• Tidak ada hasil yang ditemukan

die roeping van die staat tov die onderwys

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2024

Membagikan "die roeping van die staat tov die onderwys"

Copied!
9
0
0

Teks penuh

(1)

DIE R O EPIN G VAN D IE STAAT T.O.V. DIE ONDERW YS EN K U LTU U R IN DIE R E PU B L IE K VAN SUID-AFRIKA My toesp raak verplaas my na die dae van my m in islersk ap van N asionale Opvoeding, w aarb y K u ltu u r en O nderw ys in- begrepe is. W at ek nou d aarvan sal sê bly my oortuiging, net soos d it enkele m aande gelede in my vorige hoedanigheid was.

1. Kultuir

By die oorw eging van die begrip k u ltu u r, m oet onderskei w ord tussen o b jek tiew e kultuur en su b jek tiew e kultuur.

(a ) O b jektiew e kultuur

Deur o bjektiew e k u ltu u r w ord bedoel die geheel van die w aardes w a arin 'n sam elew ing g estalte aangeneem het. Dit gaan h ier om die re aliteite w at g rotendeels uit die verlede afkom stig is en w aarin ons veral sko on heidsw aard es en ele- m ente van w a arh eid in die w eten sk ap na vore sien kom.

Dit b rin g vir ons die lew enstyl, lew ensem s en lew ensw ysheid van 'n volk. In een w oo rd to t die ob jektiew e k u ltu u r behoort, hoe 'n groep m ense die lew ensp ro blem atiek tegem oet gaan.

H oe re la tie f die o bjektiew e k u ltu u r ook al m ag wees, staan d it vas d at bevolkingsgroepe op u itd ru k lik e wyse vas- hou aan hulle eie o b jek tiew e k u ltu u r. Dit is p ra k tie s uitgesluit d a t 'n bepaalde v o lk sk u ltu u r hom op blyw ende wyse sou laat verdring. Inteendeel, die om gekeerde is w aar. D aar is verskeie voorbeelde van klein volksgem eenskappe, w at ook na jarelan g e k u ltu u ro o rh ee rsin g d aa rin geslaag het om hulle u it die greep van die o o rh eersen d e k u ltu u r los te wikkel om hulle eie w yse „van te wees" op verfynde vlak te belewe.

Ons eie geskiedenis toon ook 'n goeie voorbeeld.

(b ) S u bjektiew e kultuur

H ier gaan d it nie om die to ta lite it van w aardes in 'n volksgem eenskap nie. H ier staan ons voor die individuele integrasie van lede van die volksgem eenskap in die objektiew e k u ltu u r.

H ulpm iddels om d it te bew erkstellig is die form ele on-

(2)

derw ys en opvoeding, die inform ele opvoeding buite skool- verband en die groot ro l w at die gesinsverband speel om die integrasie by die volksverband te bew erkstellig.

Die objektiew e en subjektiew e k u ltu u r is twee k ante van een en dieselfde verfyningsm etodiek. Aan die een k an t verskyn die re su ltaa t van w at d eu r voorgaande generasies gerealiseer en aan die huidige sam elew ing oorgedra is. Aan die an d e r kan t verskyn die inspanninge van die aktuele generasie om hulle op ’n eietydse wyse in die b estaan de k u ltu u rp ro g ram le integreer.

Baie k o rtlik s h et ek p ro b e er om m et ’n p a a r riglyne aan te dui hoe wyd K u ltu u r sy arm s strek en d a t d it in werk- likheid alles insluit w at ’n volk se lewens- en w êreldbeskou- ing as basis vorm .

Nou duik die vraag onm iddellik op w at die roeping van die S ta a t ten opsigte van die K u ltu u r en O nderw ys is. En dan wil ek m et ’n Algem ene Stellin g begin:

Die S taa t is ook die bew aker en bevorderaar van die k u ltu u rb estem m in g van sy onderdane in die algem een en van die organies-historiese Suid-Afrikaanse volk in die besonder.

