Kemerdekaan yang dinikmati oleh generasi pada hari ini adalah hasil perjuangan Kemerdekaan yang dinikmati oleh generasi pada hari ini adalah hasil perjuangan daripada kerjasama diantara pelbagai pihak yang lampau. Mereka telah berusaha tanpa daripada kerjasama diantara pelbagai pihak yang lampau. Mereka telah berusaha tanpa mengenal erti penat dan lelah dan terus berjuang dengan segala keringat yang ada mengenal erti penat dan lelah dan terus berjuang dengan segala keringat yang ada sehingga berjaya membebaskan Tanah Melayu ini dari cengkaman penjajah. Selama 219 sehingga berjaya membebaskan Tanah Melayu ini dari cengkaman penjajah. Selama 219 tahun penjajah telah mengaut keuntungan di negara bertuah ini, akhirnya pada tanggal 31 tahun penjajah telah mengaut keuntungan di negara bertuah ini, akhirnya pada tanggal 31 Ogos 1957, negara kita telah pun bebas sepenuhnya dan mampu untuk membentuk Ogos 1957, negara kita telah pun bebas sepenuhnya dan mampu untuk membentuk kerajaan sen
kerajaan sendiri. Hasil diri. Hasil daripada daripada perjuangan perjuangan merekalah merekalah yang telah yang telah menyebabkan menyebabkan kitakita mampu untuk mengecapi pembangunan negara pada hari ini dan dapat di rancang dan mampu untuk mengecapi pembangunan negara pada hari ini dan dapat di rancang dan dilaksanakan tanpa halangan dan rakyat dapat membina kehidupan yang sejahtera dalam dilaksanakan tanpa halangan dan rakyat dapat membina kehidupan yang sejahtera dalam keadaan aman dan damai.
keadaan aman dan damai.
Sejarah membuktikan bahawa Malaysia dikatakan bermula pada zaman kesultanan Sejarah membuktikan bahawa Malaysia dikatakan bermula pada zaman kesultanan Melayu Melaka iaitu sekitar tahun 1400 Masihi. Pada masa itu, kegemilangan wilayah Melayu Melaka iaitu sekitar tahun 1400 Masihi. Pada masa itu, kegemilangan wilayah kesultanan Melaka ini meliputi sebahagian besar Semenanjung dan Pantai Timur Sumatera. kesultanan Melaka ini meliputi sebahagian besar Semenanjung dan Pantai Timur Sumatera. Melaka merupakan sebuah kerajaan yang gemilang kerana kedudukannya yang amat Melaka merupakan sebuah kerajaan yang gemilang kerana kedudukannya yang amat strategik iaitu titik pertemuan antara Asia Timur dengan Asia Barat. ini membolehkan Melaka strategik iaitu titik pertemuan antara Asia Timur dengan Asia Barat. ini membolehkan Melaka muncul sebagai pusat perdagangan utama khususnya bagi perdagangan rempah di Asia muncul sebagai pusat perdagangan utama khususnya bagi perdagangan rempah di Asia Tenggara. Islam pula muncul sebagai agama utama yang tersebar dan menjadi anutan Tenggara. Islam pula muncul sebagai agama utama yang tersebar dan menjadi anutan utama penduduk Melaka kerana rajanya sendiri telah
utama penduduk Melaka kerana rajanya sendiri telah memeluk agama tersebut. Pada tahunmemeluk agama tersebut. Pada tahun 1511, Melaka jatuh ke tangan Portugis dan bermula daripada zaman inilah Tanah Melayu 1511, Melaka jatuh ke tangan Portugis dan bermula daripada zaman inilah Tanah Melayu berada dalam era penjajahan.
berada dalam era penjajahan.
