Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ
ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΛΑΖΟΥ
Εκδόσεις «Δωδώνη»
Ε Κ . ΛΑΖΟΣ
Ασκληπιού 3, 106 79 Αθήνα
Τηλ.: 36.37.973
ISBN 960-248-632-5
ΚΑΡΟΛΟΥ ΓΚΟΛΝΤΟΝΙ
Ο YΠΗΡΕΤΗΣ
ΔΥΟ ΑΦΕΝΤΑΔΩΝ
(Κωμωδία σε πράξεις τρεις)
Μετάφραση από τα βενετσιάνικα και τοσκάνικα Γ Ε Ρ . Σ Π Α Τ Α Λ ΑΕκδόσεις «Δωδώνη»
Αθήνα — Γιάννινα
1993
ΠΡΟΣΩΠΑ
Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ Τ Ω Ν Μ Π Ι Ζ Ο Ν Ι Ο Ζ Ω Ν Κ Λ Ε Α Ρ Ε Τ Η , κόρη του Πανταλόνε Δ Ο Τ Ο Ρ Ο Σ Λ Ο Μ Π Α Ρ Δ Η Σ Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ , γ ι ο ς του Λ ο μ π ά ρ δ η Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ Α Ρ Ε Τ Ο Τ Σ Η Σ , ερωμένος τ η ς Β ε α τ ρ ί κ η ς Μ Π Ρ Ι Γ Κ Ε Λ Α Σ , ξενοδόχος Σ Μ Ε Ρ Α Λ Δ Ι Ν Α , καμαριέρα τ η ς Κ λ ε α ρ έ τ η ς Τ Ρ Ο Y Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ , υ π η ρ έ τ η ς τ η ς Β ε α τ ρ ί κ η ς , έ π ε ι τ α του Φ λ ω -ρίνδου Κ Α Μ Α Ρ Ι Ε Ρ Η Σ T O Y Ξ Ε Ν Ο Δ Ο Χ Ε Ι Ο Y Y Π Η Ρ Ε Τ Η Σ T O Y Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Δ Y Ο Β Α Σ Τ Α Ζ Ο Ι Γ Κ Α Ρ Σ Ο Ν Ι Α T O Y Ξ Ε Ν Ο Δ Ο Χ Ε Ι Ο Y (πρόσωπα βουβά) Το επεισόδιο συμβαίνει στη Βενετία.Π Ρ Α Ξ Η ΠΡΩΤΗ
Δωμάτιο στο σπίτι του Πανταλόνε.ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕΣ, ΔΟΤΟΡΟΣ, ΚΛΕΑΡΕΤΗ, ΣΙΛΒΙΟΣ, ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ, ΣΜΕΡΑΛΔΙΝΑ, Υ Π Η Ρ Ε Τ Η Σ TOΥ ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ. Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ , προσφέροντας το χέρι του στην Κλεαρέτη: Ιδού το δεξί μου χ έ ρ ι και μ' αυτό σας προσφέρω όλη μου την καρδιά. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ , στην Κλεαρέτη: Ε μ π ρ ό ς , μην ντρεπόσαστε δώ σ τ ε τ ο χ έ ρ ι κ ι ε σ ε ί ς . Έ τ σ ι θ ' α ρ ρ α β ω ν ι α σ τ ε ί τ ε και μάνι μάνι θ α π α ν τ ρ ε υ τ ε ί τ ε . Κ Λ Ε Α Ρ Ε Τ Η : Μ ά λ ι σ τ α , α γ α π η τ έ Σ ί λ β ι ε , ιδού τ ο δ ε ξ ί μ ο υ . Υ π ό σχομαι να γ ί ν ω γυναίκα σας. Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Κι ε γ ώ υπόσχομαι να γ ί ν ω δικός σας. (Δίνουνε τα χέ ρια). Δ Ο Τ Ο Ρ Ο Σ : Ε ύ γ ε , π ά ε ι κ ι αυτό. Τ ώ ρ α π ι α δεν αλλάζουν τ α πρά ματα. Σ Μ Ε Ρ Α Λ Δ Ι Ν Α , μόνη: Τ ι ωραίο πράμα! Ω ς κ ι ε γ ώ αλήθεια λ ι ώ νω από τον καημό μου.Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ , στον Μπριγκέλα και στον Υπηρέτη: Ε σ ε ί ς να 'σαστε μαρτύροι στο σημερινό αρραβώνιασμα τ σ η κόρης μου τ σ η Κ λ ε α ρ έ τ η ς και του σιορ Σ ί λ β ι ο υ , του α ξ ι ό τ ι μ ο υ γ ι ο υ από 'δω, του σιορ δοτόρου Λ ο μ π ά ρ δ η . Μ Π Ρ Ι Γ Κ Ε Λ Α Σ , στον Πανταλόνε: Μ ά λ ι σ τ α , μάλιστα, κυρ-κου-μ π ά ρ ε , και σας ευχαριστώ γ ι α την τ ι κυρ-κου-μ ή που κυρ-κου-μου κ ά ν ε τ ε . Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Ε γ ώ έγινα κουμπάρος στο γ ά μ ο σας κ ι ε σ ε ί ς γενόσαστε μάρτυρας στο γ ά μ ο τ σ η κόρης μου. Δε θέλησα να κρά ξω κουμπάρους, να καλέσω δικούς, γ ι α τ ί κι ο σιορ Δ ο τ ό ρ ο ς ε ί ναι του χαραχτήρα μου, του αρέσει να κάνει τ σ ι δουλειές του χωρίς θόρυβο, χωρίς μ ε γ α λ ε ί α . Θα φάμε μαζί, θα γ λ ε ν τ ή σ ο υ μ ε συναμεταξύ μας και δε θα ενοχλήσουμε κανένα. (Στην Κλεαρέτη και στον Σίλβιο). Τ ι λ έ τ ε , παιδιά, δε θα κάμουμε καλά; Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Ε γ ώ δεν ε π ι θ υ μ ώ άλλο παρά ν α ' μ α ι κοντά στην αγα π η μ έ ν η μου Κ λ ε α ρ έ τ η . Σ Μ Ε Ρ Α Λ Δ Ι Ν Α , μόνη: Β έ β α ι α , αυτό είναι το καλύτερο φαΐ. Δ Ο Τ Ο Ρ Ο Σ : Ο γ ι ο ς μου δεν είναι φαντασμένος. Ε ί ν ' ένας νέος μ ε καλή καρδιά. Α γ α π ά ε ι την κόρη σας και δεν ενδιαφέρεται για τ ί π ο τ ' άλλο. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ , στον Σίλβιο: Γ ι α να π ο ύ μ ε τ η ν αλήθεια, ο γά μος αυτός ή τ α ν ε γ ρ α μ μ έ ν ο ς από Θ ε ο ύ , γ ι α τ ί , αν δεν απέθαινε στο Τ ο υ ρ ί ν ο ο σιορ Φ ρ ε ν τ ε ρ ί κ ο ς Ρασπόνης, ο αντιπρόσωπος μου, να ξ έ ρ ε τ ε πως την κόρη μου την είχα τ ά ξ ε ι εκείνου, και δε θα μπορούσε να την πάρει ο αγαπητός μου γ α μ π ρ ό ς . Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Ασφαλώς, μ π ο ρ ώ ν α π ω π ω ς εστάθηκα τυχερός. Δ ε ν ξέρω αν λ έ ε ι το ίδιο η κυρία Κ λ ε α ρ έ τ η . Κ Λ Ε Α Ρ Ε Τ Η : Α γ α π η τ έ Σ ί λ β ι ε , μ ' α δ ι κ ε ί τ ε . Ξ έ ρ ε τ ε α ν σας αγα π ώ . Γ ι α να υπακούσω στον π α τ έ ρ α μου θα 'παιρνα τον Τ ο υ ρ ι ν έ -ζο, μα η καρδιά μου ήτανε πάντα μ ' ε σ ά ς . Δ Ο Τ Ο Ρ Ο Σ , στον Πανταλόνε: Κ ι όμως, είναι σωστό, όταν γρά-φ ε τ ' από Θ ε ο ύ κ ά τ ι , θ α γ ί ν ε ι μ ε τ ρ ό π ο α ν έ λ π ι σ τ ο . Κ α ι π ώ ς π έ θανε ο Φ ρ ε ι δ ε ρ ί κ ο ς Ρασπόνης; Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Ο άμοιρος! Τον εσκοτώσανε τ η νύχτα, ε ξ α ι
-τ ί α ς -τ σ η αδερφής -τ ο υ . . . Δ ε ν η ξ έ ρ ω ποιος. Τ ο υ δώκανε μ ι α σπα θιά κι έ μ ε ι ν ε στον τόπο. Μ Π Ρ Ι Γ Κ Ε Λ Α Σ , στον Πανταλόνε: Κ ι αυτό γ ί ν η κ ε στο Τουρίνο; Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Σ τ ο Τουρίνο. Μ Π Ρ Ι Γ Κ Ε Λ Α Σ : Ω , τ ο δύστυχο! Π ο λ ύ μου κακοφάνηκε. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ , στον Μπριγχέλα: Τον η ξ έ ρ α τ ε τον σιορ Φ ρ ε -ν τ ε ρ ί κ ο Ρ α σ π ό -ν η ; Μ Π Ρ Ι Γ Κ Ε Λ Α Σ : Β έ β α ι α που τον ήξερα. Έ μ ε ι ν α στο Τουρίνο τ ρ ί α χρόνια, κι εγνώρισα ως και την αδερφή τ ο υ . Μ ι α νέα με μυαλό, μ ε θάρρος ντυνόταν αντρίκια, π ή γ α ι ν ε μ ε τ ' άλογο, κ ι εκείνος την ε λ ά τ ρ ε υ ε . Π ο ι ο ς να το ' λ ε γ ε τ έ τ ο ι ο πράμα! Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Ε , τ α δυστυχήματα γένονται από μινούτο σ ε μ ι ν ο ύ τ ο . Τ έ λ ο ς , α ς τ ' α φ ή κ ο υ μ ε τ α λ υ π η τ ε ρ ά πράματα. Ξ έ ρ ε τ ε τ ι λ έ ω ε γ ώ , α γ α π η τ έ μου σιορ Μ π ρ ι γ κ έ λ α ; Ξ έ ρ ω π ω ς σας αρέ σει ν' ανακατευόσασθε στην κουζίνα, θα 'θελα να κάνατε κανένα φαΐ τ σ η όρεξης σας. Μ Π Ρ Ι Γ Κ Ε Λ Α Σ : Μ ε τ ά χαράς. Δ ε ν τ ο λ έ ω ε γ ώ , μ α στο ξενοδο χ ε ί ο μου όλοι μένουν ε υ χ α ρ ι σ τ η μ έ ν ο ι . Έ χ ο υ ν ε να το πούνε: πουθενά δεν τ ρ ώ ν ' έ τ σ ι , όπως τ ρ ώ ν ε στο ξενοδοχείο μου. Κ α τ α λ α β α ί ν ο υ μ ε μια κάποια ουσία. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Τ η ρ ά χ τ ε κ ά τ ι βραστό γ ι α ν α β ο υ τ ή σ ε ι κανείς καμιά μ π ο υ κ ι ά ψ ω μ ί . (Ακούονται χτυπήματα). Ω, χ τ υ π ά ν ε ! Σ μ ε ρ α λ δ ί ν α , γ ι α τ ή ρ α ξ ε , ποιος είναι. Σ Μ Ε Ρ Α Λ Δ Ι Ν Α : Α μ έ σ ω ς . (Φεύγει κι έπειτα γυρίζει). Κ Λ Ε Α Ρ Ε Τ Η : Π α τ έ ρ α , μ ε την άδεια σας. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Π ε ρ ι μ έ ν ε τ ε , θ α ' ρ θ ο υ μ ' ό λ ο ι . Α ς δούμε π ρ ώ τ α ποιος είναι. Σ Μ Ε Ρ Α Λ Δ Ι Ν Α , γυρίζοντας: Α φ έ ν τ η , ε ί ν ' έ ν α ς υ π ε ρ έ τ η ς κά ποιου ξένου, που θ έ λ ε ι ν α σας δ ώ κ ε ι μιαν α γ γ ε λ ί α . Σ ' ε μ έ δ ε θ έ λ η σ ε να π ε ι τ ί π ο τ α . Ε ί π ε π ω ς θ έ λ ε ι να μ ι λ ή σ ε ι με τον αφέντη. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Π έ σ τ ε του ν α 'ρθει. Α ς δούμε τ ι θ έ λ ε ι . Σ Μ Ε Ρ Α Λ Δ Ι Ν Α : Π ά ω να τόνε φέρω. (Φεύγει). Κ Λ Ε Α Ρ Ε Τ Η : Μ α ε γ ώ , πατέρα, ν α π η γ α ί ν ω . Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Π ο ύ ;
Κ Λ Ε Α Ρ Ε Τ Η : Ξ έ ρ ω ' γ ω ; Σ τ ο δ ω μ ά τ ι ο μου. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Κυρά μου, όχι, να σ τ α θ ε ί τ ' ε δ ώ . (Σιγά στον Δοτόρο). Δε μου αρέσει ακόμα ν ' α φ ή κ ο υ μ ε μοναχούς τσου αρ ραβωνιασμένους. Δ Ο Τ Ο Ρ Ο Σ , σιγά στον Πανταλόνε: Π ο λ ύ σωστά, πολύ φρόνιμα.
ΣΚΗΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ, ΣΜΕΡΑΛΔΙΝΑ κι οι επάνω. Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Προσκυνώ τ α π ε ι ν ό τ α τ α όλους τσου κυρίους. Ω, τι όμορφη συντροφιά! Τι όμορφη συναναστροφή. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ , στον Τρουφαλδίνο: Π ο ι ο ς ε ί σ α σ τ ε , φ ί λ ε ; Τ ι ο ρ ί ζ ε τ ε ; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ , στον Πανταλόνε, δείχνοντας την Κλεαρέτη: Π ο ι α ε ί ν ' ε τ ο ύ τ ' η αρχοντοπούλα; Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Ε ί ν α ι η κόρη μου. Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Χ α ί ρ ω πολύ. Σ Μ Ε Ρ Α Λ Δ Ι Ν Α , στον Τρουφαλδίνο: Κ ι εξόν α π ' αυτό είναι νύφη. Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Ε υ χ α ρ ι σ τ ώ . Κ ι ε σ ε ί ς ποια ε ι σ ά σ τ ε ν ε ; Σ Μ Ε Ρ Α Λ Δ Ι Ν Α : Ε ί μ α ι η καμαριέρα τ η ς , κύριε. Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Έ χ ω ευχαρίστηση. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Έ λ α , έλα, κύριε, π α ρ α τ ή σ τ ε τσου χ α ι ρ ε τ ι σμούς. Τ ι θ έ λ ε τ ε ; Π ο ι ο ς ε ί σ α σ τ ε ; Π ο ι ο ς σας σ τ έ ρ ν ε ι ; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Σ ι γ ά σιγά, μ ε τ ο καλό. Τ ρ ε ι ς ε ρ ώ τ η σ ε ς μ ο νορούφι π ά ε ι πολύ σ' έναν άμοιρο άνθρωπο. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ , σιγά στον Δοτόρο: Μ ο υ φ α ί ν ε τ α ι π ω ς ε ί ν α ι μ π α γ α π ό ν τ η ς . Δ Ο Τ Ο Ρ Ο Σ , σιγά στον Πανταλόνε: Π ι ο πολύ μου φαίνεται γ ι α κ ω μ ι κ ό ς . Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ , στη Σμεραλδίνα: Η αφεντιά σας ε ί σ α σ τ ε η νύφη;Σ Μ Ε Ρ Α Λ Δ Ι Ν Α , αναστενάζει: Α χ , όχι κ ύ ρ ι ε . Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Θ α π ε ί τ ε ποιος ε ί σ α σ τ ε , ή θ έ λ ε τ ε ν α π ά τ ε από κ ε ι που ' ρ θ α τ ε ; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Α δε γ υ ρ ε ύ ε τ ' ά λ λ ο παρά να μ ά θ ε τ ε ποιος ε ί μ α ι , ξ η γ ι έ μ α ι με δυο λ ό γ ι α . Ε ί ν α ι ο υ π ε ρ έ τ η ς του αφέντη μου. (Στη Σμεραλδίνα). Κι έ τ σ ι , γυρίζοντας στην κουβέντα μας... Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Κ α ι ποιος είναι ο αφέντης σας; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Ε ί ν ' ένας ξένος, που θ έ λ ε ι ν α σας κ ά μ ε ι ε π ί σ κ ε ψ η . (Στη Σμεραλ8ίνα). Ό σ ο γ ι α το γάμο θα κουβεντιάσουμε. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Α υ τ ό ς ο ξένος ποιος είναι; Π ώ ς τόνε λ έ ν ε ; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Ω, π ά ε ι σε μάκρος. Ο αφέντης μου ε ί ν ' ο σιορ Φ ρ ε ν τ ε ρ ί κ ο ς Ρασπόνης, ο Τουρινέζος, και σας προσκυνάει. Έ χ ε ι έ ρ θ ε ι ξ ε π ί τ η δ ε ς , κ ι είναι κ ά τ ω , και μ ε σ τ έ ρ ν ε ι ν α σας π ω π ω ς θ έ λ ε ι να 'ρθει μέσα, και με π ε ρ ι μ έ ν ε ι να του πάω τ η ν απά ν τ η σ η . Ε ί σ α σ τ ' ευχαριστημένος; θ έ λ ε τ ' άλλο; (Όλοι κάνουνε χειρονομίες θαυμασμού. Στη Σμεραλ8ίνα). Ας έ ρ θ ο υ μ ε στα δικά μας... Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Γ ι α ε λ ά τ ' ε δ ώ , μ ι λ ά τ ε μ ' ε μ έ . Τ ι διάολο λ έ τ ε ; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Κ ι α ν θ έ λ ε τ ε ν α μ ά θ ε τ ε και γ ι α μ ε , ε γ ώ ε ί -μ' ο Τρουφαλδίνος ο Μ π α τ ό κ ι ο ς , από τα μ έ ρ η τ σ η Μ π έ ρ γ α μ ο ς . Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Δ ε μ ' ενδιαφέρει ποιος ε ί σ α σ τ ' εσείς, θ α 'θελα να μου ξ α ν α π ε ί τ ε ποιος ε ί ν ' αυτός ο αφέντης σας. Σ κ ι ά ζ ο μ α ι να μην επαράκουσα. Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Κ α ψ ό γ ε ρ ο ! θ α 'ναι βαρύκουος. Ο αφέντης μου είναι ο σιορ Φ ρ ε ν τ ε ρ ί κ ο ς Ρασπόνης, από το Τουρίνο. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Ά μ ε από δω, ε σ ' ε ί σ α ι β ο υ ρ λ ι σ μ έ ν ο ς . Ο σιορ Φ ρ ε ν τ ε ρ ί κ ο ς Ρασπόνης, από το Τουρίνο, απέθανε. Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Α π έ θ α ν ε ; Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Α π έ θ α ν ε σίγουρα. Δ υ σ τ υ χ ώ ς γ ι α κείνονε. Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ , μόνος: Δ ι ά ο λ ε ! Ο αφέντης μου πέθανε; Ε γ ώ τον άφηκα κ ά τ ω γ ε ρ ό . (Στον Πανταλόνε). Λ έ τ ε σωστά π ω ς α π έ θανε; Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Σ α ς λ έ ω καθαρά, πέθανε.
Δ Ο Τ Ο Ρ Ο Σ : Μ ά λ ι σ τ α , ε ί ν ' αλήθεια, πέθανε* δεν υπάρχει λόγος να τ ο α μ φ ι σ β η τ ή σ ε τ ε . Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ , μόνος: Ωχ, ά μ ο ι ρ ε αφέντη μ ο υ ! Θ α του 'ρθε κάνα ξαφνικό. (Αποχαιρετάει). Με την άδεια σας. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Δ ε θ έ λ ε τ ε τ ί π ο τ ' ά λ λ ο από μ ε ; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Μ ι α κι απέθανε, δε μου χ ρ ε ι ά ζ ε τ ' άλλο. (Μό νος). Θα π ά ω να ι δ ώ , αν ε ί ν ' α λ ή θ ε ι α . (Φεύγει κι έπειτα ξανα γυρίζει). Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Τ ι νάν' αυτός; Π α λ α β ό ς ή μπαγαπόντης; Δ Ο Τ Ο Ρ Ο Σ : Δ ε ν ξέρω. Φ α ί ν ε τ α ι πως είναι λ ί γ ο από τ ο 'να και λ ί γ ο από τ ' άλλο. Μ Π Ρ Ι Γ Κ Ε Λ Α Σ : Ε μ έ μου φαίνεται πιο πολύ γ ι ' απλοϊκός. Ε ί ν α ι Μ π ε ρ γ α μ ά σ κ ο ς , δε μου φαίνεται γ ι α κατεργάρης. Σ Μ Ε Ρ Α Λ Δ Ι Ν Α : Έ τ σ ι μου φαίνεται κ ι ε μ έ . (Μόνη). Δ ε ν ε ί ν ' ά σκημος, αυτός ο μελαψούλης. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Μ α τ ι ονειρεύεται τον σιορ Φ ρ ε ν τ ε ρ ί κ ο ; Κ Λ Ε Α Ρ Ε Τ Η : Α ν ε ί ν ' α λ ή θ ε ι α , πως ε ί ν ' ε κ ε ί ν ο ς ε δ ώ , γ ι α μ ε θ α 'τανε πολύ κακή ε ί δ η σ η . Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Τ ι κουταμάρες! Δ ε ν ε ί δ α τ ε κ ι εσείς τ α γ ρ ά μ ματα; Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Κ α ι ζωντανός να 'ναι και να β ρ ί σ κ ε τ ' ε δ ώ , ήρθε πολύ αργά. Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ , γυρίζει: Μ ο υ κάνει ε ν τ ύ π ω σ η μ ' εσάς, κύ ριοι. Δ ε φ έ ρ ο ν τ ' έ τ σ ι μ ε τον άμοιρο τον κόσμο. Δ ε ν κοροϊδεύουν έ τ σ ι τσου ξένους. Δ ε ν ε ί ν ' α υ τ ά π ρ ά μ α τ ' α π ' ανθρώπους όπως π ρ έ π ε ι . Κ α ι θα γ υ ρ έ ψ ω το λόγο. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ , στους άλλους: Να ι δ ε ί τ ε πως είναι παλαβός. (Στον Τρουφαλδίνο). Τι τ ρ έ χ ε ι ; Τι σας εκάμανε; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Ν α μου π ε ί τ ε π ω ς ο σιορ Φ ρ ε ν τ ε ρ ί κ ο ς Ρ α σπόνης απέθανε! Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Κ ι έ τ σ ι ; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Κ ι έ τ σ ι , ε ί ν ' εδώ, ζωντανός, γερός, έξυπνος, μια χαρά, και θ έ λ ε ι να σας προσκυνήσει, αν έ χ ε τ ε την ευχαρί σ τ η σ η .
Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Ο σιορ Φ ρ ε ν τ ε ρ ί κ ο ς ; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Ο σιορ Φ ρ ε ν τ ε ρ ί κ ο ς . Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Ο Ρασπόνης; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Ο Ρασπόνης. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Α π ό τ ο Τουρίνο; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Από τ ο Τουρίνο. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Π α ι δ ά κ ι μου, α μ έ τ ε στο ζ ο υ ρ λ ο κ ο μ ε ί ο * , ε σ ε ί ς ε ί σ α σ τ ε βουρλισμένος. Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Έ λ α , δ ι ά ο λ ε ! Θ α μ ε κ ά μ ε τ ε ν α β λ α σ τ η μ ή -σω, σα να 'μουνε κανένας χ α ρ τ ο π α ί χ τ η ς . Σ α ς λ έ ω , ε ί ν ' ε δ ώ , στο σ π ί τ ι μέσα, που κακό χρόνο να ' χ ε τ ε . Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Τ ώ ρ α , ε γ ώ σου τ σ α κ ί ζ ω τ α μούτρα. Δ Ο Τ Ο Ρ Ο Σ : Ό χ ι , κυρ-Πανταλόνε, ακούστε μ ε ' π έ σ τ ε του ν α π ε ι να 'ρθει εδώ αυτός ο άνθρωπος, που θαρρεί π ω ς ε ί ν ' ο Φ ρ ε ι δ ε ρ ί κος Ρασπόνης. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Ε μ π ρ ό ς , π έ σ τ ε ν α ' ρ θ ε ι σ ' αυτό τον α ν α σ τ η μ έ νο νεκρό. Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Αν απέθανε, κι αν αναστήθηκε, μ π ο ρ ε ί , δεν α ν τ ι λ έ ω καθόλου. Μα τώρα είναι ζωντανός και θα τ ό ν ε ι δ ε ί τ ε με τα μ ά τ ι α σας. Π ά ω να του πω να ' ρ θ ε ι . Κι από δω κι ομπρός να μ ά θ ε τ ε να φερνόσαστε με τους ξένους, με τ σ ' ανθρώπους σαν κι ε μ έ , με τσου Μ π ε ρ γ α μ ά σ κ ο υ ς τσου τ ι μ η μ έ ν ο υ ς . (Στη Σμεραλ-δίνα). Εσάς, κοπέλα μου, τ ό μ ο υ βρω ευκαιρία, θα σας μ ι λ ή σ ω . ( Φεύγει). Κ Λ Ε Α Ρ Ε Τ Η , σιγά στον Σίλβιο: Σ ί λ β ι έ μου, τ ρ έ μ ω σύγκορμη. Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ , σιγά στην Κλεαρέτη: Μ η ν α μ φ ι β ά λ λ ε τ ε , ο τ ι δ ή π ο τ ε και να σ υ μ β ε ί , θα γ ί ν ε τ ε δική μου. Δ Ο Τ Ο Ρ Ο Σ : Τ ώ ρ α θ α μάθουμε την αλήθεια. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Μ π ο ρ ε ί να ' ρ θ ε ι κανένας μ π α γ α π ό ν τ η ς , να μου π ε ι παραμύθια. * Βλ. λεξιλόγιο, στο τέλος του έργου.
Μ Π Ρ Ι Γ Κ Ε Λ Α Σ : Ε γ ώ , καθώς σας είπα, κυρ-κουμπάρε, γνώρισα τον κ υ ρ - Φ ρ ε ν τ ε ρ ί κ ο Αν ε ί ν ' α υ τ ό ς , θα το ι δ ο ύ μ ε . Σ Μ Ε Ρ Α Λ Δ Ι Ν Α , μόνη: Κι όμως ο μ ε λ α ψ ο ύ λ η ς αυτός δεν έ χ ε ι φ υ σ ι ο γ ν ω μ ί α γ ι α ψ ε ύ τ η ς . Θα ιδώ αν θα μ π ο ρ έ σ ω . . . (Στους άλ λους). Με την άδεια σας, κύριοι. (Φεύγει).
ΣΚΗΝΗ ΤΡΙΤΗ
ΒΕΑΤΡΙΚΗ, ντυμένη αντρίκια και με τ' όνομα Φρειδερίκος, ΚΙ ΟΙ ΕΠΑΝΩ. Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Κ ύ ρ ι ε Π α ν τ α λ ό ν ε , η ε υ γ έ ν ε ι α που θαύμασα σ τ ι ς ε π ι σ τ ο λ έ ς σας δεν ανταποκρίνεται με την υποδοχή που κάνετε στο ά τ ο μ ο μου. Σ α ς σ τ έ ρ ν ω τον υ π η ρ έ τ η μ ο υ , σας ε ι δ ο π ο ι ώ π ω ς ε π ι θ υ μ ώ να μ π ω στο σ π ί τ ι σας, κι εσείς μ ' α φ ή ν ε τ ε στο δρόμο, χ ω ρ ί ς να μ ' α ξ ι ώ σ ε τ ε να με μ π ά σ ε τ ε , παρά έ π ε ι τ ' από μισήν ώρα! Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Λ υ π ά μ α ι πολύ... Μ α ποιος ε ί σ α σ τ ε , αφέντη; Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Ο Φ ρ ε ι δ ε ρ ί κ ο ς Ρ α σ π ό ν τ η ς από τ ο Τουρίνο, δούλος σας. (Όλοι κάνουνε χειρονομίες θαυμασμού). Μ Π Ρ Ι Γ Κ Ε Λ Α Σ , μόνος: Τ ι β λ έ π ω ; Τ ι δουλειά ε ί ν ' ε τ ο ύ τ η . Α υ τός δεν είναι ο Φ ρ ε ν τ ε ρ ί κ ο ς , είναι η κ υ ρ α - Β ε α τ ρ ί κ η , η αδερφή τ ο υ . Θ α ιδώ τ ι σκοπό έ χ ε ι ε τ ο ύ τ ' η μασκαράτα. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Μ ε κ ά ν ε τ ε και σαστίζω... Χ α ί ρ ο μ α ι που σας β λ έ π ω γ ε ρ ό και ζωντανό, ενώ ε ί χ α μ ε μ ά θ ε ι άσχημα νέα. (Σιγά στον Δοτόρο). Μ α δεν τόνε π ι σ τ ε ύ ω ακόμα, να ξ έ ρ ε τ ε . Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Τ ο ξ έ ρ ω ε ί χ ε β γ ε ι ο λόγος π ω ς σ ε μ ι α σ υ μ π λ ο κ ή εσκοτώθηκα. Έ κ α μ ε ο Θεός κι ε π λ η γ ώ θ η κ α μονάχα* και μόλις ε γ ι α τ ρ ε ύ τ η κ α , επήρα τ ο δρόμο γ ι α τ η Β ε ν ε τ ί α , καθώς ε ί χ α μ ε συμφωνήσει από πολύν καιρό.Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Δ ε ν ξέρω τι να π ω . Η όψη σας είναι από άν θρωπο καθώς π ρ έ π ε ι , μα έ χ ω πληροφορίες σίγουρες και σ ω σ τ έ ς π ω ς ο σιορ Φ ρ ε ν τ ε ρ ί κ ο ς απέθανε. Έ τ σ ι β λ έ π ε τ ε καλά... αν δε μου δ ώ κ ε τ ε κάποιαν α π ό δ ε ι ξ η γ ι α τ ο α ν τ ί θ ε τ ο . . . Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Έ χ ε τ ε τ ε λ ε ί ω ς δίκιο ν ' α μ φ ι β ά λ λ ε τ ε καταλαβαίνω την ανάγκη να δώσω α π ο δ ε ί ξ ε ι ς . Ιδού τ έ σ σ ε ρ ι ς ε π ι σ τ ο λ έ ς των φίλων αντιπροσώπων σας μια είναι του διευθυντή τ η ς Τ ρ ά π ε ζας μας. Α ν α γ ν ω ρ ί σ τ ε τ ι ς υπογραφές και β ε β α ι ω θ ε ί τ ε γ ι α το ά τ ο μ ο μ ο υ . (Δίνει στον Πανταλόνε τέσσερις επιστολές, που τις διαβάζει μέσα του). Κ Λ Ε Α Ρ Ε Τ Η , στον Σίλβιο: Α χ , Σ ί λ β ι ε , ε ί μ α σ τ ε χαμένοι. Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ , σιγά στην Κλεαρέτη: Τη ζ ω ή μου θα χάσω, μα εσάς Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η , μόνη, βλέποντας τον Μπριγκέλα: Α λ ί μ ο ν ο ! Ε δ ώ ο Μ π ρ ι γ κ έ λ α ς ; Π ώ ς διάβολο β ρ έ θ η κ ' ε τ ο ύ τ ο ς εδώ; Α υ τ ό ς θ α μ ε γ ν ω ρ ί σ ε ι δίχως άλλο. (Δυνατά στον Μπριγκέλα). Φ ί λ ε , μου φαίνεται π ω ς σας ξέρω. Μ Π Ρ Ι Γ Κ Ε Λ Α Σ : Μ ά λ ι σ τ α , κύριε, δ ε θυμόσαστε στο Τουρίνο τον Μ π ρ ι γ κ έ λ α Κ α β ί κ ι ο ; Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Α, μ ά λ ι σ τ α , τ ώ ρ α σας αναγνωρίζω. (Πλησιάζει τον Μπριγκέλα). Λ α μ π ρ έ αρχοντάνθρωπε, τι κ ά ν ε τ ε σ τ η Βενετία; (Σιγά στον Μπριγκέλα). Γ ι α τ' όνομα τ ο υ Θ ε ο ύ μη με φανερώ σ ε τ ε . Μ Π Ρ Ι Γ Κ Ε Λ Α Σ , σιγά στη Βεατρίκη: Μ η ν έ χ ε τ ε φόβο. (Δυνατά στην ί8ια). Ε ί μ α ι ξενοδόχος, δούλος σας. Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Ω, α κ ρ ι β ώ ς , μια κι έχω την ε υ χ α ρ ί σ τ η σ η να σας γ ν ω ρ ί ζ ω , θα 'ρθω να μ ε ί ν ω στο ξενοδοχείο σας. Μ Π Ρ Ι Γ Κ Ε Λ Α Σ : Μ ε τ ά χαράς. (Μόνος). Κ ά π ο ι ο λαθραίο, χωρίς άλλο. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Τ ά ε ι δ α όλα. Β έ β α ι α , τ α γ ρ ά μ μ α τ α αυτά μου τ α φέρνει ο σιορ Φ ρ ε ν τ ε ρ ί κ ο ς Ρασπόνης, και μια και μου τα παρου-σ ι ά ζ ε τ ' ε παρου-σ ε ί ς . Ε ί μ α ι αναγκαπαρου-σμένος ν α π ι παρου-σ τ έ ψ ω π ω ς ε ί παρου-σ α παρου-σ τ ε . . . καθώς λένε τα γ ρ ά μ μ α τ α . Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Αν έ χ ε τ ε ακόμα καμιάν α μ φ ι β ο λ ί α , ιδού ο κύριος
