sadece peygamberler için kullanılmıştır."

Ekli yazıda bu konu'nun âyetlerle ispat edilmesi hedef alınmıştır. Ittılaınıza arzolunur..

Allah Razı Olsun.

Dualarımızla,

İskender Ali M İ H R EK: İKİNCİ İHTAR-DÖRDÜNCÜ TAVZİH

DÖRDÜNCÜ TAVZİH (AÇIKLAMA)

4- Kur'ânda Nebî kelimesi sadece Peygamberler için

kullanılmıştır.

1- Şeriat kitabı verilen nebîler sadece

Peygamberlerdir.

Günümüz dîn tatbikatında Resul ve Nebî kavramları Kur'ân'a göre değil, akaitte anlatıldığı şekilde ifade edilmektedir. Akaid şöyle ifade ediyor :

(20)

• Nebîler ise kendilerine kitap verilmeyen Peygamberlerdir.

Birincisi, "Bütün Resuller Peygamberdir" açısından yanlıştır. Çünkü Resuller topluluğu içinde Nebî Resuller tüm Resullerin binde birinden daha azdır.

Resullere verilen kitabın şeriat kitabı olduğu gözönüne alındığında, bütün Resullerin kendilerine şeriat kitabı verildiği açısından yanlıştır. Sadece Nebî Resullere şeriat kitabı verilir. Kavmin Resullerine şeriat kitabı verilmesi mümkün değildir.

3/ÂLİ İMRÂN-184: Fe in kezzebûke fe kad kuzzibe rusulun min kablike câu bil beyyinâti vez zuburi vel kitâbil munîr(munîri).

Artık seni yalanlarlarsa (üzülme), halbuki, senden önceki, açık belgeler, yazılı sayfalar ve nurlu kitaplar getiren resûller de yalanlanmıştı.

Risalet ile vazifeli Resulleri;

• Her kavimdeki Velî Resuller • Devrin imamları olan Velî Resuller • Nebî Resuller

olmak üzere, üç gruba ayırabiliriz.

Allahû Tealâ kavmin velî Resullerini açık belgeler (mucizeler, hikmetli), Devrin İmamı olan velî Resulleri yazılı sahifeler ve Nebî Resulleri nurlu, aydınlatıcı ve emredici Şeriat kitapları ile vazifeli kılar.

(21)

2- Nebî Resuller hariç diğer Resuller

Peygamber değildir.

2.1- Peygamber olmayan ulak Resuller :

2.2- Peygamber olmayan melek Resuller:

2.3- Peygamber olmayan cin Resuller

6/EN'ÂM-130: Yâ ma’şerel cinni vel insi e lem ye’tikum rusulun minkum yakussûne aleykum âyâtî ve yunzirûnekum likâe yevmikum hâzâ, kâlû şehidnâ alâ enfusinâ ve garrethumul hayâtud dunyâ ve şehidû alâ enfusihim ennehum kânû kâfirîn(kâfirîne).

Ey insan ve cin topluluğu! Size âyetlerimi anlatan ve bugününüze ulaşacağınız konusunda sizi uyaran içinizden resûller (elçiler) gelmedi mi? “Kendi nefslerimize şahit olduk.” dediler. Dünya hayatı onları aldattı. Ve kendilerinin kâfir olduğuna, kendileri şahit oldular.

(22)

46/AHKÂF-29: Ve iz sarefnâ ileyke neferen minel cinni yestemiûnel kur’ân(kur’âne), fe lemmâ hadarûhu kâlû ensıtû, fe lemmâ kudıye vellev ilâ kavmihim munzirîn(munzirîne).

Cinlerden bir grubu sana yöneltmiştik, Kur'ân'ı dinlemeleri için. Onun huzuruna geldikleri zaman “Susun, dinleyin!” dediler. Sonra (Kur'ân-ı Kerim okuması) bitirilince kendi kavimlerine uyarıcılar olarak döndüler.