Pada awal abad ke-18, terdapat perubahan di dalam struktur masyarakat tanah Pada awal abad ke-18, terdapat perubahan di dalam struktur masyarakat tanah melayu disebabkan oleh fenomena migrasi dari luar yang berlaku akibat f
melayu disebabkan oleh fenomena migrasi dari luar yang berlaku akibat f aktor penarik yangaktor penarik yang ada di bumi mahupun faktor penolak di negara asal masing-masing yang bertanggungjawab ada di bumi mahupun faktor penolak di negara asal masing-masing yang bertanggungjawab mencernakan perubahan yang berkekalan sehingga ke hari ini. Struktur masyarakat di mencernakan perubahan yang berkekalan sehingga ke hari ini. Struktur masyarakat di Malaysia berubah adalah disebabkan migrasi daripada luar dan juga faktor penolak dan Malaysia berubah adalah disebabkan migrasi daripada luar dan juga faktor penolak dan penarik. Migrasi ini berlaku sedikit demi sedikit sebelum penjajahan barat, tetapi berleluasa penarik. Migrasi ini berlaku sedikit demi sedikit sebelum penjajahan barat, tetapi berleluasa setelah penjajahan berlaku. Aktiviti ekonomi dan perladangan menjadi faktor utama dalam setelah penjajahan berlaku. Aktiviti ekonomi dan perladangan menjadi faktor utama dalam aktiviti migrasi daripada luar terutamanya daripada China dan
aktiviti migrasi daripada luar terutamanya daripada China dan India.India.
Kepelbagaian kelompok etnik di negara ini memberi banyak kelebihan kerana ia Kepelbagaian kelompok etnik di negara ini memberi banyak kelebihan kerana ia diterima oleh semua dan ia merupakan sumber kekuatan. Dari segi sejarah, kerjasama dan diterima oleh semua dan ia merupakan sumber kekuatan. Dari segi sejarah, kerjasama dan ikatan perpaduan pelbagai bangsa dan kaum di negara kita bermula dengan apa yang ikatan perpaduan pelbagai bangsa dan kaum di negara kita bermula dengan apa yang dinamakan sebagai kontrak sosial antara etnik terbesar di negara ini. Kontrak sosial adalah dinamakan sebagai kontrak sosial antara etnik terbesar di negara ini. Kontrak sosial adalah satu persetujuan di kalangan masyarakat berbilang kaum melalui proses muafakat dan satu persetujuan di kalangan masyarakat berbilang kaum melalui proses muafakat dan
musyawarah ke arah peralihan kuasa pemerintahan sendiri daripada pihak Inggeris dan dimanifestasikan melalui kemenangan Perikatan dalam pilihan raya 1955.
Semangat kontrak sosial ini adalah juga berasaskan semangat kerjasama dan setiakawan serta perkongsian kuasa yang kemudiannya telah pun muncul di dalam perjuangan menuntut kemerdekaan dan penggubalan Perlembagaan Persekutuan. Pemuafakatan formula perkongsian kuasa telah dipersetujui oleh semua pihak sejak daripada dulu lagi.
Setiap kelompok etnik menyumbang kepada perjuangan menuntut kemerdekaan. Maka sebagai rakyat Malaysia, kita mestilah menghayati hakikat perjuangan tersebut dan sama-sama memastikan kesinambungan kemerdekaan negara dikecapi oleh generasi masa hadapan. Ini kerana jika kita tidak menghayati perjuangan tokoh-tokoh terdahulu itu ertinya kita tidak sayangkan Negara.
Kerjasama menjadi lebih erat antara orang Melayu dan bukan Melayu bagi memenuhi syarat yang telah ditetapkan oleh British iaitu “Kemerdekaan hanya akan diberikan sekiranya rakyat di negara ini bersatu padu dan boleh bekerjasama”. Rombongan kemerdekaan ke London disertai oleh Parti Perikatan yang dianggotai oleh pelbagai kaum. Masyarakat berperanan dalam pemupukan hubungan etnik agar negara kita malaysia sentiasa dalam keadaan aman dan selesa. Salah satu contoh peranan masarakat adalah dalam penerimaan budaya.
