Pengenalan
Industri telekomunikasi terus mengalami pertumbuhan yang tidak pernah dilihat sebelum ini. Ia meningkatkan persaingan dalam industri komunikasi mudah alih. Dalam usaha untuk mengembangkan dan meningkatkan industri telekomunikasi Malaysia, kerajaan menyediakan pelbagai infrastruktur dan kemudahan. Untuk membina infrastruktur telekomunikasi yang maju dan moden, sesebuah negara perlu memenuhi dua syarat: kedinamikan dasar telekomunikasi negara dan sumber kewangan yang mencukupi. Kedinamikan dasar telekomunikasi bermaksud bahawa dasar dibuat berdasarkan kepercayaan kerajaan terhadap kesan infrastruktur telekomunikasi terhadap pembangunan. Ini menunjukkan bahawa keberkesanan pelaksanaan dasar mempengaruhi kejayaan pembangunan infrastruktur telekomunikasi negara. Menyediakan infrastruktur telekomunikasi yang canggih dan kontemporari memerlukan wang. Matlamat tersebut tidak dapat dicapai dengan berkesan jika tiada sumber kewangan yang mencukupi.
Dasar Ekonomi
Bagi dasar ekonomi, ini akan melibatkan permintaan ekonomi untuk barangan dan perkhidmatan.
Kotler et al. (2011) menyatakan bahawa elemen yang mempengaruhi kuasa beli dan perbelanjaan pengguna membentuk persekitaran ekonomi. Kerana perubahan dalam pendapatan dan perbelanjaan pengguna akan memberi kesan kepada pembelian produk di pasaran semasa, syarikat mesti sentiasa memantau perubahan ini. Kestabilan dan prestasi syarikat akan dipengaruhi oleh kuasa membeli pengguna. Pasaran akan dipengaruhi oleh perubahan dalam faktor ekonomi utama seperti kadar faedah, pola pendapatan, kos hidup, simpanan dan pinjaman. Perubahan ini boleh menjadi baik atau buruk. Pemasaran mesti dilihat secara global dan tempatan untuk memastikan perniagaan berkembang dengan lebih pantas. Di Malaysia, Digi adalah penyedia perkhidmatan telefon bimbit. Digi menjadi syarikat telekomunikasi pertama di Malaysia yang melancarkan dan mengendalikan rangkaian selular digital sepenuhnya. Dengan proses pemasaran yang pesat, syarikat itu mempunyai banyak peluang untuk maju dalam bidang ini. Kerana harganya yang berpatutan dan memenuhi keperluan semua golongan dan peringkat umur, Digi dilihat mendapat sambutan yang baik daripada pengguna, terutamanya pengguna Malaysia. Ini boleh menarik pelabur untuk menjalin usahasama dalam bidang
"Penyelidikan Dan Pembangunan" dan menarik minat pengguna apabila mereka berpuas hati dengan produk yang dihasilkan. Menurut Armstrong dan Kotler (2011), merujuk kepada pelaksanaan dan penggubalan undang-undang oleh pihak kawalan syarikat yang mempunyai kuasa atau kawalan di dalam syarikat atau individu dalam masyarakat. Kerajaan akan memantau semua produk dan perkhidmatan yang dijual di pasaran dengan menyediakan piawaian untuk proses pembuatan dan pemasaran. Ini dilakukan untuk memastikan produk itu memenuhi piawaian yang telah ditetapkan dan selamat untuk digunakan, serta untuk mengelakkan ketidakseimbangan dalam pasaran produk. Ia