H ierm ee sny ek baie belangrike uitgangspunte aan w at ek soos volg form uleer:

(i) Ten eerste m oet die gedagte van Staa tsneu tra lism e i.v.m. geestelik-kulturele goedere verw erp w ord.

Die S taat, soos tro u en s alle sam elew ingsverbande, m oet hom ook o n d er die dissipline van die W oord van God stel.

D aarom h e t die S ta at ook die duidelike o p d rag om C hristelik te wees en in sy huishouding toe te sien dat die orde van God gedien m oet w ord op die kulturele akker.

Ek m oet h ier ernstig w aarsk u teen ’n wêreldneiging, w at ook som s by sekere van ons m ense posvat, en dit is d at staatsn eu tralism e die ideaal is. Dit is m ense hierdie w at hoe- genaam d geen staatsinm enging duld nie en veral by die ver- skillende so o rte van kunste die kreet aangehef h et d at „by die kuns gaan d it net om die kuns". Dit m ag nie. Dis nie vryheid nie. Dit kom n eer op ongebonde bandeloosheid son­

d e r inagnem ing van die C hristelike begrensing w at aan die begrip vryheid gestel is.

(ii) Ten tw eede m oet u op let d a t m y stelling lui d a t die S ta a t bew aker en b ev o rd era ar is van die k u ltu u r van al die onderdane, m aar in die besonder van die Suid-Afrikaanse volk.

(3)

Toe ek aan die begin van die ja a r w etgew ing in die par- lem ent deurgeloods h et om alle kultu u raan g eleen th ed e te k o o rd in eer en te aktiveer, h e t ek d it o nd ubbelsinnig gestel dat die A frikaner- en Engelstalige k u ltu re baie in gem een het en tog tipiese on derlinge verskille toon. Beide w ord d e u r die S ta a t erk en en hoew el d it as gevolg van die wetgew ing ond er één sam breel geplaas w ord, bly d it in sy ontw ikkeling a p a rt m et dien v erstan d e d a t p u n te van o oreenkom s w a ard eer en uitgebou m oet w ord.

By sekere van ons eie m ense h et d a a r ’n m ate van ver- w a rrin g o n tstaan , as sou die S ta a t spesifiek die A frikaanse V olk sk u ltu u r m o et u itso n d e r en d it o o rlaat aan die A frikaanse kultuu rorganisasies.

Toegegee: die S ta a t kan en m ag nie, kragtens sy wese, eksk lusief op die A frikaanse k u ltu u r to espits nie, w a n t hy vind sy taak ju is in gelykberegtiging en besk erm in g van die regte van alle bevolkingsgroepe in sy gebied. V crder toegegee, en ek wil d it selfs beklem toon, d a t die A frikaanse k u ltu u r­

organisasies in die b eso n d er en veral vandag, die duidelike roeping h et to t to esp itsin g op die bev orderin g van die A frikaanse k u ltu u r. M aar d it alles o ntneem die verpligting nie van die S ta a t om die A frika n er-vo lksku ltu u r jaloers te bew aak en u it te bou nie, w ant die A frika n ervo lk vorm die organism e in Suid-A frika en in die A frika nerku ltuurg oed ere is die tradisie van Suid-A frika en sy to eko m s in 'n groot m ate vervat.

E k h erh aal d a t die S ta at nie v oo rk eu re m ag gee nie, m a a r d a t hy alles behalw e o n th ef is van die verbondenheid en verpligtings aan die A frikaanse V olkskultuur.

V erder wil ek b eklem toon dat, k rag ten s ons beginsel, die S ta a t sy eie terrein het, ook w at die onderw ys en k u ltu u r betref.

D aar m ag geen g ren soo rskryd in g plaasvind nie. Ons tyd w ord gekenm erk d e u r die Sosialism e w aarin ow erheidsbe- m oeiing op verskillende te rre in e steeds toeneem . Ons m oet ongeoorloofde staatsin m en ging op k u ltu u r te rre in afwys. Die S ta a t m ag nie beslag Iê op die k u ltu u r nie — ’n alleenreg be­

oefen nie of 'n heersk ap p y op die k u ltu u rte rre in bew erkstellig nie.

