ภาพยนตรเรื่อง “ฟาทะลายโจร” เปนผลงานการกํากับภาพยนตรเรื่องแรกของ วิศิษฏ
ศาสนเที่ยง อํานวยการสรางโดย นนทรีย นิมิบุตร บทภาพยนตรโดย วิศิษฏ ศาสนเที่ยง กํากับงาน สรางโดย เอก เอี่ยมชื่น กํากับภาพโดย ณัฐวุฒิ กิตติคุณ ระวิ เครือวรรณ และ เรวัติ ปรีเลิศ ลําดับภาพ โดย ดุษณี ตุยหนองโพธิ์ ดนตรีประกอบโดย อมรพงศ เมธาคุณวุฒิ นําแสดงโดย ชาติชาย งามสรรพ
รับบท “ดํา” หรือชื่อจริงวา “รพินทร” สเตลลา มาลูกี้ รับบท “รําเพย” ศุภกรณ กิจสุวรรณ รับบท
“เสือมเหศวร” เอราวัต เรืองวุฒิ รับบท “รอยตํารวจเอกกําจร” สมบัติ เมทะนี รับบท “เสือฝาย”
ไพโรจน ใจสิงห รับบท “พระยาประสิทธิ์” จัดจําหนายโดย ไฟวสตาร โปรดักชั่น ออกฉายเมื่อวันที่
28 กันยายน พ.ศ. 2543
“ฟาทะลายโจร” เปนภาพยนตรที่นําเสนอเรื่องในรูปแบบที่แปลกใหม แตกตางจาก ภาพยนตรเรื่องอื่นๆ ที่อยูรวมสมัยเดียวกัน โดยเฉพาะการออกแบบภาพดวยสีสันที่แปลกตา รวมทั้ง การนําวิธีการเลาเรื่องและการดําเนินเรื่องในแบบภาพยนตรไทยยุคเกามาเลาใหม อยางไรก็ตาม ถึงแมวารูปแบบและเนื้อหาที่สนุกสนานและตลกขบขันของภาพยนตรเรื่องนี้จะเขากันไดเปนอยาง ดี แตในระยะแรกที่จัดฉายกลับไมประสบความสําเร็จเทาใดนัก ตอมาเมื่อภาพยนตรเรื่องนี้ไดรับ รางวัลจากการประกวดภาพยนตรในประเทศหลายรางวัล อันไดแก รางวัลพระราชทานพระสุรัสวดี
ครั้งที่ 24 ประจําป พ.ศ. 2543 สาขากํากับศิลปยอดเยี่ยม เทคนิคพิเศษทางภาพยนตรยอดเยี่ยม และ เพลงนําภาพยนตรยอดเยี่ยม (เพลง “กําศรวลจันทร”) รางวัลภาพยนตรไทย ชมรมวิจารณบันเทิง ครั้งที่ 9 ประจําป พ.ศ. 2543 สาขากํากับศิลปยอดเยี่ยม ดนตรีประกอบยอดเยี่ยม และผูแสดงสมทบ ชายยอดเยี่ยม (สมบัติ เมทะนี) รางวัลภาพยนตรแหงชาติสุพรรณหงส ครั้งที่ 11 ประจําป พ.ศ. 2544 สาขาการสรางภาพพิเศษยอดเยี่ยมและเครื่องแตงกายยอดเยี่ยม “ฟาทะลายโจร” จึงเริ่มไดรับความ สนใจจากประชาชน และสงผลใหประสบความสําเร็จดานรายไดในระยะตอมา นอกจากนี้
ภาพยนตรเรื่อง “ฟาทะลายโจร” ยังไดรับความสําเร็จมากมายในตางประเทศ ดังจะเห็นไดจากการ ไดรับเกียรติใหไปฉายในเวทีประกวดภาพยนตรของหลายประเทศ และยังไดรับรางวัลกลับมาอีก
ดวย อาทิเชน ไดรับเกียรติใหฉายในเทศกาลภาพยนตร Cannes Film Festival ประเทศฝรั่งเศส ครั้ง ที่ 54 ประจําป ค.ศ. 2001 และไดรับการเสนอชื่อเขาชิงรางวัลสาขา “Un certain regard” (ภาพยนตร
ที่นาจับตามอง) สงเขาประกวดในงาน “International de Cine Gijon” ประเทศสเปน ประจําป ค.ศ.
