PENGENALAN
Di Malaysia, penubuhan kesatuan sekerja semakin bertambah pada masa kini khususnya
penubuhan kesatuan sekerja di Sabah. Namun demikian seperti yang kita tahu pertubuhan
kesatuan sekerja di Malaysia pada awalnya ditubuhkan pada tahun 1920 iaitu di bahagian
semenanjung Malaysia. Seterusnya mula berkembang ke pantai barat iaitu di bahagian sabah
pada awal tahun 1940. Walaupun pertubuhan kesatuan sekerja ini pada awalnya agak perlahan
tetapi Negara Malaysia berusaha untuk mewujudkan lebih banyak kesatuan sekerja dan
memastikan pekerja pada masa kini untuk menyertai kesatuan sekerja dengan tujuan
meningkatkan kesedaran tentang kepentingan kesatuan sekerja pada masa ini. Kesatuan
sekerja ini pada awalnya wujud adalah disebabkan oleh munculnya sekumpulan pekerja atau
lebih dikenali sebagai buruh. Institusi buruh ini bermula dengan kemasukan imigran Cina dan
india ke Tanah Melayu melalui sistem kangcu dan kangani yang dibawa masuk oleh pihak
penjajah iaitu British. Perkembangan buruh Cina dan India di Tanah Melayu majoritinya adalah
berasal dari kawasan Kwangtung, Kwangsi dan Fukien di wilayah selatan China secara
besar-besaran pada tahun 1848 iaitu selepas penemuan bijih timah di Larut, Perak. Manakala
perkembangan buruh India di tanah melayu lebih menumpukan pekerjaan industri estet-estet
seperti ladang getah, kelapa sawit dan sebagainya.
Menurut Wad (1998) dalam kajiannya mengenai kesatuan sekerja di malaysia boleh
dibahagikan kepada dua peringkat. Menurut beliau dalam peringkat yang pertama merupakan
dasar umum kesatuan sekerja dari tahun 1920-an sehingga kekalahan komunis pada tahun
1947-1948. Manakala, peringkat yang kedua dalam kajiannya ialah perkembangan kesatuan
sekerja industri dari tahun 1948 sehinggalah pada masa kini. Di Malaysia, kesatuan sekerja
pertama yang telah wujud pada tahun 1920-an bermula dengan dengan industri estet dan
perlombongan. Dalam sektor tersebut kebanyakan dipelopori oleh orang cina yang lebih terlibat
dalam industry perlombongan seperti bijih timah, melibatkan diri dalam pengeluaran bijih getah
dan sebagainya. Perkembangan bidang perindustrian ini menyebabkan bidang perindustrian di
Malaysia sangat penting dan diperlukan dalam pembinaan sebuah Negara yang maju menjelang
wawasan 2020. Kewujudan kesatuan sekerja turut tidak ketinggalan dalam arus perkembangan
pekerja. Hal ini demikian kerana pihak pekerja menyedari apa yang diperjuangkan oleh
kesatuan tersebut.
Selain daripada itu, kesatuan sekerja juga dikenali sebagai institusi pekerjaan. Situasi ini,
dapat dilihat dalam konteks hubungan industri yang menyatakan bahawa pertubuhan kesatuan
sekerja dianggotai oleh pekerja-pekerja di dalam sesuatu organisasi di tempat kerja tersebut.
Mereka iaitu pekerja-pekerja yang berada dalam organisasi bagi mencapai maktlamat dan
berkongsi tujuan yang sama demi mewujudkan produktiviti dan keuntungan kepada sesebuah
organisasi.
KONSEP KESATUAN SEKERJA
Kesatuan sekerja merupakan salah satu badan atau pertubuhan atau sekelompok
kumpulan pekerja yang ditubuhkan bertujuan untuk memperhuangkan hak-hak dan kebajikan
pekerja serta melindungi pekerja daripada tindakan majikan yang menindas pekerja. Secara
ringkasnya kesatuan sekerja merupakan asas kepada pengabungan pekerja dan majikan dalam
sesuatu industri, tred, di Malaysia. Sememangnya kewujudan kesatuan sekerja di Malaysia ini
mempunyai banyak maktlamat dan kebaikannya seperti melindungi pekerja, menjaga kebajikan
pekerja, menjamin hak dan faedah pekerja, dengan cara mengadakan rundingan kolektif dan
perjanjian kolektif bersama majikan dengan kesatuan sekerja untuk menjamin kebajikan
pekerja pada masa hadapan.
Berikutnya lagi, kesatuan sekerja yang ditubuhkan mempunyai peranannya yang
tersendiri antaranya ialah apabila seseorang pekerja mempunyai hubungan yang tegang
dengan majikan, kesatuan sekerja memainkan peranan dalam membuka ruang penyelesaian
untuk melakukan rundingan bagi mengelakkan situasi tegang ini berpanjangan dan memastikan
keharmonian dalam organisasi terus terjamin. Selain daripada itu juga, akibat dari munculnya
ketegangan ini wujudnya kesatuan sekerja dimana ianya berfungsi sebagai wakil untuk pekerja
menyampaikan suara mengenai hasrat dan maktlamat pekerja melalui kesatuan sekerja.
Keadaan ini juga untuk memastikan apa-apa suara yang disuarakan oleh pekerja sampai
kepada majikan. Apabila hubungan antara pekerja dan majikan semakin pulih masalah yang
dihadapi oleh pekerja-pekerja dapat diselesaiakan melalui rundingan bersama antara kesatuan
Kesatuan sekerja di Malaysia boleh dikatrifkan sebagai sebuah pertubuhan yang wujud
di bawah Akta Kesatuan Sekerja 1959 di mana Akta ini menerangkan bahawa yang mana
kesatuan sekerja yang wujud di Malaysia adalah mengikut Akta yang telah termaktub dalam
Akta Kesatuan Sekerja 1959 tersebut. Pada masa yang sama, kesatuan sekerja tidak boleh
ditubuhkan sekiranya bercanggah dengan Akta yang termaktub dalam Akta Kesatuan Sekerja
1959. Hal ini kerana telah dijelaskan bahawa dalam Akta Kesatuan Sekera 1959 telah mendefinisikan kesatuan sekerja ini sebagai “apa-apa pertubuhan atau gabungan pekerja-pekerja atau majikan-majikan, yang menjadi pekerja-pekerja di mana tempat pekerja-pekerjanya adalah di Malaysia Barat termasuk Sabah dan Sarawak”. Oleh itu, sekumpulan pekerja hanya boleh
menubuhkan kesatuan sekerja mengikut tempat dimana mereka bekerja iaitu di Malaysia Barat,
Sabah ataupun Sarawak.
Menurut (Green 1994; Mankiw 2001), bependapat kesatuan sekerja merujuk kepada
sebuah pertubuhan yang berdikari, yang akan membuat perundangan kolektif dan terpisah
dengan majikan yang berperanan untuk mengekalkan dan meningkatkan keadaan, persekitaran
dan syarat pekerja serta menggunakan haknya untuk mencapai tujuan dan keperluan pekerja.
Berdasarkan situasi pada masa kini di Malaysia, kesatuan sekerja boleh diketogrikan sebagai
satu persatuan atau gabungan kelompok pekerja atau majikan yang bekerja di Malaysia dan
ahli-ahlinya terdiri daripada pekerja atau majikan dalam pertukangan, perkhidmatan dan
perindustrian yang tertentu (Akta Kesatuan Sekerja 1959). Manakala menurut (Poon 2002),
kesatuan sekerja terdiri daripada sebuah pertubuhan pekerja atau majikan yang ditubuhkan
bertujuan untuk memajukan, memelihara, dan memperbaiki kepentingan sosial, ekonomi serta
politik ahli-ahlinya melalui tindakan kolektif.
PERGERAKAN KESATUAN SEKERJA SEBELUM MERDEKA
BURUH CINA DI SABAH
Malaysia merupakan sebuah Negara yang terdiri daripada pelbagai kaum, agama, dan
bangsa. Malaysia juga dikenali sebagai sebuah Negara yang terdiri daripada masyarakat
zaman penjajahan British lagi. Etknik Cina ini merupakan salah satu etknik utama yang terdapat
di Malaysia. Hal ini boleh diikatakan setiap negeri yang terdapat di Malaysia dan tidak terkecuali
negeri sabah juga turut terdapat Etnik Cina. Penhijrahan atau kehadiran penduduk cina ke
Malaysia adalah disebabkan beberapa faktor yang telah mendorong mereka untuk berhijrah ke
Malaysia dan boleh dikatakan mereka telah bertapak di Malaysia sejak tahun 1870-an lagi.
Kemasukan orang cina di Malaysia disebabkan oleh pengenalan sistem kancu oleh
pemerintahan British. Semasa pemerintahannya British telah membawa masuk buruh daripada
China untuk tujuan membangunkan dan memajukan wilayah atau kawasan yang dijajah oleh
pihak British.
Namun demikian akibat daripada kemasukan buruh daripada China ini menyebabkan
negeri Sabah turut tidak terkecuali menerima kedatangan buruh-buruh cina ini. Sememangnya
kemasukan buruh cina ini memainkan peranan yang sangat penting dalam pembangunan
Sabah. Keadaan ini jelas dapat dibuktikan bahawa pada tahun 1881 Sabah menerima
kemasukan buruh cina secara besar-besaran apabila Sabah telah diambil oleh Syarikat Borneo
Utara British. Pihak Syarikat Borneo Utara British membawa masuk buruh daripada Negara
China kerana pada masa itu pihak British mengalami kekurangan tenga kerja yang tidak
mencukupi untuk membangunkan negeri Sabah. Hal ini kerana, penduduk asal yang sedia ada
di Sabah dikatakan tidak mampu untuk menampung dan memenuhi kekosongan tenaga kerja.