S ta atsab so lu tism e is n et so afw y sbaar as S taatsn eu tra- lisme.

(4)

Vervolgens wil ek spreek o o r die S ta at en K u ltu ur. Die O nderw ys so n d er ons nou a f vir latere behandeling.

V ir m y is alle arb eid van die S ta a t w esenlik ku ltuu rh and - haw ing en k u ltu u ru itb o u in g , w ant k u ltu u r is 'n om vattend e begrip. Die bydrae van ons verskillende S taatsd ep a rtem en te to t ons k u ltu u r is d an ook om vangryk. As ons m oet begin opsom w ord d it: behoud van ons Flora en F auna in algem ene natu u rb ew arin g ; uitbouing van ons tegniek en nyw erheid;

inisiëring en subsid iëring van groot volksm onum ente; pers- sensuur, film sen su u r en b oekesensuu r te r wille van die gods- dienstig-sedelike kodes van ons k u ltu u r; b evordering van sp o rt en ontspanningsvorm e; bevordering en su bsidiëring van die skone kunste; bevordering en inisiëring en subsidiëring van jeugw erk en kultu u rv ersp reid in g d.m.v. vryetydbesteding.

U sou tog seker nie verw ag d at ek verd er m oet opsom nie. Die p u n t w at ek wil stel is d at ons die S ta a t m oet erken as ku ltu u rd ra er, ku ltu u rb eske rm er en kultuuruit- bouer van groot form aat.

D at baie van hierdie k u ltu u rarb e id gekoórdineer w o rd in 'n D epartem ent van K ultu ursake m oet d e u r ons toegejuig w ord, w a n t d a a rd e u r kom d aa r toegespitste aandag en be- planning. H ierdie D epartem ent beloof dan ook om 'n bolw erk te w o rd teen die dreigende k u ltu urvervreem ding van ons tyd. H ierdie k u ltuurv erv reem din g is so w esenlik en van so 'n gro o t om vang d at ons 'n S ta atsd ep a rtem en t w at beklee is m et m ag en m iddele m oet toejuig as sterk e bondgenoot in h ierdie stryd. E k kan u eg ter ook v ersek er d at hierd ie D epar­

tem en t sy grense ken en nie p artik u liere k ulturele inisiatief sal dem p nie, m a a r d it ee rd er sal bevorder.

O nder die persp ektief: „Staat en K u ltu u r" wil ek nog op tw ee sake wys.

T en eerste d a t die enkele groot, opvallende en alles be- slissende b y d ra e w at die S ta a t t.o.v. die k u ltu u r lewer, kul- m ineer in ons beleid van afsonderlike o ntw ikkelin g. H ierd eu r is die ju risd ie se grondslag gelê vir die eie k u ltu rele id en tite it van ons verskillende volkere, en die behoud van ons historiese w aardevolle C hristelike k u ltu u r is hierin gew aarborg. Bevor­

dering, offergew illigheid en toew yding t.o.v. hierdie beleid en sy v erdere uitvoering is dus w esenlik 'n ku ltu rele opdrag aan ow erheid en onderdaan.

(5)

T en tw eede h et im m igrasie en die staatsb eleid i.v.m.

im m igrasie ook ’n baie noue v erb an d m et die k u ltu u r. Die beginsel is h ie r d at die S ta a t alles in sy verm oë doen om k ultureel-aanp asb are im m igrante n a Suid-Afrika te bring. Nie 'n m aklike taak nie. Die syfers w ek ook dikw els k om m er bv.

d a t die p ersen tasie im m ig rante ged uren de 1963 to t 1968 die volgende vertoon: B ritta n je 37.1%; P ortugal 10.4%; D uitsland 7.6%; G riekeland 4.1%; H ierteen o o r ’n skam ele 3.4% Neder- lan d ers en 1.1% Beige. As g ro o t p robleem geld h ie r B lanke k u ltu u rv e rste rk in g w a t lyk asof d it in sig d ra ’n tend ens tot A frikaanse k u ltu urversw ak king . Die saak is e g te r nie só een- voudig nie, w ant albei is in ons situasie ewe belangrik.