termasuk peraturan yang ditetapkan oleh kerajaan, seperti harga barang kawalan, pengiklanan, gaji dan keadaan tempat kerja. Undang-undang sedia ada, seperti Undang-undang Kontrak, Undang- undang Jualan Barang, Undang-undang Sewa Beli, Perkongsian dan Undang-undang Syarikat, juga mempengaruhi perniagaan. Syarikat mesti memastikan produknya selamat untuk pengguna dengan mematuhi piawaian yang ditetapkan oleh Suruhanjaya Komunikasi dan Multimedia Malaysia. Selain itu, untuk memastikan keluaran yang dihasilkan sesuai untuk digunakan oleh pengguna, setiap keluaran harus mendapat kelulusan dari SKMM sebelum dijual di pasaran. Selain itu, harga yang ditawarkan oleh syarikat untuk produk keluarannya adalah berpatutan untuk semua orang, sama ada mereka berpendapatan tinggi atau rendah. Dunia pemasaran kontemporari telah dipengaruhi oleh peningkatan penggunaan teknologi moden dalam pengeluaran produk. Ini telah membuka lebih banyak peluang dan pasaran kepada usahawan. Peningkatan teknologi juga menyumbang kepada peningkatan belanjawan untuk R&D. Pembangunan teknologi ini seterusnya akan menghasilkan produk yang lebih baik dari segi kualiti dan jumlah yang dijual di pasaran, serta produk yang lebih inovatif. Semua ini akan mempunyai kesan langsung kepada aktiviti pemasaran. Syarikat Digi mempunyai matlamat yang jelas untuk memasarkan produknya supaya ia boleh mencapai pasaran global. Oleh itu, syarikat telah meningkatkan penggunaan teknologi untuk menampung pengeluaran dan memastikan produk keluaran mereka adalah berkualiti tinggi. Penggunaan teknologi kontemporari boleh meningkatkan kualiti produk untuk memenuhi permintaan pelanggan dan pasaran.
Dasar Social
Masyarakat terdiri daripada dua komponen yang saling berkaitan: aliran budaya dan demografi.
Kajian populasi dari segi saiz, lokasi, kepadatan, umur, jantina, bangsa, pekerjaan dan maklumat statistik lain dikenali sebagai persekitaran demografik. Usahawan perlu menjalankan penyelidikan dan kajian yang teliti terhadap elemen ini, yang akan menyumbang kepada penciptaan pasaran.
Permintaan, kuasa beli, sasaran, saiz pasaran dan faktor lain akan berubah apabila persekitaran demografi berubah. Aliran budaya masyarakat, juga dikenali sebagai aliran sosial, berkaitan dengan cara hidup dan menunjukkan kecenderungan dan cita rasa manusia. Oleh itu, ia sangat berkesan dalam menentukan keputusan penguna mengenai pemasaran. Selain itu, persekitaran ini juga merangkumi cara hidup dan nilai sosial masyarakat, kepercayaan, bahasa, gaya hidup keluarga, perubahan citarasa pengguna dan lain-lain. Elemen-elemen ini pasti akan mengubah pola permintaan dan ianya akan mempengaruhi keputusan-keputusan yang akan dibuat oleh syarikat atau usahawan. Berdasarkan persekitaran sosial, syarikat D’Herbs dapat memenuhi permintaan pasaran di Asia Tenggara seperti Malaysia, kerana kepercayaan yang menebal dalam masyarakat kita yang mempercayai bahawa penggunaan dalam kehidupan seharian yang mana ianya boleh mengembalikan pengetahuan yang baik. Setiap keluaran syarikat tersebut juga di lihat mampu membantu meningkatkan jumlah jualan
syarikat. Syarikat Digi membawa pelbagai manfaat kepada masyarakat, baik dari segi kemudahan akses maklumat, komunikasi yang pantas, peluang pendidikan hingga kepada pembangunan sosial dan ekonomi. Generasi muda yang membesar dengan kemudahan internet seharusnya bersyukur dan menggunakannya dengan sebaik mungkin. Digi telah merevolusikan cara berkomunikasi. Kemudahan ini membantu memperluas rangkaian sosial kita, mepererat hubungan serta membantu mempertingkatkan tahap kerjasama antara individu dan organisasi di peringkat global.