Secara amnya, memang ada kesamaan unsur kebudayaan antara ketiga- tiga golongan rakyat di negara ini. Ciri- ciri Hindu telah meresap masuk ke dalam kebudayaan masyarakat Melayu. Dari kepelbagaian budaya ini akan menyatukan nilai pelbagai bangsa. Orang cina yang datang ke negara ini untuk bekerja di lombong- lombong bijih timah diterima menjadi warganegara Malaysia akhirnya. Persesuaian yang kelihatan antara tiga golongan utama iaitu Melayu, Cina,dan India berasaskan ciri budaya yang sama. Antaranya ialah mementingkan kekeluargaan dengan menghormati ibu bapa dan adik beradik. Disamping itu kepentingan agama didahulukan.
Kumpulan etnik di Alam Melayu ini seperti Melayu, Jawa, Minangkabau, Banjar, Bajau, Kadazan-Dusun, Murut, Iban, Bidayuh, Melanau, Bugis, dan kelompok etnik tempatan yang lain didapati tidak memiliki batas etnik yang tertutup. Batas kumpulan etnik mereka berubah-ubah kerana wujud hubungan silang kumpulan yang menyebabkan kumpulan saling pinjam-meminjam ciri-ciri tertentu hingga terbina integrasi budaya dan
sosial antara etnik. Gambaran yang sama didapati berlaku juga dalam masyarakat Arab, Cina, Portugis, dan India yang berhijrah ke alam ini. Akibat hubungan melintasi batas kumpulan dan konsep kumpulan etnik yang berubah-ubah,
Kumpulan migran ini juga didapati melalui proses integrasi budaya dan sosial dengan masyarakat setempat hingga lahir kelompok seperti Jawi Pekan, Peranakan, Baba Nyonya, dan Chetti di kalangan mereka (Charles Coppell 1997). Paling penting diingat, kumpulan etnik ini tidak terpisah dan terasing serta batas etnik mereka pula bersifat berubah-ubah. Setiap kumpulan etnik pula terikat dengan etnik Alam Melayu berdasarkan bahasa, budaya dan gaya hidup Melayu dan Islam walaupun mereka masih lagi mengamalkan bahasa, budaya, dan agama kumpulan etnik masing-masing.
Gambaran perhubungan etnik sedemikian jelas kelihatan dalam sejarah di Alam Melayu semenjak tersebarnya pengaruh agama Hindu dengan empayar Majapahit di Jawa, dan di Merbok, Kedah dan pengaruh agama Islam dengan kesultanan Melayu di Pasai, Acheh, dan Melaka.
Alam Melayu sebelum kedatangan penjajah-penjajah Barat telah berjaya membina masyarakat pelbagai budaya menerusi ikatan antara kumpulan hingga wujud hubungan silang budaya berteraskan konsep keetnisitian telap dan keetnisitian payung. Model pengurusan masyarakat silang budaya yang sudah sedia terbina di Alam Melayu sebelum kedatangan penjajah Barat sangat berbeza dengan kefahaman konsep ras dari Barat yang sempit itu.
Pengalaman pengurusan masyarakat pelbagai etnik di Alam Melayu sepatutnya dijadikan kerangka untuk menganalisis dan model untuk membangunkan masyarakat yang stabil, makmur, adil, dan harmoni. Kita perlu menolak kefahaman ras yang dibawa oleh penjajah Inggeris yang membawa konsep ras yang tertutup dengan sikap etnosentrisme mereka kerana kaedah itu telah menanamkan bibit perpecahan di kalangan rakyat pelbagai budaya di negara dan rantau ini. Sebelum kemerdekaan negara, kumpulan etnik Cina dan India di Negeri-negeri Selat seperti Pulau Pinang, Melaka, dan Singapura terbahagi kepada tiga kumpulan. Kumpulan pertama merasakan mereka ialah rakyat British. Kumpulan kedua pula berpendapat mereka ialah rakyat negara asal mereka hingga apa-apa bentuk kegiatan nasionalisme di sini hanya bermatlamat untuk memerdekakan dan membebaskan negara mereka sendiri daripada dijajah oleh Barat dan Jepun. Manakala kumpulan ketiga mahu menetap dan mahu menjadi rakyat negara ini tetapi mahu mengekalkan jati diri, bahasa dan budaya kumpulan etnik mereka.