2.4- Peygamber olmayan kavim Resulleri:

3 Sadece Nebî Resullere Allah şeriat kitabı

verir.

Akaidin birinci temel prensibi tamamen Kur'ân'a uyuyor. "Bütün Nebîler Resuldür." El Hak, doğrudur. Bütün Nebîler aynı zamanda Peygamberdir. Ezelde Allahû Tealâ Peygamberlerden Misak alıyor: "Sizden sonra Nebî olmayan bir Velî Resulümüz gelecek. Siz ona îmân edecek ve yardım edeceğinize dair söz veriyor musunuz_?" buyuruyor. â yet-i kerime, Nebîlerin bu konuda kesin söz verdiğini ispat ediyor.

(23)

3.1 - Şeriat kitabı verilenler sadece Nebîlerdir.

29/ANKEBÛT-27: Ve vehebnâ lehû ishâka ve ya’kûbe ve cealnâ fî zurriyyetihin nubuvvete vel kitâbe, ve âteynâhu ecrehu fîd dunyâ, ve innehu fîl âhıreti le mines sâlihîn(sâlihîne).

Ve Biz O'na İshak'ı, Yâkub'u vehbî olarak verdik. O'nun zürriyetine peygamberlik ve kitap verdik. Dünyada O'nun ücretini verdik. O, ahirette şüphesiz salihlerden olacaktır.

4-Kitap, hikmet ve nubuvvet Peygamberlere

verilir .

Akaiddeki Nebîler kendilerine kitap verilmeyen Peygamberlerdir, ifadesi Nebîlerin Peygamber olması açısından doğru fakat kitap verilmeyen Peygamberler olması açısından yanlıştır. Kur'ân'a göre Allahû Tealâ sadece nubuvvet ile görevli kıldığı Peygamberlerine kitap verdiğini ifade ediyor.

4.1- Kitap, Hikmet ve Nubuvvet verilen Nebîler

6/EN'ÂM-83: Ve tilke huccetunâ âteynâhâ ibrâhîme alâ kavmih(kavmihî), nerfeu derecâtin men neşâ’(neşâu), inne rabbeke hakîmun alîm(alîmun).

Ve işte bunlar, İbrâhîm'e, kavmine karşı verdiğimiz delillerimizdir. Dilediğimiz kimselerin derecelerini artırırız. Muhakkak ki; senin Rabbin hakîm (hükmün ve hikmetin sahibi)dir, alîmdir (en iyi bilendir).

(24)

6/EN'ÂM-84: Ve vehebnâ lehû ishâka ve ya’kûb(ya’kûbe), kullen hedeynâ ve nûhâ(nûhan) hedeynâ min kablu ve min zurriyyetihî dâvude ve suleymâne ve eyyûbe ve yûsufe ve mûsâ ve hârûn(hârûne) ve kezâlike neczîl muhsinîn(muhsinîne).

Ve ona İshak (A.S) ve Yâkub (A.S)'ı bağışladık. Hepsini hidayete erdirdik. Ve daha önce Nuh (A.S)'ı hidayete erdirdik ve onun zürriyetinden Davud (A.S), Süleyman (A.S) , Eyyub (A.S), Yusuf (A.S), Musa(A.S) ve Harun (A.S)'ı da hidayete erdirdik. Ve işte böylece, muhsinleri mükâfatlandırırız.

6/EN'ÂM-85: Ve zekeriyyâ ve yahyâ ve îsâ ve ilyâs(ilyâse), kullun mines sâlihîn(sâlihîne).

Ve Zekeriya (A.S), Yahya (A.S), İsa (A.S) ve İlyas (A.S); hepsi salihlerdendir.

6/EN'ÂM-86: Ve ismâîle velyesea ve yûnuse ve lûtâ(lûtan), ve kullen faddalnâ alel âlemîn(âlemîne).

Ve İsmail (A.S) ve İlyesea (A.S) ve Yunus (A.S) ve Lut (A.S), hepsini âlemlere üstün kıldık.