Μ π ρ ι γ κ έ λ α ς · με γ ν ω ρ ί ζ ε ι , μ π ο ρ ε ί να σας β ε β α ι ώ σ ε ι ποιος ε ί μ α ι . (Σιγά στον Μπριγκέλα). Έ χ ε ι ς δέκα ν τ ό π ι ε ς . Μ Π Ρ Ι Γ Κ Ε Λ Α Σ : Χ ω ρ ί ς άλλο, κυρ-κουμπάρε, τ ο β ε β α ι ώ ν ω ε γ ώ , από 'δω είναι ο κ υ ρ - Φ ρ ε ν τ ε ρ ί κ ο ς Ρασπόνης. (Μόνος). Μ π ο ρ ε ί ν' αφήκεις να χάσεις δέκα ν τ ό π ι ε ς ; Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Μ ι α κ ι ε ί ν ' έ τ σ ι , μια και μου τ ο β ε β α ι ώ ν ε ι , εξόν από τα γ ρ ά μ μ α τ α , κι ο κουμπάρος μου, ο Μ π ρ ι γ κ έ λ α ς , α γ α π η τ έ μου σιορ Φ ρ ε ν τ ε ρ ί κ ε , ε ί μ α ι ευτυχισμένος που σας β λ έ π ω , και σας ζ η τ ά ω σ υ γ ν ώ μ η , αν είχα αμφιβολία. Κ Λ Ε Α Ρ Ε Τ Η : Π α τ έ ρ α , αυτός είναι λοιπόν ο κύριος Φ ρ ε ι δ ε ρ ί κ ο ς Ρασπόνης; Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Μ ά λ ι σ τ α , αυτός είναι. Κ Λ Ε Α Ρ Ε Τ Η , σιγά στον Σίλβιο: Δ υ σ τ υ χ ί α μου, τ ι θα γ ί ν ε ι μ ' ε μάς; Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ , σιγά στην Κλεαρέτη: Μ η ν α μ φ ι β ά λ λ ε τ ε , σας λέω* ε ί σαστε δική μου, και θα σας υ π ε ρ α σ π ι σ τ ώ . Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ , σιγά στον Δοτόρο: Τ ι λ έ τ ε , Δ ο τ ό ρ ε μου, ήρθε στην ώρα τ ο υ ;
Δ Ο Τ Ο Ρ Ο Σ , σιγά στον Πανταλόνε: Accidit in p u n c t o , quod non contingit in a n n o . Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η , δείχνοντας την Κλεαρέτη: Κ ύ ρ ι ε Π α ν τ ε λ ό ν ε , ποια ε ί ν ' ε κ ε ί ν η η κυρία; Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Ε ί ν α ι η Κ λ ε α ρ έ τ η , η κόρη μου. Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Η προορισμένη γ ι α γυναίκα μου; Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Μ ά λ ι σ τ α , κ ύ ρ ι ε , α υ τ ή . (Μόνος). Τ ώ ρ α ε ί μ α ι καλά μ π ε ρ δ ε μ έ ν ο ς . Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η , στην Κλεαρέτη: Κυρία, ε π ι τ ρ έ ψ α τ ε μου να λ ά β ω την τ ι μ ή να σας υποβάλω τα σ έ β η μου. Κ Λ Ε Α Ρ Ε Τ Η , συγκρατημένα: Δ ο ύ λ η σας π ι σ τ ή . Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η , στον Πανταλόνε: Π ο λ ύ ψυχρά μ ε υ π ο δ έ χ ε τ α ι . Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Τ ι ν α γ έ ν ε ι ; Ε ί ν α ι ντροπιάρα από φυσικό τ η ς . Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η , στον Πανταλόνε, δείχνοντας τον Σίλβιο: Κ ι εκείνος ο κύριος είναι συγγενής σας; Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Μ ά λ ι σ τ α , κύριε, ε ί ν ' α ν ε ψ ι ό ς μου.
Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ , στη Βεατρίκη: Ό χ ι , κ ύ ρ ι ε , δεν ε ί μ α ι ανηψιός τ ο υ , μ α παίρνω γυναίκα μου την Κ λ ε α ρ έ τ η . Δ Ο Τ Ο Ρ Ο Σ , σιγά στον Σίλβιο: Μ π ρ ά β ο ! Μ η ν τ α χάνεις. Π ε ς τ ο δίκιο σου, μα χωρίς παράφορες. Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Π ώ ς ; Ε σ ε ί ς άνδρας τ η ς κυρίας Κ λ ε α ρ έ τ η ς ; Δ ε ν ε ί ναι προορισμένη γ ι α μ ε ; Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Έ λ α , έλα, θ α τ α φανερώσω όλα. Α γ α π η τ έ σιορ Φ ρ ε ν τ ε ρ ί κ ο , π ί σ τ ε υ α πως ήταν αληθινό το δυστύχημα τ ο υ θανάτου σας, κι έ τ σ ι έδωκα την κόρη μου στο σιορ Σ ί λ β ι ο αυτό δεν είναι πράμα κακό. Τ έ λ ο ς εφτάκατε στην ώρα σας. Η Κ λ ε α ρ έ τ η είναι δική σας, α ν τ η θ έ λ ε τ ε , κ ι ε γ ώ ε ί μ ' έ τ ο ι μ ο ς ν α β α σ τ ά ξ ω τ ο λ ό γ ο μου. Ο σιορ Σ ί λ β ι ο ς δεν ξ έ ρ ω τ ι λ έ ε ι . Β λ έ π ε τ ε μ ε τ α μ ά τ ι α σας την αλήθεια. Α κ ο ύ σ α τ ε τι σας ε ί π α , και μαζί μου δε μ π ο ρ ε ί τ ε να ' χ ε τ ε κανένα παράπονο. Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Μα ο κύριος Φ ρ ε ι δ ε ρ ί κ ο ς δε θα θ ε λ ή σ ε ι να π ά ρ ε ι γ υ ναίκα του μια που έδωσε σ' άλλονε το χέρι. Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Δ ε ν ε ί μ α ι και τόσο ψ ι λ ο κ ο σ κ ι ν ι σ τ ή ς . Ό π ω ς και ν α ναι, θα την πάρω. (Μόνη). Μ' αρέσει να διασκεδάσω και λ ι γ ά κ ι . Δ Ο Τ Ο Ρ Ο Σ , μόνος: Τ ι ωραίος σύζυγος τ η ς μόδας! Δ ε ν ε ί ν ' άσκημος. Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Ε λ π ί ζ ω πως η κυρία Κ λ ε α ρ έ τ η δ ε θ ' αρνηθεί τ ο χ έ ρι μου. Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Π α ρ α τ ή σ τ ε τα, κ ύ ρ ι ε , ε φ τ ά σ α τ ε αργά. Η κυρία Κ λ ε α ρ έ τ η είναι δική μου, και μην ε λ π ί ζ ε τ ε πως θα σας την παραχωρή σω. Αν ο κυρ-Πανταλόνες μ' αδικήσει θα εκδικηθώ κι όποιος θ έ λ ε ι την Κ λ ε α ρ έ τ η , π ρ έ π ε ι ν α τ η δ ι ε κ δ ι κ ή σ ε ι μ ε τ ο σπαθί τ ο υ . ( Φεύγει). Δ Ο Τ Ο Ρ Ο Σ , μόνος: Μ π ρ ά β ο , μα τ ο ναι! Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η , μόνη: Ό χ ι , όχι, μ ' α υ τ ό τον τ ρ ό π ο δεν έ χ ' ό ρ ε ξ η να πεθάνω. Δ Ο Τ Ο Ρ Ο Σ : Α φ έ ν τ η μου, του λόγου σας, ε φ τ ά σ α τ ε λ ι γ ά κ ι αργά. Η Κ λ ε α ρ έ τ η θα πάρει το γ ι ο μου. Ο νόμος μ ι λ ε ί καθαρά: Prior in tempore, potior in j u r e . (Φεύγει).
Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η , στην Κλεαρέτη: Μα σεις, κυρία Κ λ ε α ρ έ τ η , δε λ έ τ ε τ ί π ο τ α ; Κ Λ Ε Α Ρ Ε Τ Η , Λ έ γ ω π ω ς ή ρ θ α τ ε γ ι α ν α μ ε β α σ α ν ί σ ε τ ε . (Φεύγει).