Dalam perkiraan suasana sejarah sedemikian, kumpulan etnik Cina dan India tidak begitu aktif memainkan peranan bersama-sama dengan masyarakat Melayu semasa perbincangan menuntut kemerdekaan daripada pihak Inggeris. Kalau ada pun kumpulan Cina melibatkan diri dalam pergerakan nasionalisme tempatan, seperti gabungan Parti Komunis Malaya dan pergerakan nasionalisme Kiri Melayu, penglibatan ini merupakan strategi perjuangan dua tahap revolusi Parti Komunis Malaya yang diatur oleh komunis antarabangsa untuk mengkomuniskan negara ini dengan cara membina hubungan rakan pejuang dengan Angkatan Pemuda Insaf (Ramlah Adam 1998).
Walau bagaimanapun, setelah perbincangan kemerdekaan dengan pihak Inggeris menuju ke arah kepastian dalam tahun 1950-an, kumpulan pendesak Cina telah berjuang mengekalkan bahasa Mandarin, budaya Cina, sekolah aliran Cina, dan kerakyatan berdasarkan pemastautin di sini (Heng Pek Hoon 1998). Pihak penjajah Inggeris tidak mahu memerdekakan negara ini dan menyerahkannya kepada pergerakan yang berteraskan ideologi sosialis seperti Kesatuan Melayu Malaya, berteraskan Komunis seperti Parti Komunis Malaya atau kumpulan berfahaman Islam seperti Parti Agama Islam Malaya (PAS).
Kumpulan perjuangan nasionalis Melayu daripada UMNO yang mendokong sistem pemerintahan negara, jentera kerajaan yang dibina oleh penjajah dan sistem monarki raja-raja Melayu, dan sistem ekonomi kapitalis telah bersedia bukan sahaja bertolak ansur dengan pihak Inggeris tetapi juga membuka ruang untuk bekerjasama dengan mereka yang mempunyai kepentingan politik dalam kelompok etnik Cina, dan India, masing-masing melalui Persatuan Cina Malaya (MCA) dan Kongres India Malaya (MIC). Ketiga-tiga parti politik telah bekerjasama semasa pilihanraya di peringkat pihak berkuasa tempatan di Kuala Lumpur pada tahun 1955 dan di peringkat negara dengan terbentuknya Parti Perikatan.
Tetapi, Tanah Melayu menuntut kemerdekaan dengan cara berkongsi antara tiga kaum iaitu Melayu, Cina dan India, padahal semasa orang Melayu menentang Malayan Union pada tahun 1946, tidak ada langsung penyertaan kaum bukan Melayu. Dengan kata lain, British menjajah atau mengambil Tanah Melayu dari orang Melayu sendiri, tetapi semasa menuntut kembali Tanah Melayu untuk merdeka, kita terkial-kial mengajak sangat kaum-kaum yang bukan Melayu untuk menuntut Tanah Melayu dari British (Ahmad Attorey Hussein 1987:55).
Pendudukan Jepun di Tanah Melayu (1941-1945) iaitu lebih kurang 3 tahun 8 bulan telah menggalakkan kemunculan dan kemajuan semangat kebangsaan di negara ini.
Kesedaran anti penjajahan yang tersebar selepas perang dunia kedua telah melahirkan nasionalis golongan Melayu membabitkan diri dalam politik, sama ada dalam pendekatan yang radikal atau sedehana. Pengalaman menjawat jawatan kanan seperti pegawai daerah serta pelbagai tekanan ekonomi di zaman Jepun ini telah menimbulkan rasa kendiri dalam diri orang Melayu itu untuk memerintah negara sendiri.