19/MERYEM-41: Vezkur fîl kitâbi ibrâhîm(ibrâhîme), innehu kâne sıddîkan nebiyyâ(nebiyyen).

Kitap'ta İbrâhîm (A.S)'ı zikret! Muhakkak ki O, sadık (çok sadaka veren, sadakatli, her zaman doğruyu söyleyen) bir Nebî idi.

19/MERYEM-49: Fe lemmâ’tezelehum ve mâ ya’budûne min dûnillâhi vehebnâ lehû ishâka ve ya’kûb(ya’kûbe) ve kullen cealnâ nebiyyâ(nebiyyen).

Böylece onlardan ve onların Allah'tan başka kul olduğu şeylerden, ayrıldığı zaman ona, İshak ve Yâkub'u hibe ettik (o istemeden bahşettik). Ve hepsini, Nebî (Peygamber) kıldık.

19/MERYEM-51: Vezkur fîl kitâbi mûsâ, innehu kâne muhlesan ve kâne resûlen nebiyyâ(nebiyyen).

Kitap'ta Musa (A.S)'ı da zikret. Muhakkak ki O, muhlis ve Nebî (Peygamber) Resûl idi.

19/MERYEM-53: Ve vehebnâ lehu min rahmetinâ ehâhu hârûne nebiyyâ(nebiyyen).

(25)

19/MERYEM-54: Vezkur fîl kitâbi ismâîle innehu kâne sâdıkal va’di ve kâne resûlen nebiyyâ(nebiyyen).

Ve Kitap'ta İsmail (A.S)'ı (da) zikret. Çünkü O, vaadine sadıktı ve O, Nebî Resûl'dü.

19/MERYEM-56: Vezkur fîl kitâbi idrîse innehu kâne sıddîkan nebiyyâ(nebiyyen).

Ve Kitap'ta İdris (A.S)'ı (da) zikret. Muhakkak ki O, sadık bir Nebî (Peygamber) idi.

19/MERYEM-58: Ulâikellezîne en’amallâhu aleyhim minen nebiyyîne min zurriyyeti âdeme ve mimmen hamelnâ mea nûhin ve min zurriyyeti ibrâhîme ve isrâîle ve mimmen hedeynâ vectebeynâ, izâ tutlâ aleyhim âyâtur rahmâni harrû succeden ve

bukiyyâ(bukiyyen). (SECDE ÂYETİ)

İşte onlar, Allah'ın kendilerine ni'met verdiği nebîlerdendir. Âdem (A.S)'ın zürriyyetinden (neslinden) ve Nuh (A.S)'la beraber taşıdıklarımızdan ve İbrâhîm (A.S) ve İsrail (A.S)'ın zürriyyetinden ve Bizim hidayete erdirdiklerimizden ve seçtiklerimizdendir. Onlara, Rahmân'ın âyetleri okunduğu zaman ağlayarak ve secde ederek yere kapanırlardı.

4. 2- Şer'î vahiy sadece Nebîlere aittir.

Akaid Risaleti nubuvvetin üstünde kabul eder. Bir kısım dîn adamları da, Nebîler Allah'tan vahiy almayan, rüyalarında aldığı mesaja bağlı kendinden evvelki Resule tabiiyetini devam ettirenlerdir, diyor. Kur'ân'a göre bu tamamen yanlıştır. Allah Nebîlere vahyeder. Şer'î vahyin sahibi sadece Nebîlerdir. Nebî olmayan velî Resuller Allah'tan vahiy alırlar ama şer'î vahiy alamazlar. Kendilerinden evvelki Nebîlerin şeriat kitabını tatbik ve tasdik ederler .

4/NİSÂ-63: Ulâikellezîne ya’lemullâhu mâ fî kulûbihim fe a’rıd anhum vaızhum ve kul lehum fî enfusihim kavlen belîgâ(belîgan).