Kesan Dasar Kebajikan Social Pengurusan Masalah Sosial
Faktor seperti kemiskinan, kebuluran, dan jenayah, serta fenomena sosiobudaya yang menghalang masyarakat daripada mencapai potensi maksimumnya (Eitzen,1984) dan ketidakseimbangan dalam masyarakat yang menyebabkan individu dianggap sebagai devian (Becker, 1967). Tallman dan McGee (1971) dan Abdul Masalah sosial ditakrifkan oleh Hadi (2004) sebagai situasi yang tidak disukai oleh orang ramai yang mesti dihapuskan, diselesaikan atau diperbaiki melalui tindakan kolektif ahli komuniti. Oleh itu, masalah sosial dianggap mempunyai dua komponen utama: tingkah laku yang menyimpang daripada norma (tingkah laku devian) dan keadaan yang menentang atau menyimpang daripada norma komuniti. Salah laku norma, juga dikenali sebagai pelanggaran norma, merujuk kepada ketidakseimbangan sosial yang berlaku dalam masyarakat. Kemiskinan, tercicir dari sekolah, kebuluran, jenayah, dan keganasan rumah tangga adalah antara ketidakseimbangan sosial yang paling biasa. Tidak ada piawaian yang muktamad untuk salah laku norma. Ini menunjukkan bahawa masalah sosial bukan sahaja merupakan satu keadaan yang abstrak dan boleh dipersoalkan, tetapi ia juga mempunyai "dua piawaian" dalam cara ia digunakan. Menurut Eitzen dan Zinn (2000), tingkah laku devian merujuk kepada aktiviti yang berlaku dalam komuniti dan tindakan atau perbuatan yang melanggar norma yang wujud dalam organisasi atau komuniti dalam tempoh masa tertentu. Faktor sosiobudaya biasanya mempengaruhi tingkah laku ini, yang bersifat arbitrari dan muncul melalui proses labelling yang berlaku dalam masyarakat moden. Kerajaan tempatan, kerajaan negeri atau mana-mana badan berkanun berusaha keras untuk mencapai "UTOPIA" dalam perjuangan mereka, jadi mereka melaksanakan proses labelling ini dengan tekun. Keadaan sosial, atau masalah sosial, juga merujuk kepada situasi yang berkaitan dengan cabaran fizikal yang dialami oleh seseorang. Keadaan fizikal ini dipanggil kekurangan material. Ini menunjukkan bahawa apabila keperluan yang dinyatakan tidak dipenuhi, masalah sosial akan timbul. Proses yang mendorong orang ramai untuk mematuhi norma masyarakat, seperti undang-undang jenayah, polis, mahkamah dan tempat tahanan, dirujuk sebagai pengurusan dan kawalan sosial. Penghasilan tingkah laku yang dianggap normal dan penindasan tingkah laku yang menyimpang kedua-duanya termasuk dalam konsep kawalan sosial yang luas ini (Rokiah, 2002). Pengurusan dan kawalan masalah sosial adalah
penting kerana ia melibatkan bukan sahaja masalah kemasyarakatan (masalah kemasyarakatan) tetapi juga masalah dalam masyarakat yang berkaitan dengan gejala yang tidak biasa dalam kehidupan komuniti. Berdasarkan pendekatan pembangunan sosial, pengurusan dan kawalan masalah sosial perlu dikaji daripada segi kemiskinan, pengangguran, jenayah dan keselamatan awam. Kajian kesejahteraan dan masalah sosial sering mengutamakan ketiga-tiga elemen ini (Midgley, 1995; Kwan, 1997; Dahrendorf, 1994; Townsend, 1993). Keadaan kemiskinan, pola perbezaan antara orang miskin dan kaya, dan punca kemiskinan dalam masyarakat digunakan untuk menilai aspek kemiskinan bileh.