2001 และไดรับรางวัลสาขา “Best art direction” สงเขาประกวดในงาน “Vancouver International Film Festival” ประเทศแคนาดา ครั้งที่ 18 ประจําป ค.ศ. 2000 และไดรับรางวัลสาขา “Dragons &
Tigers award for young cinema” สงเขาประกวดในงาน “The Puchon International Fantastic Film Festival” (PIFAN) ประเทศเกาหลีใต ครั้งที่ 4 ประจําป ค.ศ. 2001 และไดรับรางวัล “Jury's Choice”
(Jury's special award) นอกจากนั้นยังไดรับเกียรติใหฉายในเทศกาลภาพยนตร “The Sundance Film Festival” ประเทศอเมริกา ครั้งที่ 18 ประจําป ค.ศ. 2002 และ “Tokyo Filmex” ประเทศญี่ปุน ครั้งที่ 2 ประจําป ค.ศ. 2001 อีกดวย
ภาพยนตรเปดฉากที่ศาลาไมริมน้ํา “รําเพย” ไดมารอ “ดํา” ขณะเดียวกับที่ “ดํา” และ
“เสือมเหศวร” กําลังไลลา “ยอด” ลูกนองทรยศตามคําสั่งของเสือฝาย หลังจากที่เสือดําสามารถ จัดการกับยอดไดสําเร็จ เขาไดรีบขี่มาไปหารําเพยที่ศาลาริมน้ําตามที่นัดหมายกันไว แตเมื่อไปถึง กลับพบวารําเพยไมอยูที่ศาลาริมน้ําแลว เพราะดําผิดนัดไปนานหลายชั่วโมง เธอจึงคิดวาดําไม
มาแลว รําเพยเสียใจมาก เพราะเธอคิดจะหนีตามดําไป เนื่องจากไมตองการเขาพิธีหมั้นกับ “กําจร”
นายตํารวจหนุมยศรอยเอกที่ “พระยาประสิทธิ์” ผูเปนพอไดหมั้นหมายไวให ในที่สุดรําเพยก็ตอง เขาพิธีหมั้นตามหมายกําหนดการ
ในงานเลี้ยงฉลองของกลุมเสือฝาย ดําไดปลีกตัวแยกไปอยูคนเดียว เมื่อเสือฝายถามถึง ดํา เสือมเหศวรซึ่งริษยาเสือดําที่มีความสามารถเหนือกวาตนเปนทุนเดิมอยูแลวจึงไดอาสาไปตาม เมื่อเขามาพบเสือดํากําลังนั่งเปาหีบเพลงอยู จึงเขาไปหาเรื่อง ทั้งสองทะเลาะกันจนถึงขั้นดวลปนกัน ดําชักปนไดไวกวาเสือมเหศวร แตเขาไมไดยิงมเหศวร กลับยิงงูเหาที่กําลังจะฉกเสือมเหศวร เสือ มเหศวรจึงสํานึกบุญคุณดําที่ชวยชีวิตตน
รําเพยนั่งรองไหเสียใจในหองนอน เธอดูรูปของดําแลวหวนนึกถึงอดีตเมื่อ 10 ปกอน ตอนที่เธอและพระยาประสิทธิ์ผูเปนพอไดหลบหนีจากภัยสงครามในเมืองหลวงไปอยูบานกํานัน เดื่อที่อําเภอบางปลามา จังหวัดสุพรรณบุรี ดําและรําเพยไดพบกันครั้งแรกตอนที่กํานันเดื่อมารับ พระยาประสิทธิ์ที่สถานีรถไฟ ทั้งสองไดกลายเปนเพื่อนเลนกัน วันหนึ่ง ขณะที่ดํากําลังนั่งเปาขลุยที่
ทองนา รําเพยไดสั่งใหดําพายเรือพาเธอไปเก็บดอกบัวในคลอง ดําทําเปนไมสนใจ และนั่งเปาขลุย ตอไป ดวยความโมโหรําเพยจึงดึงขลุยจากมือของดํามาฟาดกับโขดหินจนแตก จากนั้นดําจึงยอม พายเรือพารําเพยไปเก็บดอกบัว ขณะที่เก็บดอกบัว รําเพยไดเลาถึงทะเล และสัญญาวาจะพาดําไป เที่ยวทะเลดวย เมื่อดําพายเรือมาถึงศาลาไมริมคลองแหงหนึ่ง ดําไดพารําเพยไปนั่งเลน และเลา
