ที่มา : จากการศึกษาของผูวิจัย
บทที่ 4
การสรางสรรคและพัฒนางานศิลปนิพนธ
ในการสรางสรรคผลงานศิลปนิพนธ “โนราและวิถีชีวิต” ชุดนี้เปนการนําเสนอลวดลาย ความงามของ นาฏศิลปโนราภาคใต โดยนําเสนอใหเห็นถึงคุณคาและวิถีชีวิตวัฒนธรรมของคน ภาคใต เปนเรื่องราวสําคัญเปนหลัก เพื่อใหสอดคลอง และกลมกลืนโดยอาศัยทัศนธาตุทางศิลปะ เปนการสื่อในการถายทอดแนวความคิด ซึ่งในการจะสรางสรรคผลงานออกมาไดสมบูรณนั้น จําเปนจะตองมีชวงเวลาการคนควา ทดลอง การแกปญหาตาง ๆ อยางตอเนื่อง ซึ่งมาจากการ สรางสรรค ดังนี้
การสรางสรรคผลงานระยะกอนศิลปนิพนธ
เปนการพัฒนาผลงานดานเทคนิคและเรื่องราวดวยพรอมกัน เนื่องจากเรื่องราวของ
ระยะแรกนั้น เปนเรื่องของคนในสังคมปจจุบัน ที่ชอบการนินทาวารายคนอื่นเปนหลัก เทคนิคการ เขียนก็เขียนอยูในสีโทนรอน แตโดยรูปแบบและเรื่องราวของผลงานนั้น เปนเรื่องที่ไกลตัวไป ทั้งนี้ขาพเจาไดศึกษารูปแบบและเนื้อหาแนวความคิดโดยไดรับคําแนะนําจากอาจารยผูสอนอยาง ตอเนื่อง รูปแบบและเนื้อหาแนวความคิดจึงเปนเปลี่ยนมาเรื่องของโนราในศิลปนิพนธ จึงทราบ ปญหาและสรุปได ดังนี้
ปญหาในการสรางสรรคผลงานระยะกอนศิลปนิพนธ
- ปญหาที่เกิดจากการทํางานในระยะแรก เปนเรื่องที่ไกลตัวเกินไป เปนเรื่องที่มี
ประสบการณกับตัวเองไมลึกซึ้งพอ จึงทําใหไมสามารถถายทอดออกมาไดเต็มที่เทาไหร
- ปญหาที่รูปแบบยังดูไมมีอารมณ ความรูสึกวาเปนอยางนั้นจริง ๆ จึงไมสามารถทําใหคน รูสึกวาในสิ่งที่ตองการสื่อออกมาได
- การจัดองคประกอบในภาพนั้นดูกระจัดกระจายไมสามารถบอกเหตุผลได หรือไม
สามารถเชื่อมโยงกันได และไมมีที่มาที่ไปในสิ่งที่หยิบยกขึ้นมาใชในงานได ภาพรวมของผลงาน จึงดูไมนาสนใจเทาไหร
43 - งานชวงหลังไดพัฒนามาและเปลี่ยนเนื้อหาของไปเปนนาฏศิลปพื้นบานคือ โนรา ทั้งตัว รูปแบบของงานและเนื้อหาก็ตองเปลี่ยน แตงานชุดนี้สามารถนํามาพัฒนาและเพิ่มเติมไดเยอะ ทั้ง ในเรื่องของเทคนิคการเขียน เทคนิคการรองพื้น ที่มีสีทองเขาชวย ทําใหงานนั้นมีมิติมากกวางาน ชุดกอน
- ปญหาชวงหลังจะคงมีอยูทั้งเรื่องของรูปทรงองคประกอบที่ยังดูขาด ๆ เกินไปบาง
- ลักษณะตัวโนราที่เขียนไปยังดูไมมีความนาหลงใหลสวยงามเทาไร และมีมือ หนา แขน เทา ที่ดูแลวเยอะจนเกินไป
ผลงานระยะศิลปนิพนธ