ΣΚΗΝΗ ΤΕΤΑΡΤΗ
ΠΑΝΤΑΛΟΝΕΣ, ΒΕΑΤΡΙΚΗ και ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ, έπειτα ΥΠΗΡΕΤΗΣ του ΠΑΝΤΑΛΟΝΕ. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Π ώ ς , γλωσσού; Τι ε ί π α τ ε ; (Κάνει να την κυ νηγήσει). Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Σ τ α θ ε ί τ ε , κύριε Πανταλόνε τ η συγχωρώ. Δ ε ν π ρ έ π ε ι να την πάρουμε με τ ' ά γ ρ ι ο . Με τον καιρό ε λ π ί ζ ω να μου χ ρ ω σ τ ά ε ι αυτή τ η χάρη. Σ τ ο αναμεταξύ, α ς ε ξ ε τ ά σ ο υ μ ε τους λογαριασμούς μας, που 'ναι μια από τ ι ς δυο α ι τ ί ε ς που με φέρα νε, καθώς ξ έ ρ ε τ ε , στη Β ε ν ε τ ί α . Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Ό λ α ε ί ν ' έ τ ο ι μ α γ ι α τ ο λογαριασμό μας. Θ α σας δ ε ί ξ ω τον τ ρ ε χ ο ύ μ ε ν ο λ ο γ α ρ ι α σ μ ό τα λ ε φ τ ά σας ε ί ν ' έ τ ο ι μα, και μ π ο ρ ο ύ μ ε να ξοφλήσουμε τόμου ε π ι θ υ μ ε ί τ ε . Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Θ α ' ρ θ ω μ ε π ι ο άνεση ν α σας υ π ο β ά λ ω τ α σ έ β η μου. Γ ι α τ ώ ρ α , αν μου ε π ι τ ρ έ π ε τ ε , θα πάω με τον Μ π ρ ι γ κ έ λ α να τ ε λ ε ι ώ σ ω μ ε ρ ι κ έ ς μ ι κ ρ ο δ ο υ λ ε ι έ ς , που μου 'χουν αναθέσει. Αυτός ξ έ ρ ε ι την π ό λ η , θα μ π ο ρ έ σ ε ι να με β ο η θ ή σ ε ι στις ανάγκες μου. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Κ ά μ ε τ ε όπως σας αρέσει κι αν σας χ ρ ε ι ά ζ ε τ α ι τ ί π ο τ ε , δ ι α τ ά χ τ ε . Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Αν μου δίνατε μ ε ρ ι κ ά χρήματα, θα μου κάνατε χά ρη δεν ε π ή ρ α μαζί μου, γ ι α να μη ζ η μ ι ω θ ώ από το ά λ λ α γ μ α των ν ο μ ι σ μ ά τ ω ν . Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Μ ε τ ά χαράς, να σας δώκω. Τ ώ ρ α δεν ε ί ν ' εδώ ο τ α μ ί α ς μου. Μα τ ό μ ο υ έ ρ θ ε ι , θα σας σ τ ε ί λ ω τα λ ε φ τ ά στοσ π ί τ ι . Δ ε ν π ά τ ε ν α κ ά τ σ ε τ ε στου κουμπάρου μου του Μ π ρ ι γ κ έ λα; Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Β έ β α ι α , ε κ ε ί π η γ α ί ν ω κ ι έ π ε ι τ α θ α σας σ τ ε ί λ ω τον υ π η ρ έ τ η μου είναι π ι σ τ ό τ α τ ο ς μ π ο ρ ε ί κανείς να του ε μ π ι σ τ ε υ τ ε ί ο τ ι δ ή π ο τ ε . Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Π ο λ ύ καλά, θα κάμω καθώς ο ρ ί ζ ε τ ε , κι αν θ έ λ ε τ ε να κ ά τ σ ε τ ε να φάτε μαζί μας, ε ί σ α σ τ ε νοικοκύρης. Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Γ ι α σήμερα σας ε υ χ α ρ ι σ τ ώ . Θα 'ρθω ά λ λ η φορά να σας ανησυχήσω. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Λοιπόν, θα σας π ε ρ ι μ έ ν ω . Υ Π Η Ρ Ε Τ Η Σ , παρουσιάζεται και κράζει τον Πανταλόνε: Κ ύ ρ ι ε , σας ζητάνε. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Π ο ι ο ς ; Υ Π Η Ρ Ε Τ Η Σ : Α π ό κ ε ι . . . δεν ξέρω... (Σιγά στον Πανταλόνε). Γ ί ν ο ν τ α ι φασαρίες. Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Έ ρ χ ο μ α ι αμέσως. (Στη Βεατρίκη). Μ ε την άδεια σας. Με συμπαθάτε, αν δεν σας κάνω συντροφιά. Μ π ρ ι γ κ έ λα, ε σ ε ί ς ε ί σ α σ τ ε του σ π ι τ ι ο ύ , π ε ρ ι π ο ι η θ ε ί τ ε τον σιορ Φ ρ ε ν τ ε -ρίκο. Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Μ η στενοχωρήστε γ ι α μ ε . Π Α Ν Τ Α Λ Ο Ν Ε Σ : Π ρ έ π ε ι ν α πάω. Κ α λ ή α ν τ ά μ ω σ η . (Μόνος). Δ ε μ' αρέσει να β γ ε ι στη μ έ σ η κανένας διαολάκος. (Φεύγει).
ΣΚΗΝΗ ΠΕΜΠΤΗ
ΒΕΑΤΡΙΚΗ και ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ. Μ Π Ρ Ι Γ Κ Ε Λ Α Σ : Μ π ο ρ ώ ν α μάθω, κυρά Β ε α τ ρ ί κ η ; . . . Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Σ ω π ά σ τ ε , γ ι α τ ' όνομα του Θεού, μ η μ ε φανερώσε τ ε . Ο άμοιρος ο αδελφός μου π έ θ α ν ε , και τον ε σ κ ό τ ω σ ε ή ο Φλωρίνδος Αρετούσης με τα χέρια του ή κάποιος άλλος β α λ μ έ νος από κείνον. Θ υ μ ο ύ σ α σ τ ε πως ο Φ λ ω ρ ί ν δ ο ς μ' αγαπούσε, κιο αδελφός μου δεν ή θ ε λ ε να τον πάρω. Ε π ι α σ τ ή κ α ν ε , δεν ξ έ ρ ω π ώ ς ο Φ ρ ε ι δ ε ρ ί κ ο ς πέθανε κι ο Φλωρίνδος, φοβούμενος τη Δ ι καιοσύνη, έ φ υ γ ε χωρίς να μου π ε ι ένα γ ε ι α σου. Ξ έ ρ ε ι ο Θεός αν με λ ύ π η σ ε ο θάνατος τ ο υ αδελφού μου και πόσο έκλαψα γ ι ' αυ τόν. Μ α τ ώ ρ α πια δ ε β ρ ί σ κ ε τ α ι καμιά γ ι α τ ρ ι ά , και μ ε θ λ ί β ε ι τ ο χάσιμο τ ο υ Φ λ ω ρ ί ν δ ο υ . Ξ έ ρ ω π ω ς ε ί χ ε τ ρ α β ή ξ ε ι γ ι α τ η Β ε ν ε τ ί α κι επήρα τ η ν απόφαση να τον ακολουθήσω. Με τα φορέματα και τ ι ς σ υ σ τ α τ ι κ έ ς ε π ι σ τ ο λ έ ς τ ο υ αδελφού μου, ν α ' μ α ι εδώ, μ ε την ε λ π ί δ α να ξαναβρώ τον α γ α π η μ έ ν ο μου. Ο κύριος Πανταλόνες, χάρη σ ' α υ τ έ ς τ ι ς ε π ι σ τ ο λ έ ς και π ι ο πολύ χάρη σ τ η β ε β α ί ω σ η σας, με θ ε ω ρ ε ί πια για Φ ρ ε ι δ ε ρ ί κ ο . Θα εξοφλήσουμε τους λογα ριασμούς μας, θα ε ι σ π ρ ά ξ ω χ ρ ή μ α τ α , και θα μ π ο ρ έ σ ω να β ο η θ ή σω και τον Φ λ ω ρ ί ν δ ο , αν έ χ ε ι ανάγκη. Κ ο ι τ ά χ τ ε πού φέρνει ο έ ρ ω τ α ς ! Σ υ ν δ ρ ά μ ε τ ε μ ε , α γ α π η τ έ Μ π ρ ι γ κ έ λ α , β ο η θ ή σ τ ε μ ε , και θα ι κ α ν ο π ο ι η θ ε ί τ ε με το παραπάνω. Μ Π Ρ Ι Γ Κ Ε Λ Α Σ : Ό λ α καλά, μα δε θα 'θελα ε ξ α ι τ ί α ς μου να σας π λ ε ρ ώ σ ε ι με κ α λ ή π ί σ τ η ο κυρ-Πανταλόνες το λογαριασμό, κι έ π ε ι τ α να β ρ ε θ ε ί γελασμένος. Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Π ώ ς γ ε λ α σ μ έ ν ο ς ; Π ε θ α ί ν ο ν τ α ς του αδελφού μου, δεν ε ί μ ' ε γ ώ κληρονόμα; Μ Π Ρ Ι Γ Κ Ε Λ Α Σ : Ε ί ν α ι σωστό. Μ α γ ι α τ ί δ ε φανερωνόσαστε; Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Αν φανερωθώ δεν κάνω τ ί π ο τ α . Ο Πανταλόνες θ' αρχίσει να μου κάνει τον κηδεμόνα, κι όλοι θα μ' ενοχλούνε, πράμα που δεν είναι καθόλου σωστό, κι έ π ε ι τ α πού ξ έ ρ ω ε γ ώ τι μ π ο ρ ε ί να σ υ μ β ε ί . Θ έ λ ω την ε λ ε υ θ ε ρ ί α μου. Α υ τ ό θα β α σ τ ά ξ ε ι γ ι α λ ί γ ο , υ π ο μ ο ν ή . Σ τ ο αναμεταξύ κ ά τ ι θ α κατορθώσω. Μ Π Ρ Ι Γ Κ Ε Λ Α Σ : Π ρ α μ α τ ι κ ά , κυρία, σ τ α θ ή κ α τ ε πάντα ένα μυαλό παράξενο. Α φ ή σ τ ε μ ' ε μ έ , μ π ι σ τ ε υ τ ε ί τ ε σ ' ε μ έ , κ ι έ χ ω ε γ ώ ν α κ ά μ ω . Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Α ς π ά μ ε στο ξενοδοχείο σας. Μ Π Ρ Ι Γ Κ Ε Λ Α Σ : Κ ι ο υ π η ρ έ τ η ς Σ α ς , πού είναι; Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Τ ο υ π α ν α μ ε π ε ρ ι μ έ ν ε ι στο δρόμο. Μ Π Ρ Ι Γ Κ Ε Λ Α Σ : Πού τον ευρήκατε αυτό τ ο βλάκα; Δ ε ν ξ έ ρ ε ι μ ή τε να μ ι λ ή σ ε ι .
Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Τον επήρα στο δρόμο. Φ α ί ν ε τ α ι κουτός καμιά φορά, μα δεν ε ί ν α ι , κι όσο γ ι α ε μ π ι σ τ ο σ ύ ν η , δεν ε ί μ α ι δ υ σ α ρ ε σ τ η μ έ ν η . Μ Π Ρ Ι Γ Κ Ε Λ Α Σ : Α , η ε μ π ι σ τ ο σ ύ ν η είναι ωραίο πράμα. Π ά μ ε , ε ί μ α ι στον ορισμό σας. Κ ο ι τ ά τ ε ο έρωτας τι π ά ε ι και κάνει!... Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Α υ τ ό είναι τ ί π ο τ α . Ο έρωτας κάνει και χ ε ι ρ ό τ ε ρ α . (Φεύγει).
ΣΚΗΝΗ ΕΚΤΗ
Δρόμος με το ξενοδοχείο του Μπριγκέλα.. ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ μόνος. Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Β α ρ έ θ η κ α ν α π ε ρ ι μ έ ν ω , δεν μ π ο ρ ώ άλλο. Μ ' αυτό τον αφέντη τ ρ ώ γ ω λ ί γ ο , κ ι αυτό τ ο λ ί γ ο μ ε κάνει ν α τ ο λαχταράω. Τ ο ρολόι τ σ η χώρας εσήμανε μ ε σ η μ έ ρ ι ε δ ώ και μ ι σ ή ώρα, και το σ τ ο μ ά χ ι μου σήμανε μ ε σ η μ έ ρ ι εδώ και δυο ώρες. Να 'ξερα κάνε πού θα π ά ε ι να κ ά τ σ ε ι ! Οι ά λ λ ο ι τ ό μ ο υ φτάκουνε σε μ ι α χώρα, π ρ ώ τ η δουλειά πάνε στο ξενοδοχείο. Α υ τ ό ς , κύριε μου, όχι· αφήνει τα μπαούλα στη βάρκα και π ά ε ι να κ ά μ ε ι β ί ζ ι τ ε ς , και δ ε θ υ μ ά τ α ι τον άμοιρο τον υ π ε ρ έ τ η τ ο υ . Τ ό μ ο υ σου λ έ νε π ω ς π ρ έ π ε ι να δουλεύεις τον αφέντη μ' αγάπη, π ρ έ π ε ι να πού νε και στους αφέντηδες να 'χουνε κι αυτοί μια σταλιά λ ύ π η σ η γ ι α την υπερεσία. Ε δ ώ ε ί ν ' ένα ξενοδοχείο έ τ σ ι μου ' ρ χ ε τ α ι να π ά ω να ιδώ αν μ π ο ρ ώ να γ λ ε ν τ ή σ ω τα δόντια μου. Κι αν με γ υ -ρ έ ψ ' ο αφέντης; Το λάθος δικό τ ο υ , έ π -ρ ε π ε να ' χ ε ι και λ ί γ η διά κ ρ ι σ η . Λ έ ω ν α πάω, μ α τ ώ ρ α που τ ο σ κ έ φ τ ο μ α ι β ρ ί σ κ ω μ ι α μ ι κρή δυσκολία, που δεν τ η ν είχα λ ο γ α ρ ι ά σ ε ι : δεν έ χ ω μ ή τ ε δεκα-ράκι. Αχ, ά μ ο ι ρ ε Τρουφαλδίνε! Παρά να κάνεις τον υ π ε ρ έ τ η , κ ά λ λ ι ο να 'κανες... να π ά ρ ε ι ο διάολος... σαν τ ι ; Δ ό ξ α σοι ο Θεός, δεν ξέρω να κάμω τ ί π ο τ α .ΣΚΗΝΗ ΕΒΔΟΜΗ
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ ταξιδιώτης, μ'ένα ΒΑΣΤΑΖΟ με το μπαούλο στον ώμο, κι ο επάνω. Β Α Σ Τ Α Ζ Ο Σ : Σ α ς λ έ ω π ω ς δ ε βαστάω άλλο· π ε ζ ά ρ ε ι πολύ, θ α μ ε ζ ο υ π ί σ ε ι . Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Ν ά τ ο ε δ ώ , μια ε π ι γ ρ α φ ή μ α γ ε ι ρ ι κ ο ύ ή ξενοδο χείου. Δ ε μ π ο ρ ε ί ς ν α κ ά μ ε ι ς αυτά τ α τέσσερα β ή μ α τ α ; Β Α Σ Τ Α Ζ Ο Σ : Β ο ή θ ε ι α , τ ο μπαούλο μού π έ φ τ ε ι . Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Τ ο 'πα π ω ς εσύ δεν ήσουνε κατάλληλος· ε ί σ α ι πολύ αδύνατος* δεν έ χ ε ι ς δύναμη. (Βαστάει το μπαούλο στον ώμο του Βαστάζου). Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ , κοιτάζοντας τον Βαστάζο: Αν μπορούσα να β γ ά λ ω κ α μ ι ά δεκάρα. (Στον Φλωρίνδο). Κ ύ ρ ι ε , αγαπάτε μ ή π ω ς τ ί π ο τ α ; Μ π ο ρ ώ να σας δ ο υ λ έ ψ ω ; Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Κ α λ έ μου άνθρωπε, β ο η θ ή σ τ ε ν α πάρει αυτό τ ο μπαούλο σ ' ε κ ε ί ν ο τ ο ξενοδοχείο; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Δ ε λ έ γ γ ο υ ά σ τ ε μ ' ε μ έ . Να, πως κάνουνε. Α μ ό λ α τ ο . (Πάει με τον ώμο κάτω από το μπαούλο, το παίρνει όλο επάνω του και ρίχνει χάμω τον Βαστάζο με μια σπρωξιά). Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Ε ύ γ ε . Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Δ ε ν π ε ζ ά ρ ε ι καθόλου. (Μπαίνει στο ξενοδο χείο με το μπαούλο). Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ , στον Βαστάζο: Β λ έ π ε τ ε πώς κάνουνε; Β Α Σ Τ Α Ζ Ο Σ : Ε γ ώ δ ε μ π ο ρ ώ π ε ι λ ι ό τ ε ρ ο . Κάνω τ ο χαμάλη α π ' ανάγκη, μα ε ί μ α ι από καλό σ π ί τ ι . Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Τ ι έκανε ο πατέρας σου; Β Α Σ Τ Α Ζ Ο Σ : Ο πατέρας μου; Έ γ δ ε ρ ν ε τ ' αρνιά τ σ η χώρας. Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ , μόνος: Ε τ ο ύ τ ο ς , χωρίς άλλο είναι παλαβός. (Κά νει να μπει στο ξενοδοχείο). Β Α Σ Τ Α Ζ Ο Σ : Α φ έ ν τ η , μ ε συμπαθάτε. Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Τ ι θ έ λ ε τ ε ; Β Α Σ Τ Α Ζ Ο Σ : Τ η ν π λ ε ρ ω μ ή γ ι α τ ο θ έ λ η μ α .Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Τ ι θ α σου δώσω για δέκα β ή μ α τ α . Ν ά τ η ν , ε κ ε ί ε ί ν ' η βάρκα. (Δείχνει στο βάθος της σκηνής). Β Α Σ Τ Α Ζ Ο Σ : Ε γ ώ δ ε μ ε τ ρ ά ω τ α β ή μ α τ α ν α μ ε π λ ε ρ ώ σ ε τ ε . (Απλώνει το χέρι). Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Π ά ρ ε π έ ν τ ε σολδιά. (Του βάζει στο χέρι ένα νό μισμα). Β Α Σ Τ Α Ζ Ο Σ , απλώνει το χέρι: Να με π λ ε ρ ώ σ ε τ ε . Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Ω , τ ι ε π ι μ ο ν ή ! Π ά ρ ε άλλα π έ ν τ ε . (Κάνει όπως και πριν). Β Α Σ Τ Α Ζ Ο Σ : Ν α μ ε π λ ε ρ ώ σ ε τ ε . Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ , του δίνει μια κλοτσιά: Μ ο υ ' β γ α λ ε ς την ψυχή. Β Α Σ Τ Α Ζ Ο Σ : Τ ώ ρ α ε ί μ α ι π λ ε ρ ω μ έ ν ο ς . (Φεύγει).