Aspek jenayah dan keselamatan awam boleh dinilai berdasarkan keadaan masalah jenayah secara keseluruhan, jenayah di kawasan tempat tinggal tertentu dan usaha kawalan keselamatan awam untuk menangani jenayah. Selain itu, isu pengangguran, strategi untuk mengawal pengangguran dan kesan pengangguran terhadap kehidupan keluarga adalah beberapa aspek pengangguran yang boleh dikaji.
Keadaan fizikal komuniti akan digambarkan secara langsung oleh kewujudan elemen isu sosial ini, serta keupayaan untuk menguruskan beberapa perkara asas yang mempengaruhi kehidupan seseorang.
Pemenuhan Keperluan Hidup
Biasanya digambarkan melalui tahap kepuasan komuniti terhadap perkhidmatan dan kemudahan yang disediakan kepada mereka. Untuk mencapai kepuasan seseorang, keperluan sosial setiap individu, keluarga dan komuniti mesti dipenuhi. Keadaan yang perlu dimiliki oleh seseorang untuk memastikan keadaan hidupnya sihat dipanggil keperluan (Thomas dan Pierson, 1999). Raiklin dan Uyar (1996) menyatakan bahawa keperluan manusia ialah barangan, material atau keadaan fizikal tertentu yang mesti dimiliki oleh manusia untuk membolehkan mereka menjalankan fungsi dan peranan fizikal, mental dan seksual mereka dengan berkesan. Siti Hajar (2006) merujuk kepada definisi ini. Menjamin kesejahteraan sosial mereka bergantung pada memenuhi keperluan masyarakat, terutamanya yang berkaitan dengan kemudahan asas. Keperluan terhadap perkhidmatan ialah istilah yang digunakan untuk merujuk kepada perkhidmatan yang telah mereka peroleh atau disediakan untuk mereka, bukannya perkhidmatan yang sepatutnya mereka peroleh atau disediakan untuk mereka. Kepuasan hidup individu dan penyediaan perkhidmatan kesejahteraan sosial oleh organisasi atau kerajaan adalah dua cara untuk menilai pemenuhan keperluan hidup (Doyal dan Gough, 1991; Midgley, 1995).
Penjagaan orang tua, perumahan awam, kemudahan kesihatan awam, peluang pendidikan, dan tanggungjawab keselamatan sosial adalah contoh perkhidmatan dan kemudahan yang disediakan oleh institusi atau kerajaan. Namun begitu, kepuasan hidup individu boleh dikaji dari segi jaminan pendapatan, tempat kerja, hubungan kejiranan, penjagaan kesihatan, ruang hidup peribadi, dan pemakanan komuniti.
Peluang Mobiliti Sosial
Selain itu, keupayaan untuk mobiliti sosial adalah penting untuk kesejahteraan sosial sesebuah komuniti. Peluang sosial yang membolehkan orang ramai meningkatkan dan mencapai potensi terbaik mereka mewujudkan kesejahteraan sosial. Komuniti yang mempunyai halangan sosial yang ketara akan menghalang kemajuan dan dicirikan dengan tahap ketidakpuasan. Ketidakadilan komuniti berpunca daripada kekurangan peluang mobiliti sosial, menurut Midgley (1995). Salah satu cara untuk menilai mobiliti sosial ialah menggunakan elemen seperti perubahan kedudukan dalam struktur susun lapis, proses pergerakan individu atau hubungan sosial yang berasal dari satu strata atau susun lapis yang lain dalam satu stratifikasi sosial (Rohana, 1996). Sistem mobiliti sosial yang baik selalunya terdapat dalam komuniti yang mempunyai pembangunan sosial yang baik. Secara teorinya, mewujudkan keadaan stratifikasi sosial adalah asas untuk memaksimumkan peluang mobiliti sosial.
Mobiliti sosial boleh berlaku apabila sekumpulan individu atau kelompok mencapai peningkatan taraf hidup, status sosial, dan kemajuan. Sistem mobiliti sosial yang baik selalunya terdapat dalam komuniti yang mempunyai pembangunan sosial yang baik.