İşte onlar, Allah'ın kalplerinde olanı bildiği kişilerdir. Artık onlardan yüz çevir, onlara vaaz et (nasihat et) ve onlara kendileri hakkında belagatli (güzel) söz söyle.

(26)

4.3-Nebîlere hükmetmeleri için şeriat kitabı verilir.

5/MÂİDE-44: İnnâ enzelnet tevrâte fîhâ huden ve nûr(nûrun), yahkumu bihen nebiyyûnellezîne eslemû lillezîne hâdû ver rabbâniyyûne vel ahbâru bimestuhfizû min kitâbillâhi ve kânû aleyhi şuhedâe, fe lâ tahşevûn nâse vahşevni ve lâ teşterû bi âyâtî semenen kalîlâ(kalîlen) ve men lem yahkum bimâ enzelallâhu fe ulâike humul kâfirûn(kâfirûne).

5- Nebî Resul İmamlar ve Velî Resul

İmamlar

5.1- Allahû Tealâ Enbiya-73'de Huzur Namazının Nebî

İmamlarından bahsediyor.

21/ENBİYÂ-73: Ve cealnâhum eimmeten yehdûne bi emrinâ ve evhaynâ ileyhim fi’lel hayrâti ve ikâmes salâti ve îtâez zekâh(zekâti), ve kânû lenâ âbidîn(âbidîne).

Ve onları, emrimizle hidayete erdiren (ölmeden önce ruhları Allah'a ulaştıran) imamlar kıldık. Ve onlara, hayırlar işlemeyi, namaz kılmayı ve zekât vermeyi vahyettik. Ve onlar, Bize kul oldular.

(27)

5.2 Allahû Tealâ Velî İmamlardan da bahsediyor .

Her devirde kavmin Resullerinden bir tanesini Allahû Tealâ Devrin İmamı olarak seçer. Seçilen Devrin İmamı tasarruf rızasına sahiptir. Kavmin Resullerine gaybını bildirmeyen Rabbimiz, Devrin İmamı olan velî Resulüne bildirmektedir. Nebî Resul asaleten Devrin İmamı olmasına karşılık velî Resul vekâleten Devrin İmamıdır .

3/ÂLİ İMRÂN-179: Mâ kânallâhu li yezerel mu’minîne alâ mâ entum aleyhi hattâ yemîzel habîse minet tayyib(tayyibi), ve mâ kânallâhu li yutliakum alel gaybi ve lâkinnallâhe yectebî min rusulihî men yeşâu fe âminû billâhi ve rusulih(rusulihî), ve in tu’minû ve tettekû fe lekum ecrun azîm(azîmun).”

Allah, habis olanı (kötüyü), temiz olandan (mü'min olanı, mü'min gözükenden) ayırıncaya kadar mü'minleri, sizin bulunduğunuz hâl üzere (mü'min olanla mü'min gözükenin bir arada olduğu bir durumda) terk edecek değildir. Ve Allah sizi gayba muttali edecek (gaybı

bildirecek) değildir. Ve lâkin Allah, resûllerinden dilediği kimseyi seçer (gaybı o resûlüne bildirir). O halde, Allah'a ve O'nun resûllerine îmân edin. Ve eğer âmenû olur ve takva sahibi olursanız, o zaman sizin için "Büyük Ecir" vardır.

32/SECDE-24: Ve cealnâ minhum eimmeten yehdûne bi emrinâ lemmâ saberû ve kânû bi âyâtinâ yûkınûn(yûkınûne).

Ve onlardan, emrimizle hidayete erdiren imamlar kıldık, sabır sahibi oldukları ve âyetlerimize (Hakk’ul yakîn seviyesinde) yakîn hasıl etmiş oldukları için.

6- İsrailoğullarının nebîleri

6.1-İsrailoğullarına birçok Nebînin gönderilmesi

5/MÂİDE-20: Ve iz kâle mûsâ li kavmihî yâ kavmizkurû ni’metallâhi aleykum iz ceale fîkum enbiyâe ve cealekum mulûk(mulûken), ve âtâkum mâ lem yu’ti ehaden minel âlemîn(âlemîne).