ΣΚΗΝΗ ΟΓΔΟΗ
ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ, έπειτα ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ. Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Τ ι κόσμος που σου είναι! Π ε ρ ί μ ε ν ε ακριβώς ν α τ ό ν ε κ α κ ο μ ε τ α χ ε ι ρ ι σ τ ώ . Α ς π ά μ ε ν α ιδούμε τ ι ξενοδοχείο ε ί ν ' ε τ ο ύ τ ο . . . Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Κ ύ ρ ι ε , τ ο πήρα. Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Τ ι ξενοδοχείο ε ί ν ' α υ τ ό ; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Ε ί ν α ι καλό ξενοδοχείο, κ ύ ρ ι ε . Ό μ ο ρ φ α κ ρ ε β ά τ ι α , όμορφοι καθρέφτηδες, μια σπουδαία κουζίνα, με μια μ υ ρουδιά που ανασταίνει. Ε μ ί λ η σ α με τον κ α μ α ρ ι έ ρ η . Θα σας π ε ρ ι π ο ι η θ ε ί βασιλικά. Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Ε σ ε ί ς τ ι ε π ά γ γ ε λ μ α κ ά ν ε τ ε ; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Τον υ π ε ρ έ τ η . Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Ε ί σ α σ τ ε Β ε ν ε τ σ ι ά ν ο ς ; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Δ ε ν ε ί μ α ι Β ε ν ε τ σ ι ά ν ο ς , μ α ε ί μ ' ε δ ώ από τ ο κράτος. Ε ί μ α ι Μπεργαράσκος, δούλος σας. Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Τ ώ ρ α έ χ ε τ ε αφέντη;Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Τώρα... π ρ α μ α τ ι κ ά δεν έ χ ω . Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Ε ί σ α σ τ ε χωρίς αφέντη; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Ν α ' μ α ι , μ ε β λ έ π ε τ ε , ε ί μ α ι δίχως αφέντη. (Μόνος). Ε δ ώ δεν ε ί ν ' ο αφέντης μου, δε λ έ ω ψ έ μ α τ α . Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Ε ρ χ ό σ α σ τ ε στην υπηρεσία μου; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Σ τ η ν υ π ε ρ ε σ ί α σας; Γ ι α τ ί όχι; (Μόνος). Α ν η συμφωνία είναι κ α λ ύ τ ε ρ η , αλλάζω π α ρ τ σ ι ν έ β ε λ ο . Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Τ ο υ λ ά χ ι σ τ ο γ ι α τ ο δ ι ά σ τ η μ α που θ α μ ε ί ν ω σ τ η Β ε ν ε τ ί α . Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Π ο λ ύ καλά. Πόσο θ α μου δ ί ν ε τ ε ; Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Πόσο ζ η τ ά τ ε ; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Ν α σας π ω . Έ ν α ς άλλος αφέντης που είχα και που τώρα εδώ δεν τον έ χ ω άλλο, μ ο ύ δ ι ν ' ένα Φ ί λ ι π π ο το μ ή να και τα έξοδα μου. Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Καλά, τόσο θα σας δίνω κι ε γ ώ . Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Π ρ έ π ε ι ν α μου δ ώ κ ε τ ε κ ά τ ι π ε ι λ ι ό τ ε ρ ο . Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Κ α ι τ ι π ε ρ ι σ σ ό τ ε ρ ο ζ η τ ά τ ε ; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Έ ν α σολδάκι την η μ έ ρ α γ ι α τ ο τ α μ π ά κ ο . Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Μ ά λ ι σ τ α , ευχαρίστως, θα σας το δώσω. Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Μ ι α κ ι ε ί ν ' έ τ σ ι , σ τ έ κ ω μ ' εσάς. Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Μ α θ α 'θελα και κάποια σύσταση γ ι α τ η δ ι α γ ω γ ή σας. Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Τ ό μ ο υ δ ε γ υ ρ ε ύ ε τ ' άλλο, παρά σύσταση γ ι α τη δ ι α γ ω γ ή μου, α μ έ τ ε σ τ η Μ π έ ρ γ α μ ο κι όλοι θα σας πούνε γ ι α μ ε . Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Δ ε ν έ χ ε τ ε κανένα σ τ η Β ε ν ε τ ί α ν α σας ξ έ ρ ε ι ; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Έ φ τ α κ α σήμερα τ ο πρωί, κ ύ ρ ι ε . Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Καλά, μου φαινόσαστε καλός άνθρωπος, θ α σας δοκιμάσω. Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Δ ο κ ι μ ά σ τ ε μ ε και θ α ι δ ε ί τ ε . Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Π ρ ώ τ ' α π ' ό λ α , β ι ά ζ ο μ α ι να ιδώ αν υπάρχουνε στο τ α χ υ δ ρ ο μ ε ί ο ε π ι σ τ ο λ έ ς γ ι α μ ε . Π ά ρ τ ε μισό σκούδο, π η γ α ί ν ε τ ε στο τ α χ υ δ ρ ο μ ε ί ο του Τουρίνου και ρ ω τ ή σ τ ε αν ε ί ν ' ε π ι σ τ ο
-λ έ ς γ ι α τον Φ-λωρίνδο Α ρ ε τ ο ύ σ η . Α ν ε ί ν α ι , τ ι ς π α ί ρ ν ε τ ε και τ ι ς φέρνετε αμέσως, γ ι α τ ί σας π ε ρ ι μ έ ν ω . Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Ω ς τόσο δ ι α τ ά χ τ ε ν α ε τ ο ι μ ά σ ο υ ν ε τ ο γ ι ό μ α . Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Ν α ι , καλά, θα πω να το ε τ ο ι μ ά σ ο υ ν ε . (Μόνος). Ε ί ν α ι κ ω μ ι κ ό ς , δε μου φαίνεται κακός. Σ ι γ ά σιγά θα τόνε δοκι μ ά σ ω . (Μπαίνει στο ξενοδοχείο).
ΣΚΗΝΗ ΕΝΑΤΗ
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ, έπειτα ΒΕΑΤΡΙΚΗ και ΜΠΡΙΓΚΕΛΑΣ. Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Έ ν α σολδί π ε ι λ ι ό τ ε ρ ο την η μ έ ρ α , κάνουνε τριάντα σολδιά το μήνα, και δεν είναι μ ή τ ε σίγουρο π ω ς ο άλλος μου δίνει ένα Φ ί λ ι π π ο μου δ ί ν ε ι δέκα Παύλους. Μ π ο ρ ε ί δέκα Π α ύ λ ο ι να κάνουν ένα Φ ί λ ι π π ο , μα 'γω δεν το ξέρω σωστά. Κι έ π ε ι τ α εκείνον τ ο σιορ Τ ο υ ρ ι ν έ ζ ο , δεν τ ό ν ε β λ έ π ω άλλο. Ε ί ν α ι παλαβός. Ε ί ν ' ένας γ κ ι ο β ι ν ό τ ο ς χωρίς μουστάκι και χωρίς μυα λό. Ας π ά ε ι να κουρεύεται, κι ας π ά μ ε στο Τ α χ υ δ ρ ο μ ε ί ο γ ι α τ ο ύ το τον α φ έ ν τ η . . . (Κάνει να φύγει και συναντάει τη Βεατρίκη). Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Ε ύ γ ε σου, έ τ σ ι μ ε π ε ρ ι μ έ ν ε ι ς ; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Ε δ ώ ε ί μ α ι , κύριε. Σ α ς π ε ρ ι μ έ ν ω ακόμα. Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Κ α ι γ ι α τ ' ήρθες ν α μ ε π ε ρ ι μ έ ν ε ι ς ε δ ώ , κ ι όχι στο δρόμο που σου 'πα; Ε ί ν α ι σ ύ μ π τ ω σ η που σε ξαναβρήκα. Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Ε π ρ ο β ά τ η σ α κ ο μ μ ά τ ι , γ ι α ν α μου π ε ρ ά σ ε ι η πείνα. Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Έ λ α , π ή γ α ι ν ε αμέσως σ τ η βάρκα, πες του βαρκάρη να σου δώσει το μπαούλο μου και πάρτο στο ξενοδοχείο του κύ ριου Μ π ρ ι γ κ έ λ α . . . Μ Π Ρ Ι Γ Κ Ε Λ Α Σ : Ν ά τ ο ε κ ε ί τ ο ξενοδοχείο μου δεν έ χ ε ι ν α λ α θ έ ψ ε ι ς . Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Καλά, λοιπόν, κ ά μ ε γρήγορα, γ ι α τ ί σ ε π ε ρ ι μ έ ν ω . Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ , μόνος: Δ ι ά ο λ ε ! Σ ' εκείνο τ ο ξενοδοχείο!Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η : Ά κ ο υ , συγχρόνως ν α πας στο Τ α χ υ δ ρ ο μ ε ί ο του Τουρίνου και να ρ ω τ ή σ ε ι ς αν ε ί ν α ι δικές μου ε π ι σ τ ο λ έ ς . · Μ ά λ ι στα, ρώτα αν ε ί ν ' ε π ι σ τ ο λ έ ς γ ι α τον Φ ρ ε ι δ ε ρ ί κ ο Ρασπόνη και γ ι α τη Β ε α τ ρ ί κ η Ρ α σ π ό ν η . ' Η τ α ν ε να ' ρ θ ε ι μαζί μου ως κι η αδελφή μου, και γ ι α κάποιο ε μ π ό δ ι ο έ μ ε ι ν ε στο σ π ί τ ι . Μ π ο ρ ε ί ν α τ η ς έ γ ρ α ψ ε κ α μ ι ά φ ί λ η τ η ς . Κ ο ί τ ' α ν ε ί ν ' ε π ι σ τ ο λ έ ς ή γ ι α κείνην ή γ ι α μ ε . Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ , μόνος: Δ ε ν ξέρω τ ι ν α κ ά μ ω . Ε ί μ ' ο π ε ί λ ι ο μ π ε ρ δ ε μ έ ν ο ς άνθρωπος του κόσμου. Μ Π Ρ Ι Γ Κ Ε Λ Α Σ , σιγά στη Βεατρίκη: Π ώ ς , π ε ρ ι μ έ ν ε τ ε γ ρ ά μ μ α τ α στο σ ω σ τ ό σας τ ' όνομα και στο π λ α σ τ ό , τ η σ τ ι γ μ ή που φύ γ α τ ε μυστικά; Β Ε Α Τ Ρ Ι Κ Η , σιγά στον Μπριγκέλα: Ά φ η σ α π α ρ α γ γ ε λ ί α σ ' έναν π ι σ τ ό υ π η ρ έ τ η μ ο υ , που φ ρ ο ν τ ί ζ ε ι το σ π ί τ ι μου, να μου γ ρ ά ψ ε ι , και δεν ξ έ ρ ω με τι όνομα μ π ο ρ ε ί να μου γ ρ ά ψ ε ι . Μα π ά μ ε , και με την ησυχία μας θα σας τα πω όλα. (Στον Τρουφαλδίνο). Κ ά με γρήγορα, π ή γ α ι ν ε στο τ α χ υ δ ρ ο μ ε ί ο κι έ π ε ι τ α σ τ η βάρκα. Π ά ρε τ ι ς ε π ι σ τ ο λ έ ς , δώσε να φέρουνε το μπαούλο, και σε π ε ρ ι μ έ ν ω στο ξ ε ν ο δ ο χ ε ί ο . (Μπαίνει στο ξενοδοχείο). Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ , στον Μπριγκέλα: Εσείς είσαστε ο π α ρ τ σ ι ν έ -β ε λ ο ς του ξενοδοχείου; Μ Π Ρ Ι Γ Κ Ε Λ Α Σ : Μ ά λ ι σ τ α , ε γ ώ ε ί μ α ι . Φ ε ρ θ ε ί τ ε καλά, και ν α ' σ α σ τ ' ήσυχος π ω ς θα σας δώκω να φάτε καλά. (Μπαίνει στο ξενοδοχείο).
