บรรณานุกรม

กนกพรรณ พนูสุวรรณ์. (2554). การพัฒนาชุดการสอนคณิตศาสตร์ที่เน้นกระบวนการแก้ปัญหา เรื่องทศนิยม สําหรับนักเรียนชั้นมธัยมศึกษาปีที่ 1. (วิทยานิพนธ์ ปริญญาครุศาสตร

มหาบัณฑิต, สาขาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์).

กวิตา อ่องพิมาย. (2557). การใช้โปรแกรม GSP (The Geometer’ Sketchpad) ประกอบการจัด กิจกรรมการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิค STAD เพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชา คณิตศาสตร์ สาระเรขาคณิต สําหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. (วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต และเทคโนโลยีการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา).

กองสิน อ่อนวาด. (2550). การพัฒนาความสารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยใช้การเรียนแบบร่วมมือ. (ครุศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัย ราชภัฏเลย.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). แนวปฏิบัติการวัดและประเมินผลการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์

ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จ ากัด.

กีรกานต์ ค าขาว. (2559). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้กระบวนการแก้ปัญหาของโพลยา และผังกราฟิก เพื่อส่งเสริมผลการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. (วิทยานิพนธ์

ครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่).

เกริก ท่วมกลางและจินตนา ท่วมกลาง. (2555). การพัฒนาสื่อ/นวัตกรรมทางการศึกษาเพื่อเลื่อน วิทยฐานะ. กรุงเทพ ฯ: บริษัทสถาพรบุ๊ค จ ากัด.

คณาจารย์กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ โรงเรียนสาธิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ฝ่ายประถม.

(2552). สาระน่ารู้สําหรับครูคณิตศาสตร์ รวมบทความประสบการณ์สอน. กรุงเทพฯ:

ส านักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

จรัญญา ปะวะภูชะโก. (2553). ผลการจัดการเรียนรู้โดยใช้รูปแบบวัฏจักรการเรียนรู้ 7 ขั้น กลุ่ม สาระการเรียนรู้วิทยาศาสาตร์ เรื่องพลังงาน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 2. (วิทยานิพนธ์ : การศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

จอห์นสัน และจอห์นสัน. (2003). ทฤษฎีการเรียนรู้แบบร่วมมือ (Theory of Cooperative or

Collaborative Learning). สืบค้นเมื่อวันทิ่ จาก http://niramon2244.blogspot.com/2015/07/

theory-of-cooperative-or-collaborative.html

ชนาธิป พรกุล. (2554). การสอนกระบวนการคิด ทฤษฎีและการนําไปใช้. (พิมพ์ครั้งที่ 2).

กรุงเทพฯ: ส านักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2554). 80 นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสําคัญ. (พิมพ์ครั้งที่ 4).

กรุงเทพฯ: แดแน็กซ์ อินเตอร์คอร์ปอเรชั่น.

_____________. (2553). การจัดการเรียนรู้แนวใหม่ ทฤษฎี แนวปฏิบัติ และผลการวิจัย. นนทบุรี:

บริษัท สหมิตรพริ้นติ้งแอนด์พับลิสซิ่ง จ ากัด.

ณัฐกฤษ จนัทร์ตะ.(2547). การพัฒนาชุดการสอนคณิตศาสตร์ที่เน้นกระบวนการแก้ปัญหา เรื่อง ความ น่าจะเป็นสําหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหา บัณฑิต, สาขาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์).

ณัฐวุฒิ กิจรุ่งเรือง และคณะ. (2545). ผู้เรียนเป็นสําคัญและการเขียนแผนการจัดการเรียนรู้ของครู

มืออาชีพ. กรุงเทพฯ: สถาพรบุ๊คส์.

ทิศนา แขมมณี.(2555). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มี

ประสิทธิภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 16). กรุงเทพฯ: ด่านสุทธาการพิมพ์.

บุญเลี้ยง ทุมทอง.(2554). การวิจัยการเรียนรู้ทางคณิตศาสตร์. มหาสารคาม:มหาวิทยาลัย มหาสารคาม.