Ve Hz. Musâ kavmine şöyle demişti; "Ey kavmim! Allah'ın sizin üzerinizdeki nimetini, içinizden peygamberler kıldığını ve sizi hükümdarlar yaptığını ve âlemlerden hiç birine vermediği şeyi size verdiğini hatırlayın!

(28)

7- Peygamber Efendimiz (S.A.V) son

Nebîdir fakat son Resul değildir.

7.1- Peygamber Efendimiz son Nebîdir.

33/AHZÂB-40: Mâ kâne muhammedun ebâ ehadin min ricâlikum, ve lâkin resûlallâhi ve hâtemen nebiyyin(nebiyyine), ve kânallâhu bi kulli şey’in alîmâ(alîmen).

Muhammed (A.S), sizin erkeklerinizden hiçbirinin babası olmamıştır (değildir). Fakat

Allah'ın Resûl'ü ve Nebîler'in (Peygamberler'in) Hatemi'dir (Sonuncusu). Allah, herşeyi en iyi bilendir.

7.2- Peygamber Efendimiz (S.A.V)'den sonra hidayete

erdirmek üzere gelecek velî Resul

Bu Nebîlerin arasında Peygamber Efendimizin de mevcut olduğu Ahzap-7 de anlatılmaktadır.

33/AHZÂB-7: Ve iz ehaznâ minen nebîyyîne mîsâkahum ve minke ve min nûhın ve ibrâhîme ve mûsâ ve îsebni meryeme ve ehaznâ minhum mîsâkan galîzâ(galîzan).

O zaman ki; Biz, nebîlerden onların misaklerini almıştık. Ve senden ve Hz. Nuh'tan ve Hz. İbrâhîm'den ve Hz. Musa'dan ve Meryemoğlu Hz. İsa'dan ve onlardan ağır bir misak aldık.

Bu durumda Resulûn Peygamber Efendimiz SAV den sonra geleceği kesinlik kazanıyor.

44/DUHÂN-10: Fertekib yevme te’tîs semâu bi duhânin mubîn(mubînin).

Artık göğün, apaçık duman (fitne) getireceği günü gözle.

(29)

44/DUHÂN-11: Yagşân nâs(nâse), hâzâ azâbun elîm(elîmun).

(O fitne ki) insanları (insanların büyük kısmını) sarmıştır. İşte bu, elîm bir azaptır.

Bütün insanları saran bugünkü fitneden dinin bütün temellerinin yok edilerek insanların dünyada da cehennemde de azaba duçar olmaları sözkonusu.

44/DUHÂN-12: Rabbenekşif annel azâbe innâ mû’minûn(mû’minûne).

Rabbimiz, azabı bizden kaldır. Muhakkak ki biz, mü'minleriz.

44/DUHÂN-13: Ennâ lehumuz zikrâ ve kad câehum resûlun mubîn(mubînun).

Onlara (herşeyi) açıklayan bir resûl gelmişti. (Buna rağmen resûlün söylediklerinden) ibret almadılar.

Bu devirdeki Resul'den bahsediliyor.

44/DUHÂN-14: Summe tevellev anhu ve kâlû muallemun mecnûn(mecnûnun).

Ve (O'NA) (şeytan tarafından vahyedilerek) “öğretilmiş” ve “deli” dediler ve sonra O'NDAN yüz çevirdiler.

1986 yılında Ceviz Kabuğu programında Allah'ın Resulü'nün deli olduğu ve şeytandan vahiy aldığı, yani şeytan tarafından öğretildiği 4 profesör ve Hulki Cevizoğlu tarafından izleyicilerin çoğuna kabul ettirildi. Bu bir tuzaktı.

Allah, Resulü'nün Duhan-14 deki Resul olduğunu bütün Türkiye halkına böylece ispat etmiş oldu. Tuzağa düşürdüklerini zannedenler tuzağa düştüler.