ประวัติความเปนมาของชื่อศาลาไมริมน้ําแหงนี้ที่เรียกกันวา “ศาลารอนาง” ระหวางที่ทั้งคูพากัน พายเรือกลับ เรือของดําไดชนเขากับเรือของ “โกะ” ที่มาพรอมกับลูกนองอีก 2 คน ดํากับกลุมของ โกะเกิดมีปากเสียงและทะเลาะวิวาทกัน ดําถูกโกะใชไมพายเรือฟาดเขาที่หนาขณะที่เผลอ ซึ่งตอมา กลายเปนแผลเปนรูปจันทรเสี้ยวตรงหนาผาก ดําโกรธมากจึงใชไมพายไลฟาดโกะ ลูกนองของโกะ จึงพลิกเรือของดําคว่ําทําใหรําเพยจมน้ําไป ดําไดดําน้ําหารําเพยหลายครั้งจนพบในที่สุด ดําอุมราง รําเพยที่หมดสติกลับบาน ขณะเดียวกัน พระยาประสิทธิ์ซึ่งกําลังกระวนกระวายใจ เพราะรําเพยหาย ตัวไปนานจนมืดค่ํา แมกํานันเดื่อจะพยายามออกตามหาก็ไมพบ เมื่อเห็นดําอุมรําเพยที่หมดสติ
กลับมาบาน กํานันเดื่อจึงโกรธมาก และจับดํามาเฆี่ยนหลัง วันรุงขึ้น เมื่อรําเพยตื่นมาเห็นบาดแผล บนหลังและหนาผากของดําพรอมกับขลุยที่ตนเองจับฟาดกับหินจนแตก รําเพยจึงรูสึกผิด เธอได
มอบหีบเพลงหอดวยผาเช็ดหนาของตนใหดําแทนคําขอโทษและคําขอบคุณ หลังจากนั้นไมนาน ประจวบกับสงครามสงบ พระยาประสิทธิ์และรําเพยจึงไดเดินทางกลับพระนคร
ภาพเหตุการณตัดกลับมาที่กําจร ซึ่งไดมาขออาสาพระยาประสิทธิ์ ที่ปจจุบันเปนเจา เมืองสุพรรณบุรีไปปราบกลุมโจรเสือฝาย เนื่องจากลวงรูที่ตั้งของคายโจร เพราะเสือสมจิตร ลูกนอง คนหนึ่งของเสือฝาย ไดยอมหักหลังมาชวยตํารวจ กอนเดินทาง กําจรไดมาขอพบรําเพยเพื่อลาไป ทํางาน และไดขอรูปถายของรําเพยเพื่อพกติดตัวไปไวดูตางหนาดวย เหตุการณไดตัดสลับมาที่เสือ มเหศวรและเสือดําซึ่งอยูในวัดรางตอนกลางคืน ทั้งคูกําลังทําพิธีดื่มเลือดสาบานวาจะเปนเพื่อนรัก และไมทรยศตอกัน ถาหากใครทรยศก็ขอใหตองมีอันเปนไปดวยปนจากอีกฝายหนึ่ง จากนั้นทั้งคูจึง รวมดื่มสุรากันจนเมามาย ภาพตัดสลับเหตุการณไปที่กลุมโจรเสือฝายขี่มาออกปลน นําโดยเสือ มเหศวรและเสือดํา ขณะเดียวกันกําจรพรอมตํารวจจํานวนมากไดบุกมาถลมคายโจรของเสือฝาย ตํารวจไดยิงปนตอสูกับผูรายอยางดุเดือด ทําใหฝายเสือฝายเสียเปรียบ แตเสือดําและเสือมเหศวร กลับมาถึงคายพอดีจึงเขามาชวยพวกโจรไดทันเวลาพอดี และไดนําอาวุธสงครามที่ขนมา ยิงถลมจน ตํารวจตายไปหลายคน ในที่สุดตํารวจก็เปนฝายพายแพ กําจรถูกพวกโจรจับตัวไวได
เสือฝายไดจับสมจิตรมัดไวกับหลัก และเดิมพันวา ถาตนเองไมสามารถยิงปนใหลูก กระสุนผานรูเหรียญสตางคได สมจิตรก็จะรอดตาย แตเสือฝายก็สามารถยิงปนใหกระสุนลอดผานรู
เหรียญไปไดพรอมกับฆาเสือสมจิตรตายดวยกระสุนนัดเดียวกันนี้ จากนั้นเสือฝายไดสั่งใหดําไป สังหารกําจรที่ถูกมัดอยูในกระทอม ขณะที่ดํากําลังจะสังหารกําจร กําจรไดขอใหดําชวยแกมัด และ ฝากดําใหไปแจงขาวการตายของเขากับรําเพย ดํายอมทําตามที่กําจรขอรอง กําจรไดยื่นรูปถายที่พก ติดตัวมาใหดํา ภาพตัดมาที่เสือมเหศวรเขามาในหองแลวพบวากําจรหนีไปไดสวนดําถูกมีดแทง บาดเจ็บสาหัส ขณะที่มเหศวรไดชวยทําแผลใหดํา เขาเห็นดํากําบางอยางไวในมือ เมื่อเขาแกะมือดํา ออกจึงไดเห็นรูปของรําเพย