Pada zaman ini juga wujud permusuhan kaum. Pertelagahan berlaku antara kaum Melayu dan Cina yang akhirnya membentuk penubuhan parti- parti politik mengikut kaum yang mendukung penubuhannya. Kekalahan Jepun menyemarakkan lagi pihak kolonial British untuk menghidupkan gagasan Malayan Union yang pernah difikir semasa perang berlangsung lagi. Pelaksanaan ini merupakan faktor penting dalam sejarah Malaysia kerana ia telah menghidupkan dan memarakkan semangat orang Melayu. Yang paling penting ia telah memulakan gerakan politik anti British dengan cara terbuka. Malah merupakan bibit-bibit permulaan perpaduan orang Melayu untuk memperjuangkan kemerdekaan.
Perjuangan ini bertambah pesat ekoran terlaksananya Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu pada tahun 1948. Darurat yang berlangsung selama 13 tahun itu telah mempercepatkan lagi proses kemerdekaan Tanah Melayu. Hinggalah tahun 1955 iaitu apabila pilihanraya Persekutuan/umum diadakan, politik Tanah Melayu mengalami perubahan drastik ekoran pendudukan Jepun. Jelas dilihat selepas perang Dunia ke-2. British terpaksa rela menyediakan dan melatih serta membimbing anak-anak Melayu tempatan menerajui negara.
Perjuangan menuntut kemerdekaan adalah berlandaskan kepada tuntutan hak untuk memerintah negara oleh rakyat negara ini. Akhirnya, British akur dengan jaminan pejuang kebangsaan dan nasionalis ketika itu berdasarkan tuntutan kemerdekaan menerusi satu bangsa yang bersatu padu. Dengan slogan 'Bersatu Teguh, Bercerai Roboh', pemimpin Melayu, Cina dan India berarak menunjukkan kepaduan dan kekuatan yang meyakinkan penjajah untuk membebaskan negara ini daripada cengkaman mereka.
Daripada banyak kejadian yang berlaku kebelakangan ini khasnya demonstrasi jalanan dan perhimpunan haram membabitkan ribuan manusia, jelas menunjukkan
perjuangan parti politik hari ini adalah manifestasi daripada keghairahan untuk menggulingkan kerajaan yang diterajui parti-parti yang berjuang membebaskan negara daripada penjajah 52 tahun lalu.
Perjanjian London yang ditandatangani pada 8 Februari 1956 telah memberi harapan bahawa negara akan mendapat taraf merdeka sepenuhnya menjelang 31 Ogos 1957. Setelah kemerdekaan dicapai, negara berhadapan pula dengan masalah apabila ingin menubuhkan Malaysia yang menggabungkan Sabah, Sarawak dan Singapura. Penentangan terhadap penyatuan ini datang daripada Parti Rakyat Brunei, Indonesia dan Filipina. Walau bagaimanapun hasrat untuk membentuk sebuah negara yang dinamakan MALAYSIA terjelma pada 16 September 1963.
Kemerdekaan Persekutuan Tanah Melayu secara rasminya telah diisytiharkan oleh Tunku Abdul Rahman tepat jam 9.30 pagi pada 31 Ogos 1956. Bertempat di Stadium Merdeka Kuala Lumpur, pengisytiharan kemerdekaan ini dibaca di hadapan Raja-Raja Melayu dengan disaksikan oleh 20,000 rakyat tempatan, 26 perwakilan asing serta 21 tetamu khas. Selepas membaca Pengisytiharan Kemerdekaan Persekutuan Tanah Melayu, Tunku mengangkat tangan dan melaungkan „MERDEKA‟ sebanyak tujuh kali dengan penuh semangat dan laungan itu mendapat sambutan daripada hadirin dengan pekikan gemuruh sehingga menggegarkan suasana stadium. Majlis diteruskan dengan acara menaikkan bendera Persekutuan Tanah Melayu oleh Angkatan Tentera Laut diiringi lagu kebangsaan “Negaraku‟ dan bedilan meriam sebanyak 101 das. Acara penuh emosi disambung dengan laungan azan sebagai tanda kesyukuran berakhirnya sebuah penderitaan yang panjang. Peristiwa ini juga menandakan lahirnya sebuah negara bangsa yang merdeka dan berdaulat.