25/FURKÂN-27: Ve yevme yeadduz zâlimu alâ yedeyhi yekûlu yâ leytenîttehaztu mear resûli sebîlâ(sebîlen).

Ve o gün, zalim ellerini ısırır: “Keşke resûlle beraber (Allah'a giden) bir yol ittihaz etseydim.” der.

25/FURKÂN-28: Yâ veyletâ leytenî lem ettehız fulânen halîlâ(halîlen).

Yazıklar olsun, keşke ben filanı (o kişiyi) dost edinmeseydim.

25/FURKÂN-29: Lekad edallenî aniz zikri ba’de iz câenî, ve kâneş şeytânu lil insâni hazûlâ(hazûlen).

Andolsun ki; bana zikir (Kur'ân'daki ilim) geldikten sonra beni zikirden saptırdı ve şeytan, insana yardımı engelleyendir.

(30)

25/FURKÂN-30: Ve kâler resûlu yâ rabbi inne kavmîttehazû hâzel kur’âne mehcûrâ(mehcûran).

Ve resûl: “Ey Rabbim! Muhakkak ki benim kavmim, bu Kur'ân'dan ayrıldı (Kur'ân'ı terketti).” dedi.

"Benim kavmim Kur'an'ı terkettiler". diyen muhakkak ki Peygamber Efendimiz (SAV) değildi. Çünkü bütün sahabe Kur'anın bütününe iman etmişlerdi.

3/ÂLİ İMRÂN-119: Hâ entum ulâi tuhıbbûnehum ve lâ yuhıbbûnekum ve tû’minûne bil kitâbi kullih(kullihi), ve izâ lekûkum kâlû âmennâ, ve izâ halev addû aleykumul enâmile minel gayz(gayzi), kul mûtû bi gayzikum, innallâhe alîmun bi zâtis sudûr(sudûri).

İşte siz (mü'minler) böylesiniz, siz onları seversiniz ve onlar sizi sevmezler ve siz kitabın tamamına îmân edersiniz. Ve sizinle karşılaşınca "biz îmân ettik" dediler, yalnız kaldıkları zaman, size karşı öfkelerinden parmak uçlarını ısırdılar. De ki: "Öfkenizden ölün."Muhakkak ki Allah, sinelerde olanı en iyi bilendir.

SONUÇ

Görülüyor ki Kur'an'da Nebî kelimesi sadece Peygamberler için kullanılmıştır. Ve Peygamber Efendimiz SAV son Nebîdir, ama son Resul değildir.

Dualarımızla,

(31)

BEŞİNCİ TAVZİH (AÇIKLAMA)

19.Şubat.2004

Üniversitelerimizdeki Dîn İlmi'nin Resuller ve Nebîler konusunda Kur'ân'a ters düştüğünü İKİNCİ İHTAR ile 7 maddede sizlere açıklamıştık.

5. Madde şöyle sunulmuştu: "Nebî olmadan Resul olunmaz" ifadesi bütünüyle Kur'ân'a ters düşmektedir.

Ekte sunulan metin bu konuya ışık tutmaktadır. Bilgilerinize sunulur.

Allah razı olsun.

Dualarımızla,

İskender Ali M İ H R

EK:İKİNCİ İHTAR - BEŞİNCİ TAVZİH

BEŞİNCİ TAVZİH (AÇIKLAMA)

5. "Nebî olmadan Resul olunmaz" ifadesi bütünüyle

Kur'ân'a ters düşmektedir.

Eğer nubuvveti Risaletin altında bir rütbe kabul ediyorsanız bu kabul Kur'ân'ı Kerim'e göre tamamen yanlıştır. Bu yanlış baza dayalı olarak "Nebî olunmadan Resul olunmaz" iddiasında bulunuyorsanız, biliniz ki Kur'ân'a göre Allah ile insan ilişkisinde nubuvvet en üst dereceyi ifade eder. "Bütün Nebîler Resuldür" şeklindeki akaidin temel kaidesi Kur'ân'a uygundur. Günümüz dîn öğreticileri "Nebî olmadan Resul olunmaz" iddiasını "Bütün Resuller Nebîdir" şeklindeki akaidin Kur'ân'a ters düşen 2. kaidesine dayandırıyorlar. Kur'ân'ın muhtevası içinde Resullerin bindebirden daha azı Nebîdir.