บุญชม ศรีสะอาด.(2537). การพัฒนาการสอน. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

___________. (2541). การพัฒนาการสอน. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ชมรมเด็ก.

พร้อมพรรณ อุดมสิน. (2538). การวัดและการประเมินผลการเรียนการสอนคณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ:

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พิชญ์สินี ชมภูค า. (2553). สถิติเพื่อการวิจัย. เชียงใหม่: คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี

มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่.

___________. (2556). การอบรมเชิงปฏิบัติการแบบกัลยาณมิตรโครงการวิจัยรูปแบบการพัฒนา สมรรถนะครูคณิตศาสตร์ในการจัดการเรียนการสอนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น.

หลักสูตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยและพัฒนาการศึกษา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2545). หลักการวัดและประเมินผลการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: เฮ้า ออฟ เคอร์มีสท์.

พิสมัย ศรีอ าไพ. (ม.ป.ป). หนังสืออ้างอิง เอกสารประกอบการสอนวิชา 506712. มหาสารคาม:

ภาควิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

รัศมี ธัญน้อม. (2554). การพัฒนาชุดกจิกรรมการจดัการเรียนรู้คณติศาสตร์ เรื่อง การวัดค่ากลาง ของข้อมูลโดยใช้กระบวนการแก้ปัญหาของโพลยา สําหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนพิชัย. (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.

รัตนะ บัวสนธ์. (2552). การวิจัยและพัฒนานวัตกรรมการศึกษา. กรุงเทพฯ: ค าสมัย.

ล้วน สายยศ และอังคณา สายยศ. (2538). เทคนิคการวิจัยทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 5).

กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

___________. (2538). เทคนิคการวัดผลการเรียนรู้. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ชมรมเด็ก.

วัชรสันต์ อินธิสาร. (2547). ผลของการพัฒนามโนทัศน์ทางเรขาคณิตและเจตคติต่อการเรียน คณิตศาสตร์ของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น โดยใช้โปรแกรม The Geometer’s sketchpad. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการศึกษาคณิตศาสตร์

คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วัฒนาพร ระงับทุกข์. (2542). แผนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ : แอล ที เพรส.

วีระศักดิ์ ชมภูค า และพิชญ์สินี ชมภูค า. (2555). การหาคุณภาพเครื่องมืองานวิจัยและการวิเคราะห์

ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมประยุกต์ทางสถิตเพื่อสร้างงานวิจัยอย่างมีคุณภาพ. เอกสาร ประกอบการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.

ศศิธร เวียงวะลัย. (2556). การจัดการเรียนรู้ (LEARNING MANAGEMENT). กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.

ศึกษาธิการ, กระทรวง. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จ ากัด.

สถาบันพัฒนาความก้าวหน้า. (2545). เอกสารประกอบการอบรมยุทธศาสตร์การปรับวิธีเรียนการ เปลี่ยนวิธีสอนเพื่อเตรียมครูสู่ความก้าวหน้าในอนาคต. กรุงเทพฯ : สถาบันพัฒนา ความก้าวหน้า.

สุวิทย์ มูลค าและอรทัย มูลค า. (2551). 20 วิธีการจัดการเรียนรู้. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์

ภาคพิมพ์.

สมศักดิ์ ภู่วิภาดาวรรธณ์. (2554). หลักสูตรการสอนเพื่อพัฒนาผู้เรียนและการประเมินตามสภาพ จริง. กรุงเทพฯ: ดวงกมลพับลิชชิ่ง.

ส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, สถาบัน. (2555). การวัดผลประเมินผลคณิตศาสตร์.

กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.

ส านักงานการปฏิรูปการศึกษา. (2544). การปฏิรูปการศึกษาตามพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ

2542. กรุงเทพฯ: ส านักงานการรูปการศึกษา (สปศ) องค์กรมหาชนเฉพาะกิจ.

____________. (2545). ปัญจปฏิรูปการศึกษาแนวทางสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: พิมพ์ดี.

ส านักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2543). ปฏิรูปการเรียนรู้ผู้เรียนสําคัญที่สุด. กรุงเทพฯ:

บริษัทพิมพ์ดี.

ส านักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2556). สภาวการณ์การศึกษาไทยในเวที

โลก พ.ศ. 2556. กรุงเทพฯ: บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จ ากัด.