Selain itu, pihak Syarikat Borneo Utara British mengambil tenaga buruh dari China adalah
disebabkan oleh orang Cina lebih berkemahiran dan berpengalaman untuk membangunkan
sabah dalam pelbagai aspek. Sebagai contohnya Syarikat Borneo Utara British melihat
pembagunan yang pesat telah dicapai di Hong Kong dan Singapura hasil daripada tenaga buruh
Cina. Kemasukan buruh dari China secara besar-besaran adalah disebabkan pengenalan Tiga
Skim yang telah diperkenalkan oleh pihak Syarikat Borneo Utara British iaitu Skim Sir Walter
Medhurst, Basel Skim Persatuan Mubaligh dan Skim Laluan Bebas.
Skim pertama yang telah diperkenalkan oleh Syarikat Borneo Utara British iaitu Skim Sir
Walter Medhurst yang telah dilaksanakan pada tahun 1882 hingga 1886. Skim ini merupakan
salah satu cara yang digunakan untuk membawa masuk tenaga buruh Cina dan juga petani.
Pada tahun 1882 Medhurst telah diberikan peruntukan sebanyak $50000 untuk beliau pergi ke
Negara China bagi tujuan untuk mendapatkan buruh- buruh yang ingin datang bekerja ke
5 buah kapal. Seramai 818 orang yang berjaya dibawa masuk ke Sabah yang terdiri daripada 5
peringkat kemasukkan. Seramai 43 orang merupakan kumpulan pertama, manakala seramai
225 orang bagi kumpulan kedua, 340 orang bagi kumpulan ketiga dan 96 orang untuk
kumpulan keempat serta 114 orang buruh untuk kumpulan yang kelima. Kesemua mereka ini
dibawa masuk dengan menggunakan kapal SS Hainan, kapal Thaiess ss, kapal SS Fukkien.
Terdapat segelintir buruh dari China yang dibawa ke Sabah mendapat tajaan berupa tiket
tambang ke Sabah secara percuma. Dengan pengenalan Skim Sir Walter Medhurst telah
membuktikan bahawa pihak British sangat memerlukan buruh dari Negara China untuk
menguruskan dan membangunkan tempat jajahan mereka.
Skim kedua yang telah diperkenalkan untuk menarik buruh dari Negara China untuk
datang ke Sabah ialah melalui Skim Persatuan Mubaligh Basel. Skim Persatuan Mubaligh Basel
ini telah diperkenalkan pada tahun 1905 hingga 1914. Pada tahun 1905 pihak British telah
mengambil pekerja yang telah lama bekerja di Kudat, Sabah untuk dihantar kembali ke Negara
China bagi tujuan untuk menarik atau menggalakkan penduduk di China untuk datang bekerja
di Sabah. Antara contoh pekerja yang pernah di hantar pulang ke China iaitu Yong Ah Kit dan
Lee Ah Pin. Kedua-dua pekerja tersebut telah kembali semula ke Sabah dan berjaya membawa
sejumlah 150 buruh termasuk lelaki, wanita dan juga kanak-kanak dan mereka ditempatkan di
beberapa kawasan di Sabah antaranya, Inanam, Mengatal, dan Tuaran. Bagi buruh yang masuk
melalui Skim Persatuan Mubaligh Basel, mereka diberikan bantuan berbentuk tanah, dan
kewangan. Selain itu, pada November 1912 satu perjanjian antara Syarikat Borneo Utara British
dengan Basel Missionary Society telah diadakan. Melalui perjanjian ini setiap keluaga akan
mendapat 10 ekar tanah apabila sampainya mereka ke Sabah dan mereka hanya perlu
membayar premium $ 1 untuk seeker dan mereka juga dikecualikan cukai tanah dalam tempoh
dua pertama. Apabila mencapai tahun ketiga dan seterusnya mereka akan dikenakan cukai
tanah tahunan hanya sebanyak 50 sen seeker sahaja.
Berikutnya lagi, dalam Skim Persatuan Mubaligh Basel ini juga pihak British telah
banyak memberi kemudahan kepada buruh Cina iaitu memberi tanah untuk dijadikan Gereja,
sekolah-sekolah, tanah perkuburan, dan menyediakan geran bantuan untuk penjaga mereka.
Sememangnya Skim Persatuan Mubaligh Basel yang telah diperkenalkan oleh pihak British ini
telah bejaya menarik sebanyak 26 keluarga iaitu dengan jumlah 111 orang dan mereka
pada tahun 1913 hingga 1914 sebanyak 63 keluarga atau seramai 273 orang telah berjaya
dibawa masuk dan mereka ditempatkan di Kudat, Sabah.
Dalam usaha British membawa masuk lebih ramai buruh dari China ke Sabah adalah
melaluai skim yang tiga iaitu Skim Penumpang Percuma. Skim ini telah diperkenalkan oleh
British pada awal tahun 1921 hingga 1941. Di bawah Skim Penumpang Percuma ini, kerajaan
British tidak terlibat secara langsung seperti skim yang terdahulu seperti Skim Sir Walter
Medhurst dan Skim Persatuan Mubaligh Basel yang terdahulu. Hal ini kerana, skim ketiga ini
lebih mengutamakan kepada mereka yang benar-benar ingin behijrah ke Sabah secara
percuma. Hal ini demikian, pada tahun 1920 keperluan peneroka sangat diperlukan berbanding
dengan buruh kerana pihak British ingin membuka kawasan-kawasan baru untuk diterokai
dengan tujuan bagi mendapatkan hasil baru. Bagi menyampaikan maklumat pihak pengurus
mengedarkan risalah bagi menarik minat lebih ramai lagi peneroka untuk datang ke Sabah.
Situasi ini jelaslah menunjukkan bahawa dengan cara memperkenalkan skim telah menarik
ramai minat buruh dari China untuk meneroka kawasan baru di Sabah ini. Sebagai contoh yang
dapat dilihat, pada tahun 1924 sebanyak 800 pas percuma telah dikeluarkan oleh pihak
penyelia dan pengurusan di Sabah. Pada tahun 1927 pula, jumlah pas yang dikeluarkan
meningkat kepada 1054 pas, dan terus meningkat kepada 1665 pas pada tahun 1929. Skim ini
juga dikatakan berjaya adalah disebabkan golongan hakka yang datang ke Sabah dengan
membawa saudara mara dan keluarga mereka kerana mereka bependapat dengan cara ini
sahaja mereka mampu untuk mengusahakan kawasan yang ingin diterokai.
PEMBENTUKAN KESATUAN SEKERJA DI SABAH SEBELUM MERDEKA
Selepas kemasukan British ke Sabah pihak British telah membawa masuk sejumlah
besar buruh daripada China dan India ke Sabah untuk tujuan membangunkan Negeri Sabah.
Hal ini dapat dilihat salah satu pembangunan yang telah diwujudkan di Sabah ini dengan
membina satu landasan kereta api yang menghubungkan perjalanan dari Tanjung Aru ke
Melalap. Pihak British telah membina landasan kereta api ini sejauh 123 kilometer yang dapat
menghubungkan pelbagai daerah seperti Tanjung Aru, Kinarut, Kwang, Papar, Kimanis, Benoni,
Beufort, Weston, Saliwangan, Haligolat, Rayoh, Pangi, Tenom dan Melalap. Tujuan utama
mengangkut arang batu dari kawasan pembalakan dan perlombongan. Pihak British juga
menggangap bahawa dengan menggunakan sistem pengangkutan kereta api ini mereka dapat
mengeluarkan hasil dengan lebih banyak.
Selain daripada penggunaan memunggah hasil perlombongan dan pembalakan pihak
Biritsh juga menggunakan kereta api untuk tujuan pengangkutan kepada penduduk tempatan
dan juga pelancong yang datang ke Sabah dengan mengenakan tambang untuk setiap destinasi
yang ingin dituju. Hal ini kerana pihak British menganggap dengan bahawa membawa
penumpang boleh menjana sumber pendapatan yang lumayan kepada ekonomi pihak British. Di
samping itu juga pada tahun 1894 pengurus besar Syatikat Berpiagam Utara Borneo iaitu
Wiliam Clarke Cowie bercadang untuk memanjangkan landasan kereta api yang sedia ada bagi
tujuan untuk mehubungkan pelabuhan baru di perairan Brunie. Dalam pembinaan
memanjangkan landasan kereta api ini pihak Syarikat Berpiagam Utara Borneo menggunakan
buruh-buruh yang dibawa dari China.
Namun demikian pada tahun 1930 telah berlaku satu kemelesetan ekonomi yang amat
teruk di seluruh dunia. Kemelesetan ekonomi yang berlaku ini juga memberi banyak kesan
kepada pembinaan landasan kereta api ini. Hal ini kerana, setelah berlaku kemelesetan ekonomi
pihak Syarikat Berpiagam Utara Borneo telah melakukan pembuangan pekerja di sektor
pembinaan landasan kereta api tersebut secara besar-besaran. Pembuangan pekerja buruh
keretapi tersebut boleh memberi kesan yang negatif kepada buruh-buruh terbabit. Situasi yang
berlaku ini telah menyebabkan peningkatan pengangguran kepada buruh Cina. Di samping itu
juga akibat daripada kemelesetan ekonomi ini juga pekerja yang di buang terbabi tidak dapat
menyara diri sendiri dan keluarganya.
Dengan ini telah menimbulkan rasa tidak puas hati pekerja buruh landasan kereta api
akibat daripada tindakan yang diambil oleh pihak Syarikat Berpiagam Utara Borneo dalam
membuang pekerja tanpa membayar wang pampasan. Keadaan ini juga telah menimbulkan
perspektif dan tanggapan yang buruk daripada pekerja-pekerja pembinaan landasan kereta api
bahawa mereka adalah sedang ditindas oleh majikan. Tindakan yang diambil oleh pihak
Syarikat Berpiagam Borneo Utara adalah tidak wajar dan pekerja-pekerja pembinaan landasan
kereta api telah bersepakat untuk melancarkan mogok secara besar-besaran di hadapan
Syarikat Berpiagam Utara Borneo. Tidakan yang dilakukan dan diambil oleh Syarikat Berpiagam
pekerja pembinaan landasan kereta api tersebut telah berkumpul dan mereka berpendapat
bahawa mereka perlu menubuhkan sebuah kesatuan yang mampu memperjuangkan nasib dan
hak mereka ini. Pekerja-pekerja pembinaan landasan kereta api tersebut akhirnya telah berjaya
menubuhkan sebuah kesatuan yang mana dapat memberi faedah dan manfaat dari terus
ditindas oleh majikan.