Tanggungjawab Sosial Digital
Tanggungjawab sosial korporat harus dilihat dari perspektif strategik dalam keadaan semasa. Dilihat sebagai peluang untuk membantu pemulihan sektor swasta dan perusahaan kecil dan sederhana (PKS), sektor swasta wajar dipertimbangkan untuk melaksanakan inovasi dalam tanggungjawab sosial untuk pembangunan ekonomi digital. Oleh itu, satu langkah penting untuk memperkasakan agenda ekonomi digital ialah tanggungjawab sosial digital, juga dikenali sebagai digital social responsibility (DSR). Tanggungjawab sosial digital, evolusi daripada inisiatif asal tanggungjawab sosial korporat, menggalakkan penggunaan teknologi digital dalam semua inisiatif ekonomi dan sosial. Pemerkasaan literasi digital kepada masyarakat adalah penting untuk mencapai hasrat kerajaan untuk pembangunan ekonomi digital. Menyediakan latihan ilmu digital kepada orang ramai, terutamanya usahawan dan peniaga, boleh dicapai melalui bantuan sosial seperti geran perniagaan atau biasiswa. Kebiasaan baharu ekonomi digital boleh membantu pemulihan ekonomi dan mengurangkan risiko jangkitan COVID-19. Oleh itu, semua orang mesti menerimanya. Ekonomi digital adalah berkesan, mempunyai tadbir urus yang baik dan telus, dan membolehkan perniagaan berlaku tanpa sempadan dan tanpa komunikasi.
Tiga Amal Pengurusan
Secara amnya, istilah "tanggungjawab sosial korporat" merujuk kepada komitmen yang dibuat oleh sesebuah organisasi untuk menjalankan operasinya secara ekonomi sambil mengambil kira keadaan
sosial di sekelilingnya. Organisasi tidak sepatutnya hanya mementingkan keuntungan; mereka juga harus memikirkan kebajikan masyarakat dan kebaikan sosial. Oleh itu, kerajaan memberi tumpuan kepada tanggungjawab sosial korporat ini kepada pihak swasta untuk memastikan kebajikan masyarakat sentiasa terpelihara. Dasar Sosial Negara, yang telah diluluskan oleh kabinet pada 19 Februari 2003, bertujuan untuk mewujudkan masyarakat Malaysia yang maju dan mapan dari segi sosial, ekonomi dan teknologi. Selaras dengan objektif tersebut. Dasar Sosial Negara ini mempunyai empat objektif utama yang saling melengkapi dengan menerapkan nilai murni di setiap peringkat pelaksanaannya. Objektif-objektif ini ialah memastikan keperluan asas individu, keluarga dan masyarakat dipenuhi, membangunkan dan memperkasakan manusia sepanjang hayat, mengukuhkan dan membangunkan sistem sokongan sosial dan perkhidmatan sosial, dan mewujudkan sinergi multisektor. Oleh itu, pelbagai strategi telah disusun dan dilaksanakan untuk mencapai matlamat tersebut. Di antaranya ialah mendorong sektor swasta dan sukarela untuk menubuhkan dan menguruskan institusi perkhidmatan sosial yang berkualiti tinggi untuk memenuhi keperluan orang yang memerlukannya. Di samping itu, strategi juga dibangunkan untuk mendorong sektor swasta untuk memenuhi tanggungjawab sosial dengan menyediakan program untuk kumpulan sasar dan menangani isu sosial secara berkala mengikut prinsip tanggungjawab sosial korporat (CSR). CSR ialah komitmen syarikat korporat untuk menyumbang kepada pembangunan ekonomi dengan meningkatkan taraf hidup pekerja, keluarga mereka, komuniti tempatan dan masyarakat secara keseluruhan dengan cara yang memberi manfaat kepada perniagaan dan juga pembangunan. CSR melibatkan setiap