สุคนธ์ สินธพานนท์. (2553). นวัตกรรมการเรียนการสอนเพื่อพัฒนาคุณภาพของเยาวชน.

(พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจ ากัด 9119 เทคนิคพริ้นติ้ง.

เสรี สุขโยธิน. (2556). GSP โปรแกรมคณิตศาสตร์ที่ต้องเรียนรู้ เล่มที่ 2 การสร้างสรรค์ผลงาน.

กรุงเทพฯ: เดอะบุคส์.

อมรรัตน์ แสงทอง. (2553). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ เรื่อง การแปลงทางเรขาคณิต โดยใช้โปรแกรม GSP ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2.

(วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฎ ราชนครินทร์).

อาภรณ์ ใจเที่ยง. (2546). หลักการสอน (ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพฯ: โอ เอส พริ้นติ้งเฮาล์.

___________. (2553). หลักการสอน. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.

อารี รังสินันท์. (2527). ความคิดสร้างสรรค์. กรุงเทพฯ: ธนกิจการพิมพ์.

อารี พันธ์มณี. (2537). ความคิดสร้างสรรค์. กรุงเทพฯ: ต้นอ้อ.

อารีย์ วชิรวราการ. (2542). การวัดและการประเมินผลการเรียน. กรุงเทพฯ: สถาบันราชภัฏธนบุรี.

อัมพร ม้าคนอง. (2546). คณิตศาสตร์:การสอนและการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์

มหาวิทยาลัย.

อัศวชัย ลิ้มเจริญ. (2545). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและเจตคติต่อวิชาคณิตศาสตร์

ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ที่ได้รับการสอนโดยการเรียนแบบร่วมมือแบบแบ่งกลุ่ม คละผลสัมฤทธิ์และการสอนตามปกติ. (วิทยานิพนธืครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาหลักสูตร และการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์).

Almeqdadi, F. (2000). The effect of using Goometer’s Sketchpad (GSP) on Jordanian students’ understanding of geometrical concept. [Abstract]. Dissertation Abstracts international, Retrieved June 12,2004, from http://www.ERIC:ED477317, 2000.

Hossain A, and Tarmizi R. A. (2013) Effects of cooperative learning on students’ achievement and attitudes in secondary mathematics. Procedia Social and Behavioral Sciences, P. 93.

Gokkurt B., Sefa Dundar, Yasin Soylu and Levent Akgun. (2012) “The effects of learning together technique which is based on cooperative learning on students' achievement in mathematics class”. Procedia Social and Behavioral Sciences, 46: 3431 – 3434.

Zakaria E., Chin L.C. and Daud M.Y., (2010) The Effects of Cooperative Learning on Students’

Mathematics Achievement and Attitude towards Mathematics”. Social Sciences. 6, 2:

272-275.

Guilford, J.P. (1956). Structure of Intellect Psychological. New York: McGraw-Hill Book Co,.

__________. (1967). The Nature of Human Intelligence. New York: McGraw-Hill Book Co.

July, R.A. (2001). Thinking in three dimensions:Exploring students’ geometry thinking andspatial ability with Goometer’s Sketchpad. [Abstract]. Dissertation Abstracts International. Retrieved June 12,2004, from ProQuest Digital Dissertation:DAI- A 62/06.

Johnson, D.W., Johnson, R.T. & Holubec, E.J. (1994). The nuts and bolts of cooperative learning. Edina, Minnesota: Interaction Book Company.

Lavasani, M.G.and Khandan, F. (2011). “The effect of cooperative learning on mathematics anxiety and help seeking behavior”. Procedia Social and Behavioral Sciences, 15, 271–

276.

Slavin, R E. (1995). Cooperative learning. (2nd ed.) London: Allyn and bacon.

Thurstone, L.L. (1964). Attiude Theroy and Measurement. New York: John Wiley and Sons.

Torrance, E.P. and Myers, R.E. (1962). Creative Learning and Teaching. New York:

Good, Mead and Company.

Tran, V.D. (2013). Effects of Student Teams Achievement Division (STAD) on Academic Achievement, and Attitudes of Grade 9th Secondary School Students towards Mathematics”. International Journal of Sciences, 2,5-15.

Wallach, M.A. and Nathan, K. (1965). Model of Thinking in Young Children. New York: Holt, Rinehartandwinston.