Dit bly eg ter die v erantw o ordelik e roeping van die S ta at om in sy im m igrasiebeleid steeds k u ltu u rv ersterk in g , ook in die engere sin van die w oord, ern stig te konsidereer. Ons ow erheid se oë is h iervoo r nie gesluit nie. Die S ta a t reken en p ro b e e r ook m aatreëls d a a rste l om im m ig ran te kultureel te kon disioneer en te assim ileer volgens ons k u ltu rele tradisie.

U m oet as kerke, as skole en as gem eenskap op hierdie ter- rein ’n beso n d ere roep ing sien.

E k wil hierdie afdeling o o r S ta a t en K u ltu u r afsluit m et die oortuigin g d at ons huidige O w erheid sy ku ltu rele roeping besef en beoefen en d at ook die A frikaanse kul­

tu u r veilig is in hulle han de — al wil som m ige bew eer d a t d it nié die geval is nie.

2. Die Staat en die onderwys

H ier geld ons bekende beginsel van gedeelde verantw oor- delikheid, w a t beteken d a t die ouer, o n d erw ysko rps, k e rk en S ta a t die onderw ys sien as ’n g esam entlike p ro je k w aarb y al die belanghebbendes b etre k is, m aar nie in g elyke m ate nie.

O ns sta n d p u n t is d at ons geen S ta a tsko le wil hê nie en ons h e t d it ook nie in die voile sin van die w oord nie. Ons skole is al to t ’n groot m ate ouerskole. W et 39 van 1967 het dan ook m eer u itd ru k lik die plek van die o u e r in die o n d e r­

wys o n d erstreep as die van d a ad w erklike deelnam e. H ierdie aangeleenthede m oet nog n ad e r uitgew erk w ord. Die groot roeping is eg ter d a t die o u e r in die hele georganiseerde en b ep lande aksie sy reg te m oet opeis.

(6)

E k kan die rol van die Staat in die o nderw ys en op- voeding as volg opsom :

(a ) In die heel eerste plek is die S ta at geroepe om 'n breedopgestelde, dog duidelike doel vir die onderw ys in die volksgem eenskap te stel. Trouens die S ta at is dit aan die volksgem eenskap verskuldig om te sorg d a t d aa r d eu r m iddel van sy opvoedkundige inrigtings die regte so o rt m ens aan die gem eenskap ten opsigte van kennis, vaardighede, geestelike toerusting, sedelike norm e, en ook algem ene gesindheid, ge- lew er sal w ord.

Dit is dus gebiedend noodsaaklik d at die S ta at ’n glas- heldere einddoel m et die onderw ys sal stel, in die lig van die volksaard, tradisies, en die heersende lands- en wêreldom - standighede en -tendense.

M et verw ysing na W et 39 van 1967 is die allesom vattende doel van die onderw ys die C hristelike en die N asionale. Die le tte r van die w et verk laar die skool nou as 'n C hristelike inrigting m et 'n breë nasionale k arak ter, sod at die Suid- A frikaanse b u rg e r opgevoed sal w ord to t 'n intelligente, ver- antw oordelike en allesins volw aardige persoon en lan dsb urg er en w at in sy denke en dade gerig is en d e u r die ewige waar- hede van die Heilige Skrif.

Ek kan nie an d e rs nie as om my verbasing u it te spreek d at d a a r tog m ense o n d er ons A frikaners is, w at i.p.v. te juig o o r h ierdie groo tse godsdienstig-kulturele trio m f i.v.m. ons onderw ys, m o rre n d kla d at díé C hristelik ein tlik m a a r niks beteken nie, en 'n holle frase is. Ons m oet m et dan k b aarh eid hierdie bepaling p o sitief b en ad er en alles veil hê om d aa raa n gestalte te gee — d it is ons plig as o uers en as C hristelik- konfessionele gem eenskap. Dit o n th ef die S ta a t eg ter ook nie.

Die S ta a t h e t hom verbind aan die C hristelike k a ra k te r van die onderw ys en hy kan to t v erantw oording geroep w ord as hy h ier slap laat lê.