Kewujudan kesatuan sekerja pada masa dahulu jelaslah dapat dibuktikan bahawa akibat
daripada berlakunya pembuangan pekerja yang dilakukan oleh Syarikat Berpiagam Utara
Borneo telah menyebabkan pekerja-pekerja pembinaan landasan kereta api menubuhkan
sebuah kesatuan untuk melindungi hak mereka. Mereka juga sedar dengan penubuhan
kesatuan ini sahajalah yang dapat memastikan hak dan kebajikan mereka terjamin. Sehingga
ke hari ini pekerja-pekerja amnya di Malaysia dan khususnya di Sabah mengenai pentingnya
kewujudan kesatuan sekerja di dalam sesebuah organisasi. ( Temubual bersama Encik Jamion,
Presiden kesatuan sekerja kereta api Sabah)
KESATUAN SEKERJA SELEPAS MERDEKA DI SABAH
Selepas Malaysia telah mencapai kemerdekaan pada tahun 1957, Negara Malaysia telah
mencapai banyak kemajuan dalam pelbagai sektor termasuklah sektor perindustian,
pembinaan, pertanian, perkhidmatan dan sebagainya. Akibat daripada perubahan dan
perkembangan yang dilalui oleh Malaysia kesatuan sekerja tidak terkecuali dalam mengalami
arus perubahan. Situasi ini kita dapat lihat selepas berlaku kemerdekaan kesatuan sekerja dikatakan “bagai cendawan tumbuh selepas hujan”. Hal ini demikian kerana, kesatuan sekerja merupakan satu elemen yang sangat penting dalam sesebuah syarikat. Kesatuan sekerja juga
mengalami perubahan yang sangat drastik adalah disebabkan mulanya timbul rasa kesedaran
oleh para pekerja akan kepentingan kesatuan sekerja dalam setiap organisasi bagi melindungi
hak dan kebajikan pekerja pada masa ini. Seperti yang kita tahu, dalam sesebuah organisasi
hubungan antara pihak majikan dan pekerja tidak selalunya mempunyai maktlamat atau
pendapat yang sama. Akibat daripada perbezaan ini boleh menimbulkan situasi tegang diantara
pihak majikan dan pekerja. Oleh itu, penubuhan kesatuan sekerja memainkan peranan yang
penting dalam menjadi medium perantaraan bagi kedua-dua belah pihak untuk mewujudkan
JENIS-JENIS KESATUAN
Kesatuan-kesatuan yang terdapat di Malaysia terdiri daripada dua jenis kesatuan iaitu
pertamanya merupakan kesatuan sekerja majikan atau pada dahulu ianya lebih dikenali sebagai
kesatuan kuning dan kesatuan yang keduanya ialah kesatuan sekerja untuk pekerja atau
dahulunya lebih dipanggil sebagai kesatuan tulen. Kesatuan tulen ini terdiri daripada dua
pertubuhan dalam menjadi wakil kepada pekerja untuk menyelesaikan sesuatu isu yang timbul
dan berbangkit iaitu Malaysian Trades Union Kongress (MTUC) dan Kongres Kesatuan
Pekerja-pekerja Di Dalam Perkhidmatan Awam (CUEPAC). Sememangnya kesatuan-kesatuan yang telah
diwujudkan ini memainkan peranan masing-masing dalam sesebuah kesatuan yang menjaga
dan melindungi nasib dan kebajikan ahli-ahlinya mempunyai masalah di dalam pekerja atau
organisasi.
KESATUAN SEKERJA MAJIKAN (KUNING)
Kesatuan majikan atau kesatuan kuning merupakan kesatuan yang secara tidak
langsung yang diwakili oleh pihak-pihak majikan dan kapitalis dalam menghalang perpaduan
dan gerakan pekerja yang tidak berpuas hati dengan terma dan kondusi pekerjaan yang telah
ditetapkan dalam sesebuah organisasi. Selain itu, kesatuan kuning juga memainkan agendanya
yang tersendiri untuk menghalang dan menghindarkan pekerja-pekerja untuk menyertai
kesatuan tulen atau kesatuan pekerja. Denagan cara-cara dan tindakan ini membolehkan pihak
kapitalis menidas menindas dan memberi tekanan dalam pelbagai aspek apabila pekerja tidak
bersatu padu dan lemah. Seterusnya lagi, kesatuan majikan ini mempunyai kepentingan yang
tersendiri dengan menyakinkan kepada para pekerja bahawa kepentingan kapitalis dan pekerja
tidak bertenttangan antara satu sama lain. Menurut kesatuan ini, pekerja boleh mendapatkan
apa-apa sahaja yang mereka mahukan melalui hubungan kerjasama pekerja dengan pihak
majikan dan kapitalis sendiri. Tujuan kesatuan majikan adalah bertindak untuk melemahkan
kesatuan sekerja yang dianggap menyusahkan pihak majikan dengan pelbagai keranah-keranah
pekerja. Melalui kesatuan ini, ianya digunakan oleh pihak kerajaan untuk menguasai dan
menghancurkan perjuangan kesatuan sekerja, dan menggalakkan harapan palsu terhadap
kerajaan seperti kewujudan kesatuan dalaman yang mempunyai peranan dalam memudahkan
pemimpin kesatuan kuning untuk menguasai pergerakan kesatuan tersebut.
KESATUAN SEKERJA PEKERJA (TULEN)
Kesatuan yang kedua ialah kesatuan tulen atau kesatuan sekerja merupakan
kesatuan-kesatuan yang terdiri daripada gabungan-gabungan pekerja. Kesatuan ini berjuang untuk
mendapatkan keadilan yang lebih baik akibat daripada perbuatan majikan yang lebih menindas
para pekerjanya seperti di kilang-kilang, atau tempat kerja yang lain. Dalam hal ini, kesatuan
sekerja lebih menekankan kepentingan pekerja dan majikan yang lebih bertentangan dengan
peraturan-peraturan yang telah wujud. Kenaikan upah dan serta faedah untuk pekerja hanya
akan berjaya apabila kesatuan sekerja berjuang untuk mendapatkan hasilnya. Tindakan yang
dilakukan secara bersungguh, teguh, bersatu padu boleh berjaya dalam usaha mencaapi
matlamat yang diinginkan oleh pekerja melalui tindakan mogok dan piket. Hal ini demikian
kerana mogok dan piket merupakan senjata yang amat berguna dalam mencapai tuntutan
pekerja.
FUNGSI KESATUAN SEKERJA
PERUNDINGAN KOLEKTIF
Menurut badan ILO ataupun Internasional Labour Organization mendefinisikan
perundingan kolektif sebagai satu kaedah untuk menentukan terma dan syarat pekerjaan
melalui perundingan di antara majikan dan kesatuan sekerja untuk mencapai matlamat
persetujuan bersama (Balakrishnan Parasuraman, 2003). Manakala, terma perundingan kolektif
yang pertama oleh Sidney dan Webb pula mendefinisikan perundingan kolektif adalah satu
kaedah, di mana kesatuan boleh mengekalkan dan memperbaiki terma dan kondisi pekerjaan di
kalangan ahlinya (Micheal Salamon: 1998).
Tujuan utama penubuhan kesatuan sekerja dalam sesebuah organisasi pada awalnya
dalam menetapkan polisi-polisi syarikat dan sebagainya. Dengan adanya kesatuan sekerja ini
ianya dapat menjamin ahli-ahlinya dari segi penjagaan hak dan kebajikan sebelum majikan
ingin melakukan sesuatu. Antara langkah yang diambil oleh kesatuan sekerja dalam
memastikan ahli-ahli kesatuannya terjamin, pihak kesatuan sekerja akan melakukan
perundingan kolektif besama-sama majikan. Perundingan kolektif adalah pertemuan antara
wakil pekerja iaitu kesatuan sekerja dengan pihak majikan dalam satu tempat di meja bulat dan
berhadapan dari mata ke mata. Keadaan ini adalah bertujuan dalam membincangkan kebaikan
dan keburukan atau juga mendapatkan pandangan sebelum majikan melaksanakan sesuatu
polisi dalam syarikat, gaji, cuti, masa bekerja dan sebaginya.
Secara amnya, perundingan kolektif ini boleh didefinisikan sebagai semua perjanjian
yang bertulis berkenaan tentang keadaan pekerjaan dan syarat pekerjaan yang menjuruskan
sekumpulan majikan, satu atau lebih majikan atau satu atau lebih kesatuan sekerja majikan
dengan satu atau lebih perwakilan pekerja iaitu kesatuan skerja untuk mewakili pekerja yang
diberi kuasa menurut undang-undang kebangsaan dan peraturan (Pertubuhan Buruh
Antarabangsa : cadangan No 91). Perundingan kolektif juga boleh dikatakan satu proses
tawar-menawar secara kolektif iaitu secara terancang di antara majikan dan kesatuan sekerja bagi
mencapai sebuah perjanjian kolektif. Proses tawar menawar ini perlu oleh mana-mana pihak
iaitu sama ada majikan atau kesatuan sekerja boleh tanpa membuat perlawaan kepada satu
pihak yang lain secara bertulis untuk mengadakan perundingan kolektif (Akta Perhubungan
Perusahaan Seksyen 13(1) (a) (b)).