ΣΚΗΝΗ ΔΕΚΑΤΗ
ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ, έπειτα ΣΙΛΒΙΟΣ. Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Τ ι ωραία! Κ ό σ μ ο ς και κόσμος γ υ ρ ε ύ ε ι έναν α φ έ ν τ η , κι ε γ ώ εύρηκα δύο. Τι διάβολο να κ ά μ ω ; Κ α ι τσου δυο δ ε μ π ο ρ ώ ν α τσου υ π ε ρ ε τ ά ω . Δ ε μ π ο ρ ώ ; Κ α ι γ ι α τ ί όχι; Δ ε θ α'ταν όμορφο να δουλεύω και τσου δυο, και να βγάνω δυο μ ι στούς και να τ ρ ώ γ ω δ ι π λ ό ; Θα 'τανε ζάχαρη αν δεν το μ υ ρ ι ζ ό -ντανε. Κι αν το μυριστούνε, τι θα χάσω; Τ ί π ο τ α ! Αν ο ένας με δ ι ώ ξ ε ι , σ τ έ κ ω με τον άλλονε, μ' εκείνονε που θ έ λ ε ι να με δοκι μ ά σ ε ι . Κ α ι μια μέρα να β α σ τ ά ξ ε ι , θ έ λ ω να δοκιμάσω. Σ τ ο ν πά τ ο τ σ η γραφής, πάντα κ ά τ ι θ ' απολάψω. Κ ο υ ρ ά γ ι ο , α ς π ά μ ε στο Τ α χ υ δ ρ ο μ ε ί ο και γ ι α τσου δυο. (Κάνει, να ξεκινήσει). Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ , μόνος: Ε τ ο ύ τ ο ς ε ί ν ' ο υ π η ρ έ τ η ς του Φ ρ ε ι δ ε ρ ί κ ο υ Ρ α -σπόνη. (Στον Τρουφαλδίνο). Π α τ ρ ι ώ τ η ! Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Ο ρ ί σ τ ε ! Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Πού είναι ο αφέντης σας; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Ο αφέντης μου; Ε ί ν ' ε κ ε ί , σ ' ε κ ε ί ν ο τ ο ξενο δοχείο. Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Ν α π ά τ ε α μ έ σ ω ς στον αφέντη σας και ν α του π ε ί τ ε π ω ς θ έ λ ω να τ ο υ μ ι λ ή σ ω , κι αν έ χ ε ι φ ι λ ό τ ι μ ο να ' ρ θ ε ι κ ά τ ω , που τόνε π ε ρ ι μ έ ν ω . Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Μ ' α γ α π η τ έ κύριε... Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ , με φωνή δυνατή: Να π ά τ ε α μ έ σ ω ς ! Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Μ α γ ι ' ακούστε, ο αφέντης μου... Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Λ ι γ ό τ ε ρ ε ς κ ο υ β έ ν τ ε ς , γ ι α τ ί , μ α τ ο Θεό... Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Μα ποιανού να πω να ' ρ θ ε ι ; Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Α μ έ σ ω ς , ή σε τ σ α κ ί ζ ω στο ξύλο. Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ , μόνος: Δ ε ν ξέρω τ ί π ο τ α , θ α σ τ ε ί λ ω τον π ρ ώ τ ο που θα β ρ ε θ ε ί μπροστά μου. (Μπαίνει στο ξενοδοχείο).
ΣΚΗΝΗ ΕΝΔΕΚΑΤΗ
ΣΙΛΒΙΟΣ, έπειτα ΦΛΩΡΙΝΔΟΣ και ΤΡΟΥΦΑΛΔΙΝΟΣ. Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Ό χ ι , π ο τ έ , είναι αδύνατο ν ' ανεχτώ μπροστά στα μά τ ι α μου έναν α ν τ ε ρ α σ τ ή . Αν ο Φ ρ ε ι δ ε ρ ί κ ο ς ε γ λ ί τ ω σ ε μ ι α φορα, δε θα ' χ ε ι πάντα την ίδια τ ύ χ η . Ή θα απαρατήσει κάθε α ξ ί ω σ ηγ ι α την Κ λ ε α ρ έ τ η ή θα λ ο γ α ρ ι α σ τ ε ί μαζί μου... Βγαίνουν άλλοι άνθρωποι από το ξενοδοχείο. Δ ε ν θ έ λ ω να μ' ανησυχήσουν. (Αποτραβιέται στο αντίθετο μέρος). Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ , δείχνει τον Σίλβιο στον Φλωρίνδο: Ν ά τ ο ς ε κ ε ί , ε κ ε ί ν ο ς ο κύριος που π ε τ ά ε ι φ ω τ ι έ ς α π ' όλες του τ σ ι μπά ν τ ε ς . Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Δ ε ν τόνε ξ έ ρ ω . Τ ι θ έ λ ε ι από μ ε ; Τ Ρ Ο Υ Φ Α Λ Δ Ι Ν Ο Σ : Δ ε ν ξ έ ρ ω . Π ά ω γ ι α τ α γ ρ ά μ μ α τ α . Μ ε την άδεια σας. (Μόνος). Δε θ έ λ ω σκοτούρες. Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ , μόνος: Ο Φ ρ ε ι δ ε ρ ί κ ο ς δεν έ ρ χ ε τ α ι . Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ , μόνος: Θα ι δ ώ τ ι σ υ μ β α ί ν ε ι . (Στον Σίλβιο). Κ ύ ριε, ε σ ε ί ς μ ' ε ζ η τ ή σ α τ ε ; Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Ε γ ώ ; Δ ε ν έ χ ω την τ ι μ ή μ ή τ ε ν α σας γ ν ω ρ ί ζ ω . Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Κ ι όμως ο υ π η ρ έ τ η ς που ε ί δ α τ ε ν α φ ε ύ γ ε ι τ ώ -ρ ' α π ό 'δω, μου 'πε π ω ς μ ε α γ έ -ρ ω χ η φωνή και μ ε φοβέ-ρες ζ η τ ο ύ σ α τ ε να με π ρ ο κ α λ έ σ ε τ ε . Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Δ ε μ ' ε κ α τ ά λ α β ε καλά. Ε ί π α ν α μ ι λ ή σ ε ι στον αφέντη του. Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Ωραία, ε γ ώ ε ί μ α ι ο αφέντης τ ο υ . Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Ε σ ε ί ς , ο αφέντης του; Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Χ ω ρ ί ς α μ φ ι β ο λ ί α . Ε ί ν α ι στην υπηρεσία μου. Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Σ υ γ ν ώ μ η λοιπόν, ή ο υ π η ρ έ τ η ς σας μ ο ι ά ζ ε ι με κά ποιον άλλο που είδα σ ή μ ε ρ α το π ρ ω ί ή δ ο υ λ ε ύ ε ι και σε κάποιον άλλο. Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Αυτός υ π η ρ ε τ ε ί σ ' ε μ έ , μην α μ φ ι β ά λ λ ε τ ε . Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Μ ι α κ ι ε ί ν ' έ τ σ ι , σας ξαναζητώ σ υ γ ν ώ μ η . Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Π α ρ α κ α λ ώ . Ο μ ο ι ό τ η τ ε ς παρουσιάζονται κάθε σ τ ι γ μ ή . Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Ε σ ε ί ς είσαστε ξένος, κύριε; Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Τουρινέζος, στον ορισμό σας. Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Τουρινέζος ακριβώς ήτανε κ ι εκείνος που γυρεύω ν α ξεθυμάνω. Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Αν είναι σ υ μ π ο λ ί τ η ς μου, μ π ο ρ ε ί να τόνε ξέρω, κι
αν σας έ χ ε ι π ε ι ρ ά ξ ε ι , αναλαβαίνω ευχαρίστως να σας ικανοποιή σω. Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Γ ν ω ρ ί ζ ε τ ε κάποιο Φ ρ ε ι δ ε ρ ί κ ο Ρ α σ π ό ν η ; Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Ω ! Τον εγνώρισα δυστυχώς. Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Γ υ ρ ε ύ ε ι , γ ι α ένα λόγο που έ λ α β ε από τον π α τ έ ρ α , ν α μου π ά ρ ε ι τη γυναίκα που σήμερα το πρωί αρραβωνιάστηκα. Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Μ η φ ο β ά σ τ ε , φ ί λ ε , ο Φ ρ ε ι δ ε ρ ί κ ο ς Ρασπόνης δεν μ π ο ρ ε ί να σας πάρει τη γυναίκα σας. Ε ί ν α ι π ε θ α μ έ ν ο ς . Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Μ ά λ ι σ τ α , όλοι π ι σ τ ε ύ α ν ε π ω ς ή τ α ν ε π ε θ α μ έ ν ο ς , μ α σήμερα τ ο π ρ ω ί έφθασε σ τ η Β ε ν ε τ ί α γ ε ρ ό ς και ζωντανός, γ ι α μ ε γ ά λ η μου δυστυχία. Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Κ ύ ρ ι ε , μ ε κάνετε ν α σαστίσω. Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Μ α σάστισα κ ι ε γ ώ . Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Ο Φ ρ ε ι δ ε ρ ί κ ο ς Ρασπόνης, σας β ε β α ι ώ ν ω πως α π έ θανε. Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Ο Φ ρ ε ι δ ε ρ ί κ ο ς Ρασπόνης σας β ε β α ι ώ ν ω πως ζ ε ι . Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Π ρ ο σ έ χ ε τ ε καλά, γ ι α τ ί γ ε λ ι ό σ α σ τ ε . Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Ο κυρ-Πανταλόνες τ ω ν Μ π ι ζ ο ν ι ό ζ ω ν , ο πατέρας του κ ο ρ ι τ σ ι ο ύ , ε ξ έ τ α σ ε μ ε όλες τ ι ς λ ε π τ ο μ έ ρ ε ι ε ς γ ι α ν α β ε β α ι ω θ ε ί , και με α ν α μ φ ι σ β ή τ η τ ε ς α π ό δ ε ι ξ ε ς ε π ε ί σ τ η κ ε πως είναι ο ίδιος. Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ , μόνος: Δ ε ν σ κ ο τ ώ θ η κ ε λοιπόν καθώς ε π ί σ τ ε ψ α ν όλοι; Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Ή αυτός ή ε γ ώ θ ' αφήσουμε τον έ ρ ω τ α γ ι α τ η ν Κ λ ε α ρ έ τ η ή τη ζ ω ή . Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ , μόνος: Ο Φ ρ ε ι δ ε ρ ί κ ο ς ε δ ώ ; Φ ε ύ γ ω από τ η Δ ι καιοσύνη, και βρίσκομαι μπροστά στον εχθρό μου! Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Ε ί ν α ι π ε ρ ί ε ρ γ ο π ώ ς δεν τον ε ί δ α τ ε . Ε π ρ ό κ ε ι τ ο ν α μ ε ί νει σ ' α υ τ ό τ ο ξενοδοχείο. Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Δ ε ν τον είδα εδώ μου 'πανε πως δεν έ μ ε ν ε κα νείς ξένος. Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Θ ' ά λ λ α ξ ε γ ν ώ μ η . Κ ύ ρ ι ε , σ υ γ ν ώ μ η α ν σας ανησύχησα. Αν τον δ ε ί τ ε , π έ σ τ ε τ ο υ , γ ι α το καλό που του θ έ λ ω , να β γ ά λ ε ι την ιδέα γ ι ' αυτό τ ο γ ά μ ο . Τ ' όνομα μου είναι Σ ί λ β ι ο ς Λ ο μ π α ρ -δης, έχω την τ ι μ ή να σας υ π ο β ά λ λ ω τα σ έ β η μου.
Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ : Χ α ί ρ ω πολύ γ ι α τ η γ ν ω ρ ι μ ί α σας. (Μόνος). Ε τ ο ύ τ ' η δουλειά μού αναστατώνει το μυαλό. Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Έ χ ε τ ε την ευχαρίστηση ν α μου π ε ί τ ε τ ' όνομα σας; Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Δ Ο Σ , μόνος: Δ ε θ έ λ ω να φανερωθώ. (Δυνατά). Ορά τ ι ο ς Α ρ ν τ έ ν τ η ς , στον ορισμό σας. Σ Ι Λ Β Ι Ο Σ : Κ ύ ρ ι ε Ο ρ ά τ ι ε , ε ί μ α ι στις δ ι α τ α γ έ ς σας. (Φεύγει).