aspek pentadbiran korporat. Ini berkaitan dengan cara perniagaan menjalankan operasi mereka secara beretika dengan mengambil kira kesan mereka terhadap ekonomi, sosial, alam sekitar dan hak asasi manusia. Ia termasuk bukan sahaja pihak berkepentingan biasa, seperti pemegang saham dan pembekal tempatan, tetapi ia juga termasuk tanggungjawab global, seperti menjaga alam sekitar dan memastikan standard kerja yang baik untuk pembekal luar. CSR ini juga termasuk hubungan pekerja-pelanggan. Ia boleh dilihat sebagai jenis pengurusan strategik yang membantu syarikat menilai dan memikirkan bagaimana hubungan boleh menyumbang kepada keperluan utamanya dalam jangka masa panjang dalam dunia yang sering berubah ini. Secara amnya, syarikat boleh mengambil bahagian dalam tiga bidang: kewangan atau ekonomi, sosial dan alam sekitar. Dalam konteks ekonomi, salah satu tanggungjawab sosial korporat ialah menyokong program pembangunan ekonomi. AMMB Holding telah melakukan ini dengan menjadi penaja pameran SMIDEX 2006 di Kuala Lumpur, yang bertujuan untuk memupuk perusahaan kecil dan sederhana (PKS) di Malaysia. Syarikat korporat juga boleh dianggap melaksanakan tanggungjawab sosial dengan menyediakan produk dan perkhidmatan yang lebih baik dan lebih baik. Syarikat boleh melaksanakan tanggungjawab sosial mereka dengan menyediakan biasiswa kepada pelajar cemerlang, membina kemudahan komuniti, menyokong aktiviti sosial dan menyediakan lebih banyak peluang pekerjaan, antara lain. Kerajaan boleh membantu menjaga kebajikan masyarakat dengan melaksanakan tanggungjawab sosial ini. Selain itu, syarikat korporat harus memastikan bahawa
barangan dan perkhidmatan yang mereka tawarkan tidak mencemarkan alam sekitar atau mempunyai kesan yang buruk terhadap persekitaran. CSR dari sudut pandangan bukan sesuatu yang baru. Ia telah wujud sejak sekian lama dan telah menjadi rujukan kepada mereka yang bekerja dalam bidang perniagaan. Ia adalah selaras dengan matlamat pembangunan, yang telah menggariskan topik utama keperluan tanggungjawab sosial sektor korporat pada masa ini. Ini termasuk pembangunan seimbang, penghasilan keluaran berguna, peningkatan mutu hidup dan pembangunan sumber manusia.
Tiga Amal Pengurusan
Pengurusan sumber sektor awam Malaysia adalah asas sistem saraan Malaysia. Ia termasuk perkara seperti pemilihan dan pelantikan, latihan dan pembangunan, pembangunan kerjaya, pengurusan prestasi, perancangan pewaris, dan pemberian ganjaran (Pekeliling Perkhidmatan). Tujuan Sistem Saraan Malaysia adalah untuk mempunyai pekerja yang berpengetahuan yang boleh meningkatkan penyampaian perkhidmatan dan daya saing perkhidmatan awam serta memenuhi keperluan pelanggan yang semakin meningkat. Ia juga bertujuan untuk mempunyai pekerja yang responsif terhadap perkara yang berlaku kepada mereka semasa. Setahun selepas pelaksanaan pendekatan PSM berteraskan kompetensi pada tahun 2004, agensi daripada kerajaan persekutuan dan negeri menunjukkan penurunan. Ini menunjukkan bahawa pendekatan pengurusan sumber manusia berasaskan kompetensi boleh memberi kesan, walaupun tidak selalu, kepada kualiti perkhidmatan yang diberikan oleh organisasi awam di negara ini. Idea McCelland (1973), seorang pakar psikologi Harvard, adalah sumber kompetensi. Beliau telah