Sekiranya sesuatu masalah yang timbul kesatuan sekerja memainkan peranan yang
sangat penting untuk mengadakan rundingan bersama-sama dengan majikan untuk duduk
berbincang bagi menyelesaikan masalah yang bakal dihadapi oleh pekerja sekiranya majikan
melakukan perubahan di dalam sesutu perkara sebagi contoh dalam perubahan upah pekerja,
tempoh masa bekerja, cuti, polisi syarikat dan sebaginya.
PERJANJIAN KOLEKTIF
Apabila sesuatu masalah atau pertikaian itu timbul dalam sesebuah syarikat semasa
proses rundingan damai dilakukan iaitu perundingan kolektif pihak kesatuan sekerja perlu
hitam putih iaitu bertulis mahupun dengan cara lisan sahaja. Selain daripada itu juga, majikan
tidak boleh melanggar atau mengubah perjanjian kolektif ini sesuka hati apabila kedua-dua
belah pihak besetuju. Hal ini kerana perjanjian kolektif ini mempunyai tempoh masa. Sebagai
contoh yang kita dapat lihat, apabila majikan dan pihak kesatuan sekerja bersetuju untuk
melakukan perjanjian berdasarkan perbincangan yang telah dilakukan melalui prosess
perundingan kolektif dan majikan bersetuju dengan perjanjian-perjanjian yang ingin
dilaksanakan dan majikan memandatangani perjanjian terbabit secara automatik perjanjian ini
tidak dapat pinda kembali.
Situasi ini merujuk, apabila sesuatu persetujuan ditandatangani oleh kedua-dua belah
pihak, kedua-dua belah pihak yang terbabit telah terikat dengan tempoh tertentu iaitu tidak
kurang tiga tahun atau lebih. Keadaan ini adalah bertujuan untuk memastikan perjanjian yang
di persetujuai oleh majikan dapat dilaksanakan dan juga untuk memastikan kebajikan
pekerja-pekerja terjamin. Jelaslah bahawa perjanjian kolektif ini adalah sangat penting untuk dilakukan
apabila kedua-dua belah yang bersetuju bagi memastikan sebarang tindakan perusahaan tidak
diambil oleh pekerja buat kali kedua.
Namun demikian, semasa melakukan perjanjian kolektif antara kesatuan sekerja
dengan majikan, kuasa kesatuan sekerja dalam mempertikaikan sesuatu juga mempunyai
batasannya. Hal ini kerana terma dan syarat perkhidmatan yang dilarang atau cadangan kepada
perjanjian kolektif itu adalah progratif pihak pengurusan. Terma dan syarat-syarat adalah
seperti yang berikut :
a) Kenaikan pangkat oleh majikan terhadap mana-mana dari kategori atau gred yang lebih
rendah kepada kategori atau gred yang lebih tinggi. Hal ini tidak boleh dipertikaikan
langsung bergantung kepada budi bicara pihak pengurusan syarikat tersebut.
b) Pertukaran pekerja oleh majikan dalam profesion,perdagangan atau kerja dengan syarat
apa-apa pertukaran itu tidak menyebabkan perubahan yang merugikan pekerja dengan
terma-terma pekerjaannya. Keadaan seperti biasa berlaku kepada kerja kontrak dalam
perkhidmatan apabila tempoh masa berkhidmat di suatu kawasan telah pun tamat maka
c) Perlantikan mana-mana pekerja oleh majikan sekiranya ada kekosongan dalam
organisasinya. Perlantikan ini terdiri daripada dua bahagian dimana lantikan secara
dalaman dan lantikan secara luaran. Lantikan dalaman ini lebih dikenali sebagai lantikan
di kalangan pekerja-pekerja organisasi tersebut yang sememangnya sudah berkhidmat
dan apabila berlaku kekosongan pihak pengurusan atasan akan memberi peluang
kepada mereka untuk mengisi jawatan tersebut. Manakala lantikan secara luaran
pula,pihak pengurusan akan mengiklankan jawatan kekosongan itu secara umum
samada dalam media elektronik ataupun media massa namun mengambil masa yang
agak lama.
d) Penamatan perkhidmatan pekerja oleh majikan atas sebab lebihan pekerja atau
penyusunan semula profesion, perdagangan atau kerja majikan atau sebab-sebab bagi
penamatan tersebut. Penamatan kontrak ini kebiasaanya akan dilakukan mengikut
permintaan dan penawaran kerja dimana bergantung kepada pihak pengurusan dan
tidak boleh sewenang-wenangnya menamatkan kontrak perkhidmatan tersebut tanpa
runding damai.
e) Pemecatan dan pengambilan semula seorang pekerja oleh majikan. Keadaan ini
bergantung kepada pihak pengurusan atasan sendiri yang menentukan samada pekerja
ini layak di pecat kerana mempunyai sebab yang tersendiri dan keputusan yang dibuat
oleh pihak majikan adalah muktamad dan tidak boleh di pertikaikan. Begitu juga dari
segi pengambilan pekerja, hak pengambilan kerja juga tidak boleh dipersoalkan
walaupun dasarnya kelihatan ada lebihan kerja namun pihak pembuat keputusan yang
menentukan dalam mencorakkan organisasi tersebut. Majikan juga hendaklah
mengambil aspek kebajikan pekerja dalam melakukan pemecatan pekerja dan
pemecatan itu hendaklah berdasarkan alasan yang kukuh berdasarkan bukti yang nyata
bagi mengelakkan pekerja tersebut ditindas.
f) Penyerahan hak atau peruntukan tugas-tugas atau tugas khas kepada pekerja oleh
majikan yang selaras atau sesuai dengan terma-terma pekerjaannya. Majikan
berperanan dalam mengemukakan syarat dan terma perkhidmatan yang jelas kepada
merangkumi maklumat yang lengkap agar pekerja ini mendapat maklumat yang
secukupnya namun segala terma dan syarat pekerjaan ini berlandaskan polisi dan
aturan organisasi tersebut yang sah dari sisi Akta Kerja 1955. Segala persetujuan yang
dicapai tidak boleh mempersoalkan bidang kuasa majikan kerana pihak majikan dan
pengurusan yang menentukan peruntukan kerja dan tugas khas yang diberikan
mengikut kontrak perkhidmatan tersebut.
TINDAKAN PENGURUS TERHADAP KESATUAN SEKERJA
LOCKOUT (TUTUP PINTU)
Lockout membawa maksud suatu tindakan industri yang berlaku dalam sesebuah
organisasi. Tindakan ini merujuk kepada situasi di mana pekerja ditahan oleh majikannya
daripada masuk ke tempat kerja disebabkan mogok atau piket yang telah dilakukan oleh
seseorang pekerja yang melibatkan diri dalam tindakan industri tersebut. Para pekerja akan
dilarang untuk masuk bekerja disebabkan tindakan pekerjanya yang menyertai piket dan
mogok. Keadaan yang berlaku ini di mana pekerja tidak puas hati terhadap terma dan kondisi
pekerjaan yang lebih memihak majikan dan piket dan mogok yang dilakukan sebenarnya untuk
memperjuangkan hak dan nasib pekerja yang lebih ditindas oleh pihak majikan. Oleh sebab itu
tindakan yang dilakukan oleh pekerja ini dapat mewujudkan pertikaian dan hubungan yang
renggang serta tidak elok antara pihak majikan dan pekerja.
Selain daripada itu, tindakan majikan yang tidak membenarkan seseorang pekerja
masuk ke tempat kerja telah menimbulkan keraguan pekerja terhadap kepentingan pekerja
dalam organisasi tersebut. Hak ini kerana, meningikut Akta kerja 1955, seksyen 2(1)
mengatakan bahawa setiap majikan perlu menyediakan pekerjaan kepada pekerja. Keadaan ini
amat jelas telah melanggar Akta yang telah ditetapkan iaitu dalam aspek kewajipan majikan
dalam menyediakan pekerjaan kepada pekerja dan bukanyan menghalang pekerjanya daripada
masuk ke pejabat untuk melakukan pekerjaan.
Melalui tindakan lockout yang dilakukan oleh pihak majikan dengan tidak membenarkan
organisasi. Tindakan tegas yang diambil oleh pihak majikan terhadap pekerja seperti
pembuangan kerja boleh menyebabkan pihak syarikat mengalami kerugian. Hal ini kerana pihak
pengurusan terpaksa mengeluarkan kos atau perbelanjaan untuk pengrekrutan serta pemilihan
pekerja-pekerja baru. Selain itu , tindakan majikan yang membuang pekerjanya dari organisasi
pekerjaan akan memberi impak yang besar terhadap nasib hidup pekerja serta keluarganya.
Sebagiamana yang diketahui, pekerja yang bekerja adalah untuk mendapatkan sumber
pendapatan iaitu gaji bagi menyara dari pelbagai aspek kehidupan. Bahkan tindakan majikan ini
akan meyebabkan sesuatu organisasi akan dipandang negatif oleh manusia di sekeliling.
TINDAKAN KESATUAN SEKERJA KEPADA PIHAK PENGURUS
Pertikaian industri yang berlaku telah didefinisikan oleh Akta Hubungan Industri sebagai “Apa-apa pertikaian antara majikan dengan pekerja yang berhubung dengan pekerjaan atau bukan pekerjaan atau syarat-syarat pekerjaan atau peraturan-peraturan kerja bagi mana-mana pekerja tersebut”. Oleh itu, dalam Akta Hubungan Industri 1967, mendefinisikan pihak “merujuk kepada pertikaian industri, ertinya kesatuan sekerja pekerja yang bertindak bagi semua atau
mana-mana anggotanya dalam pertikaian industri. Situasi ini jelas menunjukkan bahawa
kesatuan sekerja pekerja atau majikan boleh menjadi pihak kepada pertikaian yang berlaku.