(b ) Die S ta a t is geroepe om in sy beraadslaginge en beslissings o o r die onderw ys hom ook van die kennis en raad- gewinge van verteenw oordigende deskundiges op die onder- wysgebied te bedien. Dit w ord gedoen d eu r m iddel van die N asionale O nderw ysraad. V erd er m oet die S ta at in noue en sim patieke sam ew erking m et al die instansies, instellings of liggame w at die onderw ys v ir blankes in die R epubliek ad-

(7)

m in istre e r saam w erk t.w. o.a. die d ep a rtem en t van H oër O nderw ys, provinsiale ad m in istrasies en die u niversiteite.

(c ) As die alles-om vattende instelling in die land, is die S ta a t geroepe om die onderw ys in die volksgem eenskap te koordineer. Dit is dan in die afgelope tyd wel op nasionale vlak gedoen d e u r m iddel van die volgende onderw ysw ette:

N asionale O nderw ysbeleid (soos gew ysig), G evorderde Teg- niese O nderw ys en O nderw ysdienste.

Dit alles vereis en w ord reeds in die p ra k ty k gedoen om koordinasie te verstew ig op nasionale grondslag van leerplanne, kursusse, eksam enstandaarde en navorsing, ondersoek en be- planning op die gebied van die onderw ys, m et inagnem ing van die raad saam h eid van die handhaw ing van die verskeiden- heid w at die om standighede vereis.

(d ) Dit is verd er seer stellig die roeping van die S taat om toe te sien d at alle kin d ers en adolessen te gelyke onder- w ysvoorregte geniet. Dit vereis ’n groot v erskeidenheid van onderw ysinrigtings v ir die gew one leerling, vir die gestrem de soos die sw aksiende, die epileptiese, die dowe e.s.m. In alle staatsk o le brin g d it m ee vry onderw ys van die grade to t en m et St. X.

Die vern aam ste m iddel om gelyke onderw ysvoorregte te versek er is ’n opvoedkundige d ifferensiasie van skoolvakke.

Dit op sy b e u rt v ersek er d at die kind die regte so o rt o n d er­

wys ontvang o oreenk om stig sy verm oëns en aanleg, w aarby ook rekening gehou m o et w ord m et die leerlinge se belang- stelling en die behoeftes van die land.

(e ) Die S ta a t is geroepe om d aa rv o o r te sorg d a t die kind sy onderw ys d e u r m iddel van sy m oedertaal sal ontvang.

Die beginsel van die m o ed ertaal as m edium van onderrig, w a a r die m o ed ertaal A frikaans of Engels is, geld nou v ir die hele R epubliek.

(f ) Tyd o n tb re e k om volledig op alle asp e k te van die S ta a t se v erdere verpligtinge in te gaan en d aa ro m net op- som m end die volgende:

Toesighouding o or die inhoud van die onderw ys.

H andhaw ing van die peil van die onderw ys, volgens we- ten sk ap lik bepaalde stan d aa rd e.

B eproefde deugde m oet d e u r die onderw ys versek er w ord,

(8)

soos: ordelikheid, stiptelikheid, gehoorsaam heid, pligsbe- tragting, goeie m aniere, welvoeglikheid, spaarsaam heid, en regte gesindhede soos goeie b u rg ersk ap en vaderlands- liefde.

R egsverhoudinge van diegene w at reg streek s by die skool betro k k e is m oet die S taat vasstel: die ouer, die leerling en die vakleerling, die onderw yser, die skoolbestuur, ens.

Dit is die S ta a t se plig om beroepsvoorligting en beroeps- leiding aan alle leerlinge te verskaf.

(g) Dit is die roeping van die S ta at om toe te sien d at al die onderw ysinrigtings o n d er sy d irekte of in d irek te beheer o or die regte onderw ysers of dosente sal beskik, en daarom h et die S ta at ook v an jaa r m et 'n w et die opleiding van o nd er­

w ysers gekoórdineer en op ’n regte grondslag geplaas.