ภาพไดยอนกลับไปยังเหตุการณในอดีตเมื่อ 1 ปกอน รําเพยไดพบดําอีกครั้งใน มหาวิทยาลัย แตดํากลับไมยอมรับวาตนเองรูจักรําเพย และเดินหนีไป ขณะเดียวกันรําเพยถูกกลุม เจษฎาหรือ “โกะ” คูอริในวัยเด็กของดําเขามาลวนลาม ดําจึงไดเขามาชวยรําเพย กลุมของโกะสูดํา ไมไดจึงหนีไป แตผลจากการชวยรําเพยในครั้งนี้ทําใหดําถูกไลออกจากมหาวิทยาลัย รําเพยไดพบ กับดํา และบอกวาจะชวยใหดําไดกลับมาเรียน แตดําปฏิเสธ รําเพยจึงขอไปสงดํากลับบานเพื่อเปน การตอบแทนที่ไดชวยเธอ ดํายอมขึ้นรถไปกับรําเพย รําเพยไดทําตามสัญญาที่ใหไวในวัยเด็กดวย การพาดําไปเที่ยวทะเลที่บางปู ที่นั่นดําและรําเพยไดเผยความในใจที่มีตอกัน และสัญญาวาจะรักกัน ตลอดไป หากพอของรําเพยไมอนุญาต รําเพยก็จะหนีตามดําไป โดยนัดหมายวา วันนั้นเธอจะไปรอ เขาที่ “ศาลารอนาง”
เมื่อดํากลับไปบานที่สุพรรณบุรีจึงไดพบวาพอของตนพรอมกับลูกนองถูก “ผูใหญคง”
ที่อยากขึ้นเปนกํานันแทน ปลอมตัวเปนโจรมาทําราย ดําโกรธมาก เขาไดจุดไฟเผาบานและควาปน ไปลางแคนเพียงลําพัง แตดําไมสามารถสูกับกลุมของผูใหญคงที่มีจํานวนมากได เมื่อถูกไลลาไปจน มุม ดําจึงตัดสินใจจะฆาตัวตาย แตเสือฝายไดเขามาหามไว เพราะจําปนที่อยูในมือของดําไดวา เปน ปนที่ตนเองเคยใหกํานันเดื่อไว เสือฝายไดชวยดําลางแคนผูใหญคง ในที่สุดดําก็ตัดสินใจเขารวม เปนโจรกับกลุมเสือฝาย
ภาพสลับเหตุการณกลับมาตอนที่รําเพยไปเยี่ยมกําจรที่โรงพยาบาล กําจรเลาใหรําเพย ฟงวา ตนรอดชีวิตมาไดเพราะเสือดําเห็นรูปรําเพย จึงยอมไวชีวิตและปลอยตัวเขากลับมา ขณะเดียวกันเสือฝายไดประชุมกับดําและมเหศวร และไดตัดสินใจจะแกแคนและกําจัดกําจรใหสิ้น ซากโดยเลือกลงมือในวันแตงงานของกําจรที่จะมีขึ้นในอีก 2 วัน ณ จวนผูวาราชการจังหวัด สุพรรณบุรี ดําไดพยายามทัดทานเอาไว แตเสือฝายไมยอม เสือฝายไดสั่งใหดําและมเหศวรไปติดตอ ซื้ออาวุธมาเพิ่ม ขณะที่ดําและมเหศวรไดขี่มาออกเดินทางไปซื้ออาวุธ รําเพยกําลังเขียนจดหมายลา ตาย และเตรียมจะผูกคอตาย แตแมนมเขามาหามเธอไวไดทัน เหตุการณตัดสลับไปที่กลุมของเสือ ดําขณะหยุดพักตอนกลางคืน เสือมเหศวรไดออกอุบายวาตนเองถูกลูกนองทรยศ เมื่อดําเขามาชวย มเหศวรกลับพบวาตนเองถูกหักหลัง มเหศวรยิงดําเขาที่อกจนดําตกเขาไป แตดํากลับรอดชีวิตมาได
เพราะลูกกระสุนปนยิงทะลุกระเปาเสื้อไปถูกหีบเพลงที่รําเพยมอบใหเขา
ในงานแตงงานชวงเชาที่จวนผูวาราชการจังหวัด ดําไดเขามาปะปนกับแขกในงาน ในชวงพิธีรดน้ําสังข ดําทําทีเขาไปรดน้ําอวยพรใหรําเพยกับกําจร เพื่อหาโอกาสบอกใหกําจรรูถึง แผนการของเสือฝาย แตเมื่อกําจรเห็นเสือดํา และจําได จึงรีบบอกใหตํารวจจับตัวดําพรอมกับควา ปนออกมาจะยิงเสือดํา แตรําเพยผลักแขนกําจรจนปนพลาดเปา หลังจากงานเลี้ยงฉลองพิธีสมรส สิ้นสุดลง และแขกกลับไปหมดแลว จึงเหลือเพียงตํารวจที่ดื่มสุราฉลองจนเมามาย ขณะที่กําจรใช