Apabila wujudnya pertikaian dalam industri antara majikan dan pekerja, maka pekerja
boleh mengambil tindakan industri berhubung dengan pertikaian yang berlaku tersebut iaitu
piket dan mogok. Sememangnya piket dan mogok merupakan sesuatu tindakan yang tidak
digalakkan oleh kerajaan tetapi dalam Akta Hubungan Industri masih membenarkan
pekerja-pekerja mengambil tindakan tersebut dengan syarat tidak melanggar undang-undang yang
terdapat dalam piket dan mogok tersebut. Dalam hal berkaitan dengan tindakan industri,
tindakan ini hanya dibenarkan apabila pihak yang berusaha memulakan telah membuktikan
bahawa tindakan industri adalah sah di sisi undang-undang negara yang termaktub.
PIKET
Piket merupakan salah satu bentuk tindakan perusahaan yang sering kali diambil oleh
pekerja atau lebih pekerja, hadir di tempat atau berhampiran dengan tempat mereka secara
aman bagi tujuan pekerja –pekerja mendapatkan atau menyampaikan sumber-sumber
maklumat. Selain itu piket juga dilancarkan adalah bertujuan untuk memujuk atau mendorong
mana-mana pekerja supaya mereka bekerja atau tidak bekerja apabila wujudnya sesuatu
pertikaian perusahaan. Dalam melakukan tindakan piket ini, ianya perlu dilakukan secara aman
dan damai dengan tidak mengancam mana-mana orang, tidak menghalang laluan jalan atau
pintu masuk keluar ke premis majikan oleh pekerja yang terlibat dalam pertikaian ini.
Piket adalah suatu alternatif yang dilakukan oleh pekerja-pekerja di luar waktu kerja
mereka iaiti waktu makan tengahari, sebelum atau selepas waktu kerja. Piket adalah salah cara
atau usaha kesatuan untuk mendesak majikan supaya menurut kehendak pekerja seperti gaji,
tempoh bekerja, cuti dan sebagainya. Walau bagaimanapun dalam melakukan tindakan
perusahaan ini terdapat beberapa syarat yang menyukarkan pekerja pekerja dalam
melancarkan tindakan mogok secara sah. Menurut seksyen 40 (3), Akta Perhubungan
Perusahaan 1967, mana-mana pekerja yang melanggar syarat-syarat piket seperti membuat
huru-hara, mnenjejaskan ketenteraman awam, menghalang laluan masuk dan keluar majikan
ke premis atau pejabat akan dikenakan tindakan undang-undang. Tindakan seperti pekerja
yang melakukan kesalahan tersebut akan dikenakan penjara bagi suatu tempoh tidak melebihi
satu tahun atau denda tidak melebihi satu ribi ringgit atau kedua-duanya.
Biasanya piket dilakukan dengan cara pekerja berdiri atau berarak secara beramai-ramai
berhampiran premis perniagaan atau pejabat dengan membawa pelekat poster, sepanduk yang
menyatakan tuntutan dan permintaan pekerja bagi tujuan mendedahkan kepada orang ramai
tentang rungutan pekerja atau apa-apa bantahan yang pekerja tidak puas hati terhadap pihak
majikan. Piket, mogok dan tutup pintu perlu dibendung oleh pihak yang terbabit iaitu pihak
Jabatan Perhubungan Perusahaan dalam memastikan kejadian tindakan industri ini tidak
tercetus dalam kalangan pekerja-pekerja. Situasi yang teruk akan berlaku sekiranya tindakan
tersebut tidak dipatuhi mengikut saluran-saluran yang betul yang mampu membawa keadaan
huru-hara dan suasana atau persekitaran yang tidak kondusif. Lebih parah lagi apabila sesuatu
pertikaian antara kesatuan sekerja dan majikan tidak dapat diselesaikan secara baik. Pihak yang
bertikai akan menggunakan pelbagai cara untuk menunjukkan rasa tidak puas hati terhadap
Dalam membina dan mengekal keharmonian antara majikan dengan pekerja atau
kesatuan sekerja. Mereka perlu melakukan rundingan damai secara efisyen dan sistematik iaitu
duduk semeja bagi membincangkan masalah yang timbul dan mewujudkan jalan penyelesaian
yang terbaik bagi kepuasan semua pihak antara majikan dan pekerja. Justeru itu, suasana yang
harmoni ini akan dapat membantu pertumbuhan ekonomi negara demi kebahagiaan rakyat
secara keseluruhannya serta mampu menjana produktiviti kepada organiasi apabila
pertelingkahan dapat diselesaikan. Kejayaan penyelesaian ini akan dapat mewujudkan
hubungan yang harmoni antara pihak majikan dan pekerja.
MOGOK
Tindakan industri kedua yang diambil oleh pihak kesatuan sekerja sekiranya rundingan
yang dijalankan tidak mendapat penyelesaian atau gagal ialah mogok. Mogok merupakan suatu
tindakan dimana pekerja bersatu, berpakat dengan menyekat, mengurang,melambatkan kerja
(go slow) dan enggan membuat kerja atau tugasa-tugasan yang berkaitan dengan pekerjaan
mereka. Pekerja-pekerja yang bertikai dengan majikan dan masih tidak sefaham akan
menyebabkan wujudnya perasaan tidak puas hati yang mana boleh dianggap sebagai suatu
tindakan perusahaan. Terdapat tiga jenis tindakan perusahaan yang telah dibenarkan oleh
undang-undang perusahaan iaitu mogok, piket dan juga tutup pintu.
Kini, banyak syarikat atau organisasi telah terlibat dengan mogok akibat wujudnya rasa
tidak ketidapuasan hati pekerja terhadap segelintir pekerja. Mogok yang berlaku dalam
sesebuah organisasi disebabkan pihak majikan melanggar terma dan kondisi pekerjaan yang
telah ditetapkan oleh pihak syarikat dengan majikan tidak membayar gaji yang lebih terhadap
pekerja yang bekerja melebihi masa (overtime). Situasi yang terjadi ini menimbulkan rasa tidak
puas hati dan seterusnya pekerja meluahkan perasaan tersebut melalui tindakan mogok. Teori
sistem oleh Dunlop (1958) juga telah menjelaskan bahawa dalam keadaan normal juga
wujudnya konflik atau kerjasama antara pekerja-pekerja.. oleh itu, konflik tidak dapat dielakkan
dalam sistem hubungan industri. Konflik antara majikan dan pekerja sememangnya boleh
menyebabkan terjadinya mogok kerana masalah yang timbul akan membawa kepada wujudnya
Selain itu, jenis tindakan industri yang dilakukan oleh pihak pekerja yang berkaitan
dengan mogok ialah pekerja bekerja mengikut peraturan dan mereka enggan bekerja lebih
masa sekiranya majikan memberi arahan berkenaan. Menerusi tindakan tersebut pekerja akan
bekerja seperti biasa mengikut tempoh waktu bekerja. Namun begitu tindakan pekerja bekerja
tidak melebihi masa akan mengakibatkan pengeluaran akan berkurangan dengan sengaja dan
ini dikatakan salah satu tindakan mogok yang dilakukan oleh pekerja.
Tindakan mogok yang dilakukan oleh pekerja atau kesatuan sekerja tidak boleh
dilakukan secara suka hati. Sesebuah kesatuan sekerja yang ingin melakukan mogok perlu
mengikut peraturan-peraturan yang telah ditetapkan dibawah Akta Kesatuan Sekerja 1959.
Kesatuan sekerja juga perlu mematuhi syarat bagi perkhidmatan yang ditakrifkan sebagai
perkhidmatan dengan mengikut peraturan di bawah Akta Perhubungan Perusahaan 1967.
Prosedur yang perlu diikuti dalam melakukan mogok ialah kesatuan perlu mematuhi
peruntukan-peruntukan di bawah Seksyen 43 Akta Perhubungan Perusahaan 1967.
Prosedur-prosedur untuk mogok pihak kesatuan sekerja perlu memberi notis terlebih dahulu kepada
majikan selama 42 hari sebelum melancarkan mogok dalam tempoh 21 hari selepas memberi
notis itu dan pihak kesatuan tidak melancarkan mogok sebelum luputnya tarikh yang telah
ditetapkan dalam notis tersebut.
Mogok yang sah apabila kesatuan sekerja mengikut segala peraturan-peraturan dalam Akta Perhubungan Perusahaan 1967 dan Akta kesatuan sekerja 1959. “Wildcat Strike” merupakan suatu tindakan mogok yang dilakukan oleh pekerja-pekerja yang tidak berkesatuan
atau kesatuan dan mereka ini tidak mematuhi prosedur yang ditetapkan. Menurut Akta
Perhubungan Perusahaan 1967, mogok akan dianggap sebagai mogok haram sekiranya ianya
melanggar peruntukan Seksyen 43 Akta yang sama atau mana-mana undang bertulis ianya
mempunyai objektif lain selain kepada pertikaian perusahaan antara pekerja dengan majikan.
Oleh itu, pihak kesatuan yang ingin melakukan mogok terhadap pihak majikan perlu mengikut
syarat-syarat dan peraturan yang telah ditetapkan secara sah.
MELAMBATKAN KERJA (GO SLOW)
Tindakan yang diambil oleh pekerja dalam menentang pihak majikan akibat perasaan
kerja ini berlaku merupakan salah satu cara atau inisiatif yang diambil oleh para pekerja untuk
mewujudkan mogok. Situasi ini berlaku aapabila pekerja tidak puas hati dengan majikan
terhadap pelbagai aspek. Sebagai contohnya, majikan tidak berlaku adil dalam memberikan
tugasan kepada pekerja-pekerjanya. Hal ini mewujudkan rasa tidak senang pekerja seterusnya
menimbulkan pelbagai gelagat dalam kalangan pekerja seperti gelagat tidak puas hati dan
membawa berlakunya mogok dengan melambatkan kerja atau tugasan yang diberikan oleh
majikan terhadap pekerja-pekerjanya.