Penerimaan dalam konteks pengorbanan yang membawa kepada kemerdekaan ialah kesediaan pimpinan Tunku Abdul Rahman menerima kaum-kaum lain iaitu kaum Cina dan India untuk sama-sama berjuang mendapatkan kemerdekaan. Prinsip penerimaan ini telah berjaya menggabungkan tiga parti politik utama iaitu UMNO, MIC dan MCA
membentuk parti PERIKATAN. PERIKATAN telah mendapat kepercayaan majoriti dalam pilihan raya pertama Persekutuan Tanah Melayu yang diadakan pada tahun 1955.
Kemenangan besar ini akhirnya memberi kepercayaan kepada British bahawa Tanah Melayu sudah bersedia untuk berkerajaan sendiri.
Penggabungan ini juga membuktikan kewujudan bibit-bibit perpaduan dalam kalangan masyarakat yang berbilang kaum pada waktu itu. Perpaduan ini juga telah membentuk satu pasukan perundingan yang dihantar ke London bagi mendapatkan
kemerdekaan negara pada Februari 1956. Rombongan Tunku bersama-sama wakil-wakil kaum lain seperti V.T. Sambanthan dan Tan Cheng Lok, telah berjaya membuahkan hasil
apabila British berjanji akan memberikan taraf Tanah Melayu sebagai sebuah negara yang bebas dan merdeka pada 31 Ogos 1956.
Dalam peringkat pembentukan sebuah negara yang bebas dan berdaulat, penerimaan kaum Melayu untuk memberikan taraf warganegara kepada kaum migrasi Cina dan India juga membuktikan bahawa ia merupakan satu bentuk pengorbanan yang besar. Kaum Cina dan India pula menerima hakikat bahawa kaum Melayu akan menerima hak istimewa sebagai bumiputera dan kesemua pengorbanan ini dimaktubkan dalam Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu. Perlembagaan ini telah memberi hak yang tepat kepada rakyat dan pada hari ini dalam 1Malaysia, perjuangan membentuk perpaduan juga berlandaskan apa yang sudah termaktub dalam Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu.
Selain prinsip penerimaan, dua lagi prinsip teras dalam 1Malaysia iaitu kenegaraan dan keadilan sosial, memang sudah terlihat dalam perjuangan kemerdekaan. Kenegaraan yang dikaitkan dengan semangat nasionalisme dan cintakan negara telah membuatkan Tunku Abdul Rahman bersama-sama UMNO bangkit menentang Malayan Union. Semangat kaum Melayu ini akhirnya berjaya meresapi dua kaum lagi iaitu Cina dan India untuk sama-sama bangun berjuang membebaskan tanah air dari belenggu penjajah. Walaupun pada peringkat awalnya, migrasi Cina dan India menumpahkan taat setia mereka kepada negara asal masing-masing, namun apabila mereka suda lama bertapak di tanah Melayu, perasaan sayang dan cintakan negara mula timbul dan melalui MIC dan MCA, mereka bergabung dengan orang Melayu berjuang demi negara tercinta.
Dalam prinsip keadilan sosial pula, semua rakyat Tanah Melayu akan terbela
nasibnya dan tidak akan ada mana-mana kaum yang akan dipinggirkan. Hal ini jelas dapat dilihat di awal pembentukan Persekutuan Tanah Melayu khususnya dalam pembentukan Perlembagaan Persekutuan. Perlembagaan Persekutuan merupakan satu dokumen yang memelihara hak semua kaum dan ia merupakan satu dokumen undang-undang yang tertinggi. Dalam usaha mencapai kemerdekaan, perbincangan antara kaum yang dikenali dengan kontrak sosial ini membuahkan hasil di mana semua kaum bersetuju bahawa mereka telah dan akan mendapat hak masing-masing dan hak itu terpelihara dalam Perlembagaan Persekutuan yang tidak boleh dipertikaikan lagi.