ผลงานศิลปนิพนธ เปนการสรางงานอยางตอเนื่องจากผลงานระยะกอนศิลปนิพนธ ซึ่งได
มีการพัฒนาปรับปรุงและแกไข ปญหาตาง ๆ ทั้งทางดานองคประกอบและมุมมอง ทัศนธาตุตาง ๆ เทคนิควิธีการที่ใชเพื่อผลงงานระยะศิลปนิพนธเกิดความสมบูรณมากที่สุด
ผลงานระยะกอนศิลปนิพนธ เปนการแสดงออกที่เห็นความสําคัญของวิถีชีวิตโนรา ในทางดานพิธีกรรมมากกวา จึงมีการพัฒนางานตอมาเรื่อย ๆ จนงานดูแลวมีทั้งความนาเชื่อถือและ รูสึกถึงพิธีกรรมความสวยงามอยางชัดเจน อีกทั้งงานชุดนี้พัฒนาเทคนิควิธีการกระบวนการทํางาน บางบางสวน เพื่อเพิ่มรูปแบบใหชิ้นงานดูสมบูรณมากขึ้น ซึ่งขาพเจาไดสรางผลงานออกมา 2 ชิ้น ผลงานระยะศิลปนิพนธ ชิ้นที่ 1
เสนองานจิตรกรรมไทยประเพณี โดยผานเรื่องราววิถีชีวิตของชาวภาคใต ผลงานชิ้นนี้มี
ลวดลายเปนหลัก เพื่อใหรูสึกวาโนรากําลังเคลื่อนไหว กําลังรําอยู ขาพเจาจัดองคประกอบใหตัว โนราอยูตรงกลาง ใชลายเคลื่อนไหวอยูดานขางทั้งซายและขวา ใหรูสึกถึงการมีชีวิตของตัวโนรา พรอมทั้งสีที่มีเหลือง ทอง แดง ดํา ที่เปนสวนที่ทําใหงานเปนไปตามที่จินตนาการ และมีที่วางสี
ขาวที่ทําตัวงานไมรูสึกแนนจนเกินไป มีอากาศใหตัวลายไดเคลื่อนไหวอยางสมบูรณ
44 ผลงานระยะศิลปนิพนธ ชิ้นที่ 2
เรื่องราวของผลงานชิ้นนี้ จะแตกตางกันจากชิ้นแรกที่การจัดองคประกอบของตัวโนรา ซึ่ง เปลี่ยนทานั่งอยูมุมซายลางของเฟรม ใหตัวเดนกวา สวนสีสันของงานยังเหมือนกันทั้งในเรื่องของ เทคนิควิธีการ
ปญหาในการสรางสรรคงานระยะศิลปนิพนธ
การทํางานศิลปะในทัศนะของขาพเจ า เปนการทํางานที่มีการพัฒนาทางความคิดของ ตนเอง และพัฒนารูปแบบของงานไปเรื่อย ๆ พรอมกับมีความจําเปนที่ตองเสาะหาวิธีการใหม เพื่อ การนําเสนอผลงานอยูตลอดเวลา ซึ่งในการทํางานมีอุปสรรคปญหาแตก็ลวนกลับเปนแรงผลักดัน ใหอยากทํางานและคนควาที่ทดลองปฏิบัติตอไป
สําหรับในการปฏิบัติงานศิลปนิพนธครั้งนี้ คือ
-ปญหาของผลงานศิลปนิพนธระยะสุดทายนี้ จะเปนเรื่องของรายละเอียดและความ สมบูรณของงานยังขาดอยู ลวดลายยังกระจัดกระจาย ยังขาด ๆ เกิน ๆ อยูบาง
ดังนั้นจากปญหาทั้งหมดที่กลาวมา ขาพเจาไดพยายามปรับปรุงแกไ ขเพื่อใหงานเสร็จ สมบูรณตรงกับแนวความคิด เทคนิควิธีการ เพื่องานศิลปะนิพนธชุดนี้ เกิดความสมบูรณที่สุด
45