BOIKOT
Boikot pada awalnya berasal dari nama seorang pesara tentera yang bernama Kapten
Charles Cunnigham Boycott. Sikap angkuh Kapten Charles Cnningham Boycoot yang, kejam
dan tidak bertimbang rasa serta enggan bertolak ansur telah menambah perbendaharaan kata kepada perkataan “boikot” oleh penduduk pada masa dahulu. Penggunaan perkataan boikot ini juga digunakan untuk menggambarkan rasa masa atau benci terhadap sesuatu perkara
ataupun sesuatu pelaksanaan yang telah dilakukan oleh seseorang. Boikot juga dapat dibuat
bagi tujuan untuk mengambarkan perasaan marah atau tidak suka kepada sesuatu seperti
barangan, individu dan Negara. Dalam kesatuan sekerja perbuatan boikot merupakan tindakan
yang diambil oleh kesatuan sekerja sekiranya majikan enggan bertolak ansur dan juga
sekiranya perundingan kolektif yang dijalankan tidak berjaya. Perbuatan Mogok ini juga
merupakan senjata utama yang diguna pakai oleh kesatuan sekerja dalam melakukan di dalam
tindakan perusahaan.
Situasi ini dapat digambarkan apabila majikan terbabit menolak sesuatu tuntutan
daripada pekerja yang disuarakan oleh wakil pekerja iaitu kesatuan sekerja dalam perundingan
kolektif, kesatuan sekerja akan memintak ahli-ahlinya untuk melakukan mogok di tempat kerja.
Antara mogok yang kita dapat lihat adalah dimana pekerja-pekerja ini enggan untuk melakukan
sesuatu pekerjaan lebih masa sekiranya mereka diarahkan oleh majikan. Hal ini kerana para
pekerja hanya akan melakukan pekerjaannya mengikut masa pekerjaan yang ditetapkan oleh
polisi syarikat sahaja. Keadaan ini akan mengakibatkan perusahaan majikan terbabit akan
mengalami kerugian kerana pekerja-pekerjanya enggan untuk melakukan pekerjaan lebih masa.
untuk mengendalikannya dan pihak majikan juga perlu mengambil pekerja yang lebih bagi
mengelakkan perusahaan mereka dapat dijalankan dengan sempurna. Sekiranya majikan
mengambil tenaga buruh yang baru, pihak majikan perlu mengeluarkan kos yang lebih untuk
membayar upah kepada pekerja asal dan juga pekerja baru.
Dengan melakukan tindakan perusahaan seperti melakukan boikot ditempat kerja ini
terbukti dapat melemahkan majikan. Situasi ini adalah disebabkan boleh mendatangkan
kerugian yang besar kepada pihak majikan kerana perlu mengeluarkan kos yang lebih untuk
memastikan perusahaan mereka berjalan dengan lancar. Akibatnya majikan terbabit akan
melakukan rundingan semula dengan pihak kesatuan sekerja bagi mastikan tuntutan yang
disuarakan oleh pekerja bawahanya dapat dilaksanakan bagi mengelakkan perkara sebegini dari
terus berlarutan.
PERUBAHAN-PERUBAHAN KESATUAN SEKERJA DI SABAH SELEPAS MERDEKA
PERUBAHAN DARI ASPEK PERANAN KESATUAN SEKERJA
Di Malaysia, kesatuan sekerja ditakrifkan dalam Seksyen 2(1) Akta Kesatuan Sekerja
1959 sebagai sebuah satu persatuan yang terdiri daripada gabungan pekerja atau
majikan-majikan yang menjadi pekerja di mana pekerjanya adalah di Malaysia Barat, Sabah atau
Sarawak. Menurut peruntukkan yang termaktub dalam akta kesatuan sekerja, keahliannya
mesti terdiri daripada pekerja itu sendiri atau majikan dalam sesuatu bidang pekerjaan yang
diceburi seperti ketukangan, perkhidmatan, atau seakan-akan sama dengannya. Kesatuan
sekerja yang telah pekerja sertai adalah sangat penting dalam merealisasikan dan
menyelesaikan masalah yang timbul seperti pemberian gaji yang tidak sesuai dengan waktu
pekerja bekerja serta syarat-syarat pekerjaan yang lebih menindas pekerja. Dengan penglibatan
pekerja dalam kesatuan ianya membolehkan pekerja meminta gaji yang lebih sesuai dan
berbaloi dengan pekerjaan yang dilakukan. Kesatuan sekerja begitu megambil perhatian dan
cakna terhadap pekerja yang tidak bernasib baik dalam pekerjaan dan mengharapkan pihak
kerajaan meluaskan perundangan yang mampu memberi banyak faedah dan manfaat kepada
terhadap pekerja-pekerja seperti layanan majikan terhadap pekerja, mengenai isu-isu
kebangsaan yang lazim kepada majikan dan mewakili pekerja dalam memberikan bantuan
kepada pekerja yang mempunyai masalah dan memohon bantuan.
Kesatuan sekerja memainkan peranan yang agak baik dan berkesan di Malaysia dalam
membela nasib-nasib pekerja. Sebagai contohnya, Kongres Kesatuan Pekerja-pekerja dalam
Perkhidmatan Awam dan Jabatan Kerajaan (CUEPACS), telah berjaya menyelaraskan
pendapatan gaji. Selain itu, pertubuhan itu juga telah mengesyorkan supaya kerajaan
mengenakan tindakan terhadap ketua-ketua jabatan yang membenarkan terlalu ramai
kakitangan yang bercuti panjang semasa perayaan. Situasi ini menyebabkan kesatuan sekerja
mengatakan bahawa pekerja-pekerja yang bercuti panjang akan mengakibatkan urusan dan
produktiviti pejabat terjejas disebabkan tiada pekerjaan dilakukan oleh pekerja-pekerja.
CUEPACS juga membuat tuntutan supaya jadual gaji matriks yang dilaksanakan dibawah skim
Sistem Saraan Baru (SSB) dimansuhkan. Sememangnya CUEPACS begitu tegas dan aktif dalam
memperjuangkan isu-isu seperti isu hak-hak sama rata pekerja-pekerja wanita yang masih
belum ditangani dengan sepenuhnya pada masa kini.
Selain itu,kesatuan sekerja lebih peka dan perlu melihat peranan wanita dalam
melibatkan diri dan kepentingannya terhadap kesatuan ini. Dalam kesatuan sekerja, wanita
dilihat masih lagi kurang dalam melibatkan diri dengan jawatan kepimpinan. Selain itu, kaun
wanita juga dipandang remeh oleh majikan sehingga tidak dibenarkan untuk membuat
sebarang keputusan terutamanya di peringkat atasan. Situasi ini dilihat amat mengecewakan
dengan adanya kesatuan sekerja ianya memainkan peranan yang penting dalam mengubah
perkara tersebut. Oleh hal yang demikian, pihak kesatuan sekerja perlu mencadangkan kepada
kerajaan dan majikan-majikan supaya mengiktiraf bahawa wanita-wanita mempunyai
kewibawaan dan hak-hak manusia. Kini ramai ibu tunggal atau wanita yang menjadi mangsa
penindasan yang terpaksa hidup dalam serba kesusahan. Kesatuan sekerja perlu menghulurkan
bantuan dengan memperkenalkan undang-undang untuk melindungi pekerja wanita dari
sebarang bentuk keganasan seperti gangguan seksual di tempat kerja, keganasan dan
sebagainya.
Kesatuan sekerja juga telah banyak berubah dan menjadi lebih baik berbanding sebelum
merdeka. Kesatuan sekerja telah membantu kerajaan untuk menangani krisis ekonomi yang
melanda negara Dimana pihak kesatuan sekerja telah menyertai Jawatankuasa Bertindak NGO
untuk Mempertahankan Kedaulatan Ekonomi Negara (Tindakan) dengan meneruskan kempen “Belanja Berhemat kita Selamat”. Dalam hal ini kesatuan telah mengadakan sendiri kempen dengan mendorong ahli-ahlinya membeli barangan yang perlu dan barang tempatan sahaja
untuk memulihkan krisis ekonomi serba sedikit.
Namun begitu, keadaan ekonomi yang berlaku menbimbingkan majikan bertindak
membuang para pekerja. Dengan ada kesatuan sekerja, ianya dapat menjadi perantaraan
untuk menolong pekerjaan yang dibuang untuk mendapatkan pampasan yang sewajarnya dan
majikan asal perlu menyediakan pekerjaan di tempat lain untuk pekerja yang malang terbabit.
Selain itu, kesatuan perlu membanteras isu penamatan pekerja asing. Sekiranya pekerja asing
dibuang tanpa sebab yang munasah ianya akan memberi kesan yang negatif terhadap negara
Malaysia dan jangan menyebabkan situasi ini Malaysia dianggap sebagai negara yang
menjemput pekerja asing memberi manfaat kepada mereka bagi mengekploitasi Sabah. Dari
itu, kesannya pihak penjajah Inggeris telah mengambil peluang atas kelemahan-kelemahan dan
akibatnya para pekerja di Sabah ketika itu telah ditindas tanpa disedari oleh mereka. Namun
begitu, setelah kemerdekaan Tanah Melayu dan kemasukan Sabah ke Malaysia telah
menyebabkan Ordinan Buruh Sabah telah dipindah dari semasa ke semasa bagi memberi
manfaat dan kebaikan terhadap pekerja dalam mengelak daripada pekerja terus ditindas.
Kesatuan sekerja di sabah telah wujud semasa penjajahan Inggeris lagi, diaman tujuan
penubuhan kesatuan sekerja adalah bermotifkan politik. ketika itu, kesatuan sekerja
sememangnya memainkan perana yang sangat penting dalam memperjuangkan negeri Sabah
dariapada ancaman pihak penjajah iaitu British seperti kesatuan sekerja di semenanjung. Ketika
itu, kesatuan sekerja kebanyakannya terdiri dariapda orang cina dan mereka telah menubuhkan
Malayan General Labour Union (MGLU). Penubuhan MGLU tersebut tidak ditentang oleh pihak
Inggeris kerana ianya boleh menyekat kedatangan pihak Jepun ke Sabah.