O nderw ysers m oet m ense wees w at sal inpas by die alles- o m vattende hoofdoel van die onderw ys, nl. die Christelik- Nasionale.

Die krag w at d aa r van ’n onderw ysstelsel uitgaan, hang af van die gehalte van die gcleerdheid en opvoeding, en pro- fessionele opleiding van sy onderw ysers.

B epaald is d it die S taat se roeping om te alle tye die welsyn van sy universiteite te v erseker w an t die u niversiteit is die hoogste onderw ysinstelling, die versam el- en kw eekplek van wysgerige, w etenskaplike en an d e r kennis en w aardes;

hy is die vraagbank cn toetssteen van kennis in die land, die voedingsaar van ons skole en kolleges en van die teg- nologie en die nyw erheid, die inrigting w aarin die intellek en die k a ra k te r van die leiers on d er die volksgem eenskap gevorm w ord.

Juis hierom is die u n iversiteit dan by u itstek een van die aanvalspun te van daard ie m agte w at w eet om d e u r m iddel van in d o k trin erin g to t innerlike v erro ttin g van die m ens en die gem eenskap die b estaan de orde om ver te gooi en sy eie heerskappy in die plek daarvan te stel. Die opm erklike ver- antw oordelikheidsin w at ons stu d en te steeds aan die dag gelê het in teenstelling m et die luidrugtige klein m inderheid w at volgens bekende ideologiese p atro o n en o n d er ew eneens bekende dekm antels of dwalings, die d isru psie van die univer- siteitsfun ksie poog te bew erkstellig, stre k die studentegem een- skap van ons land to t groot eer.

(9)

Die S ta a t is geroepe om die nodige fondse vir die on d er­

wys in die land te voorsien. G edurende die b o e k ja a r 1969/70 w as die to tale voorsiening v ir blank e onderw ys in die Repu- bliek R294,311,295.

E k slu it af m et dié oortuiging d a t ons S ta at in sy Kul­

tuur- en O nderw ysroeping steeds bew eeg in die lyn van ons w aardevolle trad isies en steeds soek na die suiw ere beginsels en onderskeidinge.

E k glo d at ons ook steeds krities-w aaksaam m oet wees t.o.v. die S ta a t se K ultuur- en O nderw ysroeping, m a a r d aarby ook w a ard eren d -d an k b aar v ir alles w at verm ag is en beplan w ord.

J. de Klerk.

P retoria.

Referensi

Dokumen terkait

1.5 Werkplan Dit is onmoontlik om alle faktore wat betrokke is by die afsterwe van mikroorganismes, afkomstig uit rioolwater, in die mariene omgewing asook die afsterwe tempo van alle

’n Mens het weliswaar hier met ’n argument uit die Fisika te maak om lewe te verduidelik, maar die waarde hiervan is nie soseer om die onbepaalbaarheid van die grens tussen lewe en

Die spore van Psalm 110:l word hier deel van 'n nuwe argument, maar aangesien dit vir die lesers bekend en aanvaarbaar is, kan hulle nie anders as om te voel dat hulle, ter wille van

1.3 DOEL VAN DIE NAVORSING Die doel van die navorsing is om te bepaal hoe die de-/vita­ Ciseringsdialektiek van die skool daar u!tsien; om te be­ paal watter kragte die

In die raamwerk van die verstaan van “ontmoeting” beteken ʼn etiek vir ontmoeting enersyds mense se etiese verantwoordelikheid om ander te help, te versorg en te dien en dat hierdie

Die militere leier en bestuurder moet in die toekoms bereid wees om gekonfronteer te word met radikale veranderinge, risiko's en onsekerhede wat maar verlengstukke is van die dinamika

Om sake soos religieuse verskille en daarmee saam religieuse verdraagsaamheid te ondersoek vereis nie bloot net om van die definisies van religie gebruik te maak nie, maar daar moet

’n Aanvaarding wat in sy formulering deur die Algemene Sinode van 1998 van die NGK opnuut omskryf en bevestig is NGKO 1964:2; NGKO 2015:1; NGK 1998:414-415.2 KERK EN STAAT IN DIE