(32)

1 Kur'ân'ı Kerim'de Risalet ile vazifeli

olmayan resuller yer almaktadır. Bu

resuller de Nebî olduktan sonra mı Resul

olmuşlardır acaba?

1.1- İnsanların vazifeli kıldığı Risalet ile vazifeli olmayan

Resuller

1.2- Allah'ın vazifeli kıldığı Risalet ile görevli olmayan

resuller

(33)

2- Risalet ile vazifeli olmayan Melek

Resuller

2.1- Melek Resuller: Meleklerin Nebî olduğuna dair

Kur'ân-ı Kerim'de hiçbir işaret yoktur. Meleklerin Resul

kılındığı Fatır-1'de açıklanmaktadır.

35/FÂTIR-1: Elhamdu lillâhi fâtırıs semâvâti vel ardı câilil melâiketi rusulen ulî ecnihatin mesnâ ve sulâse ve rubâa, yezîdu fîl halkı mâ yeşâu, innallâhe alâ kulli şey’in

kadîr(kadîrun).

Hamd; gökleri ve yeri yaratan, ikişer, üçer ve dörder kanatlara sahip melekleri, resûller (elçiler) kılan Allah'a aittir. Yaratmada dilediğini arttırır. Muhakkak ki Allah, herşeye kaadirdir.

2.2- Hz. İbrâhîm'i müjdelemek ve Hz. Lut'un

kavmini azaplandırmak ile vazifeli melekler Hud-69,77,81

Hicr-57,61 Ankebut-31,33 Zariyat-31'de açıklanmaktadır.

11/HÛD-69: Ve lekad câet rusulunâ ibrâhîme bil buşrâ kâlû selâmâ(selâmen), kâle selâmun fe mâ lebise en câe bi iclin hanîz(hanîzin).

Ve andolsun elçilerimiz İbrâhîm (A.S)'a müjde ile geldiler: “Selâm” dediler. O (İbrâhîm A.S) da: “Selâm” dedi. Bunun üzerine, çok geçmeden kızarmış bir buzağı getirdi. (Kızarmış bir buzağı getirmesi gecikmedi.)

11/HÛD-77: Ve lemmâ câet resulunâ lûtan sîe bihim ve dâka bihim zer’an ve kâle hâzâ yevmun asîb(asîbun).

Ve resûllerimiz Lut (A.S)'a geldiği zaman onlardan dolayı üzüldü ve içi daralıp, telâşlandı. Ve: “Bu, çok kötü (zorlu) bir gün.” dedi.

11/HÛD-81: Kâlû ya lûtu innâ rusulu rabbike len yasilû ileyke fe esri bi ehlike bi kıt'ın minel leyli ve lâ yeltefit minkum ehadun illemreetek(illemreeteke), innehu musîbuhâ mâ esâbehum, inne mev’ıdehumus subh(subhu), e leyses subhu bi karîb(karîbin).

(Resûller şöyle) dediler: “Ey Lut! Muhakkak ki biz, senin Rabbinin resûlleriyiz (elçileriyiz). Onlar sana asla ulaşamazlar. Hemen gecenin bir kısmında hanımın hariç, ailen ile gece çık, yürü. Sizin içinizden biriniz (hiç kimse) geri dönmesin (dönüp bakmasın). Çünkü; onlara isabet eden şey, ona da isabet edecek. Muhakkak ki onlara vaadedilen vakit, sabah vaktidir. Sabah vakti yakın değil mi?”

15/HİCR-61: Fe lemmâ câe âle lûtınil murselûn(murselûne).