Manakala, selepas kemasukan Sabah ke Malaysia kesatuan sekerja ini lebih
menumpukan kepada menjaga kebajikan pekerja-pekerja. Kesatuan sekerja ini lebih
menumpukan kepada perubahan struktur, pembangunan sumber manusia, kesihatan dan
Bekas Perdana Menteri Malaysia iaitu Tun Dr Mahathir mohamad telah memperkenalkan
polisi Dasar Pandang ke Timur, Dasar Pensyarikatan dan dasar Penswastaan untuk dijadikan
satu panduan atau motivasi untuk pekerja-pekerja lebih meningkat dari pelbagai. Polisi yang
telah diperkenalkan tersebut boleh diaplikasikan dalam kesatuan sekerja untuk bekerja-pekerja
lebih bermotivasi.
Melalui dasar Pandang ke Timur yang telah diperkenalkan ini boleh memberi banyak
pendedahan dan contoh yang berguna untuk pekerja meningkatkan keupayaan dalam
menghasilkan sesuatu pekerjaan. Pekerja-pekerja di Malaysia perlu melihat dan
mengaplikasikan contoh- contoh dan teladan yang baik dari negara Jepun dan Korea untuk
diamalkan di Malaysia. Pekerja-pekerja di Malaysia perlu mencontohi pekerja dari negara
tersebut. Hal ini kerana mereka telah membangun dengan pesat dari segi ekonomi di mana
para pekerja di sana begitu rajin dan berdisiplin apabila bekerja serta begitu setia terhadap
organisasi yang diceburi.
Dasar Pensyarikatan yang telah diperkenalkan pula adalah untuk mewujudkan hubungan
yang baik dan erat di antara pihak sektor awam dengan pihak swasta. Sememangnya
kerjasama yang baik antara kedua-dua sektor ini amat penting dalam menjayakan
pembangunan dan memajukan negara. Melalui pendekatan ini ianya dilihat sebagai jalan yang
terbaik apabila wujudnya kerjasama antara pihak awam dan swasta dapat memperjuangkan
hak-hak pekerja melalui kesatuan sekerja.
Seterusnya dasar yang ketiga yang telah diperkenalkan oleh Tun Dr Mahathir Mohamad
iaitu Dasar Pengswastaan. Dasar Pengswastaan ini bermaksud syarikat awam atau kerajaan
telah ditukar kepada syarikat swasta. Melaui dasar ini, ianya mampu mempercepatkan
peningkatan dan pengukuhan ekonomi negara Malaysia. Disamping itu, dasar yang telah
diwujudkan telah memberi pengaruh terhadap kesatuan sekerja di Sabah. Sebagai contoh
syarikat awam yang telah diswastakan ialah seperti Tenaga Nasional Berhad, sabah Eelctric Sdn
Bhd yang dahulunya dikenali sebagai Electric Sabah dan Pejabat Pos sabah. Dengan
pengswastaan syarikat awam tersebut menjadi agensi swasta ianya akan menghasilkan lebih
banyak banyak atau bertambahnya pergerakan kesatuan sekerja maka kesatuan sekerja akan
menjadi lebih kuat dan seterusnya hak serta kebajikan pekerja di Sabah dapat dibela dan
CABARAN KESATUAN SEKERJA
Malaysia merupakan sebuah negara yang semakin berkembang sejajar dengan
maktlamat menjadi sebuah negara yang maju meenjelang tahun 2020 yang diilhamkan oleh
mantan perdana menteri Malaysia yang ke empat iaitu Tun Dr Mahathir bin Mohamad. Dengan
perubahan yang telah dicapai Malaysia kini pelbagai sektor telah wujud dan bertapak di
Malaysia seiring dengan kemajuan pembangunan yang dicapai. Akibat daripada perkembangan
ini juga menyebabkan banyak kesatuan sekerja yang telah ditubuhkan. Sememangnya
penubuhan kesatuan sekerja yang melibatkan pihak majikan dan pekerja telah mendatangkan
pelbagai kesan positif mahupun negative. Hal ini demikian kerana, kesatuan yang ditubuhkan
merupakan satu altenatiif yang terbaik dalam memastikan hak-hak dan kebajian pekerja
terjamin serta membina hubungan yang baik antara pekerja dengan majikan.
KEGAWATAN EKONOMI
Namun demikian, dalam proses tranformasi yang dilalui oleh kesatuan sekerja pelbagai
halangan dan cabaran telah dialami oleh kesatuan sekerja terbabit terutamanya di Sabah.
Halangan dan cabaran ini dapat lihat dari pelbagai sudut iaitu politik, ekonomi dan sosial. Salah
satu cabaran yang dilalui oleh kesatuan sekerja adalah dari segi kegawatan ekonomi.
Kegawatan ekonomi merupakan satu cabaran yang paling ketara. Hal ini kerana, apabila
berlaku kegawatan ekonomi di dalam Negara ini akan mengakibatkan ahli kesatuan sekerja
berkurangan. Keadaan yang berlaku ini adalah disebabkan pihak majikan terpaksa membuang
pekerja-pekerja di dalam sesebuah syarikat terbabit bagi mengurangkan penampungan kos
untuk pengeluaran syarikat. Situasi yang berlaku ini adalah disebabkan sesebuah organisasi
akan mengalami sumber kewangan yang tidak menentu akibat daripada pendapatan syarikat
menurun. (Hazman dan Balakrishnan, 2003). Akhirnya keadaan ini akan memberi kesan yang
negatif di mana ramai pekerja-pekerja sudah lagi tidak berminat untuk menyertai kesatuan
pekerja-pekerja menganggap dengan menyertai kesatuan sekerja tidak memberi apa-apa keuntungan
dan faedah sekiranya mereka masih lagi menyertai kesatuan sekerja. Hal ini berlaku disebabkan
pekerja sudah tidak mempercayai terhadap pemimpin kesatuan sekerja yang sentiasa yang
selalu berebut kuasa dan jawatan dalam mengurus kesatuan sekerja terabit.
PERUBAHAN DALAM BENTUK PEKERJAAN
Caraban yang berikutnya yang wujud dalam kesatuan sekerja adalah perubahan dalam
bentuk pekerjaan. Perubahan dalam bentuk pekerjaan boleh dilihat telah bermula pada tahun
1990-an lagi. Hal ini kerana pada masa sekarang, majikan lebih cenderung dan berminat
mengambil pekerja-pekerja sambilan dan wanita untuk mengisi kekosongan pekerja dalam
sesebuah sektor pekerjaan. Keadaan ini dapat dilihat khususnya dalam sektor perkhidmatan
seperti industri perhotelan, insurans dan sektor pendidikan dimana mereka hanya mengambil
pekerja kontrak dan sambilan. Selain daripada ini pekerja-pekerja yang diambil tadi
kebiasaannya hanya terdiri dari kaum wanita sahaja. Majikan berpendapat bahawa dengan cara
mengambil pekerja wanita mereka kurang berminat untuk menyertai kesatuan sekerja dalam
syarikat terbabit kerana kebiasaannya pekerja wanita ini tidak bekerja tetap atau sepanjang
waktu dalam sesebuah syarikat. Hal ini kerana wanita juga perlu menguruskan rumah tangga
dan juga keluarga. Tambahan lagi pekerja kaum wanita ini juga tidak begitu memahami
dengan konsep atau peranan serta kepentingan kesatuan sekerja dalam kehidupan mereka.
(Rohaya Ariffin 1997). Tindakan yang diambil oleh majikan ini adalah bertujuan untuk
memastikan pekerja-pekerja terbabit agar tidak menyertai kesatuan sekerja kerana sekiranya
pekerja terbabit adalah perkerja sambilan mereka tidak boleh menyertai kesatuan sekerja dan
langkah yang diambil oleh majikan ini akan memberi keuntungan yang besar kepada majikan
apabila kesatuan sekerja susah lagi tidak berkuasa. Oleh itu, kesatuan sekerja tidak lagi boleh
menyuarakan suara pekerja kerana kuasa mereka telah lemah.
PENGIKTIRAFAN KESATUAN SEKERJA OLEH MAJIKAN
Seperti yang kita tahu sesebuah kesatua sekerja yang ingin menubuhkan kesatuan
mendaftar denga Jabatan Hal Ehwal Kesatuan Sekerja. Hal ini juga telah termaktub dalam
Akta Kesatuan Sekerja 1959 yang menyatakan bahawa setiap penubuhan kesatuan sekerja
yang ingin ditubuhakan haluslah mendapat persetujuan dan keizinan serta diiktiraf oleh pihak
majikan dalam sesebuah organisasi terlebih dahulu. Apabila pihak majikan tidak mengiktiraf
kesatuan sekerja, pekerja-pekerja tidak boleh mengadakan apa-apa perhubungan dengan
majikan mengenai tuntutan oleh pekerja seperti gaji, tempoh pekerjaan, cuti dan sebaginya.
Antara contoh yang dapat dilihat, pada tahun 2001 sebanyak 92 kes tuntuan pengiktirafan
kesatuan sekerja dibawah seksyen 9(2) Akta Hubungan Industri (1967) yang dilaporkan oleh
Jabatan Hubungan Industri, Kementrerian Sumber Manusia. Selain daripada itu, kesatuan
sekerja yang ditubuhkan oleh para pekerja boleh mencemarkan nama syarikat sekiranya pihak
pekerja melakukan mogok. Kebiasaannya tindakan mogok yang dilancarkan oleh kesatuan
sekerja boleh memberi menggangu perjalanan organisasi dalam syarikat dan seterusnya
produktiviti syarikat terbantut.