membuat kesimpulan bahawa pengetahuan dan pencapaian akademik tidak dapat meramalkan prestasi kerja. Kompetensi, sebaliknya, boleh digunakan untuk meramalkan prestasi manusia. Pada masa yang sama, ia mempunyai keupayaan untuk mengurangkan bias konvensional yang berkaitan dengan kelayakan, sosioekonomi, kaum dan jantina. Boyatzis (1982) mula menggunakan idea ini dalam Pengurusan Sumber Manusia untuk membezakan pengurus yang berjaya daripada yang gagal. Beliau telah mendapati bahawa kualiti, motif, pengalaman dan ciri perilaku mereka adalah beberapa komponen yang mempengaruhi kejayaan mereka. Pendek kata, kualiti positif ini adalah kualiti yang biasanya dimiliki oleh pengurus yang berjaya. Prestasi, seperti jumlah jualan, pusingganti, keuntungan, produktiviti dan pengurangan kos, dipengaruhi oleh amalan pengurusan sumber manusia berasaskan kompetensi. Ini boleh dilihat melalui kajian kes, eksperimen, etnografi atau anekdot. Ini menunjukkan bahawa tiada penyelidikan yang telah dijalankan untuk mengkaji hubungan antara kualiti perkhidmatan awam dan amalan pengurusan sumber manusia berasaskan kompetensi. Sementara itu, hubungan antara amalan pengurusan prestasi dan amalan pengurusan sumber manusia adalah rumit. Walau bagaimanapun, pembolehubah penyederhana, juga dikenali sebagai pembolehubah penyederhana, seperti strategi, mempunyai keupayaan untuk mengubah sifat hubungan ini (Delery & Doty, 1996). Satu dimensi teknologi adalah kesaling
bergantungan tugasan, yang merupakan salah satu sebab kelewatan (Thompson, 1967). Namun begitu, hanya dua kajian empirikal telah dijalankan setakat ini mengenai teknologi yang berfungsi sebagai penyederhana dalam hubungan antara amalan pengurusan sumber manusia dan prestasi organisasi:
Bawa (2000) dan Kintana, Alonso, dan Olasverri (2006). Oleh itu, terdapat sedikit bukti empirikal yang menyokong teknologi sebagai penyederhana—terutamanya yang diukur dari segi kesaling bergantungan tugasan.
Kesimpulan
Penyediaan kemudahan dan infrastruktur telekomunikasi yang semakin ditingkatkan adalah punca perkembangan industri telekomunikasi. Perkhidmatan masa depan DiGi akan bergantung pada inovasi praktikal yang akab memberi nilai tambah kepada pelanggan, seperti semua usaha perniagaan semasa.
Perkhidmatan ini akan meningkatkan cara pelanggan menjalani kehidupan harian, bekerja dan bermain berdasarkan gaya hidup mereka yang dinamik. Syarikat mesti menggunakan pendekatan proaktif dalam pelancaran produk dan perkhidmatan mereka kerana cabaran yang berbeza yang mereka hadapi serta persekitaran industri yang menghadapi persaingan yang semakin sengit. DiGI telah berkembang menjadi nama yang terkenal dalam industri dalam tempoh lima tahun kebelakangan ini dan telah membina kepercayaan sebagai penyedia industri yang berkuasa. Keupayaan ini, bersama-sama dengan matlamay jangka panjang DiGi untuk dilihat sebagai penyedia perkhidmatan bersepadu penuh, akan menjadi asas kepada usaha berterusannya untuk meningkatkan perniagaan terasnya. Keupayaan ini juga akan menentukan semua aktivitinya pada masa hadapan. Oleh itu, DiGi yakin bahawa komitemennya tidak berbelah bagi untuk mengambil kira keperluan pelanggan untuk menyediakan produk dan perkhidmatan inovatif yang memenuhi keperluan gaya hidup pelanggan.