PERKEMBANGAN TEKNOLOGI MAKLUMAT
Dalam era perubahan yang dicapai oleh Malaysia, perkembangan dalam teknologi
maklumat juga turut dirasai. Akibat daripada perkembangan teknologi maklumat ini juga sektor
pekerjaan turut merasai perkembangan teknologi maklumat yang begitu meluas. Para majikan
juga menyambut baik kedatangan perkembangan teknologi maklumat untuk diterapkan di
dalam syarikat ataupun organisasi mereka. Majikan juga berpendapat dengan adanya
perkembangan bidang teknologi ini dapat menjamin pulangan yang baik kepada syarikatnya.
Namun demikian, dalam perkembangan teknologi maklumat ini juga sedikit sebanyak memberi
kesan yang negatif kepada kesatuan sekerja dan ahli-ahlinya. Situasi ini kita dapat lihat apabila
berlakunya perkembangan teknoloogi yang begitu pesat ini majikan telah membawa masuk
teknologi perkomputeran, mesin-mesin, dan robot serta pelbagai lagi. kesan yang timbul pada
masa ini kepada kesatuan sekerja dan juga ahli-ahlinya adalah kebanyakan majikan ingin
mengurangkan bilangan pekerja disebabkan majikan berpendapat menggunakan peralatan
teknologi maklumat ini lebih banyak memberi keuntungan kepada syarikatnya kerana beliau
Malahan lagi, majikan juga berpendapat dengan menggunakan mesin dan sebagainya
ini majikan tidak lagi perlu memikiran tentang keselamantan dan kesihatan pekerja kerana
mesin yang digunakan dapat melakukan kerja-kerja yang berat tanpa perlu masa rehat. Di
samping itu juga kecelakaan yang timbul dapat dikurangkan dan majikan tidap perlu
mengeluarkan jumlah kewangan yang besar untuk membayar pampasan kepada pekerja,
sebaliknya majikan hanya perlu mengeluarkan jumlah wang yang kecil untuk membaiki
kerosakan. Kesannya daripada perkembangan teknologi maklumat ini, ramai pekerja-pekerja
diberhentikan kerana majikan lebih cenderung untuk menggunakan peralatan-peralatan seperti
mesin, robot dan sebagainya. Keadaan ini menyebabkan bilangan ahli kesatuan sekerja telah
berkurangan kerana ahli-ahlinya yang sebelum ini telah tiada lagi seterusnya kuasa yang dimiliki
kesatuan sekerja terbabit menjadi lemah. Selain daripada itu juga sekiranya ada pekerja yang
tidak diberhentikan kebiasaanya pekerja terbabit terdiri daripada pekerja-pekerja yang
berkemahiran untuk mengendalikan mesin, robot, dan juga pekerja dalam pentadbiran. Oleh
yang demikian bagi pekerja dalam ketegori profesional ini mereka tidak dapat menyeritai
kesatuan sekerja seterusnya kesekerja tidak lagi dapat membentuk kumpulan yang begitu kuat
dan akhirnya kesatuan sekerja terbabit akan akur akan apa yang dikehendaki oleh majikan.
KEKANGAN PERUNDANGAN DAN POLISI EKONOMI
Berikutnya lagi, cabaran yang kelima yang dialami oleh kesatuan sekerja pada masa ini
adalah disebabkan oleh kekangan perundangan oleh kerajaan dan juga polisi ekonomi. Situasi
ini adalah disebabkan kerajaan telah memperkenalkan Akta Perhubungan Perusahaan (1967).
Akta Perhubungan Perusahaan (1967) ini diperkenalkan oleh kerajaan adalah atas dasar tujuan
untuk mengawal hubungan diantara majikan dan pekerja serta kesatuan sekerja dalam
menjalankan penyelesaian apa-apa perselisihan atau pertikaian yang timbul diantara mereka.
Selain daripada itu juga Akta Perhubungan Perusahaan (1967) ini juga pada dasarnya adalah
juga untuk mengawal kuasa kesatuan sekerja yang ada pada masa kini daripada berkuasa
dalam memperjuangkan hak-hak dan kebajikan-kebajikan ahlinya. Situasi ini dapat dilihat pada
masa ini iaitu setiap kesatuan sekerja yang wujud di Malaysia termasuk juga di pantai barat
iaitu Sabah dah Sarawak mereka dibenarkan untuk melakukan tindakan perusahaan bagi
memastikan mereka diambil perhatian oleh majikan. Namun demikian walaupun tindakan
tindakan perusahaan sesuka hati mereka. Hal ini kerana sebelum melakukan tindakan
perusahaan seperti mogok, piket, go slow dan sebagainya mereka perlu membuat surat untuk
mendapatkan kelulusan daripada pihak majikan untuk melakukan tindakan perusahaan.
Seterusnya lagi, setiap permohonan yang dibuat untuk melakukan tindakan perusahaan
kesatuan sekerja perlu mengambil masa yang lama untuk mengetahuai sama ada permohonan
mereka untuk melakukan tindakan perusahaan itu diluluskan oleh majikan ataupun tidak.
Sekiranya pihak kesatuan sekerja mempengaruhi ahli-ahlinya untuk melakukan tindakan
perusahaan secara haram tanpa mendapat kelulusan daripada majikan, kesatuan sekerja yang
melakukan tindakan perusahaan secara haram itu boleh diambil tindakan undang-undang oleh
kerajaan. Keadaan ini adalah disebabkan sekiranya kesatuan sekerja terbabit melakukan
tindakan perusahaan secara haram mereka telah melanggar peruntukan perundangan Seksyen
43 Akta yang sama atau mana-mana undang-undang yang bertulis. Situasi ini jelaslah bahawa
dengan kewujudan Akta Perhubungan Perusahaan (1967) secara tidak langsung telah
mengekang kesatuan sekerja dan menjadi cabaran yang amat besar terutamanya dalam
menjaminkan perhubungan industi antara pekerja dengan majikan yang lebih kompleks
(Dzurizah Ibrahim 2000).
ANTI-KESATUAN SEKERJA OLEH SYARIKAT MULTINASIONAL (MNC)
Selepas Negara Malaysia mencapai kemerdekaan, Negara Malaysia tidak dapat lari dari
arus perkembangan dan kemajuan. Hal ini kerana, Negara Malaysia juga mengandakan
hubungan diplomatik dengan seluruh Negara untuk memastikan Malaysia dikenali oleh seluruh
pelusuk Negara. Negara Malaysia juga menjadi sasaran pelabur-pelabur asing yang mempunyai
syarikat dan modal yang besar untuk bertapak dan membuka perusahaannya di Malaysia.
Syarikat-syarikat mereka ini pada awalnya telah mempunyai pelbagai cawangan di seluruh
dunia. Antara contoh yang kita dapat lihat adalah syarikat yang mempunyai rangkaian dan
cawangan yang luas iaitu syarikat MacDonal, Kentucky Fried Chicken, Samung, Mitsubishi dan
pelbagai lagi. Di Malaysia, dikatakan cawangan-cawangan syarikat ini boleh dikatakan terdapat
di seluruh Semenanjung Malaysia termasuklah juga Sabah dan Sarawak.
Kemasukan syarikat-syarikat Multinational Corporations ini telah banyak memberi
pekerjaan kepada masyarakat tempatan untuk bekerja di dalam syarikat terbabit. Namun
demikian, syarikat-syarikat sebegini kebanyakan majikan-majikan syarikat ini tidak berminat
untuk mewujudkan kesatuan sekerja. Hal ini kerana mereka mengamalkan pendekatan unitarist
dimana majikan dan pekerja mempunyai satu maktlamat yang sama iaitu dalam memajukan
syarikat terbabit. Di samping itu juga, pihak majikan menganggap kewujudan kesatuan sekerja
ini hanya akan meminbulkan permasalahan kepada syarikat dan penubuhan kesatuan sekerja
ini juga boleh merenggangkan hubungan yang baik diantara pekerja dan majikan.
Situasi ini jelaslah bahawa, dalam syarikat-syarikat Multinational Corporations ini mereka
telah menghalang daripada pekerjanya menyertai kesatuan sekerja. Hal ini kerana mereka
menganggap kesatuan sekerja boleh menjejaskan keuntunggan kepada syarikat terbabit.
Beritkunya lagi pihak majikan Multinational Corporations juga, tidak mahu hubungan diantara
pekerja dan majikannya terhakis disebabkan hasutan oleh kesatuan sekerja., Oleh itu, tindakan
yang diambil oleh Syarikat Multinational Corporations dalam mengasingkan diri untuk tidak
menubuhkan kesatuan sekerja di dalam syarikatnya jelaslah menunjukan bahawa mereka ini
anti kepada kesatuan sekerja. Akibatnya pekerja perlu patuh kepada arahan daripada majikan
dan situasi sebegini merupakan cabaran yang besar kepada kesatuan sekerja untuk
menubuhkan kesatuan sekerja dalam syarikat terbabit kerana tidak mendapat sambutan dan
persetujuan daripada pekerja dan majikan mereka.
PENGURUSAN SUMBER MANUSIA (PSM)
Menurut Courtland (1993) Pengurusan Sumber Manusia boleh didefinisikan suatu
sistem yang komprehensif dan bersepadu bagi menguruskan tenga kerja secara elektif dalam
usaha untuk mencapai matlamat organisasi secara bersama. Tujuan utama penubuuhan
mereka adalah untuk mengendali pekerja dalam sesebuah organisasi. Majikan juga memilih
Pengurusan Sumber Manusia dalam kerana mereka menganggap pengurusan sumber manusia
boleh melahirkan pekerja yang lebh berkualiti serta berpoduktiviti tinggi.
Pengurusan Sumber Manusia juga, menjadi salah satu cabaran dalam kesatuan sekerja.
Hal ini kerana, kemunculan Pengurusan Sumber Manusia ini dapat memperkecilkan ruang untuk
mewujudkan sesebuah kesatuan sekerja. Keadaan ini adalah disebabkan oleh pihak majikan
